Oğluma karşı çok sinirli bir anneyim,buraya günlük yazacağım ben nerede hata yapyorum

lavinya44

CANIM OĞLUM
Kayıtlı Üye
12 Mart 2010
1.196
52
42
kısaca oğlumdan bahs edeyim 4 aya kadar herşey çok güzeldi 4 aylıkken memeyi emmemeye başladı binbir eziyetle tekrar meme tutmasını sağladım 9 aya kadar memeyi bıraktı bırakackatı,çok kusan bi çocuktu hem emerken hede ek gıdaya başladığımızda beni zaten kusmaları bunalttı bıktırdı diyebilirimki en çokta bu beni kudurttu,yemeyen mızmız ve sürekli vızıldanan bir çocuk yaklaşık 17 aylık 11 kilo benim çabalamalarımla,gereksiz yere ağlayan sürekli olmadık şeyler yapan bir çocuk.......iyi tarafları yommu elbette var mesela beni ilk doğduğunda gaz olayı yüzünden çok bunaltmadı hiç ir zaman beni sabahlara kadar ağlayarak uğraştırmadı herzaman güler yüzlü oldu ..........
 
Son düzenleme:
oğlum annen karekteri gereği biraz sinirli biri öğretmen oysaki ama öğrencilerine karşı sesinin tonunu bile çok nadir attırır ama sen beni deli ediyorsun mesela bugün ne yaptın sabah 9 da kalktın aldım seni yanıma uyumak istemedin gittin babaannenin yanına neyse oynadın çıı çıı diye çatal istedin batıracak bişeyler istedin ve elinne verdik ekmeği sonra ben evi toplamaya başladım seninde vızıldanmaların başladı açıkmışsın diyerek kahvaltını hazırlamaya başladım ve sen bu defa yemedin ben sana KIZDIM sonra yardımcı kadın evi topladı temizli yaptı ama bende çok yoruldum sen hem beni hem kadını yordun sonra uyudun ben dışarı çıktım ve 2 saat sonra geldim baya bi rahatlamışım .....kaka yapmışsın çok fazla taşmış tabi hadi poponu yıkayayım dedim banyoda beni çok yordun ben yine bağırdım çağırdım bir ton laf saydım..............sonra sana bişeyler yedirdim ve sen oynamaya başladın bende seni sevdim ptüm birlikte dışarda kepçe çalışıyodu onu izladik herşey çok güzeldi ve sen havuç istedin bende nasıl bir manyaklık yaptıysam verdim ve sen yine bombayı patlattın KUSTUN beni en sinir eden şey ve bir dolu iş çokardın ben nemi yaptım sana öyle bağırdımki biraz canını yaktım eline vurdum yüzünü yıkarken biraz sıktım ve çenem kapanmadı bağırdım çağırdım deliye döndüm 1 saat senin küçüçük bir parça havuçu yutamayıp mideni bulandırman yüzünden oldu neyse sonra baban geldi onunla tartıştık çocuğa kızma saçma sapan şeyler kendi 3 gündür tatilde kahvede sürttü durdu neyse bir taraftanda yemeği hazırladım babaannen beni ayrı deli eder ana bakmak için geldi sonra seni mama sandalyesine koydum bu defa sofradaki kesik limonu gördün onu istedin vermeyince ağladın verdim bu degfa yüzüne sürdün yüzün sızladı ağladın yüzünü yıkamaya götürdüöm durmadın sana yine kızdım allaha allahım canımı alda kurtulayım bu eziyettendedim çünkü çok yordun beniüstünü giydirdim sonra akşam yemeği yedin baban geldi oynadın ve gece mamanıda yadin biraz oynadın uyudun şimdi ağladın seni kucağıma aldım geri uyuttum bizde babanla hararetli bir kavgaya tutuştuk babanın sorumsuzlukları yüzünden
 
ay canım Allah yardımcın olsun.acaba başka şeylere kızıp sorunlardan bebeği mi sorumlu tutuyosun?üzüldüm vallahi
 
Allah yardımcınız olsun,
doktora götürdünüz mü acaba bi rahatsızlığı falan olmasın kuzucuğun :26:
 
Merhaba ben de 24 aylık bir kız annesiyim..Sizi anlıyorum hem çalışmak hem çocuk bakmak gerçekten çok zor kabul ediyorum..
Lütfen alınmayın darılmayın ama hatalısınız...Şu yukarıda okuduklarım bu yaşlardaki bütün bebeklerin yaptğı normal şeyler...İnanın kızımda aynı şeyleri yaptı çoğunu hala da yapıyor...İnat ediyor sürekli kendini ve etrafı dağıtıyor birşeyler döküyor...Ben kızmıyor muyum tabii ki kızıyorum ama bunu mümkün mertebe ona hissettirmiyorum..
Hele ki ses tonuma ve davranışlarıma şiddet öğeleri asla ama asla yüklemiyorum...

Çok zorlanınca içimden ona kadar sayıyorum nefes alıyorum, ve kendi kendime bunların hepsini öğrenecek sabır lazım sabır diyorum...

Hele ki siz öğretmenmişsiniz bunları bizlerin çoğundan iyi bilirsiniz...Lütfen sabrınızı kendi çocuğunudan esirgemeyin..

Tabii ki limonu kemirecek ekşi olduğunu bilemezki, ya da kusacak istediği yerde o lavaboya koşmayı daha öğrenmedi ki...

Lütfen ama lütfen hayattaki en kıymetli varlığınızı babası için bile üzmeyiniz..Onların bir gülüşü dünyaya bedel lütfen anneler olarak daha dikkatli olalım..

Ben anne olana dek çok asabi bir insandım inanın kızımla sabrı öğrendim...Bu yüzden bunun öğrenilebilen bir şey olduğundan eminim...

Hatalarınızın çözümleri Sabiha Paktuna Keskin'in kitaplarında olabilir, dikkatle okumanızı tavsiye ederim...Özellikle nelerin asla yapılmaması gerektiğini bu doktorun eserlerinde öğrendim ve de bu yaşların önemini anne çocuk ilişkisinin nasıl olması gerektiğini anladıkça benim sabır sınırlarım öyle genişledi ve kızıma öyle anlayışla yaklaşmaya başladımki bu nedenle herkese okuyun diyorum bu eserleri...

Umarım bir an önce daha sakin bir anne olursunuz..
 
Son düzenleme:

bence asıl kızdığınız bebeğiniz değil. yazdıklarınıza bakılırsa bebeiğiniz yaramazlık yapmıyor kızdığınız bütün şeyler bakımlı ilgili ve dönem dönemde olsa bütün bebeklerin yaptığı şeyler. daha o çok küçük zaman zaman hepimiz kızıyoruz ama bu kadar sık olmamalı. o ne anlar ki sizin kızmanızdan. ayrıca bebeğinizi tanıyan en iyi sizsiniz kriz yaratacak sizi kızdıracak şeyleri yapmasına müsade etmeyin o zaman havuç istiyorsa yutabileceği başka bişey verin mesela. şuan benim 10 aylık kızımda abisinin elinde ne görse istiyor ama ben ona sadece onun yiyebileceği şeyleri veriyorum.
lütfen hayatınızı gözden geçirin kesinlikle sinirinizin başka nedenleri var. bebeğinize bunları yaşatmayın. ayrıca daha yaramazlıkları başlamadı bile. daha şimdiden bakım için bu kadar sinirlenirseniz yaramazlıkları başladığında ne yapacaksınız?
bakın bende bugün oğluma çok kızdım 3 yaşında oğlum. sinirlendim ve defalarca parmak sallayıp kaşlarımı çatıp uyardım bağırdım. sebebi neydi biliyormusunuz ; affedersiniz ama lazımlığa yaptığı çişle ellerini yıkamaya çalışmak hemde ben sadece peçete almak için dışarıdaki rafa gidip gelene kadar. o an "napıyorsun o pis" dedim bağırdım ama öncelikle ellerini dezenfekte edip bütün üstünü değiştirdim. bunları yaparken yatıştım ve daha sonra kızdığımı belli ederk her gördüğüm yerde parmak sallayıp uyardım inş. birdaha yapmaz.
ama şunu belirteyim eşimle aram kötü olduğunda bende daha çok kızıyorum insan daha tahammülsüz oluyor böyle olunca lütfen ilişkinizi gözden geçirin.
 
Çok şaşkınım. İnanın okurken bile gözlerim yoruldu. Ben mi öğretmenleri gözümde çok abartıyorum ama bi öğretmen olarak cümle kurmayı bile layıkıyla yapamamanız beni şaşırttı. Ben de yıllardır günlük yazarım ama olanları böyle 'Bayram sabahı elimi yüzümü yıkadım, elbiselerimi giydim, kahvaltımı yaptım...' tarzında ilkokul öğrencisi acemiliğiyle yazdığımı hatırlamıyorum.

Çocuğunuza gerçekten çok üzüldüm. Her yaptığının (ki küçük bir bebeğin kusması, haşarı olması gayet normal bi durum) yanlış olduğunu üstüne basa basa kızarak empoze etmeye çalışmanız daha şimdiden özgüveni olmayan bir birey yetiştirdiğinizin habercisi. Çocuk Gelişimi dersinde size söylemediler galiba ama çocuk şu an anneyi sadece kendine hizmet eden ve başka bir görevi olmayan biri olarak görür. Bu nedenle hep ilginizi hak ettiğini ve ne kadar iş çıkarırsa çıkarsın sizin onunla sabırla ilgileneceğinizi düşünür. Bu yüzden yaptıklarına kızmanıza bir anlam veremez. Anlam vermeye başladığında ise 'Annem beni sevmiyor. Ben kötü bir çocuğum' diye düşünmeye başlar.


Kırıcı olduysa kusura bakmayın ama üstünüze alının lütfen. Allah anneliği herkese bağışlamıyor. Kıymetini bilin yavrunuzun ve lütfen geleceğe özgüveni yüksek, çalışkan, zeki bireyler vermeye çalışalım.
 
aaaa ne terbiyesiz bebek !!

kusuyo , agliyo , biseyler istiyo.................................

oysaki sabah kalkip oturup sizin kalkmanizi beklemeli hatta belki size kahvalti hazirlamali..

sonra asla sizden birsey istememeli , aglamamali ........

bu ne canim bi kösede oturmali ve hiiic kimildamamali bir bitki gibi arada su verin tamam



özür dilerim anlamaya calisiyorum sizi ama anliyamiyorum

yapmayin yazik etmeyin cocugunuza hic korkmayin büyüyecek sonra cok üzlürsünüz ...
 
ben okuyunca çok şaşırdım.Küçücük bir bebeğin yetişkin gibi davranmasını nasıl beklersiniz?O daha yeni yeni etrafı tanımaya çalışıyor.Limonun ekşi olduğunu daha önce öğrettiniz mi ona?Çocuklara önce biz öğreteceğiz,göstereceğiz sonra onlardan yapmasını bekleyeceğiz.Bide evinde hem kayınvaliden hem de yardımcı kadın var.Ya bizler napalım tek başımıza mücadele etmeye çalışıyoruz.Bence siz okuldaki sitresi çocuğunuzdan çıkarıyorsunuz.Zaten çoğu öğretmen böyle yapıyor.Hiçbir şey benim çocuğumdan kıymetli değildir.Böyle davranmaya devam ederseniz yarın ahirette bebeğiniz sizden hesap soracak bunu unutmayın!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
kendimi '' alacakaranlık kuşağı''nda falan hissettim...... üstelik evinizde yardımcınız vede çocuğunuzla ilgilenen bir babaannesi var.. çocuk bakımında zorlanmayacak kadar yorgun olmamanız gerekirken yapılan eziyete hiç yakıştıramadım...yüzünü sıkmalar, bağırmalar....... insan başkasının çocuğuna bile el kaldıramayacakken siz kendi minicik masum meleğinize bunu yaşatıyorsunuz...üstelik bunu '' sinir'' maskesinin arkasına sığınarak yaşıyorsunduz.. o zaman bir uzmandan yardım alın... çünkü sizinkisi hem şımarıklık hemde acımasızlık.... bebeğiniz adına çok üzüldüm.... yazık, çok yazık.
 
Sizi anlamaya çalışıyorum ama çok zor. Bende çalışan bir anneyim. Üstelik yardımcım falan da yok. 17 aylık bir bebeğe sinirlenmek neyse de bağırmak, canını acıtmak bence cidden profesyonel bir yardıma ihtiyacınız var. Anlattığın kadarı ile bebeğin uslu sayılabilecek kadar sakin. Hayatın yorgunluklarını ve eşinin sorumsuzluklarını, kayınvalidene sinirini bebeğinden çıkarman çooookk yanlış... En kısa zaman da bir uzmanla görüş. Sağlıksız bir birey yetiştirmeye hakkın yok...Umarım en kısa zaman da aşarsın bu sorununu.Allah yardımcın olsun inşallah...
 
yaaa arkadaşlar bırakın şu sabiha paktuna keskini sanki kanun gibi dediklerini yapıyosunuz yok kaşımı çattım parmak salladım o demese bilmiycekmisin çocuğa insan ister istemez kızınca parmak sallar bunu taa anneannelerimiz bile böyle yaparlarki hiç sanmıyorum sabiha paktuna keskinden bunu öğrendiklerini tabiki kadın prof. doğru söylediği çok şey var ama sanki söyledikleri kanun gibi herkes tutturmuş gidiyo yok ilk 3 yaşta bakan yüzün tek olması hadi ikiz çocuk annesi ve çalışıyo göriyim nasıl tek yüz bakacak herkes mümkün olduğu kadar ii bakmaya çalışıyo çocuğuna burda arkadaş biraz abartmış ve kendide kabul ediyo zaten ve bunun sıkıntısını yaşıyo daha tahammüllü olmak için ve buraya yazma sebebide bu belki haksız evde yardımcısı ve babaanne var ama olamıyo işte belliki belkide çocuk yetiştirmenin bu kadar zor olcağını tahmin etmiyordu burda hepiniz hemen astınız kestiniz gerek yok fikir verebilirisniz yada örnekler verebilirsiniz biz de sinirleniyoruz ama böyle yapıyoruz gibi herkes melek kesildi sanki hiçbiriniz sinrilenmiyo gibi konuşuyosunuz insan bi garip oluyo sanki bi ben böyleyim diyor ama biraz açık olun haa şu da var bazı çocuk zor olu ki bu arkadaşın çocuğu çok da zor değil aslında ama zaten arkadaş hatasını biliyo zaten benim 2 yaşında oğlum ben dağıttığı kustuğu yada nebiliyim istediği için bağğırıp çağırmam kesinlikle ama her öğünde yemek yemeyi işkence haline getiren üstelik kilosuda yaşıtlarından 2 kilo gerideyse gece 12 den öncce uyumayan bi çocuğa sahipseniz sinirlenmezmisiniz üstne basa basa söylüyorum bunu dr da söylüyo muaynede bişey yok normal ama yemek yemek işkence ve doğduğundan beri böyle hiçmi sinirlenmezsiniz sesiniz yükselmez kilosunun düşük olduğunu bildiğiniz halde biraz objektif olalım mesajımdan arkadaşı haklı gördüğüm anlaşılmasın zira öyle bişey demiyorum
 

Öncelikle yaşadığınız sıkıntya çözüm aramaya başlamanız çok önemli.Bu tarz sorunları yaşayan tek anne siz değkoilsiniz.Oğlunuzun herşeye mızmızlanmasi, ağlaması bana teribble two (korkunc 2) olarak adlandırılan ve çocuğun bir birey olarak kendini ortaya koymaya calştığı dönemin başladığı sinyalini verdi.Taklaşık 18 ila 36 ay arasında bu dönemi her çocuk farklı yaşamakda.Siz mümkün olduğunca inatlaşmadan ve onun dikkatini farklı yönlere cekerek işinizi kolaylaştırabilirsiniz.

Çocuklar tepkilerini veririken bizlerin en hassas olsuğmuz yerlerinden vurmayı bilirler.Sizin olunuzda üyük ihtimal yeme konusundaki hassasiyetinizi kullanıyor.bence yedi yemedi takmayın siz üsteledikce o yemeyecekdir.Bir iki öğün aç kalarak kimseye bir şey olmaz.Eninde sonunda yiyecek çünkü vücutlarımız buna göre prolanmıştır.belki bir pedegogla görüşürseniz daha hızlı yol alabilirsiniz..
 

parmak sallayıp kaş çatan ben olduğum için cevap verme hakkı buldum kendimce. henüz sabiha paktuna keskin okumadım. buradan adını duyup sitesine bakmışlığım var hepsi bu. (ama hm mesliğim hem ilgim nedeniyle çocuk yetiştirmeyle ilgili biçok kitap okumuşluğum var. ben kendi mesajımda örnekle kendim nelere kızıyorum açık olarak yazdım zaten. arkadaşada kendi adıma yardımcı olmaya çalıştım şimdi bakım için bukadar sinirlenirseniz ileride yaramazlıklar başlayınca ipin ucu iyice kaçar demek istedim. çözüm bulmaya çalışın yada çalışalım demeye çalıştım.. bir gün içinde en az 3 önemli kriz yaşanmış anne ile çocuk arasında. çocuk zamanla annesiyle iletişim yolunun böyle kurulabildiğini sanacak ve yaptıklarının dozunu arttıracak annede bilerek yapıyor diye kızmanın dozunu arttıracak. bence zaten anne birazda başka şeylere kızgın ve herkese çocuk üzerinden mesaj vermeye çalışıyor. herkes burda kendini ifade etme çabasında aslında ama ne yazıkki olumsuz iletişim çabaları.
ayrıca benim 10 aylık kızım çok rahat bi bebek çokda rahat büyüyor. ama oğlum resmen canıma okudu; kolik, bronşit,uyku bozuklukları. siz yine 12 de yatıyorsunuz ben 3 yıldır 1.5-2 den önce yatmadım. mesela dün gece 3 de yattım. ne yapalım her çocuk kendi düzeniyle büyüyor. bende çalışan bi anneyim üstelik. tabiki hepimiz kızıyoruz zaman zaman bağırıp çağrıyoruz insanız çünki bir iki gün değilki hergün beraberiz ve hergün aynı tepkileri vermek imkansız. buda doğal bi süeç sonuçta. en az zararla atlatmaya bakıyoruz hepimiz.
birde öğretmenler zaten hep böyle diyenler var. buda tamamen ön yargı bence.
 
ben, Sabiha Hnm ve birçok dr un kitaplarını okudum, okuyorum, okuyacağımda.... eğer; sizde okumuş olsaydınız çocuğunuzun neden yemek istemeyişini daha iyi algılardınız.... olaylara bakış açısını değiştiren ve çocuğumla mükemmel iletişimimi sağlayan bu tarz uzmanlara hayranlığım ve saygım var... keşeke Sabiha hnm gibi görebilsem insanları.... okuyun, anlayın.... okumadan çamur atmak kolaydır herzaman.............
 
arkadaslar nıye boyle seyler yazdınız anlamadım.kadıncagız bunalmıs yanlıs yaptıgınıda bılıyor uzuluyor.moral verıp sakınlestırecegımıze bıde depresyona gırecek ne kotu anneyım dıye.bır cocuga en ıyı annesı bakar en cok annesı sever.benım kızım 24 aylık yaramazında yaramazı.sıze ıkı ornek vereyım.ben evde herseye yetısmeye calısıyorum elımden geldıgınce herkes gıbı dıkkatte etmeye calısıyorum.kızım mutfaga gıttı arkasından gıttım bende ne yapıcak dıye.benım mutfak yemek odalı olanlardan baya genıs yemek odası takımımda orda halıyle.mutfaga gırdı etrafına baktı baktı.lavaboya yurudu aman allahım o kostu ben dondum.parmaklarının ustunde uzandı bayagı bır ılerden meyve bıcagını aldı.tabı ben cıglık cıglıga.attı elınden korkuttum sanırım kuzucugumu.ben daha cok korktum ama.ogunden sonra lavaboda hersey duvar dıbınde ulasamasın dıye nelere kafası calısıyor bunların boyle.sımdı bana demeyındıkkatsız falan dıye cunku her an herseye dıkkat edemıyosun.ulasamayacagı yerlerede ayagının altına bıseyler koyup yukseltıyo.allahtan devamlı takıpteyım.soylıcem su bagırınca bana ''anne bana bagırma kızma''dedı oturdum agladım halbukı kızmadım korktum tabı anlatmaya calıstım ama anladımı bılmıyorum.ıkıncısıde su.yatak odası kapısı acık havalandırıyorum pencerede acık.kızımda kapının onunde.karsılıklı ceryan yapınca kapı suratına kapanıyodu.son anda tutup cektım kolundan.bu defada hırpaladım sandı bır agladı bıragladı bende tabı.yıne anlattım tabı kızım uf olcaktın sadece cektım senı dıye.ınsanın ıcını en cok ne acıtıyor bılıyomusunuz.bu ıkı olaydada kızdım sandı ama yıne bana sarıldı anneeee dıye agladı.ne olursa olsun daha cok kucukler kısılıklerı gelısıyor.kızarken bıle bagırmadan mumkun oldugunca.bende gerılıp kızıyorum cok pısman oluyorum.ama vurmak yuzunu sıkmak olamazzzz.arkadasım bırazdaha sakın ol.benımkı sevgıden okadar sımarıkkı.ama bır okadarda kendıde sevgısıde dısa donuk.herkese gulumser sarılır.bana anne senı sevıyorum der.bende ona tabı.gelır benı op anne der.herseye deger evlat ıste baska dıcek sey yok.
 
öncelikle herkesin yorumları için teşekkürler ben burayı sadece günlük neler yaptım oğluma öfke kontrolü anlamında onu yazmak için açtım hı diyebilirsinizki e onu evdede bi defterede yazabilirdin hayır özellikle sizlerin yorumları gelsin sert eleştirileriniz gelsin diye yaptım herkes haklı hemde çok bende farkındayım ama lütfen sadece yazdıklarımı değerlendirin özel hayatıma saldırmayın nasıl şartlarda çalışıyorum neler yaşıyorum bilmiyorsunuz.Çocuğuma karşı yaptıklarım zaten doğru değil bende çözüm bulmaya çalışıyorum herkese teşekkür ederim
 

arkadaşım annemisindir bilemem ama sen benim öğretmenliğimi asla vede asla sorgulayacak kapasitede değilsin evet anneliğim için yorum yazabilirsin zaten bu yüzden açtım ki anneliğim için dediklerine bişey demiyorum ben kendim sizler fikir beyan edesiniz diye açtım ...........sen günlüklerini bayram sabahı elimi yüzümü .yıkadım modunda yazmamaya devam et lütfen birdahada benim öğretmenliğimi sorgulamayın sakın vede sakın yukarıda anneliğimide eleştirmişsiniz fikirlerinizi göz önünde bulunduracağım teşekkürler
 

bence hem bir pedagog hem de kendiniz için bir psikiyatrist ile görüşmeli ve gerekirse ilaç yardımı almalısınız. benim oğlum 14,5 aylık. halen katı gıdayı reddeder. çok hareketli. koltuk tepelerinde zıplamaya çalışır, bezini çıkartmak istemez hele asla alt bağlatmaz istemez. dışarı çıkacaksak onu giyditmeye bir fil kuvveti gerekir. şu ara akşam 11-12 olmadan ve tüm ev kararıp bak herkes yattı diye ikna edilmeden ve en az yarım saat mızmızlanıp ağlamadan uyumaz. iki gün önce yaramaz 2,5 yaşında bir oğlu olan arkadaşıma benim oğlum zaten terrible two da ne yani 2 yaşında daha ne yapıyor bunlar dedim, öylr bir tutturup ağlıyorlar ki sen kandıramıyorsun ve susturamıyorsun dedi. çalışıyorum ve eşimden ayrıyım. şükür iyi bir yatılı yardımcım var. bunlara rağmen oğlum sinirlerimi ve fiziksel gücümü çok zorlayabiliyor. bazen ben de sesimi yükseltiyorum ama bu onu korkutup ağlatıyor. ben de anında pişman olup teselliye ilgisini dağıtmaya çalışıyorum. onlar 4-5 yaşında çocuk değiller. yarım akıllı bebekler daha. bizim sbrımızı arttırmamız lazım. ben çok sinirlendiğimde devamlı kendime sakin ol o bir bebek sakin ol diyorum. siz şimdiden böyle yaparsanız bir kaç ay sonra ne yapacaksınız? çocuğunuz için üzüldüm. anlattıklarınız çok abartılı. sanki yapayalnızsınız ve dünyanın tüm yükü omuzlarınızda. elinizdekiler için ve size yardımcı olan insanlar için şükredin. lütfen psikiyatriste gidin ve gerekirse ilaç kullanmaya başlayın.

bir de yakınlarda oğlumun katı gıdayı reddetmesi için bir pedagog ile görüşmüştüm. çok ısrarcı olmayın ve zorla yedirmeye çalışmayın demişti. bebekler çok kolaydır kendi kendilerini kusturmayı öğrenebilirler ve zorlarsanız bunu yapabilirler dedi. belki oğlunuz sizin öfkenize ve zorlamanıza karşı bunu yapıyor. bir pedagog ile görüşün.
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…