Obsesif Komplsif olanlar...

Peki ne kadardır alıyosun emdr terapisini? Kaç seans oldu? Yüzde kaçlık bi faydası oldu diyebilirsin?
 
Ben cocukluktan beri bu rahatsizlikla bogusuyormusumda haberim yokmus cok zor bi durum..hem kendinizin hemde cevrenizdekilerin guclu ve sabirli olmasi gerekiyor..ilacsizda duzelebilir fakat boyutuna gore degisiyor bu durum bence..benim onceleri sayilarla dinsel sorularla takintim vardi..gun icin beni cok etkilemiyordu..taki.. Oglum olana kadar..oglum olunca onu oldurmem gerektigini hisediyodum ya nasil ifade etcem bilemiyorum..ornegin elimi yikayica onu suda bogabilirim diye kotu oluyodum..bicak gorunce onu oldurcem diye korkuyodum..bi anne icin cok zor bi durum..artik butun hayatim bitmis durumdaydi surekli bebegimi oldurmeyi dusunuyodum..sanki onu oldurusem rahatlicam gibi bir takinti..ve epey bi doktora gittim..kimisi o kadar agir ilaclar verdiki gozumu acamiyodum..ama sonunda aradigim doktoru buldum..o bana inandi..anlatmak istedigim seyleri anliyodu..ve ilac tedavisine basladim..hemde oglumla daha fazla ilgilendim onu tek basima banyo ettiriyodum..icim icimi yiyordu ama zamanla bu dusunceler silinmeye basladi..yani dusuncelerimden kacmadim onlarla yasamaya calistim..cok zor oluyo ilk baslarda ama zamanla basariyosunuz..belkide bu hastaligin en kotu tarafi disardan normal taninmaniz..yani insanlara bu yuzden ya ben yururken cizgilere basamam diyemiyoruz..ama bunlari soyleyin lutfen buda bir rahatsizlik ve cevrenizdekilerinde bunu bilmesi onemli..iste boyle suanda 15 gunde bir korkularim oluyo ama sukrediyorum..
 
merhabalar arkadaşlar,
bende obsesif kumpulsif bozukluk rahatsızlığı olanlardanım, iki yıl önce ilaç tedavisine başlamıştık ben kendimi iyi hissetmeye başlayınca,ilaca bağımlı yaşamak da istemediğim için ilacı kestim...kendim bilinçsiz bir biçimde kesmişim, yaklaşık 1 yıl olacak ilaç almıyordum bir kaç hafta önce panik ataklar yaşadım, acillere taşındım ve takıntılarım yeniden geldi :KK43: yeniden doktoruma gittim yeniden ilaç tedavisine başladık, tranko buskas ve lustral100mg alıyorum. kendimi şimdi daha iyi hissediyorum, en azından acillere taşınmıyorum-uyuyabiliyorum. bu rahatsızlık gerçekten çok zor bir şey, ancak tedavisi mümkünmüş, ilaç ve terapi bir arada tedaviyi tamamlamak mümkünmüş...hayata geç kaldığımı hissediyorum biliyor musunuz? en basitinden bi bebek istiyordum bir kaç hafta öncesine kadar...ancak ilaç kullanmak zorunda olduğum için bunu erteledim, sürekli uyku modundayım-oysa satama için sınava hazırlanmam gerek...kendime kızıyorum, şimdiye çoktan tedaviyi tamamlamaıştım belkide, bilinçsizce ilacı bırakmasaydım!
ben artık birşeylere geç kalmak istemiyorum, ilaca bağımlı bir hayat da istemiyorum...ben bu hastalığı yenmek istiyorum. bunun için elimden geleni yapıcam, beni en iyi anlayacak insanlar da sizsiniz eminim bizim gibi pek çok insan var...
bu tedavinin süresi hakkında bir bilginiz var mı, yani maksimum ne kadar sürebilir, bu kişiye göre değişir diye tahmin ediyorum ancak-tedavinin maksimum ne kadar süreceğini de çok merak ediyorum,kendimi teselli etmek için belkide bilemiyorum...
 
merhabalar arkadaşlar,
bende obsesif kumpulsif bozukluk rahatsızlığı olanlardanım, iki yıl önce ilaç tedavisine başlamıştık ben kendimi iyi hissetmeye başlayınca,ilaca bağımlı yaşamak da istemediğim için ilacı kestim...kendim bilinçsiz bir biçimde kesmişim, yaklaşık 1 yıl olacak ilaç almıyordum bir kaç hafta önce panik ataklar yaşadım, acillere taşındım ve takıntılarım yeniden geldi :KK43: yeniden doktoruma gittim yeniden ilaç tedavisine başladık, tranko buskas ve lustral100mg alıyorum. kendimi şimdi daha iyi hissediyorum, en azından acillere taşınmıyorum-uyuyabiliyorum. bu rahatsızlık gerçekten çok zor bir şey, ancak tedavisi mümkünmüş, ilaç ve terapi bir arada tedaviyi tamamlamak mümkünmüş...hayata geç kaldığımı hissediyorum biliyor musunuz? en basitinden bi bebek istiyordum bir kaç hafta öncesine kadar...ancak ilaç kullanmak zorunda olduğum için bunu erteledim, sürekli uyku modundayım-oysa satama için sınava hazırlanmam gerek...kendime kızıyorum, şimdiye çoktan tedaviyi tamamlamaıştım belkide, bilinçsizce ilacı bırakmasaydım!
ben artık birşeylere geç kalmak istemiyorum, ilaca bağımlı bir hayat da istemiyorum...ben bu hastalığı yenmek istiyorum. bunun için elimden geleni yapıcam, beni en iyi anlayacak insanlar da sizsiniz eminim bizim gibi pek çok insan var...
bu tedavinin süresi hakkında bir bilginiz var mı, yani maksimum ne kadar sürebilir, bu kişiye göre değişir diye tahmin ediyorum ancak-tedavinin maksimum ne kadar süreceğini de çok merak ediyorum,kendimi teselli etmek için belkide bilemiyorum...

okb'nin TEK tedavisi onunla birlikte yasamayi ogrenmek, dolayisiyla yasam kalitesini arttirmaktir... ilac tedavisi yoktur ilaclarla sadece semptomlari azaltiyorsunuz yani asil problemi tamamen tedavi edecek bir yontem yok. ilac ve terapinin yararlari var elbette tabi bu kisisel bir tercih ben ilac kullanmamayi sectim (8 yasindan beri okb'liyim, 20lerimden itibaren anksiyete ve depresyon ile beraber. ayni zamanda psikologum) ve son yillarda artik hayatima olan etkisi tamamen gecti. tabi hala yapmakta oldugum rituellerim var ama cogunu artik ben bile farketmiyorum, yasam kalitemi kesinlikle etkilemeyecek duzeye indiler. tedavinin ne kadar surecegi de tamamen size bagli. size tavsiyem bol bol okuyun arastirin (kitaplar veya akademik makaleler - yeter ki kulaktan dolma bilgilerin paylasildigi bir platform olmasin bu kaynak), sebep ve sonuclarini iyice ogrenin-kabullenin-sindirin, okb/panik atak forumlarina takilin (bu bende cok ise yaramisti, hayatimi resmen ele gecirmis korkularimin aslinda bana ozel olmadigini AYNI belirtilerin bir suru kiside oldugunu, bunlarin oldurmedigini ama surundurdugunu, tamamen kisinin kendi hayalgucunun eseri oldugunu gorup kabullendigim andan itibaren inanilmaz bir gelisme oldu zamanla kontrolu yeniden ele gecirdim diyebilirim), ve de tabi ki nefes egzersizleri.

edit: bu arada ilaci kendi kendinize birden kesmek kadar kotu bir sey yok, en hafif antidepresan bile 6 aylik bir surecte yavas yavas kesiliyor kisi kendini iyi hissetmeye basladiktan sonra. lutfen sebebi ne olursa olsun bir daha yapmayin bunu kendinize, ilaci kesmek istiyorsaniz mutlaka doktorun kontrolunde olsun.
 
Son düzenleme:
okb'nin TEK tedavisi onunla birlikte yasamayi ogrenmek, dolayisiyla yasam kalitesini arttirmaktir... ilac tedavisi yoktur ilaclarla sadece semptomlari azaltiyorsunuz yani asil problemi tamamen tedavi edecek bir yontem yok. ilac ve terapinin yararlari var elbette tabi bu kisisel bir tercih ben ilac kullanmamayi sectim (8 yasindan beri okb'liyim, 20lerimden itibaren anksiyete ve depresyon ile beraber. ayni zamanda psikologum) ve son yillarda artik hayatima olan etkisi tamamen gecti. tabi hala yapmakta oldugum rituellerim var ama cogunu artik ben bile farketmiyorum, yasam kalitemi kesinlikle etkilemeyecek duzeye indiler. tedavinin ne kadar surecegi de tamamen size bagli. size tavsiyem bol bol okuyun arastirin (kitaplar veya akademik makaleler - yeter ki kulaktan dolma bilgilerin paylasildigi bir platform olmasin bu kaynak), sebep ve sonuclarini iyice ogrenin-kabullenin-sindirin, okb/panik atak forumlarina takilin (bu bende cok ise yaramisti, hayatimi resmen ele gecirmis korkularimin aslinda bana ozel olmadigini AYNI belirtilerin bir suru kiside oldugunu, bunlarin oldurmedigini ama surundurdugunu, tamamen kisinin kendi hayalgucunun eseri oldugunu gorup kabullendigim andan itibaren inanilmaz bir gelisme oldu zamanla kontrolu yeniden ele gecirdim diyebilirim), ve de tabi ki nefes egzersizleri.

edit: bu arada ilaci kendi kendinize birden kesmek kadar kotu bir sey yok, en hafif antidepresan bile 6 aylik bir surecte yavas yavas kesiliyor kisi kendini iyi hissetmeye basladiktan sonra. lutfen sebebi ne olursa olsun bir daha yapmayin bunu kendinize, ilaci kesmek istiyorsaniz mutlaka doktorun kontrolunde olsun.

herşeyden önce çok teşekkür ederim verdiğiniz ilgiler için...bununla yaşamaya alışmak gerek belki evet haklısınız, tedavi için bunu kabüllenmek-sanıyorum doktorumda terapiyi bu nedenle önerdi...ilaç kullanmadan da yaşamınızı sürdürebiliyormuşsunuz, gerçekten tebrik ederim çok zor birşeyi başarıyorsunuz. ben ilaçsız asla olamıyorum, ataklar, takıntılar, çarpıntılar-kaç kez acillere taşındım hatırlamıyorum. ilaç kullanmak istemesemde kulanmak zorundayım-doktorumunda ilk dediği buydu..araştırmaya çalışıyorum daha da öğrenmeye, tekrar teşekkür ederim değerli bilgileriniz için...
 
herşeyden önce çok teşekkür ederim verdiğiniz ilgiler için...bununla yaşamaya alışmak gerek belki evet haklısınız, tedavi için bunu kabüllenmek-sanıyorum doktorumda terapiyi bu nedenle önerdi...ilaç kullanmadan da yaşamınızı sürdürebiliyormuşsunuz, gerçekten tebrik ederim çok zor birşeyi başarıyorsunuz. ben ilaçsız asla olamıyorum, ataklar, takıntılar, çarpıntılar-kaç kez acillere taşındım hatırlamıyorum. ilaç kullanmak istemesemde kulanmak zorundayım-doktorumunda ilk dediği buydu..araştırmaya çalışıyorum daha da öğrenmeye, tekrar teşekkür ederim değerli bilgileriniz için...

evet ben ilac kullanmayi oldum olasi sevmedigim icin panik atak doneminde de bundan kacinmistim. benim 1.5 yil surdu ataklari agir gecirdigim donem. acillerde cektirdigim ekglerin haddi hesabi yoktur.. artik hicbir doktor beni ciddiye almaz olmustu hepsi tanimisti cunku beni bu zaman zarfi icinde. kalp krizi geciriyorum, nefes darligi cekiyorum, sanirim felc gecirmek uzereyim diyorum bana resmen guluyorlar dusun o anki halimi :KK50: cok zor, yasamayan asla bilemez. o yuzden sizi cok iyi anliyorum. ilac yardim ediyorsa devam edin, konusmak isterseniz de ben burdayim istediginiz zaman mesaj atabilirsiniz.
 
evet ben ilac kullanmayi oldum olasi sevmedigim icin panik atak doneminde de bundan kacinmistim. benim 1.5 yil surdu ataklari agir gecirdigim donem. acillerde cektirdigim ekglerin haddi hesabi yoktur.. artik hicbir doktor beni ciddiye almaz olmustu hepsi tanimisti cunku beni bu zaman zarfi icinde. kalp krizi geciriyorum, nefes darligi cekiyorum, sanirim felc gecirmek uzereyim diyorum bana resmen guluyorlar dusun o anki halimi :KK50: cok zor, yasamayan asla bilemez. o yuzden sizi cok iyi anliyorum. ilac yardim ediyorsa devam edin, konusmak isterseniz de ben burdayim istediginiz zaman mesaj atabilirsiniz.
desteğiniz için çok teşekkür ederim...yanız olmadığımı bilmek güzel, sizde kolay şeyler yaşamamışsınız-hiç kolay değil.bu rahatsızlığı gerçekten yaşamayan anlayamıyor..
 
merhabalar arkadaşlar,
bende obsesif kumpulsif bozukluk rahatsızlığı olanlardanım, iki yıl önce ilaç tedavisine başlamıştık ben kendimi iyi hissetmeye başlayınca,ilaca bağımlı yaşamak da istemediğim için ilacı kestim...kendim bilinçsiz bir biçimde kesmişim, yaklaşık 1 yıl olacak ilaç almıyordum bir kaç hafta önce panik ataklar yaşadım, acillere taşındım ve takıntılarım yeniden geldi :KK43: yeniden doktoruma gittim yeniden ilaç tedavisine başladık, tranko buskas ve lustral100mg alıyorum. kendimi şimdi daha iyi hissediyorum, en azından acillere taşınmıyorum-uyuyabiliyorum. bu rahatsızlık gerçekten çok zor bir şey, ancak tedavisi mümkünmüş, ilaç ve terapi bir arada tedaviyi tamamlamak mümkünmüş...hayata geç kaldığımı hissediyorum biliyor musunuz? en basitinden bi bebek istiyordum bir kaç hafta öncesine kadar...ancak ilaç kullanmak zorunda olduğum için bunu erteledim, sürekli uyku modundayım-oysa satama için sınava hazırlanmam gerek...kendime kızıyorum, şimdiye çoktan tedaviyi tamamlamaıştım belkide, bilinçsizce ilacı bırakmasaydım!
ben artık birşeylere geç kalmak istemiyorum, ilaca bağımlı bir hayat da istemiyorum...ben bu hastalığı yenmek istiyorum. bunun için elimden geleni yapıcam, beni en iyi anlayacak insanlar da sizsiniz eminim bizim gibi pek çok insan var...
bu tedavinin süresi hakkında bir bilginiz var mı, yani maksimum ne kadar sürebilir, bu kişiye göre değişir diye tahmin ediyorum ancak-tedavinin maksimum ne kadar süreceğini de çok merak ediyorum,kendimi teselli etmek için belkide bilemiyorum...

ben aslında yıllardır böyleymişim ama anlamam geçen yıl oldu.farkedilmesi zor.çünkü insanlar kendine konduramıyor ama artık bilinen bir rahatsızlık daha uyanık olabilirsiniz.öncelikle tamamen dr gözetiminde olmalısınız.sakın ama sakın ilacı dr a göre kullanın.bu rahatsızlık ilaçsız geçmez mümkün değil.ancak çok alt seviyelerde belki.ben geç bir seviyede gittim ve dr en az 2 yıl tedavi olmamı istedi ilaçla.önümüzdeki ay 1 yıl dolacak.hayata döndüm diyebilirim.yaşamıyormuşum resmen.ve bu rahatsızlığı olduğunu anladığım 2 arkadaşımı da psikytra yönlendirdim onlarda da okb çıktı. şimdi gayet iyiler.herkese geçmiş olsun ama anladım ki ilaç kullanmayanlar kullananlardan anormal :)
 
ben aslında yıllardır böyleymişim ama anlamam geçen yıl oldu.farkedilmesi zor.çünkü insanlar kendine konduramıyor ama artık bilinen bir rahatsızlık daha uyanık olabilirsiniz.öncelikle tamamen dr gözetiminde olmalısınız.sakın ama sakın ilacı dr a göre kullanın.bu rahatsızlık ilaçsız geçmez mümkün değil.ancak çok alt seviyelerde belki.ben geç bir seviyede gittim ve dr en az 2 yıl tedavi olmamı istedi ilaçla.önümüzdeki ay 1 yıl dolacak.hayata döndüm diyebilirim.yaşamıyormuşum resmen.ve bu rahatsızlığı olduğunu anladığım 2 arkadaşımı da psikytra yönlendirdim onlarda da okb çıktı. şimdi gayet iyiler.herkese geçmiş olsun ama anladım ki ilaç kullanmayanlar kullananlardan anorm

çok haklısnız, bende kendime konduramamıştım-kabullenememiştim ve baya geç fark ettim..doktoruma tekrar gitmeye başladım lustral 100mg alıyorum-her gece uyumadan önce de tranko buskas..terapi tekniklerini de öğrenmeye çalışıyorum doktorum eşliğinde ilaç+terapi ilerliyoruz...tek dileğim bir an önce tedaviyi başarılı bir biçimde tamamlamak..hayata dönmek demişsiniz ya;ben yeni yeni dönüyorum hayata,ilaçsız kesinlikle tedavimin mümkün olmadığına ikna oldum acı bir tecrübeyle.ne diyelim hepimize geçmiş olsun, benim gibi,bu rahatsızlığı yaşayan insanlarla konuşmak iyi geliyor bana-anlaşıldığımı hissediyorum ve bende benimle aynı durumda olanları anlamaya çalışıyorum..bunun için gerçekten teşekkür ederim..
 
ben aslında yıllardır böyleymişim ama anlamam geçen yıl oldu.farkedilmesi zor.çünkü insanlar kendine konduramıyor ama artık bilinen bir rahatsızlık daha uyanık olabilirsiniz.öncelikle tamamen dr gözetiminde olmalısınız.sakın ama sakın ilacı dr a göre kullanın.bu rahatsızlık ilaçsız geçmez mümkün değil.ancak çok alt seviyelerde belki.ben geç bir seviyede gittim ve dr en az 2 yıl tedavi olmamı istedi ilaçla.önümüzdeki ay 1 yıl dolacak.hayata döndüm diyebilirim.yaşamıyormuşum resmen.ve bu rahatsızlığı olduğunu anladığım 2 arkadaşımı da psikytra yönlendirdim onlarda da okb çıktı. şimdi gayet iyiler.herkese geçmiş olsun ama anladım ki ilaç kullanmayanlar kullananlardan anorm

çok haklısnız, bende kendime konduramamıştım-kabullenememiştim ve baya geç fark ettim..doktoruma tekrar gitmeye başladım lustral 100mg alıyorum-her gece uyumadan önce de tranko buskas..terapi tekniklerini de öğrenmeye çalışıyorum doktorum eşliğinde ilaç+terapi ilerliyoruz...tek dileğim bir an önce tedaviyi başarılı bir biçimde tamamlamak..hayata dönmek demişsiniz ya;ben yeni yeni dönüyorum hayata,ilaçsız kesinlikle tedavimin mümkün olmadığına ikna oldum acı bir tecrübeyle.ne diyelim hepimize geçmiş olsun, benim gibi,bu rahatsızlığı yaşayan insanlarla konuşmak iyi geliyor bana-anlaşıldığımı hissediyorum ve bende benimle aynı durumda olanları anlamaya çalışıyorum..bunun için gerçekten teşekkür ederim..

rica ederim çok geçmiş olsun
 
merhaba arkadaşlar..bende obesesif kompulsifim..malesef gittikçe artıyor rahatsızlığım..psikoloğa gittim de bana bi ilaç verdi..bebeğim olduğu için uyku ilacı alamıyorum kendim de içemiyceğimi söyledim zaten dr da önermedi..fakat takıntı için bi ilaç verdi fa..rin diye..bana çok ağır geldi..içtiğimde kafamı toparlayamadım..uyku bastırdı falan..küçük çocuk olunca da dur ben bi uyuyımda diyemiyosunilacı içemedim yani..aynı dr a da tekrar gidemedim malesef bazı ailesel nedenlerden..bu rahatsızlığı olup psikoloğa gidip ilaç kullanan arkadaşlar bildiğiniz hafif kafayı fazla ağırlaştırmayan sadece zindelik dikkat topalam özelliği olan bi ilaç var mı?memnun olduğunuz bi ilaç varsa bana özele ismini mesaj atarsanız sevinirim..
ya ben bu takıntıları napıcam bilmiyorum..benimde durum vahim..bikaç örnek vereyim her el yıkamadan önce musluğu sabunluyorum elimi yıkıyorum üstüne musluğu tekrar yıkıyorum :) 1 günde 1 sıvı sabun bitiriyorum..dışarda bi yerde çantamı asla masaya bile koymuyorum (mesela çay bahçesinde)..her yer pismiş gibi geliyor..emin olamama obsesyonu da var malesef..mesela tüpü her akşam defalarca kontrol ediyorum..hala emin olamıyorum gidiyorum cep telefonumdan gidip resmini çekiyorum :) onu inceliyerek uyuyorum :) gittikçe artıyor bendeki takıntılar napıcam bilmiyorum ya..
mesela kızıma süt kaynatıcam..cezveyi bulaşık makinesinden çıkarıyorum temiz yani yeni yıkandı..üstüne bide 15 dk murlukta yeniden çalkalıyorum..dışardan süt şişesi alsam yıkamadan asla dolaba koymuyorum vb vb..
offf offfff..ilaç ismi önermek yasak burda sanırım memnun olduğunuz bi ilaç varsa kafayı vurmayan ağırlaştırıp durdurmayan bana özelden yazarsanız sevinirim..
 
ben bulaşıkları dizmede ve çamaşırları asmada ayakkabıları düzenlemede gibi bazı konularda takılıyorum. eşim yanlışlıkla düzensiz koyduysa yeniden düzenliyorum yada çamaşır odasına giremiyorum. acaba bendede mi okb var :s
 
bende okb hastasıyım 2 yıldır devam ediyo beynim sürekli bişeylerle meşgul çocukluğumda da el yıkama hastalığım vardı ama zamanla geçti 2 yıldır sürekli halde doktora gidip ilaçla tedavi olmak istemiyorum kendim yenmeye çalışıyorum ama çok zor sürekli yaptığım seyleri kontrol ediyorum aklımdan onu oraya bunu buraya koydum diye sürekli sayıyorum bi anda endişeye kapılıyorum hep yanlış yapma korkusuyla yaşıyorum bıktım artık hayatımın bi parçası haline geldi bazen kendi kendime saçma diyorum diğer insanlar bunlara takılmadan yaşabiliyorsa bende yaşayabilirim eskiden nasıl yaşıyordum ama olmuyo bi şekilde geliyo yine obsesyonlar ama yenicem bunu internetten araştırdım kendi kendine doktora gtmeden yenenler var Allah hepimizin yardımcısın olsun :KK43::KK43:
 
17 yasımdayken kondu bana tanı 3 sene ilaç kullandım doktor denetiminde. birde psikologlara gittim . o dönemde gerçekten mutlu ve rahattım herseyle yetinip mutlu olabiliyordum ama bi süre sonra istedigimin bu olmadıgını farkettm.ben bunu artık bi lütuf gibi görüyorum bişeylere takıntılı olmanın kötü yanları var tabi yıpratıyo insanı ama bi yandanda cok geliştiriyo . kafama koydugum her seyi yapmam gerekiyo ve bu bni sürekli bi adim ileri götürüyo . simdi ilaçlarımı bıraktım 1 yıldır neredeyse temizim.bazen savasmadan o sekilde yasamayı özlüyorum ama bu benim . su an hayatımda olan pek cok insan ne hastalıgımı ne hassasslıklarmı bilir :)
 
herkese selamlar tam 5 sene okb ve daha bircok rahatsizlikla yasadim, sosyal hayatim tamamen bitti, gitmedigim psikiyatr kullanmadigim ilac kalmadi.eskiden olan olaylari net hatirliyorum ancak son zamanlarda olanlar aklima girmiyordu. kabuslar , ataklar , ölme istegi, hayati sorgulama, derken 5 yili devirdim.Fakat suan hastaliklarimdan eser yok. Tamamen atlattim. Benimle ayni durumda olan arkadaslar varsa elimden geldigince yardimci olabilirim... redred33@hotmail.com den ulasmak isterseniz elimden geldigince yardimci olurum...
 
Merhaba benm sorunum küçüklüğümden bu yana çok severek takip ettiğim bir dizi filmle ilgili. (bu soruyu sormuştum ama sanırım yanlış yerde açmışım konuyu daha önce neyse ) nedense sürekli bu diziyi izleme gereği duyuyorum ve bir noktada takıldıysam o bölümü baştan baştan izliyorum.yani izlediğim bölüm içime sinmediyse yada uzun süre izleyemediysem, kaldığım yerden izlemem gerekirken Daha sonra hop başa dönüp baştan baştan izliyorum bU DURUM ÇOK RAHATSIZ EDİYOR BENİ .Detaylara çok takılıyorum Birr türlü sonunu getiremedim. Halbuki önceden ne büyük eğlencemdi boş zamanlarımda izlerdim şimdi ceza oldu sanki :KK43: Bitmedi ve kurallarımda var mesela dizimi izlemeden önce mutlaka evimin temiz olması lazım eşimin işte olması evde kimsenin olmaması lazım.Yoksa rahat edemiyorum.Hep aklımda kalıyor.Bir tek takıntım bu Başka bir sorunum yok evet biraz detaycıyım örnek kitap okuyorsam bir cümlesine takılıp defalarca onu okurum.Ama bununla ilgisi var mı bilmem ben obsesifmiyim Lütfen yardım edin.
 
canım yazdıklarına katılıyorum aynı dertten ben de de var ve cok agır bı yuk anlatamam
her an her sn olmayacak bısıyı dusunmek ve olmaması ıcın bısılerı tekrarlamak
mesela bende de el ayak yıkama yok yada bırıne carpınca kırlenme dusuncesı gıbı..
ama benımkı daha cok agır gıbı gelıyor bana cunku sureklı sevdıklerımı kaybetme dusuncesı kafamda donup duruyor
ve artık sacmalamaya basladım
en komıgını soyleyım sıze bana da komık gelıyor ama dusunmeden duramıyorum "parmaklıklar ardında" dıe bı dızı var mesela ben bunu ızleyemıyorum nıe dıe soracaksınız sankı ızleyınce annem kardesım babam dan bırı hapse gırecekmıs gıbı hıssedıyorum ne kadar sacma dııl mı ama o nobete gırınce korku basıyo hemen kanalı degıstırıyorum
kardesım bı yere gıtse arabayla kesın bısı olacakmıs gıbı gelıyor ve o gelene kadar kafamdan gecen seylerı sureklı tekrarlıyorum bazen aglıyorum cunku cok bunalıyorum ama elımde dııl bunları dusunmeden duramıyorum o gelınce eve tekrarlamam kesılıyor
sureklı annem kardesım babama bısı olacak kaza gecırecek hapse gırecek hastalanacak mutsuz olacak vb gıbı kotu dusuncelerle bogusuyorum ve olmaması ıcın sureklı ıcımde sacma sapan seyler tekrarlıyorum
ne yanı tekrarlamayınca olacak mı hayır tabıkı bunu apacık bılıyorum ama rıske gıremıyorum ya olursa dıe sonucta sevdıklerımın hayatı soz konusu nası yenıcem ben bu dusuncelerı bılmıyorum :KK43:doktora da asla gıtmeyı dusunmuyorum ıkı kere gıttım ılacı kesınce daha da agırlastı bu yuzden kendı kendıme yenmeye calısıyorum ama nerde keske temızlık takıntım olsa da yenmeye calıssam
bazen yapmayım dıyorum hatta bı kez ufak bı seyde denedım sabah ıse gıtmek ıcın ustumu giyerken kı ben sıyah gıymeyı hıc sevmem sıyah gıyınce kotu bısı olacakmıs gıbı gelır o gun sıyah gıydım bılerek ve dedım kı bakalım bugun bı aksılık olacak mı dedım ve oldu ıs yerınde baya sıkıntılarım oldu hatta bu yuzden agladım ve aksam eve geldıgımde tekrarlamalarım daha da arttı demekkı gercekten tekrarlamazsam kotu seyler olacakmıs dedım
arkadaslar gercekten tekrarlamayınca aklımdakı sacma dusunceler gerceklesırmı
yanı bunların gerceklesıp gerceklesmemesı bana mı baglı

Sinem bende sana benzer şeyleri yaşıyorum.Sen yazalı bir kaç sene olmuş.Hiç gelişme oldumu sende? Çok bunaldım :KK14:
 
Bana da 3 yıl önce okb teşhisi kondu,lise son sınıftaydım, şu an 21 yaşındayım.3 yıldır ilaç ve terapi destekli tedavi görüyorum.problemim temizlik takıntısı ve yaptığım herşeyde olması gerektiğine inandığım (takıntı haline getirdiğim) mükemmeliyet.açıcak olursam, öss ye hazırlandıgım sene tek bir konu için 11 soru bankası kullanırdım,normali 3-4 iken. dersane sınavlarının birinde sonuçlarımızın baş başa gittiği bir arkadaşım dersane genelinde 1. oldugu için -dersane Ankara nın en büyük 2 dersanesinden biriydi- dönemin ortasında dersane değiştirdim.bu örnek bu hastalığın bende ki ilk iki belirtisinden biriydi. ikinci belirti ellerimi uzun süre yıkamamla başladı,5 dk 7 dk 10 dk deken 15 20 dakika muslugun başında vakit geçirir oldum,ellerim kururdu bembeyaz olurdu sonra bu banyoda devam etti,girdiğim zaman 1,5-2 saat çıkamazım, 1 kalıp sabun bitmeden kendimi temizlenmiş hissedemezdim, annem farketmeye başlayınca psikiyatriste gittik ilaç yazdı,ilaç uyku yaptı,düzenli kullanmadım hala alıyorum ama aklıma geldikçe,2 günde bir.psikoloğa gittim, bir sürü para bayıldık,işe yaramadı.ben herşeyin (eğer aklınıza güveniyorsanız) insanın kendi elinde olduğu kanısındayım, ben kendi kendimi tedavi ettim,artık elimi maksimum 3 dakika yıkayorum banyoda 20 dakikadan fazla vakit geçirmiyorum hatta bazen 15 dakika sürüyo çıkıp saate bi bakıyorum çok şaşırıyorum ve seviniyorum.dışarda yemek yiyemezdim artık açlıktan ölücek gibi olursam yiyebiliyorum :) devam eden bazı takıntılarım hala var ama çok çok ileri boyutta değil,zamanla onlara da bir çözüm bulacağım,ilaçların etkisi yadsınamaz ama psikolog terapisi özellikle okb de kendi kararlarınızdan daha etkili olmuyor belirtmek isterim.ve bu hastalıktan maalesef,100 de 100 kurtulma imkanımız yok :) Tüm okb hastalarına ve kendime Allah tan şifa diliyorum.
 
Okb Olan Varmi Aranizda Ve Bu Sorununuzu Nasil Aştiniz.yada Asabildinizmi.lütfen Paylasin Benimle

var... dönem dönem kaybalıyor ve ortaya çıkıyor gariptir. Sürekli olmuyor. Bir de mesela çok bilgisayar oyunu oynadığımda veya ard arda karamsar filmler..vs izlediğimde çıkıyor ortaya. Bir iki gün perişan ediyor. Sonra takıntılar kayboluyor.

Ençok dini konuları bir kenara bıraktığım vakitler hortluyor. yakınlaştığım günlerde olmuyor hatta o dönemler hiçbirşey beni korkutmuyor.

Bende kompulsif harekete dönüşmedi Allah'tan ama o obsesif düşünceler beni günden güne mutsuzlaştırdı çok oldu.
 
Ayy bende de var... Ciddi derecede hemde. Özellikle dini konularda. Tövbe yarabbim, namaz kılarken, abdest alırken yada dua ederken hep küfürler ve dahası geçiyor içimden. Birde sürekli sevdiklerimin başına kötü bişey gelecek muhabbetiii... Bununla yaşamak çok zor çooook!!!!

Bu çok bilinen bir obsesyon türüymüş, bende de vardı da ben çok araştırdım ve araştırıp birşeyler okuyunca geçmişti. Bu bilimsel yanı tabi bu işin ve çok makaleler vardı bu konuyla ilgili. Beni rahatlatmıştı sadece bende olmuyormuş demekki.

Meselenin dini boyutu ise şöyle,
Mesela namaz esnasında da yaşayan çok oluyor, olmayan insan çok azdır. Okadar kötü hissediyorsun ki kendini namazı bırakmaya kadar geliyor iş. Buna şeytanın vesvese vermesi ama kalbin kabul etmemesi de diyorlar. Vesvese'ler üstünde durdukça büyüyor, aldırıp takmazsan kayboluyor bu hep böyle. Kalbin küfrü kabul etmiyor zaten kötü hissediyorsun, eğer o küfürleri önemsemez ve dua/namazına devam edersen sen kazanıyorsun, önemser ve git gide kendini kötü hissedersen (bu yaptığın ibadeti bırakmayla sonuçlanırsa) o kazanıyor. O yüzden mücadeleye devam :) ona kazandırtmayacağız. Yani vesvese sizden kaynaklanmıyor, o kötü düşünceler sizin beyninizin ürünü değil o yönden rahat olun.
 
X