- 6 Haziran 2022
- 273
- 320
- 30
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Bence kızını zı da oğlunuzu da devlet korumasına bırakın. Çünkü anne olmak yuvam mı çocuğum mu dedirtmez . Bu arada kalan birisi çocuk bakamaz, sahip çıkamaz, GÜVENLİĞİNİ sağlayamazMerhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Bak herkes yazmış çocuğu pedagoga görür, sizde bi aile terapistine gidin, bunu çocuğun mutluluğu için yapın, bırakırsan üzülür yavru.Teşekkür ederm gerçekten. İnsanlar yargılamayı sever olayın içini bilmeden. Tabiki vermek istemiyorum evladım parçam o benim. Günlerdir uyumuyorum gözümde yaş kalmadı. Bazı şeyler vardır anlatılmıyor. Umursamayan hiç bi anne de fikir yardımı dilenmez verir atar başından. Uykusuz da kalmaz. Ve bi anne çocuğundan ayrı kalacağını bile bile bu kararı vermez. Oğlum için en doğru karar böyle olmasıydı. Onun sağlığı eğitimi mutluluğu için. Ben nacizane başka bi yol bulabilir miyim diye yazmıştım.
Bence konu fake. Kadınlar Kulübünde neyin ne kadar tepki alacağını tahmin edebilen akıl yoksunu bir arkadaş bu da
Başka bir şey uyduramadınız mı
Fake değilim ve gerçekten zor durumdayım bi anne olarak yazıyorum
Eğer o çocuğu verırsen yuvan kurtulacak mı sence bence daha berbat olacak. Çocukların bu kadar kucuken neden evlendınız. Madem oğlunuz ıstemedı biraz daha beklıyıp gönlünü neden yapmadınız. Bu çocuk ya başla bırsey degıl yuvaya bırakayım mı diye sormuşsunuz. Burda anne olmak ıcın çırpınan Kadınlar var onlarca ıgne yeyıp laf duyan yalvaran Kadınlar siz sımdı annemısınız kendınıze anne demeyin kendi yuvanız ıcın yavrunuzdan vazgeçiyorsunuz. Kocanızdan niye ayrıldınız rahatınız ıcın demekkiMerhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Buraya neden konu açtınız o zaman? Ay çok iyi yapmışsın canım benim haklısın dememizi mi bekliyordunuz, madem onun için en iyi karar bu bunca insan niye durup dururken tanımadığı etmediği insanı "yargılasın"?Teşekkür ederm gerçekten. İnsanlar yargılamayı sever olayın içini bilmeden. Tabiki vermek istemiyorum evladım parçam o benim. Günlerdir uyumuyorum gözümde yaş kalmadı. Bazı şeyler vardır anlatılmıyor. Umursamayan hiç bi anne de fikir yardımı dilenmez verir atar başından. Uykusuz da kalmaz. Ve bi anne çocuğundan ayrı kalacağını bile bile bu kararı vermez. Oğlum için en doğru karar böyle olmasıydı. Onun sağlığı eğitimi mutluluğu için. Ben nacizane başka bi yol bulabilir miyim diye yazmıştım.
Eşşşşşşek kadar hanzo sekiz yaşındaki çocukla sidik yarıştırıyor bu anne bozuntusuda kocamı çok seviyorum diyor ya çıldırmak üzereyimBuraya neden konu açtınız o zaman? Ay çok iyi yapmışsın canım benim haklısın dememizi mi bekliyordunuz, madem onun için en iyi karar bu bunca insan niye durup dururken tanımadığı etmediği insanı "yargılasın"?
Gerçek şu ki; siz kötü bir annesiniz, oğlunuzun potansiyel hayat travmasına sebep olacak bir ortama gönderiyorsunuz ve kendinizi "en iyisi" diye rahatlatiyorsunuz. Yurt ortamları ne kadar iyi olursa olsun yurt yurttur yani en iyisi de olsa travma sebebi. O daha 8 yaşında. Eşinize alışamaması evet belki çok sıkıntı çıkardı size, ama belki psikolog yardımı alsa her şey değişirdi, eşinizle birlikte deneyebileceginiz bir sürü yol vardı.
Eşimi çok seviyorum diye yazıp durmussunuz, çocuğunuzu açıkça sevmiyorsunuz ki bu denklemde zayıf kalan oğul olmuş. Yazık
Bu nasıl bir kafa??? Haliyle ne demek? Koskoca adam nasıl 8 yaşındaki bir çocukla aynı düşünebilir ya siz iyi misiniz. Evet zor olabilir, uğraşmanız cabalamanız gerek. Adam resmen sizin çocuklarınıza pislik gözüyle bakıyor, istemediğinde evden atılabilecek eşya gibi ve siz de ondan farksızsınız. Bakalım kızınızın ilk sorununda nasıl bir bahaneyle gelecek.Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu.
Bu aslında gençlerimize küpe olmalı neden mi? Bir evladım var eşimden Bile çok sevdiğim o olmasa nefes alabilir miyim bilmiyorum onu gun içinde ayrı kalınca özlüyorum ki sırf başka bir adam için yurda anneanneye vs vermek..Bu inanılmaz bir psikoloji olmalı..kinamiyorum sadece anlamk zor..gençler artık kapılarak yaptıkları evliliklere hemen cocuk getirme zihniyetinden arinmalı işte sonuç bu .. evlat sevgisi dusemeyen yürekler.. evlat olarak ben de sevilmedim..annem hep sırtında yük gençliğinin katili olarak gördü ve iliklerime dek hissettim.. 18 inde çocukken hiç hayat yaşamadan evlendi çünkü ve yine görmedi hiçbir şey faturası kesilen ben kardeşim olduk .. çocuklu ikinci evlilikler çoğu zaman zordur durumunuz zor ve kışkırtıcı kabul ama annelik bu değil.....size tavsiyem aşık olduğum adam büyüsüne kapılıp lütfen yeniden uremeyin sadece kendinize düşman yetiştireceğiniz apaçık belli şu zihniyetle..yıllar sonra ne demek istediğimi anlarsınız.. annem de çok geç anlamistiMerhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam
Senin gibi annenin ben.....Merhabalar ben 28 yaşında bi bayanım. Ben bi evlilik yaptım ve ayrıldım. Şuan tekrar evlendim. Ve ilk defa sevgiyi tatdim. Çok mutlu bi evliliğim var. Aşık olarak evlendim. Eşimi çok seviyorum. Fakat ilk evliligimden 8 yaşında oğlum 2 yaşında kızım var. Eşimle oğlum anlaşamıyor. Oğlum eşimi istemiyor. Haliyle eşimde oğlumu. Ama kızımı öz kızı gibi sahiplendi. Oğlum biraz daha büyük olduğu için kıskançlık yapmaya başladı haliyle. Ama şuan bu yatak odası kapısını dinleme eşimle gülerek dalga geçerek konuşma haline büründü. Defalarca konuşmama rağmen düzelme olmadı. Aksine daha da arttı. Akşama kadar yanıma yaklaşmayan oğlum akşamları eşim gelince yanıma oturuyor sürekli öpüp okşuyor tuhaf hareketler yapıyor. Ve bunları yaparken eşimin gözünün içine bakıp gülümsüyor. Eşim artık bu durumu kabullenemiyor. bu şekilde devam ederse ayrılırız diyor. Oğlumu sevgi evine vermeye karar verdim. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz fakat bu sorun aramızı açıyor. Artık uykularım kaçtı lütfen yardım edin. Ne yapacagimi şaşırdım. Bi yanda evladım bi yanda yuvam