buraya tekrardan yeni konu açmak istemedim.derdimi anlatmaya buradan devam edeyim. eşim ömrümüz boyunca hep bizim korkulu rüyamız oldu,o eve gelipte,kavga çıkarıp hayatımızı zehir edecek diye hep hazırlardık kendimizi,evet insan neden korkarsa o başına gelirmiş,öylede olurdu,o eve geldimi,hayat resmen dururdu,çocuklarım yavrularım,anne neden eve geliyor bu derlerdi,eşim vardiyalı çalışır,o yüzden hep evde,evde oldumu,tv,net açılmaz,çünkü izin vermez.çocuklarım zaten kızım 15 günde bir oğlumda yılda 4.5 gün anca gelir.o zaman bile yaşamı dar eder bize.hep neden yatıyorsunuz,neden oturuyorsunuz,ders yokmu,namaz kıldınmı,kuran okudunmu,der durur.yada tv açıksa ki genelde,çizgi film açarlar yada radyo,onada niye bu açık seyretmeyin kapat şunu der.ve başlar durmadan konuşmaya çocukları canından bezdirene kadar söyler durur,ve çizgi film de kapanır,hayat durur.biz onunla hiç bir zaman güzel bir kahvaltı, yada bir akşam yemeği,yada bir akşam çayı içemedik,her an kavga çıkarır korkusu olur,sonunda da öyle olur sofra zehir olur.o ve annesi hariç ,kimse yemek yiyemez hale gelir .ben sıkarım kendimi bir şey söylememek için ,bağırır da kavga büyür diye susarım yutkunur sabır ederim.yıllarca ailece bir yere gidemeyiz,lokantadan yada kafeden, kavga edip rezil olup ağlaya ağlaya çok çıkıp gittik biz. yollarda o bağırır küfür ederek çok yürüdük biz.herkes bakar bana acıyarak.yada bir köşede ağlarken yanıma birisi gelir bacım ne derdin var söyle diye ,derman olamaz ki bana kimse.oturduğum yer şehir dışı denize ve yeşillik alan içinde,yaz günü gidecek yer tek oralar etrafta komşular gider kızım heves eder,anne gidelim diye bende razı ederdim giderdik,daha varmadan yolda kavga çıkarıp geri dönerdik,sonra kaç gün surat ederdi bize.dedimya 20 yıldır çile,şimdi kızım yarın gelecek,yurt tatile giriyor,düşünüyorum ne yapıcak evde yavrum,hiç bir şeye izin yok.herşey yasak,o anca uyucak,ben dicem kızm yattı ,aç ne bakıcaksan ,oğlumda aynı gelince o yatınca kalkar biraz eğlenmeye,bizim evde o yokken yada uyurken hayat yaşanır,oğlum 2 hafta önce geldi ,en son kurban bayramında gelmişti,anne seni yemeklerini çok özledim,hatta babamı bile özledim dedi,ama yavrum 1.5 günde gitti,duramadı,çünkü rahat vermedi ki,hep kavga hep sorun,ne yapsa ne söylese suç,yavrum bana,anne bu eve senin için geliyordum,ama sen çok üzülüyorsun,babam bize bağırıyor ,sen bir şey diyemiyorsun,harab oluyorsun uzun zaman gelmem bu eve dedi.bazen düşünüyorum,sırf kendim bu yaştan sonra,yeniden hayat kuramam diye ,çocuklarımın kendi evlerine ,gelip rahat edemeyeceği bu evde benim ne işim var diyorum,içinden çıkamıyorum Rabbim,yardım et bana,eşim ömrü boyunca bana ve çocuklarıma hep hakaret edip aşağıladı,sevmedi onları,güveb vermedi,oğlumla hep konuşuyorum,hep yanındayım,ama ben babanın vereceği duyguları ve desteği veremiyorumki,çok karamsar yavrum,çok kederli,şuan hayatının en zor dönemlerini geçiriyor,açık lise bitmedi,askerlik kapıda,dershaneye gidiyor,yanında baba yok,geçen konuşuyorduk,oğlum anne kendimi kalabalıklar arasında,yapayanlız hissediyorum dedi,kahroldum,bir genç nereye gider,bu durumda,evine gelir ailesine sığınır,ama ,çocuğumun,hiç bir zaman rahat göremeyeceği bu evi var babası hep başına kalkar ,ona harcadığı parayı,tam evi yaptırırken okul işi çıktı diye,derim böyle deme,o genç ağrına gidiyor ,ama nafile ne söylesem ne dersem ne anlatsam anlamıyor,kendi bildiğini yapıyor.sırf bu yanlış tavırları yüzünden,bazen ölüp gtmek istiyorum size yük olmam dedi bana.içim yandı kavruldu.Allahım bu çocuklarıma yaşattıklarının hesabını nasıl verecek,iki fidanı soldurdu genç yaşında,oğluma hemen bir uzman yardımı ayarladım,benim desteğimle bu düşüncelerden kurtulamıcak,kenarda eşimden gizli biriktirdiğim param vardı ,aradım bir randevü aldım piskologdan,gitsin bakalım 4 seans yada doktor nasıl derse,toparlıcak inşallah,yavrum atlatıcak bu zor günleri,dedimya ben kendim için bıraktım çabalamayı,ama burada yaşayıp,ama çocuklarımın hiç bir zaman rahat edemeyeceği bu evde durmak çok ağrıma gidiyor vicdanım sızlıyor.çarsizlik böyle bir şey,kızımıda istiyorum yakın bir zamanda psikoloğa götürmeyi,onunda korkuları var,bu verdiğimiz yurt çok pahalı yıllık 4.5 bin tl yavrum eğer kazanmazsam babam başıma kalkıcak o kadar para verdim diye, sırf onun için çabalıyorum,eğer olmazsa okul evde bu adamla kafayı yerim nasıl yaşanır bununla diyor.zaten benim dünyam mahvoldu anne bitirdi bu adam hayatımızı, ne geçmişte, güzel bir anı, ne gelecekte güzel bir umut, var anne diyor,eşim dünyalık hiç sevmez,hatta yeni ev dizip eşya alanları,aşağılar,evi tahtayla doldurmuşlar diye,oturduğumuz yer zengin,maddi imkanımız çok iyi ,ama biz hep bu adam yüzünden varlık içinde yokluk çektik.eşya almadı hiç bize,bi koltuk takımı kendim aldım oda bana mihir borcu vardı, onunla aldı.ne yemek ne yatak odası görmedim 20 yıldır,yatak odam eski ,çok dedim alalım para var,ama dedimya dünyalık istemedi,birde benim heveslerimle dalga geçip aşağıladı.geçen yıl memlekete ev başlattık,çok heveslendim,ev büyük,20 yıldır alamadım,yeni evime alırım dedim,ama her seferinde büyük kavgalar çıkardı,eşya yok diye,şimdilerde bırak içine eşya dizmeyi,kendi yaptığı evle beni aşağılayıp küçümsüyor,bana sen oraya kendine saray yaptın,b,de bana içine kalorifer döşettin,ne hırsın var,işin gücün eşya para, sen cenneti, buraya yapıyorsun deyip hakaret ediyor.bende en son ona dedimki,içimdeki bütün heves ve mutluluğu aldın,benim evim yok bu dünyada,benim evim,içine gireceğim 1.5 metrelik mezar ,artık ev eşya istemiyorum bu dünyada dedim.bırakmadı içimde bir heves ev de onun olsun eşyada,istemiyorum artık,beni ve bizi sevmediki hiç,seven insan,sevdiğine değer verir,isteklerine düşüncelerine saygı duyar değilmi,biz kimizki.ben artık geleceğe umutla bakmıyorum.gelecekten hiç bir beklentim yok,zaten bunların olacağı da yok,kızım her zaman der,anne bizim hiç bir zaman başkalarının yaşadığı hayat gibi,bir hayatımız olmucak,boşa heveslenme,bu adam sana hiç bir şey yapmaz,almaz bizi sevmiyor ,bekleme bundan bir şey diyor ,kızım çok olgun bir yapıya sahip,çok anlayışlı,ama oda bu aralar,ergenlikle,kendini bulmakla uğraşıyor,bu adam çocuklarımın kişiliklerine çok zarar verdi,onları hayattan korkan,secgisiz ve güvensiz ,değersiz yetiştirdi,hesap zamanı gelecek,başınızı ağrıttım lütfen hakkınızı helal edin,bana dua edin,manevi desteğe çok ihtiyacım var