Valla konu baska yerlere gitti cocugumun kardes istegi ve eltimin dogumundan sonraki surecte nasil basa cikcagmi sormustum ama konu baya dagildi
Çünkü asıl konu onlar değil. Oğlum kardeş istiyor, yapsam mı acaba diye sorulur mu? Çocuğun ihtiyacına kendi bildiğiniz yönde ve alternatifsiz çözüm üretiyorsunuz. Kardeşi şimdi istiyor ama seneye 5 yaşına gelince de isteyecek mi? Okul kreş nereye verirseniz verin, arkadaşları olacak oyunlar oynayacak eve gelince de bebek ağlamasından şikayet edecek. Bugün hamile kalsanız bebek ele avuca gelene kadar oğlunuz 2 yaş büyüyecek, aynı mı düşünecek?
Arabanız varmış, uzak dediğiniz kreşe niye kendiniz götürmüyorsunuz? Dini bilgileri değerleri vs kendiniz niye vermiyorsunuz? Okuma yazma matematik vs evet öğretmen şart ama diğerleri için şart mı?
Yazmadan edemem, İsviçre Almanya gibi ülkelerde o sene Mayıs ayına kadar 4 yaşını doldurmuş çocuk okul çocuğudur. Ailenin isteği rızası falan aranmaz sorulmaz, herkesin evine okul kağıtları gelir. Sınıfı şu, öğretmeni bu vs yazar, otomatik kaydolur çocuk. Dili dini milliyeti zenginliği fakirliği vs hiçbirine bakılmaz, o mahallede kayıtlıysa o mahalledeki okula başlar. Sadece, çocuk yeni 4 yaşında olmuştur çelimsizdir veya kendi başına hareket etmeyi öğrenmemiştir o zaman yarım dönem geç başlar. (kendi giyinip soyunamaz, diş fırçalayamaz, ayakkabı bağlayamaz, bardağını tabağını kaldıramaz vs.) Alfabe harf falan öğretilmez. 2 sene Kindergarten biter ve ilkokul 1'e başlar. Kızımın sınıfında da vardı kronik hasta çocuk. Öğretmeni bilgilendirildiği için o çocuğa ekstra dikkat ederdi. Durumunu iyi görmezse hemen velisini arar eve götürün derdi ama okuldan falan almadılar çocuğu. Diğer çocuklar 5 gün gidiyorsa o çocuk 3 gün gitti okula.
Sizin çocuğunuz siz bilirsiniz ama tecrübeli annelerin fikirlerini de harcamayın. Sizin bildiğiniz en iyisi veya sizin doğrunuz en doğru olmayabiliyor. 15-17 yaşında iki çocuk annesi olarak hayat bana çok defa gösterdi bunu.