evliliğini çocukları ve çaresiz olduğu için sürdüren varmı yardım edin çıkmazdayım

kardeşim Allah yardımcın olsun, ne diyeyim,okuyunca cok üzüldüm,ama değil türkiyede, tüm dünyada sırf caresizlik yüzünden bu çaresizlikte maddiyattan kaynaklı, okadar cok kadınımız varki kocalarının kahrını çeken..
bunu kendinize hiç sordunuzmu paranız olsa bu adamın kahrını cekermisiniz, cevabı hayır ise mutlaka bişeyler yapmanız lazım, mesela kendinizi ayrılsanız çalışıp çabalayacak maddi anlamda para kazanmaya çalışacak o güç varmı sizde, yani buna dönüşü olmayan bişey cesaret edebilirmisiniz, belki bir ömür çalışmaya, fakat huzurunuz için, çocuklar içinde hiç bir anne bu kadar ödün vermemeli, yoksa olan kadının canına oluyo, bin türlü hastalık oluyo, off ne bileyimm ayrılsanızda cocuklarınız evlense ozamanda belki size bakmayacaklar,ozamanda evlenmeniz gerekecekk mecburen o yaşta.oda kötü.
en iyisi bu şık gibi
bu adam bi tedavi olsa olmazmı ya, en azından biraz oda rahatlar, birazda sizi rahat bırakır, ne bileyim bişekilde ikna edin
 
canım çok üzücü bir hayat hikayen var lütfen kendine acıma kendine güven genç bir kadınsın kendince birşeyler yapıp o kötü hayattan kurtulabilirsin oğlun ve kızın büyümüşler sende daha 35 yaşındaymışsın kendine uygun bir iş bulsan küçükte olsa ayrı bir eve çıksan eşinden ayrılsan eminimki çocuklarınla daha mutlu olursun
kayınvaliden eşin sana ettiklerini inanki çekecekler ilahi adalete güven bir yerden hayata yeniden tutunmalısın Allah yardımcın olacaktır
eşin kayınvaliden yetmezmiş gibi birde kuman ve onun ailesi inanki eşinden ayrılsan daha az çekersin Rabbim yardımcın olsun
eşim şizofreni demişsin sonrada panikatak demişsin bende panikatak hastasıyım kesinlikle senin eşin panikatak hastası olamaz çünkü panikatak olanlar asla şizofreni olmuyorlar
ayrıca panikatak hastası insanlar çok hassas kimseye zarar veremeyen kimseye bişe diyemeyen hep içine atan tiplerdir maşallah senin eşin hiç içine atmamış hep dışarı vurmuş
canım sende haklı olarak depresyondasın lütfen kendini toplamaya çalış çocukların için yaşıyorsan onların yanında intihara falan kalkışıpta kötü örnek olma
bunca zorluklara katlanmış bir kadınsın bu günleride atlatırsın Rabbim çekemeyeceği yükü yüklemezmiş kuluna
 
Şimdi yorumlarınıza baktım da.
Pilatesten falan bahsediyorsunuz. Bunca sıkıntının arasında zor olmuyor mu?
Bir de eşiniz gece vardiyasındayken yalnız kaldığınızdan. Kayınvalideniz nereye gidiyor o zamanlarda??

Bir insanın hayatı sıkıntılıysa, illaki depresyona girip kendini bırakması mı lazım ?

Elbetteki herkesin rahatlamaya ihtiyacı var; bu rahatlamayı sağlayan, kişiye en yakın hangisiyse onu sıkıştırmaya çalışır hayatına.
 
benim anladığım kadarıyla sen ve çocuklarının düzeninizi değiştirecek cesaretiniz yok bundada haklısınız.bir çocuk 15 yaşında evlenirse gözünü açtığında sığına bileceği insanlardan babadan kocadan itilip kakılmayı gördüyse hayatda cesaretsiz olması gayet normal.herkez yaşın çok genç yazmış haklılarda çok geçsin ama 20 yıldır kötü bir evlilik yaşıyorsun dile kolay bir ömür oda insanda ne geçlik bırakır nede sağlık.senin enbüyük şansızlığın arkanda sana sahip çıkacak kimsenin olmayışı bu adam sırf senin ömrünü değil çoçuklarınınkinide bitirmiş,ama kocaman oğlun var o nasıl göz yumuyor senin hala dayak yemene?bir tanıdığım var kocası dengesiz hasta ruhlunun teki adamın eve geleceği saatde kadın tirtir titremeye başlardı bugün kime kızmış olacak iştede gelip acısını bizden çıkaracak diye oda senin gibi çaresizdi gidecek yerim yok 2 evladım var diye çekti senelerce ama oğlu 19 yaşına geldiğinde dayanamadı ve babasına birdaha annemi üzersen karşında beni bulursun dedi adam kısmende olsa düzeldi eskisi gibi eziyet etmiyor artık.bence oğlunda babasıyla konuşsa azıcık sert çıksa en azından artık arkanda oğlun olduğunu düşünüp biraz çekinir kocan.anladığım kadarıyla dindar bir aile yapınız var peki kocan hiç Allahtan korkmuyormu bunları yaparken. kuranın hangi kısmında var kızına eşine eziyet kul hakkı geçmiyormu ona,bence eğer evliyken çalışmana izin verirse bir işbulmaya bak ve çalış enazından hayatında köklü bir değişiklik yapmadan bir geçiş olur senin için baktın adam aynı ayrılsan bile kendine özgüvenin oluşmuş olur bu sürede.Allah yardımcın olsun biran önce kocanı ıslahetsin canım
 
ozur dilerim yazdiklarini kelime kelimesine anlamadim.
ama sakin olumsuz seyler yapma ; hayat varsa, nefes varsa , kalp hala atiyorsa hala bir UMUT vardir.

umudunu asla kaybetme .. hayata iki elle saril. intihari aklinin ucundan bile gecirme.
sana zarar veren bir erkege bu kadar siginmanin sebebi ona muhtac oldugunu dusunmen olamazmi ?
ama muhtac degilsin ona..
kesinlikle degilsin.

cok zor biliyorum..bilmesemde anliyabiliyorum tahmin edebiliyorum. sunu sunu yap diyemeyiz cunku bir deil bir cok sorunun var. ama senin iyiligin icin ne gerekiyorsa evvela bunlari goz onunde bulundur. hep 'simdii ne yapmaliyim' demelisin.
senin icin en iyisi neyse , dusun tasin , SAGLIKLI KARARLAR VER. hep guclu ol , sartlar ne olursa olsun yikilma.

umarim Allah yuzune guler. dualarimiz seninle arkadasim .. insallah yakin zamanda durumun duzelir, yükün hafifler.
 
buraya tekrardan yeni konu açmak istemedim.derdimi anlatmaya buradan devam edeyim. eşim ömrümüz boyunca hep bizim korkulu rüyamız oldu,o eve gelipte,kavga çıkarıp hayatımızı zehir edecek diye hep hazırlardık kendimizi,evet insan neden korkarsa o başına gelirmiş,öylede olurdu,o eve geldimi,hayat resmen dururdu,çocuklarım yavrularım,anne neden eve geliyor bu derlerdi,eşim vardiyalı çalışır,o yüzden hep evde,evde oldumu,tv,net açılmaz,çünkü izin vermez.çocuklarım zaten kızım 15 günde bir oğlumda yılda 4.5 gün anca gelir.o zaman bile yaşamı dar eder bize.hep neden yatıyorsunuz,neden oturuyorsunuz,ders yokmu,namaz kıldınmı,kuran okudunmu,der durur.yada tv açıksa ki genelde,çizgi film açarlar yada radyo,onada niye bu açık seyretmeyin kapat şunu der.ve başlar durmadan konuşmaya çocukları canından bezdirene kadar söyler durur,ve çizgi film de kapanır,hayat durur.biz onunla hiç bir zaman güzel bir kahvaltı, yada bir akşam yemeği,yada bir akşam çayı içemedik,her an kavga çıkarır korkusu olur,sonunda da öyle olur sofra zehir olur.o ve annesi hariç ,kimse yemek yiyemez hale gelir .ben sıkarım kendimi bir şey söylememek için ,bağırır da kavga büyür diye susarım yutkunur sabır ederim.yıllarca ailece bir yere gidemeyiz,lokantadan yada kafeden, kavga edip rezil olup ağlaya ağlaya çok çıkıp gittik biz. yollarda o bağırır küfür ederek çok yürüdük biz.herkes bakar bana acıyarak.yada bir köşede ağlarken yanıma birisi gelir bacım ne derdin var söyle diye ,derman olamaz ki bana kimse.oturduğum yer şehir dışı denize ve yeşillik alan içinde,yaz günü gidecek yer tek oralar etrafta komşular gider kızım heves eder,anne gidelim diye bende razı ederdim giderdik,daha varmadan yolda kavga çıkarıp geri dönerdik,sonra kaç gün surat ederdi bize.dedimya 20 yıldır çile,şimdi kızım yarın gelecek,yurt tatile giriyor,düşünüyorum ne yapıcak evde yavrum,hiç bir şeye izin yok.herşey yasak,o anca uyucak,ben dicem kızm yattı ,aç ne bakıcaksan ,oğlumda aynı gelince o yatınca kalkar biraz eğlenmeye,bizim evde o yokken yada uyurken hayat yaşanır,oğlum 2 hafta önce geldi ,en son kurban bayramında gelmişti,anne seni yemeklerini çok özledim,hatta babamı bile özledim dedi,ama yavrum 1.5 günde gitti,duramadı,çünkü rahat vermedi ki,hep kavga hep sorun,ne yapsa ne söylese suç,yavrum bana,anne bu eve senin için geliyordum,ama sen çok üzülüyorsun,babam bize bağırıyor ,sen bir şey diyemiyorsun,harab oluyorsun uzun zaman gelmem bu eve dedi.bazen düşünüyorum,sırf kendim bu yaştan sonra,yeniden hayat kuramam diye ,çocuklarımın kendi evlerine ,gelip rahat edemeyeceği bu evde benim ne işim var diyorum,içinden çıkamıyorum Rabbim,yardım et bana,eşim ömrü boyunca bana ve çocuklarıma hep hakaret edip aşağıladı,sevmedi onları,güveb vermedi,oğlumla hep konuşuyorum,hep yanındayım,ama ben babanın vereceği duyguları ve desteği veremiyorumki,çok karamsar yavrum,çok kederli,şuan hayatının en zor dönemlerini geçiriyor,açık lise bitmedi,askerlik kapıda,dershaneye gidiyor,yanında baba yok,geçen konuşuyorduk,oğlum anne kendimi kalabalıklar arasında,yapayanlız hissediyorum dedi,kahroldum,bir genç nereye gider,bu durumda,evine gelir ailesine sığınır,ama ,çocuğumun,hiç bir zaman rahat göremeyeceği bu evi var babası hep başına kalkar ,ona harcadığı parayı,tam evi yaptırırken okul işi çıktı diye,derim böyle deme,o genç ağrına gidiyor ,ama nafile ne söylesem ne dersem ne anlatsam anlamıyor,kendi bildiğini yapıyor.sırf bu yanlış tavırları yüzünden,bazen ölüp gtmek istiyorum size yük olmam dedi bana.içim yandı kavruldu.Allahım bu çocuklarıma yaşattıklarının hesabını nasıl verecek,iki fidanı soldurdu genç yaşında,oğluma hemen bir uzman yardımı ayarladım,benim desteğimle bu düşüncelerden kurtulamıcak,kenarda eşimden gizli biriktirdiğim param vardı ,aradım bir randevü aldım piskologdan,gitsin bakalım 4 seans yada doktor nasıl derse,toparlıcak inşallah,yavrum atlatıcak bu zor günleri,dedimya ben kendim için bıraktım çabalamayı,ama burada yaşayıp,ama çocuklarımın hiç bir zaman rahat edemeyeceği bu evde durmak çok ağrıma gidiyor vicdanım sızlıyor.çarsizlik böyle bir şey,kızımıda istiyorum yakın bir zamanda psikoloğa götürmeyi,onunda korkuları var,bu verdiğimiz yurt çok pahalı yıllık 4.5 bin tl yavrum eğer kazanmazsam babam başıma kalkıcak o kadar para verdim diye, sırf onun için çabalıyorum,eğer olmazsa okul evde bu adamla kafayı yerim nasıl yaşanır bununla diyor.zaten benim dünyam mahvoldu anne bitirdi bu adam hayatımızı, ne geçmişte, güzel bir anı, ne gelecekte güzel bir umut, var anne diyor,eşim dünyalık hiç sevmez,hatta yeni ev dizip eşya alanları,aşağılar,evi tahtayla doldurmuşlar diye,oturduğumuz yer zengin,maddi imkanımız çok iyi ,ama biz hep bu adam yüzünden varlık içinde yokluk çektik.eşya almadı hiç bize,bi koltuk takımı kendim aldım oda bana mihir borcu vardı, onunla aldı.ne yemek ne yatak odası görmedim 20 yıldır,yatak odam eski ,çok dedim alalım para var,ama dedimya dünyalık istemedi,birde benim heveslerimle dalga geçip aşağıladı.geçen yıl memlekete ev başlattık,çok heveslendim,ev büyük,20 yıldır alamadım,yeni evime alırım dedim,ama her seferinde büyük kavgalar çıkardı,eşya yok diye,şimdilerde bırak içine eşya dizmeyi,kendi yaptığı evle beni aşağılayıp küçümsüyor,bana sen oraya kendine saray yaptın,b,de bana içine kalorifer döşettin,ne hırsın var,işin gücün eşya para, sen cenneti, buraya yapıyorsun deyip hakaret ediyor.bende en son ona dedimki,içimdeki bütün heves ve mutluluğu aldın,benim evim yok bu dünyada,benim evim,içine gireceğim 1.5 metrelik mezar ,artık ev eşya istemiyorum bu dünyada dedim.bırakmadı içimde bir heves ev de onun olsun eşyada,istemiyorum artık,beni ve bizi sevmediki hiç,seven insan,sevdiğine değer verir,isteklerine düşüncelerine saygı duyar değilmi,biz kimizki.ben artık geleceğe umutla bakmıyorum.gelecekten hiç bir beklentim yok,zaten bunların olacağı da yok,kızım her zaman der,anne bizim hiç bir zaman başkalarının yaşadığı hayat gibi,bir hayatımız olmucak,boşa heveslenme,bu adam sana hiç bir şey yapmaz,almaz bizi sevmiyor ,bekleme bundan bir şey diyor ,kızım çok olgun bir yapıya sahip,çok anlayışlı,ama oda bu aralar,ergenlikle,kendini bulmakla uğraşıyor,bu adam çocuklarımın kişiliklerine çok zarar verdi,onları hayattan korkan,secgisiz ve güvensiz ,değersiz yetiştirdi,hesap zamanı gelecek,başınızı ağrıttım lütfen hakkınızı helal edin,bana dua edin,manevi desteğe çok ihtiyacım var
 
cok acıdım içim parçalandı ya.. Ne hayatlar var
Allah yardımcınız olsunınsallah kutu gıbı bır evınız duzenlı bır maasınız olsun ınsallah
 
Son düzenleyen: Moderatör:
buraya tekrardan yeni konu açmak istemedim.derdimi anlatmaya buradan devam edeyim. eşim ömrümüz boyunca hep bizim korkulu rüyamız oldu,o eve gelipte,kavga çıkarıp hayatımızı zehir edecek diye hep hazırlardık kendimizi,evet insan neden korkarsa o başına gelirmiş,öylede olurdu,o eve geldimi,hayat resmen dururdu,çocuklarım yavrularım,anne neden eve geliyor bu derlerdi,eşim vardiyalı çalışır,o yüzden hep evde,evde oldumu,tv,net açılmaz,çünkü izin vermez.çocuklarım zaten kızım 15 günde bir oğlumda yılda 4.5 gün anca gelir.o zaman bile yaşamı dar eder bize.hep neden yatıyorsunuz,neden oturuyorsunuz,ders yokmu,namaz kıldınmı,kuran okudunmu,der durur.yada tv açıksa ki genelde,çizgi film açarlar yada radyo,onada niye bu açık seyretmeyin kapat şunu der.ve başlar durmadan konuşmaya çocukları canından bezdirene kadar söyler durur,ve çizgi film de kapanır,hayat durur.biz onunla hiç bir zaman güzel bir kahvaltı, yada bir akşam yemeği,yada bir akşam çayı içemedik,her an kavga çıkarır korkusu olur,sonunda da öyle olur sofra zehir olur.o ve annesi hariç ,kimse yemek yiyemez hale gelir .ben sıkarım kendimi bir şey söylememek için ,bağırır da kavga büyür diye susarım yutkunur sabır ederim.yıllarca ailece bir yere gidemeyiz,lokantadan yada kafeden, kavga edip rezil olup ağlaya ağlaya çok çıkıp gittik biz. yollarda o bağırır küfür ederek çok yürüdük biz.herkes bakar bana acıyarak.yada bir köşede ağlarken yanıma birisi gelir bacım ne derdin var söyle diye ,derman olamaz ki bana kimse.oturduğum yer şehir dışı denize ve yeşillik alan içinde,yaz günü gidecek yer tek oralar etrafta komşular gider kızım heves eder,anne gidelim diye bende razı ederdim giderdik,daha varmadan yolda kavga çıkarıp geri dönerdik,sonra kaç gün surat ederdi bize.dedimya 20 yıldır çile,şimdi kızım yarın gelecek,yurt tatile giriyor,düşünüyorum ne yapıcak evde yavrum,hiç bir şeye izin yok.herşey yasak,o anca uyucak,ben dicem kızm yattı ,aç ne bakıcaksan ,oğlumda aynı gelince o yatınca kalkar biraz eğlenmeye,bizim evde o yokken yada uyurken hayat yaşanır,oğlum 2 hafta önce geldi ,en son kurban bayramında gelmişti,anne seni yemeklerini çok özledim,hatta babamı bile özledim dedi,ama yavrum 1.5 günde gitti,duramadı,çünkü rahat vermedi ki,hep kavga hep sorun,ne yapsa ne söylese suç,yavrum bana,anne bu eve senin için geliyordum,ama sen çok üzülüyorsun,babam bize bağırıyor ,sen bir şey diyemiyorsun,harab oluyorsun uzun zaman gelmem bu eve dedi.bazen düşünüyorum,sırf kendim bu yaştan sonra,yeniden hayat kuramam diye ,çocuklarımın kendi evlerine ,gelip rahat edemeyeceği bu evde benim ne işim var diyorum,içinden çıkamıyorum Rabbim,yardım et bana,eşim ömrü boyunca bana ve çocuklarıma hep hakaret edip aşağıladı,sevmedi onları,güveb vermedi,oğlumla hep konuşuyorum,hep yanındayım,ama ben babanın vereceği duyguları ve desteği veremiyorumki,çok karamsar yavrum,çok kederli,şuan hayatının en zor dönemlerini geçiriyor,açık lise bitmedi,askerlik kapıda,dershaneye gidiyor,yanında baba yok,geçen konuşuyorduk,oğlum anne kendimi kalabalıklar arasında,yapayanlız hissediyorum dedi,kahroldum,bir genç nereye gider,bu durumda,evine gelir ailesine sığınır,ama ,çocuğumun,hiç bir zaman rahat göremeyeceği bu evi var babası hep başına kalkar ,ona harcadığı parayı,tam evi yaptırırken okul işi çıktı diye,derim böyle deme,o genç ağrına gidiyor ,ama nafile ne söylesem ne dersem ne anlatsam anlamıyor,kendi bildiğini yapıyor.sırf bu yanlış tavırları yüzünden,bazen ölüp gtmek istiyorum size yük olmam dedi bana.içim yandı kavruldu.Allahım bu çocuklarıma yaşattıklarının hesabını nasıl verecek,iki fidanı soldurdu genç yaşında,oğluma hemen bir uzman yardımı ayarladım,benim desteğimle bu düşüncelerden kurtulamıcak,kenarda eşimden gizli biriktirdiğim param vardı ,aradım bir randevü aldım piskologdan,gitsin bakalım 4 seans yada doktor nasıl derse,toparlıcak inşallah,yavrum atlatıcak bu zor günleri,dedimya ben kendim için bıraktım çabalamayı,ama burada yaşayıp,ama çocuklarımın hiç bir zaman rahat edemeyeceği bu evde durmak çok ağrıma gidiyor vicdanım sızlıyor.çarsizlik böyle bir şey,kızımıda istiyorum yakın bir zamanda psikoloğa götürmeyi,onunda korkuları var,bu verdiğimiz yurt çok pahalı yıllık 4.5 bin tl yavrum eğer kazanmazsam babam başıma kalkıcak o kadar para verdim diye, sırf onun için çabalıyorum,eğer olmazsa okul evde bu adamla kafayı yerim nasıl yaşanır bununla diyor.zaten benim dünyam mahvoldu anne bitirdi bu adam hayatımızı, ne geçmişte, güzel bir anı, ne gelecekte güzel bir umut, var anne diyor,eşim dünyalık hiç sevmez,hatta yeni ev dizip eşya alanları,aşağılar,evi tahtayla doldurmuşlar diye,oturduğumuz yer zengin,maddi imkanımız çok iyi ,ama biz hep bu adam yüzünden varlık içinde yokluk çektik.eşya almadı hiç bize,bi koltuk takımı kendim aldım oda bana mihir borcu vardı, onunla aldı.ne yemek ne yatak odası görmedim 20 yıldır,yatak odam eski ,çok dedim alalım para var,ama dedimya dünyalık istemedi,birde benim heveslerimle dalga geçip aşağıladı.geçen yıl memlekete ev başlattık,çok heveslendim,ev büyük,20 yıldır alamadım,yeni evime alırım dedim,ama her seferinde büyük kavgalar çıkardı,eşya yok diye,şimdilerde bırak içine eşya dizmeyi,kendi yaptığı evle beni aşağılayıp küçümsüyor,bana sen oraya kendine saray yaptın,b,de bana içine kalorifer döşettin,ne hırsın var,işin gücün eşya para, sen cenneti, buraya yapıyorsun deyip hakaret ediyor.bende en son ona dedimki,içimdeki bütün heves ve mutluluğu aldın,benim evim yok bu dünyada,benim evim,içine gireceğim 1.5 metrelik mezar ,artık ev eşya istemiyorum bu dünyada dedim.bırakmadı içimde bir heves ev de onun olsun eşyada,istemiyorum artık,beni ve bizi sevmediki hiç,seven insan,sevdiğine değer verir,isteklerine düşüncelerine saygı duyar değilmi,biz kimizki.ben artık geleceğe umutla bakmıyorum.gelecekten hiç bir beklentim yok,zaten bunların olacağı da yok,kızım her zaman der,anne bizim hiç bir zaman başkalarının yaşadığı hayat gibi,bir hayatımız olmucak,boşa heveslenme,bu adam sana hiç bir şey yapmaz,almaz bizi sevmiyor ,bekleme bundan bir şey diyor ,kızım çok olgun bir yapıya sahip,çok anlayışlı,ama oda bu aralar,ergenlikle,kendini bulmakla uğraşıyor,bu adam çocuklarımın kişiliklerine çok zarar verdi,onları hayattan korkan,secgisiz ve güvensiz ,değersiz yetiştirdi,hesap zamanı gelecek,başınızı ağrıttım lütfen hakkınızı helal edin,bana dua edin,manevi desteğe çok ihtiyacım var

canım çok üzüldüm.hakikaten kapana kısılmış gibisin.bence artık çekip gitme zamanın gelmiş.zaten çocuklarından ayrısın bu adam yüzünden git bir sığınma evine halk eğitimin kurslarına gidersin bir meslek sahibi olursun.lütfen artık kendin için birşeyler yap.sığınma evine gidemiyorsan o evdeyken kendini geliştirmeye çalış.git halk eğitime başvur param yok de belki kabul ederler.
 
Okurken basim döndü.zor anladim ama cok cekmissiniz.Cok üzüldüm gercekten.Allah size yardim etsin.Sakin Allah`tan SABIR ISTEMEYIN:dEYIN KI ALLLAHIM BANA AFIYET VER:KK70:ERDIME CÖZÜM VER DEYIN:sABIR DILEMEK DERDIN DEVAMINI DILEMEK GIBI BIR SEY OLUYORMUS:Insallah yavrularinizi güzel bir kader bekliyordur.
 
İstanbulda yaşamanızı tavsiye etmem o adamdan olabildiğince uzak ve iş fırsatı bol olan bir yere gidin. ilk fırsatta aklıma denizli geliyor.tekstil firmaları çok ve ayakçılıkla başlayıp(asgari ücret + sigorta) 6 ay bir sene zarfında geliştirip kendinizi 900 e kadar maaş alabilirsiniz.İlk aklıma bu geldi yazık o çocuklara gelmesinler görmesinler öyle bi aileyi ya bir ömür var onların önünde ağlamaktan okuyamadım.Nasıl devran nasıl bi düzen bu..Git yemekçilik yap bulaşıkçılık yap sağlamca ayaklarının üstünde dur elin ayağın tutuyorsa o çocuklar hak soracaklar ahirette çatır çatır yakanızda .Kurtarın kendinizide evlatlarınızıda..O kdar ALLAH kitap biliyor bu eziyet yapılırmı sana emanet olan bir kadına evlada ..Sizin duadan çok ayakta durmaya ihtiyacınız var işinizi Allaha bırakmadan önce kendiniz sağlam durun Rabbim yardımcınız olur inşallah orası şüphesiz zaten..Yinede duamdasınız.
 
canım ya bu konularda yorum yapmak çok zor ama 1yeğenim ki yaşı çokta küçük aillesinden yardım alamıyordu eşide hep dövüyormuş adamıda ailesini de terk edip yaşlı 1teyzeye evinde yatılı bakıyor şimdi enazından beyni ve vücudu rahat tabiki huzurlu ortamları görüp bunları yaşayamamak çok zor ama yaşadıkların doğru ve cesaretin yoksa küçük evlenmiş ve aileden eşten birşey görmemişsen gururun ve ruhun hep kırılmış 1açık kapın yoksa yaradana sığın ve esmaül husnayı oku allahın isimlerini google amcamıza sor cevap verir buraya girecek kadar biliyorsan bulursun ve bol bol oku canım senin için hayırlısı
 
X