- 13 Mayıs 2013
- 418
- 10
Buna vesvese diyorlar. Ben yendim bunu önemsemiyorum eskisi gibi. Çok da kolaymış yenmesi.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Obsesif Komplsif olanlar...
- Konu Sahibi CHOSEN
- Başlangıç Tarihi
Buna vesvese diyorlar. Ben yendim bunu önemsemiyorum eskisi gibi. Çok da kolaymış yenmesi.
- 13 Mayıs 2013
- 418
- 10
Bu çok görülen bir obsesyon türüymüş, bende de olduğu için çok araştırmıştım. Buna dinen "vesvese" deniyor ve bunu sonradan öğrendim. Bir dizi video seyrettim ve kitap okudum. Rahatladım.
Şeytan biz Allah'a nezaman yaklaşsak, bizi uzaklaştırmak için mücadele veriyormuş. Amacı o an aklımıza kötü düşünceler getirterek, bizim kendimizi suçlu hissetmemiz ve o an hangi ibadeti yapıyorsak bırakıp gitmemizmiş. Vesvese üzerinde durup, "ben kötü bir insanım, ay ben ne kötü düşünen biriyim" gibi kendini suçladıkça büyüyormuş ve bu zaten bizim kalbimizin bu kötülüğü kabul etmemesinden kaynaklanıyor ki bunu bilip rahatlamamız gerekiyor. Üzerinde durmazsak ve bunun şeytanın oyunu olduğu bilincine varırsak küçülüp yok oluyor.
Yani o an namazını kılmaya devam edip, onun ise senin değil şeytanın ürünü olduğunu kabul edersen kazanan oluyorsun.
Burda emin olmamız gereken yüzde yüz olay, o kötü küfür, düşünce ve görüntülerin bizim ürünümüz olmayışıdır. Aklımıza geldiğinde kötü hissetmemiz de kalbimizin bu kötülüğü kabul etmeyişidir. Üzerine düştükçe büyür, düşmeyip önemsemeyince küçülür. Zaten bizim ürünümüz olmayan bişey bize önemli gelmemelidir. Şeytan bizi Allah yolundan alamayacak her ne olursa olsun abdestimizi ve namazımızı icra edeceğiz.
- 14 Ekim 2010
- 3.545
- 3.064
Merhaba bende el yıkama takıntısı vardı,nerdeyse hiçbi şeye dokunanıyodum..kendi yüzüme bile dokunanıyodum..artık evdekiler çok bozulmaya başladı bu duruma,biz pis miyiz,mikroplu muyuz diye çok ciddi rest çektiler ve öncelikle evin en temiz bölgesi diye mutfaktan başladım takıntımı yenmeye..çaydanlığı tuttum,prize dokundum..1 yılda kendi kendime yavaş yavaş yendim..banyoda bi şeye dokunup elini yıkamamak benim için hayaldi ama şimdi her şeye rahatça dokunuyorum,elimi yıkamıyorum..ailem beni doktora götürmek istemedi,hastalığımı kabullenmediler..ben de doktorun bana asla yardımcı olamayacağını düşünüyordum..ama kendim yendim,takmayarak,deli gibi elimi yıkamak istedem de kendimi tutarak..yemek yiyeceğimde elimi yıkıyorum sadece artık ..bu konu bitti,çok rahatım amaaaa şu an öyle bi takıntım var ki .. Şu an orucum ama acaba imansız mıyım diye düşünüyorum
dini şeyleri ister istemez çok sorguluyorum,çok üzülüyüyorum,tövbe ediyorum,şahadet getiriyorum sürekli ama aklımdaki "o niye günah?bu niye böyle?öyle diyolar ama bu gerçekten doğru mu?" Şeklinde sürekli içimde isyan eden,inkar eden bir ses var..hocalar bundan sorumlu değilsiniz,vesvesedir diyor ama her defasında bu son,bi daha şeytanı dinlemicem diyorum yine yeniliyorum.. sanki bunlar şeytan söylemiyor,kendim düşünüyorum ve çok moralim bozuluyor..bunu da ancak takmayarak yenenilirim ama çokkk korkuyorum,ya imansız ölürsem diye
dini şeyleri ister istemez çok sorguluyorum,çok üzülüyüyorum,tövbe ediyorum,şahadet getiriyorum sürekli ama aklımdaki "o niye günah?bu niye böyle?öyle diyolar ama bu gerçekten doğru mu?" Şeklinde sürekli içimde isyan eden,inkar eden bir ses var..hocalar bundan sorumlu değilsiniz,vesvesedir diyor ama her defasında bu son,bi daha şeytanı dinlemicem diyorum yine yeniliyorum.. sanki bunlar şeytan söylemiyor,kendim düşünüyorum ve çok moralim bozuluyor..bunu da ancak takmayarak yenenilirim ama çokkk korkuyorum,ya imansız ölürsem diye Son düzenleme:
merhabalar arkadaşlar ben uzun zamandır okb hastasıyım,ara ara ilaç kullandım bıraktım falan...iyileştim sanıp geçen yıl bıraktım lustral kullanıyordum. nisan gibi yine başladı takıntı ve ataklar tekrar doktora gittim ilaca başladık.sorun şu ki başta iyi başladık günde lustral 100mg+tranko buskas diye bir ilaca alıyordum.sonra kendimi iyi hissedince tranko buskası kesti doktor ee bu kez yine takıntılar başladı kötü hisssettim kendimi..doktor da lustrali 150mg yapıp tranko buskasa yine başlattı..gayet iyiydim geçen haftaya kadar, geçen hafta doktora gittim doktor tranko buskası yine kesti lustrale devam 150mg'la...bir haftadır gittikçe kötüye gittim bugün yine doktoruma gittim durumu anlattım bana lustrale karşı duyarsızlaşmış olabilirsin dedi(daha önce de kullandığım için) seni yeterince korumaya yetmiyor demekki dedi. bu kez de lustrali günde 200mg'a çıkardı yanındada her gece yatmadan gyrex 50 mg al dedi...işe yarar mı bu kez bilmiyorum, aranızda var mı bu ilacı daha önce kullanan,yararı ya da zararını görenler deneyimlerini paylaşırsa çok sevinirim ne yapacağımı şaşırdım çok moralim bozuk...
ben de varim kizlar. ilkokuldan beri var hem deuniversitede iken icgorusu az okb teshisi konuldu bunun 1.5 senesini de agir panik atakli olarak gecirdim. ustelik ben de bir psikologum
ilac hic kullanmadim okb zaten gecmez onunla yasamayi onu kontrol etmeyi en azindan gunluk hayata etkisini minimuma indirmeyi basardim. mesela cocukken 4 takintisi ile baslamisti herseyi 4 kere yapmak zorundaydim. daha cocuk aklimla yani blug cagina dogru herseyi 3 kere yapmaya kendimi zorlayarak bu 4 takintisini yendim. yerdeki cizgilere asla basmadan yururdum, onu da yerde sadece cizgilere basarak yurumeyi ogrendigimde yendim. yani beni rahatsiz eden islerimi yavaslatan insanlarin bir gariplik oldugunu farketmesini saglayabilecek kisacasi beni negatif etkileyen herseyin ustune bu sekilde giderek kurtuldum. yani okb gitti demiyorum hala var
bu arada tabi baska sacma sapan seylerim de vardi mesela sol ayagima giydigim bir corabi bir daha giyeceksem saga giyemezdim. bir gun basima kotu birsey gelmisse o gun giydigim kombini bir daha giymeye cekinirdim sanki lanetlilermis gibi, sanki giysilerin sucuymus gibionu sol ayagima biraz daha fazla agirlik vermeye calisarak vs dengelerdim. biliyorum cok sacma ama iste bu gibi tonlarca kucuk sey vardi, sacma oldugunu aslinda bilsem de saglikli dusunup de "ben ne yapiyorum boyle?" diye sorgulamadigim, sadece buyuk bir titizlikle yerine getirdigim rutinlerim vardi..
su an 28 yasindayim gun icinde hala farkettigim kucuk kucuk seyler olsa da beni eskisi kadar cok etkileyen bir durum yok artik dizginler elimde gibi. ara ara icimden sessizce bir cumle veya kelimeyi tekrar ettigim oluyor veya bazi seyleri saydigim oluyor ama bunu cogu zaman ben bile farketmeden yapiyorum. esim bile okb'li oldugumu biliyor ama hadi bir ornek ver deseniz birsey diyemez heralde
iste insanin farkindaliginin artmasi gerek once, kabullenmek, okuyup arastirmak bilinclenmek, sonra da degismesi gereken davranis uzerinde calismak. ustune gitmek, telkin... vs vs. bir sure sonra o yanlis dusuncenin artik sizi eskisi kadar yonlendiremedigini goreceksiniz. ilacla falan gececek bir durum degil bu kroniktir arkadaslar okbnizi sevin kabullenin dize getirin beraber yasamayi ogrenin
canım bana ulasırmısın sana sormak ıstedıklerım var mailim ismailim1981@gmail.com
- 25 Ocak 2011
- 129
- 28
Yaklasik 6 ay kadar once artik tahammülsüzlüğüm ve mutsuzluğum hat safhaya gelince Psikiatriste gittim ve bana Okb tanısı koydu,tum Okb olanlar donem donem depresyona girermiş takintilariyla basetmeye çalışırken,3 ay ilac kullandım ama sonra hamile kaldığım icin bırakmak zorunda kaldımbazen cok zorlanıyorum ama yapacak bisey yok,katlanmak zorundayız:/
bazen cok zorlanıyorum ama yapacak bisey yok,katlanmak zorundayız:/- 25 Ocak 2011
- 129
- 28
Bana da doktorum bu hastalık hic bir zaman geçmeyecek senin karakterinin bir parcasi dedi,ama beni cok mutsuz ediyor,aklıma bisey takiliyor ve surekli ayni dusunce beynimde donup duruyor,sonra Basin ağrıdan çatlayacak gibi oluyor ve uyumadan kurtulamıyorum
Bana da doktorum bu hastalık hic bir zaman geçmeyecek senin karakterinin bir parcasi dedi,ama beni cok mutsuz ediyor,aklıma bisey takiliyor ve surekli ayni dusunce beynimde donup duruyor,sonra Basin ağrıdan çatlayacak gibi oluyor ve uyumadan kurtulamıyorum
ahhh ahhh bılmezmıyımm. pekı hamılelık nasıl gıdıyor bende ılacı bıraktım hamılelık ıcın ama bende kaygı hattsafada ne yapıcam bılemıyorum
- 10 Mart 2013
- 200
- 2
Çok zor iyi bilirim.
Yavaş yavaş ölüyorsun sanki o kadar kötü bi drum ki Rabbımin gücünee gitmesin intiharı bile düşündüm o kadar bıktım ki 2 senedir böyleyim. Psikiyatriye gittim ilaçlık bir durumun yok dedi yolladı. Niye böyleyim ya diyorum ağlıyorum elimden hiç bişey gelmiyor alıştm artık
Yavaş yavaş ölüyorsun sanki o kadar kötü bi drum ki Rabbımin gücünee gitmesin intiharı bile düşündüm o kadar bıktım ki 2 senedir böyleyim. Psikiyatriye gittim ilaçlık bir durumun yok dedi yolladı. Niye böyleyim ya diyorum ağlıyorum elimden hiç bişey gelmiyor alıştm artık
Son düzenleme:
- 10 Mart 2013
- 200
- 2
Bana da doktorum bu hastalık hic bir zaman geçmeyecek senin karakterinin bir parcasi dedi,ama beni cok mutsuz ediyor,aklıma bisey takiliyor ve surekli ayni dusunce beynimde donup duruyor,sonra Basin ağrıdan çatlayacak gibi oluyor ve uyumadan kurtulamıyorum
Yapışmış bize desene. Ne olcak böyle hiç bilmiyorum ölsemde kurtulsam kolay değil bu kelime ama artık çok yoruldum.
cok eskı bır yazınısı okudum onlıne gorunce sormak ısedım suan nasılsınız
- 25 Nisan 2009
- 34.320
- 39.770
geçti çok şükür..şu an iyiyim..
ama tekrar oluyor arada..2 yılda bir ,yılda bir ...hissediyorum ki kötüyüm..sabır ve sebat lazım diyorum kendi kendime ve geçiyor.
çok şükür
kpss ile atandım ..1 hafta oldu memur oldu...göreve başladım..
bende memur olduktan sonra basladı yalnızlık cok tetıkledı korkularım basladım
- 25 Nisan 2009
- 34.320
- 39.770
ilaç falan alıyor musunuz
ilaçtan öte etrafınızdakilerin yardımı gerekli..bir de kafanızda bitince bitiyor aslında ama onu yapamadım ben hastalığım boyunca..sürekli destek kardeşim oldu...
canım kafadan atsan zaten sorun kalmayacakta ıste malsef kurdukca kuruyorsun vesvese bunların hepsı ılac kullandım ve bıraktım sımdı hamıleyım
- 25 Nisan 2009
- 34.320
- 39.770
evet öyle ..iş kafada bitiyor.hayırlı olsun hamileliğiniz...
kaç haftalık bebeğiniz..
kız mı erkek mi acaba?
6 haftalık daha cok yeni tesekkur ederım
- 25 Nisan 2009
- 34.320
- 39.770
ay küçükmüş daha..sağlıkla gelsin minik bebeğiniz..
- 5 Şubat 2011
- 1.065
- 705
Merhaba bende el yıkama takıntısı vardı,nerdeyse hiçbi şeye dokunanıyodum..kendi yüzüme bile dokunanıyodum..artık evdekiler çok bozulmaya başladı bu duruma,biz pis miyiz,mikroplu muyuz diye çok ciddi rest çektiler ve öncelikle evin en temiz bölgesi diye mutfaktan başladım takıntımı yenmeye..çaydanlığı tuttum,prize dokundum..1 yılda kendi kendime yavaş yavaş yendim..banyoda bi şeye dokunup elini yıkamamak benim için hayaldi ama şimdi her şeye rahatça dokunuyorum,elimi yıkamıyorum..ailem beni doktora götürmek istemedi,hastalığımı kabullenmediler..ben de doktorun bana asla yardımcı olamayacağını düşünüyordum..ama kendim yendim,takmayarak,deli gibi elimi yıkamak istedem de kendimi tutarak..yemek yiyeceğimde elimi yıkıyorum sadece artık ..bu konu bitti,çok rahatım amaaaa şu an öyle bi takıntım var ki .. Şu an orucum ama acaba imansız mıyım diye düşünüyorum
arkadaslar, dinle alakalı vesvese yasayanlar Bediüzzaman'ın Vesvese Risalesi diye bir eseri var, onu okursanız eminim çok rahatlayacaksınızdır. sizin kaygılarınız dinle alakalı ve o da büyük bir İslam alimi neticede. çok güzel açıklıyor ve rahatlatıyor. ben sahsen bi ohh bee çekmiştim okuduktan sonra, şiddetle tavsiye ederim. Allah yardımcınız olsun
