Öfkenizi yönetebiliyormusunuz:?

öfkeme engel olamadığım yüzlerce anı sayabilirim..eşe dosta anneye babaya umarsızca sonuçlarını düşünmeden anlık çıkışlarım çok oldu.pişmanlıkla sonuçlandı çoğu.evlendim aynı kontrolsüzlük malesef eşimdede vardı iki keçi köprüde karşılaşır misali boşanma noktalarına kadar varan çatışmalar hepsinin suçlusu oto kontrolümüzün olmamasıydı..aile terapilerine gittik derken çok şükür sakin huzurlu mutlu bir yuva sağladık..derken araya hamilelik girdi sil baştan herşeyi hormonlar alt üst gelene ağla gidene bağır derken doğurdum şimdide lohusalık stresiyle başa çıkmaya çalışıyorum ilk günler kadar olmasada sinirlerim çok yıpranmış durumda..ama geçecek yeni hayata alışana kadar sürecek.. bir zahmet öfkeme sinirime kimse alınmasın kırılmasın kırılanada uğurlar ola elimde değil çünkü
 
ben galiba çok farklıyım diye düşündüm. öfkemi içimde yaşarım. dışa asla vurmam. kuytu bir yere gider ağlarım. eğer evde kimse yoksa evdeki eşyalara nasıl öfkelendiğimi anlatırım. kendimi rahatlatırım. sonra hiçbir şey yokmuş gibi yaşama dönerim. bu normal bir davranış değil ama zamanla bunun faydalarını çok gördüm. çalışma hayatında ikende böyleydim. arkadaşlarım sen sinirlerini aldırmışsın derlerdi. aslında içimdeki fırtınalardan haberleri olmazdı.
 
aynı ben ya bu kadar olsunnnnnnnnnnnn öptüm seni merak ettim burcun neki benimki başak:1hug:
 
Farkında varabildiğim ve gözlemlediğim şöyle bir durum varki insan çok sevip, çok değer verdiklerine karşı daha acımasız oluyor. Yada genellemeden değer verdiğim insanlara karşı daha acımasız olabiliyorum diyebilirim. Çok sevdiklerim içine aile ve eş kavramını koysamda kardeş gibi benimsediğin bir arkadaşta dahil olabiliyor. Aslında yanlış bir tutum ama sanki seni anlaması gerektiğini koşulmuş gibi sunabiliyor insan kendine ve anlaşılamadığında belki 3. bir şahısa vereceğin tepkinin kat be kat fazlasını verebiliyor insan. Belki onun söylediklerini 3. şahısın ağzından duysanız o kadar acıtmayacak sözler ama sevdiğinden duyunca sizin canınızı fazlasıyla yakabiliyor. Böyle bir düşünce psikozunda kalınca insan 1 yerine 5 söyleyip söylemek istediklerini söyleyememesinden vazgeçtim hiç aklında olmayanlarıda söyleyebiliyor. Sanırım büyüyorum ki hatamın farkındayım birazda olsun eğer kontrolümü kaybedeceğimi düşündüğüm anda susmayı tercih ediyorum. Tabi arada farkında olmayarakda olsa ölçü kaçmıyormudur kaçıyordur elbet.

Hayatımda sürekli yer edinmeyen diğer insanlar daha şanslılar daha objektif ve düşüncelerimi yer değiştirerek daha iyi anlaşılabiliyorum. Çokta anlaşılamadım umrumda değil. Düşüncelerine saygı duymaktan başka gösterebileceğim başka bir tavır olamaz. Saygı duymam o kişinin doğrularını benimsemem anlamını taşımadığı için kafam rahat. Sabitlenmiş doğruları olan insanlarla konuşurken anlaşılma ihityacı duymam.
 
haksızlıkta,yok yere üstüme geliniyorsa kesinlikle engel olamıyorum..bişeyde yapmıyorum lafta kalıyor ama ben kendimi yiyip bitiriyorum..sakinleşemiyorum..şuan yaşadığım dönemden dolayı da olabilir bu gerçekten hassasım..hamileler çok hassas derler di inanmazdım.şimdi çok kolay gözyaşı dökebiliyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Acil yardıma ihtiyacım var
Yorumlar
1
Görüntüleme
257
kelebek0312
K
D
Annenin çocuğuna bağımlı olmasının ilişkimize etkisi
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
dreamaker
D
Bitmeye yüz tutan evliliğim
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
3K
mllen
M
M
5 AY SONRA VAJİNİSMUS YENDIM
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
4K
egelikizzz
E
B
Kırgınlıklarım doğumum herşey üst üste
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
1K
lilay5
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…