Oğluma karşı çok sinirli bir anneyim,buraya günlük yazacağım ben nerede hata yapyorum

evet biz bugün neler yaptık herzamanki gibi aynı saatte kalktık oynadık sonra oğlumun üstünü değiştirdim dünki öfke krizinin ardından vicdan azbıyla karışık bazı duygular içine girdim ve kuzumu bugün dışarı çıkarmaya karar verdim belliki evde sıkılıyor.....oğlumun altını değiştirdim bezini eline verdim bunu götür çöpe at dedim ve hiç başka yöne sapmadan direk çöpe gitti dolabı açınca çöp kendiliğinden açılıyo ve çöpe attı .sonra terliğimi istedim gitti 1 tekini getirdi gidip diğet tekinide getir dedim onuda getirdi ve anladımki kuzum sen 1.5 yaşındaki aklınla annenin 30 yaşındaki aklından çok daha iyisin çok daha zekisin.........kahvaltı yaptık son kaşığı istemedin bende vermedim seni zorlamadım çünkü artık bazı şeylerisil baştan yapacaktık artık gereksiz kızmalar olmayacak neyse dışarı çıkmak için evden ayrıldık avm ye gittik çok sevdiğim bir arkadaşımla tanıştın ve beni yine çok şaşırttın bizi hiç bunaltmadın gezdik anneannene gittik ordada herşey güzeldi ve bir ara gereksiz yere ağlamaya başladın seni sakinleştirmeye çalıştım ama olmadı biraz sinirlenmeye başladımki dur dedim yalan söyleyecek halim yok evet yine sinirlendim ama bunu sen çok hissetmedim çünkü artık annen kararlı oğlum .eve geldikten sonra çok mutluydun evde deliler gibi oynadın zıpladın birtürlü uyumak istemedin bu defada ama ben bekledim meme emmek istedin işin oyunundasın memeyi ısırınca can havliyle birden sana ne yapıyosun diye çıkıştım bunu nezaman olsa yaparım çünkü eğer gülersem hep aynı şeyi yapıyosun oyun sanıyosun tabi sen çok fazla diretmedin bu konuda ve memeni emdin oyuna devam gece 23.30 da yattın iyi geceler kuzum
 


Ben anne adayıyım ve aynı zamanda bir eğitimciyim. Öğretmenliğinden çok yazım tarzına eleştiride bulundum. Başkasını rahatsız eder mi bilmem ama sen de dahil forumda cümlenin sonuna nokta kaymaya ve yeni cümleye büyük harfle başlamaya üşenenlere şöyle bi sözüm var: Yazılarınızı okurken yoruluyorum resmen, lütfen daha düzgün yazalım. Burası bir fikir paylaşma platformuysa da bu tür eleştirilere açık olmalısınız. Yazım kurallarına en çok dikkat etmesi gereken de, örnek olması gereken de biz öğretmenleriz en başta bence. Burada her ne kadar paylaşımlarımızdan kimliklerimiz ifşa olmasa da daha nazik bir dille, ve mümkünse yazım kurallarına dikkat edilmiş bir yazıyı okumak her zaman daha net ve anlaşılır değil mi? Arka arkaya, belirsiz, noktasız, virgülsüz yazılarda bir o kadar göz yorucu. Her neyse, eğitimdeki bu büyük yaranın tartışması uzar da gider. Bence kapasite dalaşına hiç girmemelisin. Burda kimsenin kırıcı olması bir şey kazandırmaz. O nedenle kapasite iddialarınızı kendinize saklamanızı öneririm.

Anneliğinize ahkam kesmek henüz haddim değil, ama bariz yapılan hatalara da göz yumamadım yazınızı okuyunca. Üstelik tavsiye ve eleştiri almak için başlık açmışsınız. Size evladınızla mutluluklar dilerim.
 

senin ve kuzun adına çok sevindim arkadaşım. annelikte aslında öğrenilen ve zamanla geliştirilip taşların yerine oturturulduğu bir meslek. sen sakinleştikçe bebeğinde sakinleşecek eminim. sana kuzunla çok çok mutlu günler.
 

sizin gibi insanlar yanımda oldukça inanın bu daha kolay olacak çünkü ben artık akşam buraya yazacaklarımıda gözden geçiriyorum ve her sinirlendiğimde sizlerin eleştirileri aklıma geliyor ozaman kendime çeki düzen veriyorum çok sağolun lütfen bizi sık sık ziyaret edin
 


Sevgili meslektaşım, madem öğretmensiniz lütfen iki mesajınızıda karşılaştırın. Öncelikle öğretmenliğinden çok yazım tarzını eleştirdim demişsin oysa ilk msj da öyle kırıcısınızki cümle kurmayı layıkıyla yapamamışsınız demişsiniz ve öğretmenleri gözümde çok büyütüyorum demişsiniz vede yazdığım yazım tarzı ki bu sizi hiç ilgilendirmez. Hayır imlayı anladık yazım tarzımdan sizene ben böyle yazarım sen farklı yazarsın siz benim imla kurallarına uymamamdan ziyade tarzıma takmışsınız evet bide anlamadığım nazik dilden bahs etmişsiniz peki siz nekadar naziksiniz? Kapasite iddalarınıda kendine sakla demişsin peki ben size günlük yazma konusundaki fikirlerinizi şu çokta hoş olmayan bayram sabahıyla başlayan cümle ben bu fikirlerinizi kendinize saklayın desem aynı şeyi yapmış oluruz değilmi bu yüzden lütfen bazı şeyleri çok iyi bildiğinizi idda etmişsiniz eminimki eleştiri kurallarınıda bilirsiniz .İyi dilekleiniz için teşekkürler.
 
öncelikle Allah yardımcınız olsun diyorum, bir çocuk yetiştirmek gerçekten dünyanın en zor işi..
bebeğinizin kusması hala devam ediyor mu? sebebini araştırdınız mı lavinya?
benim bebeğim de ilk 7 ay çok fena kusuyordu ama öyle bildiğimiz kusma değil resmen heryere fışkırtıyordu,
bizimki bebeklik döneminde olan fizyolojik reflüydü...
kusma olayı başlı başına zor...en basitörneği; bir yere çıkamıyorsunuz; çünkü bir kustu mu hem kendi üzeriniz hem bebek iç badisine kadar sırılsıklam oluyor o yüzden kusma, annenin psikolojisini epey yıpratan bir olay..
ayrıca okuduğum bir kitapta çok hoşuma giden ve doğruladığım bir kısmı gördüm sizin yaşantınızda da..anne ne kadar iç dünyasında mutlu, ev ortamında/iş yaşantısında rahat ve özgür ise, bebeği ile iletişimi ; annelik fıtratı gereği iyi ve pürüzsüz oluyor..
ancak anne sırtında ne kadar fazla yük taşıyorsa(k.valide, eş, maddi-manevi sıkıntılar vs..) ; tamamiyle bebeğine odaklanması, ona içinden geldiği gibi davranabilmesi zorlaşıyor..
bu durumda olan anneler için de; ne yazık ki olan anne-çocuk ilişkisine oluyor..
bir an evvel sırtınızdaki yüklerden kurtulup,yavrunuzla çok güzel günler görmenizi diliyorum...kolaylıklar..
 

Herşeyden önce çok teşekkürler.Evet oğlum hala kusuyor bugün 2 kere kustu kızmadım sadece biraz sitem ettim .Benim oğlumunda reflüsü vardı tedavi oldu geçti gibi dedik ama bazen çok oluyo bazen hiç olmuyğlum sanki kusmayı öğrenmiş işie gelmezse midesini bulandırıyove kusuyo.Kusan çocuk çok hemde çok zor aynen katılıyorum size kusan çocukla biryere gitmek,onu yalnız bırakmak çok zor .İşimle ilgili sorunlarım var çok yorucu ve zor şartlarda çalışıyorum her sabah 6.30 evden çıkıp 17.00 da geliyorum siz düşünün artık o saatten sonra ne sabır kalıyor nede başka birşey.Hergün 1900 rakımlık dağa çıkıyoruz arabayla hergün dualarla gidip dualarla geliyorum biraz bu durum beni bunaltıyo ama bunlar birebir neden olamaz tabiki çocuğumu ben istedim ona gereken ilgiyi vede sevgiyi göstermeliyim ama ben bazen kantarın topuzunu kaçırıyorum
 
sinirinizi bastırmaya çalışarak bir yere varamazsınız
bunu bastrmamalı, yok etmelisiniz ve bu da bir uzman yardımı almadan olmaz.
çünkü anlattıklarınız gerçekten normal değil mutlaka bir psikiyatrdan yardım alın.
siz çocuğunuzdan yetişkin hareketleri bekliyorsunuz çöpü attırıyorsunuz, terliğinizi istiyorsunuz, kusunca kızıyorsunuz. Lütfen çocuğunuzun da bozuk psikolojiyle büyümesine neden olmayın. bu yaştaki çocuğa görev verilip bezini çöpe at denmez
lütfen ama lütfen yardım alın. çok üzüldüm. allah yardım etsin
 
yaptırdığım şeyler iş anlamında değil arkadşım o çocuğun sadece söylediğiniz şeyleri anlayıp anlamadığını kontrol ediyorum bunu birçok anne yapar acaba çocuk etrafındaki olayların nesnelerin farkındamı diye benim amacım onun kirli bezin çöpe atıldığını terliğin ayağa giyildiğinin farkındamı değilmi .tam tersinide yapabiliriz oyuncağını mesela getir diyoruz buda işmi sayılıyo hayır tabiki .Piskologu bende düşündüm galiba haklısınız şimdi iyi bir piskoloğ bulmam lazım tek başına olmuyo bu iş.
 

Aslnda tamda bu zamanda cocuğun yapabileceği görevler verilmeye başlanmalı.Çünkü çocuklar işe yaradıklaını,bir şeyler başardıklarını gördükçe mutlu olurlar.Terliğin tekini getirmesi,bezini atması onun kendine olan güvenini pekiştirir.Burda anneyi tanımadan bozuk pisikolji demeniz biraz ağır kaçmış bence.
 

Açıkçası kusmayı niye bilerek yapsın reflüsü varmış çocuğun tedavi olmuş ama belki de tamamen geçmemiştir çocuk reflüsü hakkında pek bilgim yok ama bende de reflü var ve insan bir şey içtiğinde kusura bakmayın eğilince ağzına geliyor ve o daha çok küçük kendisini kontrol edemiyor ve kusuyordur tedavisini bitirdiyse doktor bence tekrar gidin yazık ona da... Ayrıca buraya yazıyorsunuz ve kendinizin farkına varmışsınız demekki üzmeyin o küçücüğü Allah yardımcınız olsun...
 

çok güzel cevap...ağzınıza yani elinize sağlık...
 

bu yazdıklarınıza ınanamıyorum
benımde tam 24 aylık bor oglum var
cok zor sartlar altında buyuttum bende
esımden ayrılmıstım
bende sınırlerınırım ofke kontrolum yoktur
coıkta bebek sevmem
ama asla sızın anlattıgınız gıbı dusunemedım ya benı yordun ne demek hanımefendı
sız bu cocugu yaparken bunları dusunmedınızmı
esınız 3 gu n ızındeymıs kahveye gıtmıs dıye serzenıste bulunmussunuz herkez kendı sorumlulugunu alır bu hayatta
o kadar ofkelendımkı suanda sıze kac laf soylesem azdır
tedavı olun
bebegınızden sızın bıle gosteremedınızı yetıskınlıgı gostermesını bekleyemezsınız
 

neden bilerek diyorum çünkü tabağı görünce başlıyo bence oğlum öğrenmiş ne yazıkki
 

hayat sadece size zor değil lütfen gereksiz tartışmalara girmeyin
 
neden bilerek diyorum çünkü tabağı görünce başlıyo bence oğlum öğrenmiş ne yazıkki

ogrenmıste olabılır ,refluden oturude olabılır
yanı her ıkı seklınıde gordum ben
ben asla mesela ogluma ısrar etmem o kadar rahatımkı yemek konusunda hazırlarım yemedımı kaldırır kenara ısteyene kadar vermem
cocukla ınatlasmayı ogrenmeyın zaten en buyuk hata da bu
bırde ogretmenmıs arkadas yazılarını elestırmısler buda sacmalık olmus
bebegıne bezını at demesınde ıs buyurma yok sadece cocuguna karsı hıssettı ofke normal degıl
 
evet burası günlük olmaktan çıktı ..arkadaşlar fikirleriniz için teşekkürler piskoloğa gideceğim umarım bazı şeyler değişir
 

bende ısrar etmiyorum ama aç olduğu için ağlıyor bu defa yedirince biraz rahatlayıp oynuyo
 
mesela makarna yemıyormu
benım oglum makarnayı yemekten gormuyor benım emınım cerez nıyetıne
yanı benımkı ac olur yemegı reddeder ama bıberonunda sut ıcmek ıster
ben sorun etmıyorum bıberona az meyve suyu kouuyorum fakat annem cok sınırlenıyor
ben calısıyorum sen ck rahatsız dıyor
kılosu fılan yerınde ama yemedıgıde oluyor sık olur yanı
 

canım allah sabır versin yardımcın olsun...seni o kadar iyi anlıyorum ki...hamileliğin nasıl geçmişti...hamileliği stresli geçen annelerin çocukları genelde huysuz oluyor ....benim oğlumda çok huysuz bi bebekti hep kendi istediği olsun diye yırtınırdı hiç bişeyden mutlu olmaz sürekli ağlardı...bizim en büyük suçumuz sorumluluk almayı bilmeyen adamlardan çocuk doğurmak gerçi ben doğumuma 16 gün kala ayrıldım eşimden ve hep yalnızdım çocuğa bakarken sorumluluğu benim üzerime atıp kaçtı...sende üzerindeki sorumluluk yükünden yorulmuş durumda olduğun için bu durumdasın bana göre...eşin yükünü hafifletse hem çocukla ,hem seninle ilgilense kavga etmek yerine...eşinle içinde bulunduğun ruh halini konuşmalısın bence sana yardımcı olması gerektiğini anlamalı...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…