öğretmen olma hayalim :(

off böle laflar duyunca da çok korkuyorum
ama hep iyi yorumlar da olsun dıye degıl tabı sız de haklı olabılırısnız
eşim istemiyor ama yapma da demez
 
off böle laflar duyunca da çok korkuyorum
ama hep iyi yorumlar da olsun dıye degıl tabı sız de haklı olabılırısnız
eşim istemiyor ama yapma da demez

Benim de yüksek lisans yapmak istediğim üniversite farklı şehirde. Yaşadığım yere 1 saat mesafede. Eşim de aynı durumda. Hayır demez ama gönüllü de değil. Ben şimdi bana araba almasını bekliyorum. Alır almaz arkadan bunu patlatıcam Seni çok iyi anlıyorum, Fransızcanın ne kadar geçerli olduğunu, İngilizce mezunu olup işimizi yapamamayı, evliliği, iş durumunu... O yüzden hayallerde de biraz gerçekçi olunmalı kanaatindeyim. İçinde kalmasın yapabilirsen yap. ama ne kadar az şeyden vazgeçersen o kadar az hayal kırıklığına uğrama ihtimalin var.
 
hadı sııznkı bır saat uzaklık bıse olmaz ama benım basbaya baska sehır bana uymuyor ıste yuksek lısans
 
E hadi kazandın diyelim 5sene de okudun kpss için hazırlandın. Çocuğun büyüdü okula başladı. Sen de cok alakasız bir yere atanırsan ne olacak?
 
şu anda yazacaklarım belki sinirinizi bozacak ama ben olsam öğretmen olmayı istemezdim.neden mi?

bakın toplumda öğretmenlik kadar değeri azaltılan bir meslek grubu daha yok ve git gide ayaklar altına alınıyor.

kimse doktorun,mühendisin,polisin vs yaptığı işi ve aldığı maaşı sorgulamazken sizin çalışma saatleriniz ve maaşınızdan azıcık yakınma durumunuz bile herkese dert olabiliyor.öğretmenliğin ö sünü bilmeyen insanlar size meslek dersi verebiliyor.

hatta bunu bu sitede açılan bir çok konudan bile görebilirsiniz.

sonra bir insan yetiştirmek kolay değil diğer meslekleri eve gidince kenara atabilirsiniz uzak durabilirsiniz ama öğretmenlik emekli olunca bile bitmeyen devam eden bir meslek türü.beyin yorgunluğu cabası.

yeni nesil garip veliler ve onların bir çok yanlışla yetiştirdiği kendisini prens ve prenses sanan çocuıkları ile uğraşmak da ayrı bir zorluk.

yine de istiyorsanız kolay gelsin size o zaman :)
 
Emin miyiz? Okuduğunuz dilden dolayı yanına başka diller ekleyemediğinizden dolayı bölüme şey atmayın şimdi ben de biliyorum dil bölümlerini
neyse bölüme şey atmıyorum bölüme bir şey atmaya açmadım ben bu konuyu
öle olsun diyebilrsiniz kendini geliştirmemiş başka dil öğrenmemiş falan ...
doğrudur olabilir
benım konum farklı
 
Yazmayayim heves kirmayayim dedim, sevmem hevesli insanların motivasyonunu düşürmeyi ama yazacağım.

İçinizde ukde kalmış ama mantıksız bir hamle planlıyorsunuz. Mezun olduğunuzda yaşınız 35-36 olacak. Kpss kazanıp da atanmak ayrı dert. Hadi atandınız diyelim kim bilir nereye olacak. Geri dönüşü ayrı dert. Bir de çocuk var ortada. Tum bunlari da yaş kırk olmadan yapmış olmanız gerekiyor.

Elinizde güzel bir mesleğiniz var, iki yabancı diliniz var. Akıllı hamlelerle bu yaşa gelene kadar özel sektörde sağlam bir yer edinmiş olabilirdiniz. Geç kalmış değilsiniz, eşiniz haklı. Şimdi bile bir adım atsanız o okulu okuyup atanmayı bekleyeceginiz sürede çok rahat kendinize yeni bir kariyer yaratabilirsiniz.
 
E hadi kazandın diyelim 5sene de okudun kpss için hazırlandın. Çocuğun büyüdü okula başladı. Sen de cok alakasız bir yere atanırsan ne olacak?
o da var korktugum
bu konuda da bılgım yok bılenler yazarsa ıyı olur
evlı ogretmenın atanmasında hıc mı kolaylık yok tamam bır ıkı sene cekebılırım farklı sehır ama 5 6 yıl surer mı
bılgım yok
 
neyse bölüme şey atmıyorum bölüme bir şey atmaya açmadım ben bu konuyu
öle olsun diyebilrsiniz kendini geliştirmemiş başka dil öğrenmemiş falan ...
doğrudur olabilir
benım konum farklı
Kızmayın ama tercümanlık öğretmenliğe göre mükemmel bir bölüm sizin hatanız fransızcasına gitmeniz ingilizcesine muhtemelen puan yetmemiş ama almancası olurdu ingilizcem iyi diyorsunuz almancada yanında üstüne de bir dil daha koy olmaz mı yani ben mi ütopya yaratıyorum şu an?
 

Eşin memur mu? Bir arkadasım var karı koca öğretmenler. Kız urfanın bir köyüne atandı, 1sene sonra eş durumundan döndü geri. Öyle 5 6senelik bir durum yok ama yine de 25 yasındaki bekar, cocuksuz bir insanla 35 yasında evli cocuklu bir insanın katlanabileceği şeyler aynı olmaz.
Gercekçi yorumlar istiyorum dediğiniz için yazıyorum bunları moralinizi bozmak olarak düşünmeyin.
 
Diğer tüm arkadaşlar gibi ben de moralinizi bozmaktan imtina ederek yazacağım.

İstediğiniz işi yapmak dünyadaki en güzel şeylerden biri haklısınız. Ancak, ben sizin yazdığınız şeylerde daha ziyade aile yaşantınıza takıldım. 1500 TL maaş aldığınız biz işte (ki öğrenci olmak adına bırakabileceksiniz, ihtiyacınızın çok olmadığını düşündürdü) çalışmak uğruna, eşinizden ayrı bir evde kalıyor, çocuğunuzu annenizde bırakıyorsunuz. Şu an çalıştığınız işte de boş kaldığınız için aslında çok mutlu değilsiniz. Aileniz olması gerektiği yerde değil, siz olmanız gereken yerde değilsiniz. Hayatınızda hiç birşey olması gerektiği gibi değil sanki.

Kendimi sizin yerinize koyuyorum. En erken 35 yaşında (o da KPSS performansına bağlı) sahip olabileceğim bir meslek var. Hayalim olması dışında bana getireceği iyilik ve kötülükleri düşünüyorum.

KÖTÜ YANLARI:
Ben ders çalışırken kendi kendine büyüyen bir çocuk,
Ertelenen ikinci çocuk hayali,
Eşimle aramda oluşacak olan daha büyük boşluklar,
Hemen atanamayıp sürünme ve o kadar emeği boşuna mı verdim hissiyatı,
Atandığımda ailemden ve bildiğim çevreden çok uzağa gitme ve bir müddet (yanılmıyorsam son değişiklik ile 4 yıl) geri gelememe ihtimali,
İnanması güç gelebilir ama meslekte umduğunu bulamayıp daha mutsuz olma ihtimali (çok yüksektir)

İYİ YANLARI
Hayalini gerçekleştirmiş olmanın verdiği mutluluk
Memur olmayla gelen düzenli maaş rahatlığı

Şimdi böyle yazınca çok acımasız gibi görünse de gerçekler bunlar. Söylemeden edemeyeceğim, kötü yanlarından sadece biri bile gerçekleşse, iyi olan yanlarından hiç birinin keyfini çıkaramayacağınızı da iyi bilin.

Dönüyorum kendime. Ben eğer bu durumda olsaydım, kesinlikle kendimi ve ailemi mutlu edecek başka hedefler bulurdum. Yeni bir iş ya da uğraş mesela. Hobiler gibi. Öğrenmekten zevk alacağım bir şeyler için okumak gibi...

6 yaşında bir çocuk "Astronot olacağım" der, ama büyüdüğünde daha makul hayaller kurmaya başlar. Eğer 30 yaşında bir yetişkin ben astronot olacağım diye tüm ailesini sonunu göremediği bir yola sokarsa, hayat tecrübem diyor ki, sonucu çok yüksek ihtimalle beklendiği gibi değil, iyi olmayan şekillerde son bulur.
 
Son düzenleme:
2008de 86 ile atanmamis bir ingilizce öğretmeni olarak.. Eğer gönlünüzde yatan meslek bu ise inş hayallerinize kavusursunuz.. yapılmayacak şeyler değil istedikleriniz..
 
1 2 yılı nasıl çekeceksin ki?
evin çocuğun ne olacak?
açıkcası plansız hareket etmeye çalıştığını düşünüyorum.
 
hayır memur degıl tabıkı gaz ıstemıyorum demıstım
 
yooo konumun başında gaz istemiyorum demiştim tabi ki düşündüğünüzü yazın diye actım zaten konuyu
 
Önce bir sınava girip durumunu görsen? Yaşadığın şehirde üniversite kazanabilecek misin?
tabı bu da var belkı de kazanamam
ama kazanırsam her seyı dusunmelıyım
ve yapacagım gıdıp okuyacagım dıye emın bır sekılde karar almadan da hıc bırseyı oturtamıyorum kafamda
daldan dala atlıyorum zaman gecıyor
sınava calısıyorum ama kesın ne karar verdıgımı bılmeden bu da olmıyor
 
Önce sınava gir bir durumuna bak. Kazanamazsan zaten boşa düşündüğünle kalacaksın...
 
Önce sınava gir bir durumuna bak. Kazanamazsan zaten boşa düşündüğünle kalacaksın...
eşimle şu şekilde anlaştım ,
bu sene gırecegım sınava zaten martta sonra da hazıran da lys var
olmazsa gelecek seneyı de zıyan edecegım yıne ugrasacagım ve sınava gırecegım olmazsa

daha da hıc bırsey için ağzımı acmayacagım
evden her türlü kitabı atacagım kısmet degılmış alllah bana nasıp etmemiş deyip oturup işime gücüme bakacagım
ve içimden mutsuz da olsam eşime belli etmeyecegım

ama ikinci çocuk falan da yapmayacagım zaten piskolojım cocuk bakımına uygun degıl
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…