Oğlumu yurda vermeli miyim ?

Merhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Bence kızını zı da oğlunuzu da devlet korumasına bırakın. Çünkü anne olmak yuvam mı çocuğum mu dedirtmez . Bu arada kalan birisi çocuk bakamaz, sahip çıkamaz, GÜVENLİĞİNİ sağlayamaz
 
Teşekkür ederm gerçekten. İnsanlar yargılamayı sever olayın içini bilmeden. Tabiki vermek istemiyorum evladım parçam o benim. Günlerdir uyumuyorum gözümde yaş kalmadı. Bazı şeyler vardır anlatılmıyor. Umursamayan hiç bi anne de fikir yardımı dilenmez verir atar başından. Uykusuz da kalmaz. Ve bi anne çocuğundan ayrı kalacağını bile bile bu kararı vermez. Oğlum için en doğru karar böyle olmasıydı. Onun sağlığı eğitimi mutluluğu için. Ben nacizane başka bi yol bulabilir miyim diye yazmıştım.
Bak herkes yazmış çocuğu pedagoga görür, sizde bi aile terapistine gidin, bunu çocuğun mutluluğu için yapın, bırakırsan üzülür yavru.
 
Fake değilim ve gerçekten zor durumdayım bi anne olarak yazıyorum

Üzgünüm ama bir adam için evladından vazgeçene anne demek "annelere" hakaret. Siz sadece çocuk doğurmuş anne olamamış birisiniz. Hem siz hem eşiniz kötüsünüz. İnsan evladından nasıl vazgeçer?
 
Merhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Eğer o çocuğu verırsen yuvan kurtulacak mı sence bence daha berbat olacak. Çocukların bu kadar kucuken neden evlendınız. Madem oğlunuz ıstemedı biraz daha beklıyıp gönlünü neden yapmadınız. Bu çocuk ya başla bırsey degıl yuvaya bırakayım mı diye sormuşsunuz. Burda anne olmak ıcın çırpınan Kadınlar var onlarca ıgne yeyıp laf duyan yalvaran Kadınlar siz sımdı annemısınız kendınıze anne demeyin kendi yuvanız ıcın yavrunuzdan vazgeçiyorsunuz. Kocanızdan niye ayrıldınız rahatınız ıcın demekki
 
Teşekkür ederm gerçekten. İnsanlar yargılamayı sever olayın içini bilmeden. Tabiki vermek istemiyorum evladım parçam o benim. Günlerdir uyumuyorum gözümde yaş kalmadı. Bazı şeyler vardır anlatılmıyor. Umursamayan hiç bi anne de fikir yardımı dilenmez verir atar başından. Uykusuz da kalmaz. Ve bi anne çocuğundan ayrı kalacağını bile bile bu kararı vermez. Oğlum için en doğru karar böyle olmasıydı. Onun sağlığı eğitimi mutluluğu için. Ben nacizane başka bi yol bulabilir miyim diye yazmıştım.
Buraya neden konu açtınız o zaman? Ay çok iyi yapmışsın canım benim haklısın dememizi mi bekliyordunuz, madem onun için en iyi karar bu bunca insan niye durup dururken tanımadığı etmediği insanı "yargılasın"?
Gerçek şu ki; siz kötü bir annesiniz, oğlunuzun potansiyel hayat travmasına sebep olacak bir ortama gönderiyorsunuz ve kendinizi "en iyisi" diye rahatlatiyorsunuz. Yurt ortamları ne kadar iyi olursa olsun yurt yurttur yani en iyisi de olsa travma sebebi. O daha 8 yaşında. Eşinize alışamaması evet belki çok sıkıntı çıkardı size, ama belki psikolog yardımı alsa her şey değişirdi, eşinizle birlikte deneyebileceginiz bir sürü yol vardı.
Eşimi çok seviyorum diye yazıp durmussunuz, çocuğunuzu açıkça sevmiyorsunuz ki bu denklemde zayıf kalan oğul olmuş. Yazık
 
Sen anne misin? Çocuğumun saçının telini 1000 tane erkeğe değişmem. Kendi babası oyun oynarken havaya atıyor diye kavga ediyorum bir yerine bir şey olacak diye. İnsan 9 ay karnında taşıdığı kendi canından bir parçayı uçkuru için terk eder mi? İşte doğurmakla anne olunmadığını görüyoruz. Ha siz, ha sokaktaki kedi.
 
Buraya neden konu açtınız o zaman? Ay çok iyi yapmışsın canım benim haklısın dememizi mi bekliyordunuz, madem onun için en iyi karar bu bunca insan niye durup dururken tanımadığı etmediği insanı "yargılasın"?
Gerçek şu ki; siz kötü bir annesiniz, oğlunuzun potansiyel hayat travmasına sebep olacak bir ortama gönderiyorsunuz ve kendinizi "en iyisi" diye rahatlatiyorsunuz. Yurt ortamları ne kadar iyi olursa olsun yurt yurttur yani en iyisi de olsa travma sebebi. O daha 8 yaşında. Eşinize alışamaması evet belki çok sıkıntı çıkardı size, ama belki psikolog yardımı alsa her şey değişirdi, eşinizle birlikte deneyebileceginiz bir sürü yol vardı.
Eşimi çok seviyorum diye yazıp durmussunuz, çocuğunuzu açıkça sevmiyorsunuz ki bu denklemde zayıf kalan oğul olmuş. Yazık
Eşşşşşşek kadar hanzo sekiz yaşındaki çocukla sidik yarıştırıyor bu anne bozuntusuda kocamı çok seviyorum diyor ya çıldırmak üzereyim
 
Kızım 2 yaşında kendi çocuğu gibi sahiplendi diyorsunuz. 2 yaşındaki çocuğu herkes sever ama bu çocuk büyüyecek. 8 yaşındaki çocuğu istememeyi ona sinirlenmeyi becerebilen adam kızınız büyüyünce ondan da vazgeçmenizi ister. Hele bir de kendi çocuğu olursa. Hem bu adam evlenirken sizin çocuklarınızı bilmiyor muydu? Hayvana, çocuğa, yaşlıya merhameti olmayanın size hiç olmaz bunu unutmayın.
 
Psikolog ile görüşmeyi denediniz mi? Bence kolay yolu seçmişsiniz. Kendimi sizin yerinize koyuyorum şuan aynı yaşta evladım var. Aşkımdan ölsem bile çocuğuma bunu yapmam.
 
Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu.
Bu nasıl bir kafa??? Haliyle ne demek? Koskoca adam nasıl 8 yaşındaki bir çocukla aynı düşünebilir ya siz iyi misiniz. Evet zor olabilir, uğraşmanız cabalamanız gerek. Adam resmen sizin çocuklarınıza pislik gözüyle bakıyor, istemediğinde evden atılabilecek eşya gibi ve siz de ondan farksızsınız. Bakalım kızınızın ilk sorununda nasıl bir bahaneyle gelecek.
"Haliyle eşimde oğlumu istemiyor" diye bir cümle imkansız imkansız! Böyle bir cümle kurulamaz! Böyle bir şey normal değil ne olursa olsun en kotu şartlar altında bile normal olan bu değil, resmen kendinizi bahanelerle avutuyorsunuz kabul edin o çocuğa annelik edemiyorsunuz siz kötü bir annesiniz
 
Merhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Bu aslında gençlerimize küpe olmalı neden mi? Bir evladım var eşimden Bile çok sevdiğim o olmasa nefes alabilir miyim bilmiyorum onu gun içinde ayrı kalınca özlüyorum ki sırf başka bir adam için yurda anneanneye vs vermek..Bu inanılmaz bir psikoloji olmalı..kinamiyorum sadece anlamk zor..gençler artık kapılarak yaptıkları evliliklere hemen cocuk getirme zihniyetinden arinmalı işte sonuç bu .. evlat sevgisi dusemeyen yürekler.. evlat olarak ben de sevilmedim..annem hep sırtında yük gençliğinin katili olarak gördü ve iliklerime dek hissettim.. 18 inde çocukken hiç hayat yaşamadan evlendi çünkü ve yine görmedi hiçbir şey faturası kesilen ben kardeşim olduk .. çocuklu ikinci evlilikler çoğu zaman zordur durumunuz zor ve kışkırtıcı kabul ama annelik bu değil.....size tavsiyem aşık olduğum adam büyüsüne kapılıp lütfen yeniden uremeyin sadece kendinize düşman yetiştireceğiniz apaçık belli şu zihniyetle..yıllar sonra ne demek istediğimi anlarsınız.. annem de çok geç anlamisti
 
Güya pazar uyumaya devam edecektim nerden okudum şu konuyu uykumu açtınız
Elin herifi için evlattan vazgeçilir mi be. Kimbilir ne gördü nasıl tavır gördüde kıskanıyo seni ufacık dünyasında. 9 yaşında oğlum var düşüncesi bile insanın boğazına yumru oturtuyo, aşk ta aşk al aşkını başına çal be
Pişman olacagın şeyler yapma,elinden kayıp gider, küçücük dünyasında büyük yaralar açma.
Ha aşkından meyvede istemezsin inş
 
2 yaşındaki kızınız da eski eştense ne ara boşanıp bunu tanıyıp ta evlendiniz, daha kemdinize gelmeden ,boşanma psıkolojısını atmadan,bu ne hız masallah! Eşin ve sen birbirinizi çok seviyormussunuz, eşin seni sevse çocugunu da sevip saygı duyardı.. erkek çocugu istemeyip kızı istemesi de düşündürücü....Allahım korusun tum evlatları
 
Merhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Senin gibi annenin ben....😡.
 
X