Öyle gidip bir saat durma imkanım gibi bir şey olsa kesin giderdim ama uzak mesafeye gideceğiz malesef kalmalı olacak evde de düğün evi olacak o yüzden biraz sıkıntıNe desem.Basiniz sağolsun öncelikle.Ben farklı düşünüyorum ama zorlama değil elbette son karar sizin.Bi yerde hayata karışmak durumunda olduğunuz için gitmelisiniz bı yerde kayıp çok yeni olduğu için kalmalisiniz.Giderseniz bir saat kadar durup donme şansınız olmalı bu yoksa gitmeyedebilirsiniz Niye böyle yazdım Sizin durumunuzda nerede olduğunuz önemli değil çünkü belli bir zaman gecsede unutamayacaginiz bir acı yasadiniz bu öyle cozumu olan bir dert değil bu gerçek bir kayıp gerçek bir yaş Cok acitmamasi zaman alır.Konu bir gorunmekse olabilir.Eger kimsenin yüzüne bakacak adım atacak haliniz Yoksa gitmeyin.Tercih sizin.Bu size biraz iyide gelebilir kötüde bu sizin kendi içinizde cozeceginiz bir mesele.Tekrar başınız sağolsun.
Kendinizi zorlamayın size iyi gelmeyecekse gitmeyin yadai insan içinde olmak bir nebze iyi gelecekse gidin.Ruhunuz neyi istiyorsa.oyle yapınÖyle gidip bir saat durma imkanım gibi bir şey olsa kesin giderdim ama uzak mesafeye gideceğiz malesef kalmalı olacak evde de düğün evi olacak o yüzden biraz sıkıntı
Niye sizi sürüklüyorlarmış? İnsan evladı olsalar öyle bir şey yapmazlar.Yok eşim sadece kardeşinin özel gününde orda olmak doğru olan olarak bakıyor göbek at demiyor ama ortam öyle bir ortam olmadığı için ben istemesem de sürükleneceğim tuhaf bir ortam ya
Kızlar merhaba bilen biliyor yakın zamanda oğlumu kaybettim(12 eylülde) Ben kendimi hala toparlayamadım. Sürekli ağlama modundayım. Aynı zamanda lohusayım zaten.
(Bilmeyenler için 20+3te erken doğum yaptım oğlum canlı doğdu ama ciğer gelişimi olmadığı için yaşamadı)
Şimdi ise eşimin kardeşinin nişanı var. Onlarda adetler biraz farklı 3/4 gün eğlence olacak. Sürekli bir müzik oyun. Farklı farklı kıyafetler giyiniliyor. Benim psikolojim zaten iyi değil. Oğlumu toprağa gömeli ne kadar oldu kabullenemedim hala kalkıpta orada göbek atamam ama bu mümkün değil gidersem gelinim oynamam vs bekleniyor. Ve çook kalabalık olacak. O yüzden gidesim yok ama gitmesem bir türlü laf olacak gitsem ben zaten sürekli ağlama modundayım. Bilmiyorum eşimi de üzmek istemiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Güncelleme
Kızlar mesajlarınız için teşekkür ederim. İçinde bulunduğum konumdan dolayı sağlıklı düşünemiyordum. Nedense gitmek zorundaymışım gibi gelmişti ama bir tane bile tabi ki gitmelisin yorumu yok. Evet bencede bu durumda gitmek mantıklı değil. Eşime de gitmek istemediğimi söyledim.
Yani öyle bir durum ki bebek normal zamanında doğsa yaşasa vefat etse cenaze sayılıyorda erken doğum olunca sanki evlat değilmiş gibihalbuki can parçamdı benim. Neyse öyle işte netice de gitmemeye karar verdim sağolun desteğiniz için
Gitmeyin tabiki..Allah sabır versin size de çok zordurKızlar merhaba bilen biliyor yakın zamanda oğlumu kaybettim(12 eylülde) Ben kendimi hala toparlayamadım. Sürekli ağlama modundayım. Aynı zamanda lohusayım zaten.
(Bilmeyenler için 20+3te erken doğum yaptım oğlum canlı doğdu ama ciğer gelişimi olmadığı için yaşamadı)
Şimdi ise eşimin kardeşinin nişanı var. Onlarda adetler biraz farklı 3/4 gün eğlence olacak. Sürekli bir müzik oyun. Farklı farklı kıyafetler giyiniliyor. Benim psikolojim zaten iyi değil. Oğlumu toprağa gömeli ne kadar oldu kabullenemedim hala kalkıpta orada göbek atamam ama bu mümkün değil gidersem gelinim oynamam vs bekleniyor. Ve çook kalabalık olacak. O yüzden gidesim yok ama gitmesem bir türlü laf olacak gitsem ben zaten sürekli ağlama modundayım. Bilmiyorum eşimi de üzmek istemiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Güncelleme
Kızlar mesajlarınız için teşekkür ederim. İçinde bulunduğum konumdan dolayı sağlıklı düşünemiyordum. Nedense gitmek zorundaymışım gibi gelmişti ama bir tane bile tabi ki gitmelisin yorumu yok. Evet bencede bu durumda gitmek mantıklı değil. Eşime de gitmek istemediğimi söyledim.
Yani öyle bir durum ki bebek normal zamanında doğsa yaşasa vefat etse cenaze sayılıyorda erken doğum olunca sanki evlat değilmiş gibihalbuki can parçamdı benim. Neyse öyle işte netice de gitmemeye karar verdim sağolun desteğiniz için
Zaten bu acının geçmesi mümkün değil. Zaten en çok acıyanda bu. Ne bileyim işten ayrılırsın yenisini bulursun, eşinle sorun olur çözersin ya da ayrılırsın, ailenle sorun olur bir şekilde orta yol bulunur sağlığında sorun olur tedavi olurusn ama bu öyle bir şey ki ne çaresi ne çözümü ne de yerine konacak bir şeyi var. Oğlum gitti gelmeyecek ve benim elimden hiçbir şey gelmiyor ağlamaktan başkaBiraz kendinizi başka şeylere vermek belki sandığınızdan iyide gelebilir belki eşiniz bunun içinde böyle konuşuyor olabilir şimdi bu endişelerin içinde birde eşimin umrunda değil kimsenin umurunda değil diye düşünmeyin olurmu belki aile de size iyi geleceğini biraz açılacağınızi düşünüyor olabilir Yas tutan insanları belli bir günden sonra bu acı ile tek bırakmak olmaz.Bu yas için nerede olduğunuz önemli değil belkide çok uzun sürecek bir depresyona girmenizden endişe ediyor olabilirler kendilerince .
Eşin bi zahmet üzülsün ama göbek atmadığın için değil bebeğine üzülsün. Ara tebrik et, bir ara hediyesini de verirsin ama aklı başında kimsenin buna alınmaması lazımKızlar merhaba bilen biliyor yakın zamanda oğlumu kaybettim(12 eylülde) Ben kendimi hala toparlayamadım. Sürekli ağlama modundayım. Aynı zamanda lohusayım zaten.
(Bilmeyenler için 20+3te erken doğum yaptım oğlum canlı doğdu ama ciğer gelişimi olmadığı için yaşamadı)
Şimdi ise eşimin kardeşinin nişanı var. Onlarda adetler biraz farklı 3/4 gün eğlence olacak. Sürekli bir müzik oyun. Farklı farklı kıyafetler giyiniliyor. Benim psikolojim zaten iyi değil. Oğlumu toprağa gömeli ne kadar oldu kabullenemedim hala kalkıpta orada göbek atamam ama bu mümkün değil gidersem gelinim oynamam vs bekleniyor. Ve çook kalabalık olacak. O yüzden gidesim yok ama gitmesem bir türlü laf olacak gitsem ben zaten sürekli ağlama modundayım. Bilmiyorum eşimi de üzmek istemiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Güncelleme
Kızlar mesajlarınız için teşekkür ederim. İçinde bulunduğum konumdan dolayı sağlıklı düşünemiyordum. Nedense gitmek zorundaymışım gibi gelmişti ama bir tane bile tabi ki gitmelisin yorumu yok. Evet bencede bu durumda gitmek mantıklı değil. Eşime de gitmek istemediğimi söyledim.
Yani öyle bir durum ki bebek normal zamanında doğsa yaşasa vefat etse cenaze sayılıyorda erken doğum olunca sanki evlat değilmiş gibihalbuki can parçamdı benim. Neyse öyle işte netice de gitmemeye karar verdim sağolun desteğiniz için
Allah sabrinizi arttırsın alan o veren o dediğim gibi cümlenin bittiği yer.Zaten bu acının geçmesi mümkün değil. Zaten en çok acıyanda bu. Ne bileyim işten ayrılırsın yenisini bulursun, eşinle sorun olur çözersin ya da ayrılırsın, ailenle sorun olur bir şekilde orta yol bulunur sağlığında sorun olur tedavi olurusn ama bu öyle bir şey ki ne çaresi ne çözümü ne de yerine konacak bir şeyi var. Oğlum gitti gelmeyecek ve benim elimden hiçbir şey gelmiyor ağlamaktan başka