erkek arkadaşımla 2 yıldır süren bir ilişkimiz var..1,5 yıl herşey çok güzeldi..çok yoğun duygular yaşıyordum ama artık yavaş yavaş kopmaya başladığımızı hissediyorum..
asıl sorun şu; 4-5 aydır sürekli dekolteli, mini etekli,uzun bacaklı vs çok dikkat çeken kadınları yanımda hiç utanmadan süzmesi..biliyorum diyeceksiniz ki ne var bunda biz bile bakıyoruz.bencede birşey yok ama bakarken gözlerindeki derinliği görmeden anlayamazsınız..hiç bir erkek arkadaşıma bu konuda sorun çıkarmadım güzel kadınlara baktığı halde..hatta bakıp beraber yorum yaptığım zamanlarda oldu..ama şimdi ki öyle birşey değil..bir oldu iki oldu kızmadım ama artık kafamda farklı bir konuma girmeye başladı kısacası sapık gibi geliyor bana ve böyle oldukça ben ondan soğuyorum..hiç yapmayacağım birşey yaparak onurumu ayaklar altına alarak bunu yapmamasını söyledim..çoğu zaman dikkat etti..ama şunu da belirteyim güzel olan herşeyi beğenir bakmayı sever ben de güzel olduğumda gözünü ayırmaz ve sürekli dile getirir..ona sorsan sadece beğendiği için bakıyor..ama sanırım ben şikayet ettikçe ve gördükçe takıntı yapmaya başladım, bakmasa bile baktığını düşünerek sinirleniyorum..o anı anlatmam mümkün değil..ensemden öyle bir sıcak basıyor ki öfkeleniyorum o an öldürsem pişman olmayacağım sanki..kaç kere söyledim bakıyorsan sinsice bakma diye..bak hatta bana söyle hoş kız di mi de ben en azından delikanlı gibi söyledi içinde art niyet olsa söylemezdi diye düşüneyim dedim..güzelse bak sadece tatlı bir kıskançlık olur ama orası burası açık birine bakınca kıskanmıyorum sadece seni basit, aç gözlü buluyorum, senden soğumaya başlıyorum,yolda yanında sevgilisi varken bana bakan basit erkekler gibi açık seçik birini görünce bakışların değişiyor bu yüzden bana artık ilgi çekici, özel gelmiyorsun sevgimi git gide öldürüyorsun..ben yokken bak napıyorsan yap ama benim yanımda yapma benim kadınlık gururumu incitiyorsun diyorum yok anlamıyor anlamıyor bunun adına sen kıskançsın diyor (belkide hoşuna gidiyor ve abartıyor) takmadığım zamanda ne bu coolluk birşeyler mi var der bu bile beni soğutuyor çünkü yanıma hemen birini yakıştırıyor ben ona o kadar sadıkken..bu zamana kadar hep rahat oldum, rahat bıraktım, karışmadım hayatına çıktı gezdi eğlendi hatta sen beni sıkmıyorsun çok iyi birşey bu dedi durdu..ama şimdi nankörlük yaptığını gördükçe daha da öfkeleniyorum..
dün de aynı sorun oldu bir kaç kere gördüm hiç sesimi çıkarmadım çünkü kendi içimde bu takıntımı yenmeye çalışıyorum..kafamdaki o masum, merhametli,düşünceli adam imajı gitsin istemiyorum..ben onu öyle sevdim başka türlüsünü sevseydim diğerleriyle olurdum..bu sorunu aşabilmek için birini görünce baktığını anladığımda içimden dua ediyorum allahım nolur bana yanlış şeyler düşündürme kafamda ki o adamı silme diyerek bir yandan da bunu aşabilmek için "aa kıza bak hoş di mi" gibi saçma sapan cümleler kuruyorum..eve dönerken anladı konu açıldı..tartıştık "sen bana at gözlüğü tak, iyice abarttın, ben onları arzuluyor muyum ne demek istiyorsun" vs vs..ben de en sonunda yarı şaka yarı ciddi" biz dışarda görüşmeyelim bundan sonra" dedim..çok sinirlendi " ne demek bu, sen beni ne
olarak görüyorsun, insan sevgilisine böyle birşey der mi, sen beni sevmiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, canımı sıkmak istiyorsun" vs vs.. ben yine aynı şeyleri söyledim ama anlamıyor yine deliriyorum..eve geldiğimde aradı yine tartıştık ve bana "beni dünya güzelliklerin mahrum bırakamazsın" dedi gıcıklığından biliyorum ama yine de kudurdum, tabi bir adım daha geri gitti duygularım..öyle mi dedim madem bu kadar masum geliyor sana ben de kendimi kasmayayım, sevgilime bu derece, birine bakmayacak kadar sadık kalmayayım ben de yakışıklı birini görünce dünya güzelliği der geçerim dedim..tabi o da delirdi
nasıl anlatacağım bunu ona iyice gurursuz onursuz biri oldum ve git gide hastalık halini almaya başladı çok mutsuzum, sevgimin azaldığını hissediyorum..özünde çok iyi düzgün biri ben onu sevmek istiyorum ondan soğumak vazgeçmek istemiyorum
asıl sorun şu; 4-5 aydır sürekli dekolteli, mini etekli,uzun bacaklı vs çok dikkat çeken kadınları yanımda hiç utanmadan süzmesi..biliyorum diyeceksiniz ki ne var bunda biz bile bakıyoruz.bencede birşey yok ama bakarken gözlerindeki derinliği görmeden anlayamazsınız..hiç bir erkek arkadaşıma bu konuda sorun çıkarmadım güzel kadınlara baktığı halde..hatta bakıp beraber yorum yaptığım zamanlarda oldu..ama şimdi ki öyle birşey değil..bir oldu iki oldu kızmadım ama artık kafamda farklı bir konuma girmeye başladı kısacası sapık gibi geliyor bana ve böyle oldukça ben ondan soğuyorum..hiç yapmayacağım birşey yaparak onurumu ayaklar altına alarak bunu yapmamasını söyledim..çoğu zaman dikkat etti..ama şunu da belirteyim güzel olan herşeyi beğenir bakmayı sever ben de güzel olduğumda gözünü ayırmaz ve sürekli dile getirir..ona sorsan sadece beğendiği için bakıyor..ama sanırım ben şikayet ettikçe ve gördükçe takıntı yapmaya başladım, bakmasa bile baktığını düşünerek sinirleniyorum..o anı anlatmam mümkün değil..ensemden öyle bir sıcak basıyor ki öfkeleniyorum o an öldürsem pişman olmayacağım sanki..kaç kere söyledim bakıyorsan sinsice bakma diye..bak hatta bana söyle hoş kız di mi de ben en azından delikanlı gibi söyledi içinde art niyet olsa söylemezdi diye düşüneyim dedim..güzelse bak sadece tatlı bir kıskançlık olur ama orası burası açık birine bakınca kıskanmıyorum sadece seni basit, aç gözlü buluyorum, senden soğumaya başlıyorum,yolda yanında sevgilisi varken bana bakan basit erkekler gibi açık seçik birini görünce bakışların değişiyor bu yüzden bana artık ilgi çekici, özel gelmiyorsun sevgimi git gide öldürüyorsun..ben yokken bak napıyorsan yap ama benim yanımda yapma benim kadınlık gururumu incitiyorsun diyorum yok anlamıyor anlamıyor bunun adına sen kıskançsın diyor (belkide hoşuna gidiyor ve abartıyor) takmadığım zamanda ne bu coolluk birşeyler mi var der bu bile beni soğutuyor çünkü yanıma hemen birini yakıştırıyor ben ona o kadar sadıkken..bu zamana kadar hep rahat oldum, rahat bıraktım, karışmadım hayatına çıktı gezdi eğlendi hatta sen beni sıkmıyorsun çok iyi birşey bu dedi durdu..ama şimdi nankörlük yaptığını gördükçe daha da öfkeleniyorum..
dün de aynı sorun oldu bir kaç kere gördüm hiç sesimi çıkarmadım çünkü kendi içimde bu takıntımı yenmeye çalışıyorum..kafamdaki o masum, merhametli,düşünceli adam imajı gitsin istemiyorum..ben onu öyle sevdim başka türlüsünü sevseydim diğerleriyle olurdum..bu sorunu aşabilmek için birini görünce baktığını anladığımda içimden dua ediyorum allahım nolur bana yanlış şeyler düşündürme kafamda ki o adamı silme diyerek bir yandan da bunu aşabilmek için "aa kıza bak hoş di mi" gibi saçma sapan cümleler kuruyorum..eve dönerken anladı konu açıldı..tartıştık "sen bana at gözlüğü tak, iyice abarttın, ben onları arzuluyor muyum ne demek istiyorsun" vs vs..ben de en sonunda yarı şaka yarı ciddi" biz dışarda görüşmeyelim bundan sonra" dedim..çok sinirlendi " ne demek bu, sen beni ne
olarak görüyorsun, insan sevgilisine böyle birşey der mi, sen beni sevmiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, canımı sıkmak istiyorsun" vs vs.. ben yine aynı şeyleri söyledim ama anlamıyor yine deliriyorum..eve geldiğimde aradı yine tartıştık ve bana "beni dünya güzelliklerin mahrum bırakamazsın" dedi gıcıklığından biliyorum ama yine de kudurdum, tabi bir adım daha geri gitti duygularım..öyle mi dedim madem bu kadar masum geliyor sana ben de kendimi kasmayayım, sevgilime bu derece, birine bakmayacak kadar sadık kalmayayım ben de yakışıklı birini görünce dünya güzelliği der geçerim dedim..tabi o da delirdi
nasıl anlatacağım bunu ona iyice gurursuz onursuz biri oldum ve git gide hastalık halini almaya başladı çok mutsuzum, sevgimin azaldığını hissediyorum..özünde çok iyi düzgün biri ben onu sevmek istiyorum ondan soğumak vazgeçmek istemiyorum
Son düzenleme: