- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.214
- 448
Selamlar, Eski konularımdan bilen bilir, bilmeyen de bakabilir.
Biz ayrılalı çok uzun zaman oldu sanki. Ağustos ayında işte geçtiğimiz.
Ama kendisi sağolsun, arada bir yoklar beni ... Kendini hatırlatır, ya da morali bozuksa sığınmak için gelir bana.
İşte en son bir, şubatta mı ne yokladı. İşte görüşmek istedi. "sen çok güzel, iyi şeyler hak ediyorsun. Biz bir çok şeyi yarım bıraktık, neredeyse her gece düşünüyorum" dedi.
Ben de " olabilir her şey tam olmak zorunda değil, bu da böyle yarım kalsın" tarzı büyük büyük konuştum.
Çünkü artık onu peşimde görmek istiyordum, ben yeteri kadar kovalamıştım.
O da azcık kovaladı benim bu tutumumu görünce. Sonra bir anda kesildi işte mesajlar araması yine. Çünkü her aramasında, her mesajında tersliyordum .
"sensiz de yaparım" imajı veriyordum. Düşünün 10 şubatta son kez konuşmuşuz işte.
10 şubattan bir- iki gün önceye kadarda konuşmuyorduk.
Ben unuttuğumu sanıyordum onu. Ama sonra ailevi problemlerim olunca, ona ihtiyacım olduğunu hissettim.
Ve bir gece, ALLAHA dua ettim. "ALLAHIM, onu bana rüyamda göster bari. Merak ediyorum, iyi mi kötü mü,sağ mı , sağlıklı mı ? Nasip et YARABBİM, AMA gerçek bir rüya olsun,haberci olsun" dedim ve uyudum.
O gece onu rüyamda gördüm. Ölmüştü. Evlerine gidip, ağlıyor ve "neden" diye sorguluyordum. "neden-nasıl öldü" .
Sonra birden karşıma çıkıyordu, hasta gibiydi , yanında annesi.
Ve, ben bu rüyanın etkisiyle 2 gün boyunca çok üzgündüm.
Ve dayanamadım ! Belki asla beni hak etmiyordu vs vs...
Ama sonuçta ben, onu seviyordum ! Sevgi böyle bir şey değil midir ?Sevdiğiniz size naparsa yapsın,sevmek değil midir ?
Zaten mayıs sonu mu ne askere gidecek. Hem de 15 ay. Nasıl dayansın içim. Allahım korusun askerde ölür kalırsa, hiç mi içim acımazdı giderken son kez öpemedim , koklayamadım diye...
Böyle düşündüm ve bana düşen son görevi yapmak istedim. Ona mesaj attım. İyi misin nasılsın vs .
2-3 haftadır yataktan çıkamıyormuş! İlk 1 hafta milim kıpırdamakta zorlanıyormuş. İşten çıkmış vs vs...
Dün MR çekildi. Yani rüyam çıktı. Hasta görmüştüm vs ...
Dün ve bugün konuştuk. "KİMİN AHINI ALDIYSAM" Şeklinde konuştu.
"Düşünecek çok zamanım oldu bu süre içinde, hep aklımdaydın." filan dedi.
Ama bugün diyor ki; o yaşadığımız her şey geçmişte kalmış. İki arkadaş gibi konuşuyormuşuz niye geçmişteki kızgınlarımı hatırlatıyormuşum ?
Ve bana diyor ki, "sana karşı çok büyük bir şevkatim var. Biliyorum ki, 100 kişi bana geçmiş olsun der ama sadece sen çok içten ve samimisindir, en çok üzülen sensindir"
"Ve biliyorum ki, ben herkese karşı güçlü gibi görünmek zorundayken senin yanında bu maskemi çıkarıp, güçsüzlüğümü ve üzüntümü gösterebiliyorum, senin yanında olduğum gibiyim, ben gibiyim.Ama sadece şevkat, ne bileyim şevkat, aşk sevgi değil." diyor
"Bir de bunun yanında; cinsel olarak aşırı bir çekimin var. Seninle ilgili o yönde kurduğum bir hayal var ve ben onu o kadar çok kurmuşum ki, sanki ben onu yaşamışım da anıymış gibi daha çok, asla unutmayacağım bu hayalimi 40,50 yaşında bile olsam" diyor.
Ben bilmiyorum. Ne hissediyor bilmiyorum ... Kendinin işe yaramaz biri olduğunu, parasız olduğunu eğer bana benim istediğim gibi aşık olsaydı ondan soğuyacağımı filan söylüyor. Bi kere "seni baban benim gibi birine verir mi?" filan demişti hatta. Ama, ne zaman uzaklaşmak istese, ne bileyim bunalıma mı giriyor acaba... "sevgi değil,arkadaşlık,şevkat" diyor. Ama bana "sen benimsin, seni en başından beri sevdim hiç mi anlamadın?" tarzı cümleler söylemiş biri.
Ben anlamıyorum gerçekten. Neden ?
İçimde bir yer var, onun beni sevmediğine inanmıyor. Hani 99 yerim inanıyorsa, 1 yerim inanmıyor işte. Sevmese hissederdim, bilirdim.Hiç sevmemiş olamaz. Biz çok güzel anılarda yaşadık. Kar yağdığı gün, buz gibiydi hava. Ki biz İzmirliler alışkın değiliz. Vapurda bağıra bağıra şarkı söyleyip tam 3 kere o soğukta denizin ortasında,vapurdan inmeyip bi o kıyıya bi bu kıyıya yaptık. Çünkü o vapurdan indiğimizde ayrılacaktık. Ben ayrılma kararı almıştım. Ve son anlarımızdı. Bir yandan ağlıyor bir yandan şarkı söylüyordum. O başlamıştı şarkı söylemeye. "benzemez kimse sana." "şebnem ferah-sil baştan" bir sürü şarkı söylemiştik . İnsanlar bize bayılmıştı. O vapurdan o inmek istememişti.
Ya .. Ben biliyorum. Onla konuşmadığımız zamanda, "beni unuttu mu ?" acaba diye düşünürdüm. Ama derdim ki "unutmuş olsa hissederdim". İnanın , "hiç sevmemiş olsa,sevmiyor olsa bilirdim, hissederdim. Benim sevgim öyle büyük ve ben gerçekten çok savaş atlattım kendime karşı onun için. Her haliyle sevdim, Allahta bunu gördü ki duamı kabul edip rüyama verdi." İnanıyorum ki , içimde onun beni hiç sevmediğine inanmayan yanım doğru yolda. O yanım inanmıyor. Kabullenemiyorum belki de bilmiyorum. Çok karışığım.
Bugün , saat 19.20 den 23.30 a kadar konuştuk. Ve o saatin farkında değilmiş , "aa saat 11 olmuş" dedi. Sonra kapadık. O yüzden bana böyle geldiler. Ben hayatıma ne zaman biri girse, hep onunla kıyaslıyorum. Yani biri girse dediğim, teklif gelse, biri benden hoşlansa, ya da arkdaşlarım önerse filan. Düşünüyorum mesela başkasının beni öptüğünü,elimi tuttuğunu. Hemen aklıma onun öpüşü, onun sarılışı geliyor ve diğer kişiyi midem düşüncemde bile almıyor. İlk sevgilim, ilk öpücüğüm. Bu yüzden galiba .
Biz ayrılalı çok uzun zaman oldu sanki. Ağustos ayında işte geçtiğimiz.
Ama kendisi sağolsun, arada bir yoklar beni ... Kendini hatırlatır, ya da morali bozuksa sığınmak için gelir bana.
İşte en son bir, şubatta mı ne yokladı. İşte görüşmek istedi. "sen çok güzel, iyi şeyler hak ediyorsun. Biz bir çok şeyi yarım bıraktık, neredeyse her gece düşünüyorum" dedi.
Ben de " olabilir her şey tam olmak zorunda değil, bu da böyle yarım kalsın" tarzı büyük büyük konuştum.
Çünkü artık onu peşimde görmek istiyordum, ben yeteri kadar kovalamıştım.
O da azcık kovaladı benim bu tutumumu görünce. Sonra bir anda kesildi işte mesajlar araması yine. Çünkü her aramasında, her mesajında tersliyordum .
"sensiz de yaparım" imajı veriyordum. Düşünün 10 şubatta son kez konuşmuşuz işte.
10 şubattan bir- iki gün önceye kadarda konuşmuyorduk.
Ben unuttuğumu sanıyordum onu. Ama sonra ailevi problemlerim olunca, ona ihtiyacım olduğunu hissettim.
Ve bir gece, ALLAHA dua ettim. "ALLAHIM, onu bana rüyamda göster bari. Merak ediyorum, iyi mi kötü mü,sağ mı , sağlıklı mı ? Nasip et YARABBİM, AMA gerçek bir rüya olsun,haberci olsun" dedim ve uyudum.
O gece onu rüyamda gördüm. Ölmüştü. Evlerine gidip, ağlıyor ve "neden" diye sorguluyordum. "neden-nasıl öldü" .
Sonra birden karşıma çıkıyordu, hasta gibiydi , yanında annesi.
Ve, ben bu rüyanın etkisiyle 2 gün boyunca çok üzgündüm.
Ve dayanamadım ! Belki asla beni hak etmiyordu vs vs...
Ama sonuçta ben, onu seviyordum ! Sevgi böyle bir şey değil midir ?Sevdiğiniz size naparsa yapsın,sevmek değil midir ?
Zaten mayıs sonu mu ne askere gidecek. Hem de 15 ay. Nasıl dayansın içim. Allahım korusun askerde ölür kalırsa, hiç mi içim acımazdı giderken son kez öpemedim , koklayamadım diye...
Böyle düşündüm ve bana düşen son görevi yapmak istedim. Ona mesaj attım. İyi misin nasılsın vs .
2-3 haftadır yataktan çıkamıyormuş! İlk 1 hafta milim kıpırdamakta zorlanıyormuş. İşten çıkmış vs vs...
Dün MR çekildi. Yani rüyam çıktı. Hasta görmüştüm vs ...
Dün ve bugün konuştuk. "KİMİN AHINI ALDIYSAM" Şeklinde konuştu.
"Düşünecek çok zamanım oldu bu süre içinde, hep aklımdaydın." filan dedi.
Ama bugün diyor ki; o yaşadığımız her şey geçmişte kalmış. İki arkadaş gibi konuşuyormuşuz niye geçmişteki kızgınlarımı hatırlatıyormuşum ?
Ve bana diyor ki, "sana karşı çok büyük bir şevkatim var. Biliyorum ki, 100 kişi bana geçmiş olsun der ama sadece sen çok içten ve samimisindir, en çok üzülen sensindir"
"Ve biliyorum ki, ben herkese karşı güçlü gibi görünmek zorundayken senin yanında bu maskemi çıkarıp, güçsüzlüğümü ve üzüntümü gösterebiliyorum, senin yanında olduğum gibiyim, ben gibiyim.Ama sadece şevkat, ne bileyim şevkat, aşk sevgi değil." diyor
"Bir de bunun yanında; cinsel olarak aşırı bir çekimin var. Seninle ilgili o yönde kurduğum bir hayal var ve ben onu o kadar çok kurmuşum ki, sanki ben onu yaşamışım da anıymış gibi daha çok, asla unutmayacağım bu hayalimi 40,50 yaşında bile olsam" diyor.
Ben bilmiyorum. Ne hissediyor bilmiyorum ... Kendinin işe yaramaz biri olduğunu, parasız olduğunu eğer bana benim istediğim gibi aşık olsaydı ondan soğuyacağımı filan söylüyor. Bi kere "seni baban benim gibi birine verir mi?" filan demişti hatta. Ama, ne zaman uzaklaşmak istese, ne bileyim bunalıma mı giriyor acaba... "sevgi değil,arkadaşlık,şevkat" diyor. Ama bana "sen benimsin, seni en başından beri sevdim hiç mi anlamadın?" tarzı cümleler söylemiş biri.
Ben anlamıyorum gerçekten. Neden ?
İçimde bir yer var, onun beni sevmediğine inanmıyor. Hani 99 yerim inanıyorsa, 1 yerim inanmıyor işte. Sevmese hissederdim, bilirdim.Hiç sevmemiş olamaz. Biz çok güzel anılarda yaşadık. Kar yağdığı gün, buz gibiydi hava. Ki biz İzmirliler alışkın değiliz. Vapurda bağıra bağıra şarkı söyleyip tam 3 kere o soğukta denizin ortasında,vapurdan inmeyip bi o kıyıya bi bu kıyıya yaptık. Çünkü o vapurdan indiğimizde ayrılacaktık. Ben ayrılma kararı almıştım. Ve son anlarımızdı. Bir yandan ağlıyor bir yandan şarkı söylüyordum. O başlamıştı şarkı söylemeye. "benzemez kimse sana." "şebnem ferah-sil baştan" bir sürü şarkı söylemiştik . İnsanlar bize bayılmıştı. O vapurdan o inmek istememişti.
Ya .. Ben biliyorum. Onla konuşmadığımız zamanda, "beni unuttu mu ?" acaba diye düşünürdüm. Ama derdim ki "unutmuş olsa hissederdim". İnanın , "hiç sevmemiş olsa,sevmiyor olsa bilirdim, hissederdim. Benim sevgim öyle büyük ve ben gerçekten çok savaş atlattım kendime karşı onun için. Her haliyle sevdim, Allahta bunu gördü ki duamı kabul edip rüyama verdi." İnanıyorum ki , içimde onun beni hiç sevmediğine inanmayan yanım doğru yolda. O yanım inanmıyor. Kabullenemiyorum belki de bilmiyorum. Çok karışığım.
Bugün , saat 19.20 den 23.30 a kadar konuştuk. Ve o saatin farkında değilmiş , "aa saat 11 olmuş" dedi. Sonra kapadık. O yüzden bana böyle geldiler. Ben hayatıma ne zaman biri girse, hep onunla kıyaslıyorum. Yani biri girse dediğim, teklif gelse, biri benden hoşlansa, ya da arkdaşlarım önerse filan. Düşünüyorum mesela başkasının beni öptüğünü,elimi tuttuğunu. Hemen aklıma onun öpüşü, onun sarılışı geliyor ve diğer kişiyi midem düşüncemde bile almıyor. İlk sevgilim, ilk öpücüğüm. Bu yüzden galiba .
Aşk acısı çekenler ' e açtım konumu ama orası terkedilmiş galiba. Buraya açtım bende. İlgili moderatör'den özür dilerim bu yüzden. Eğer ordaki konumu silerse sevinirim.
Son düzenleme:
Slim, çok güldürdün beni helal olsun. Bu kadar yaratıcı olunmaz herhalde. 
