Normal mi davranirdiniz soguk mu?

melankolik_24 .!.:

Merhaba kizlar, derdimi rahatca anlatabilcegim tek siz varsiniz. Yakin arkadaslarima anlattigimi gün geliyor bir baskasindan duyuyorum malesef,o yüzden ailesel problemleri kimseye anlatmiyorum. Kisaca sorunuma geleyim sizi darlamayim fazla. Annemi kiz cocuk diye dislayan yeterince önem vermeyen bana da oglunun cocuguna davrandigi gibi davranmayan anane dedeye nasil davranmaliyim? Kücükken ve gencken bunun böyle oldugunu anlamayip saygimi ve sevgimi hic eksik etmedim. Evlenip bosandim koskoca bir sehirde tek basima kaldim dogru düzgün bir destekleri olmadi ama diger torunlarina yaptiklari kulagima geliyor durumlari cok iyi olan torunlarina(oglunun cocuklari) sürekli yardim ediyorlar(bir de kuzenim falan telefonda söylüyor bana sunu aldi falan diye). Ben cidden cok zor dönemlerden gectim(burda konu actim evsizlik sokakta kalma korkusu bile yasadim), bosandiktan sonra maddi manevi ama kimse el uzatmadi. Siz olsaniz böyle bir durum da soguk mesafeli mi davranirsiniz, nasil davranirsiniz? Her torununu ayni sevmek zorunda degil bunu biliyorum ama benim de icimden artik gelmiyor annem ve bizi ayirdiklari icin. Koronadan dolayi haftada iki üc gün telefonda görüsüyorduk, artik icimden gelmiyor. Siz benim yerimde olsaniz nasil davranirdiniz? Telefonlara mi cikmazdiniz ya da kirildiginiz seyi dile getirir miydiniz? dile getirsem kiskandi dicekler..

Genişletmek için tıkla...

Wurstria .!.:

aramıyorsun bu nedenle ben de seni aramıyorum diyeceğim

Genişletmek için tıkla...

gunisigi .!.:

Ben başkalarına yaptıklarını görmezden gelirdim sevgi saygı sana aldıklarıyla ölçülmez o senin karakterindir bence nasılsan öyle olmaya devam et

Genişletmek için tıkla...

En buyuk kk .!.:

Süper cevap. Hepimizin biraz mesafe koymayı öğrenmesi lazım ancak sömürülünce kullanılmaktan posamız çıkınca duruma ayıyoruz malesef...

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

benim de icimden artik gelmiyor annem ve bizi ayirdiklari icin.

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

Koronadan dolayi haftada iki üc gün telefonda görüsüyorduk, artik icimden gelmiyor.

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Ben ananemi çok severim. Aslinda cocukken hiç iliskimiz yoktu, son beş senede çok yakın iki kişi olduk. Bize geldiği zamanlar beraber odaya çekilip saatlerce müzik dinler, sohbet ederiz -muzik zevkimiz ortak, yuruyemedigi halde onu türk sanat müziği konserine götürdüğüm oldu, hatta başbaşa şehir dışına tatile cikmisligimiz bile var. Her zaman onu ağlatacak güzel sürprizler yaparim.
Kesinlikle favori torunuyum artık :) buna rağmen ananemi cumadan cumaya ararım anca, yoğunsam onu da unuturum,birkaç hafta sonra o arar beni. Ki bence bu bile 'cok sık aramak'
Siz nasıl sevmediğiniz ve sizi sevmeyen bir ananeyi haftada üç gün arıyorsunuz? Bu işte bir yanlışlık yok mu??
Size iki önerim var; birincisi siz onları bayram harici aramayın, onlar her aradığında gecistirin, işim var, yemegim taştı, lavabodayim , çocuk çağırıyor falan diye. Bir süre sonra unuturlar. Neden diye sorduklarında da kuzeninizden falan bahsetmeyin (ki kıskanç derler diye korkuyorsunuz) , ne alakası var ya, müsait değilim diye inkar edin. Zaten sizi sevmiyorlarmis, bir sure sonra onlar da salarlar.
İkinci önerim de tam tersi. İletişim kurmaya çalışın. Hatta tasi taragi toplayın bir haftaligina ona gidin çocuğunuzla.
İlk cümlede bahsetmiştim,benim de ananemle iletişimim sıfırdı. Zaten ayrı şehirlerdeydik. Bazen kışın gelirlerdi bizim şehre. Onda da Tv izlerdi, benim ilgimi çekmeyen konularda konuşurdu, iki laf edecek olsam annem hemen 'duzgun konuş' diye uyarirdi. Zaten ben de ortanca çocuğun ikinci çocuğuyum. Öyle ilk kız torun, ilk erkek torun, yıllar sonra doğan ilk torun, kizinin ilk çocuğu, oğlunun ilk çocuğu falan değilim. Öyle peşpeşe çocukların doğduğu bir dönemde, araya kaynayan bir çocuktum
Ama birkaç sene önceki gelişinde yavaş yavaş bağ kurmaya başladık. Önce müzik zevkimizin benzediğini keşfettik mesela. Ben o dönem biraz aşk acısı çekiyordum, ananem de çok sevdiği kocasını yeni kaybetmisti. Odada acıklı şarkılar dinleyip dinleyip şarkılar hakkında konuşamaya başladık. Sonra konuştukça konuşacak konularımız arttı, zamanla aramızda kendi esprilerimiz turemeye başladı, sonra ben onu dışarıya çıkarmaya , ona ilginç gelen aktivitelere sokmaya başladım, sonra o bana bir şeyler ördü, ben ona supriz doğumgünü partisi yaptım, teleofn kullanmayı öğrettim, şehrine gidip sürprizler yaptım falan... Bir de baktık ki iyi bir anane torun ikilisi olmuşuz,zamanla birbirimizi çok sevmişiz. Yani bazı şeyler emek vererek olur.
Bu yola da girebilirsiniz...

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

Merhaba kizlar, derdimi rahatca anlatabilcegim tek siz varsiniz. Yakin arkadaslarima anlattigimi gün geliyor bir baskasindan duyuyorum malesef,o yüzden ailesel problemleri kimseye anlatmiyorum. Kisaca sorunuma geleyim sizi darlamayim fazla. Annemi kiz cocuk diye dislayan yeterince önem vermeyen bana da oglunun cocuguna davrandigi gibi davranmayan anane dedeye nasil davranmaliyim? Kücükken ve gencken bunun böyle oldugunu anlamayip saygimi ve sevgimi hic eksik etmedim. Evlenip bosandim koskoca bir sehirde tek basima kaldim dogru düzgün bir destekleri olmadi ama diger torunlarina yaptiklari kulagima geliyor durumlari cok iyi olan torunlarina(oglunun cocuklari) sürekli yardim ediyorlar(bir de kuzenim falan telefonda söylüyor bana sunu aldi falan diye). Ben cidden cok zor dönemlerden gectim(burda konu actim evsizlik sokakta kalma korkusu bile yasadim), bosandiktan sonra maddi manevi ama kimse el uzatmadi. Siz olsaniz böyle bir durum da soguk mesafeli mi davranirsiniz, nasil davranirsiniz? Her torununu ayni sevmek zorunda degil bunu biliyorum ama benim de icimden artik gelmiyor annem ve bizi ayirdiklari icin. Koronadan dolayi haftada iki üc gün telefonda görüsüyorduk, artik icimden gelmiyor. Siz benim yerimde olsaniz nasil davranirdiniz? Telefonlara mi cikmazdiniz ya da kirildiginiz seyi dile getirir miydiniz? dile getirsem kiskandi dicekler..

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

Ne güzel ananenizle iliskiniz cok cok begendim ama benim ananem sizinkinden daha farkli. Gelenekselci bir kadin konsere falan gitmez asla götüremem yani, disarda yemege gidelim deyince ne gerek var o kadar para ödemeye evde yiyelim der. Benim iliskim sizinkinin tam tersine baslarda cok cok iyiydi ben annem yerine koydum onu o gidince falan aglardim bagimliydim o derece. O yüzden nerdeyse hergün görüsüyorduk. Yanlarina gitmekte ki sorun su: kendi evleri yok bahsettigim oglunun evinden kaliyorlar durumlari cok iyi olmasina ragmen, yanlarina gittigimde de bu tür seylere sahit oldum ve benim huzurum cok kacti. Bu dedigim sey bir hafta önce oldu bir hafta önce kendi evime döndüm. Orda bir cok seye sahit oldum anneme ve bize yapilmayan ya da cok görülen bu beni cok cok kirdi. Kirginim, üzgünüm..

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

Merhaba kizlar, derdimi rahatca anlatabilcegim tek siz varsiniz. Yakin arkadaslarima anlattigimi gün geliyor bir baskasindan duyuyorum malesef,o yüzden ailesel problemleri kimseye anlatmiyorum. Kisaca sorunuma geleyim sizi darlamayim fazla. Annemi kiz cocuk diye dislayan yeterince önem vermeyen bana da oglunun cocuguna davrandigi gibi davranmayan anane dedeye nasil davranmaliyim? Kücükken ve gencken bunun böyle oldugunu anlamayip saygimi ve sevgimi hic eksik etmedim. Evlenip bosandim koskoca bir sehirde tek basima kaldim dogru düzgün bir destekleri olmadi ama diger torunlarina yaptiklari kulagima geliyor durumlari cok iyi olan torunlarina(oglunun cocuklari) sürekli yardim ediyorlar(bir de kuzenim falan telefonda söylüyor bana sunu aldi falan diye). Ben cidden cok zor dönemlerden gectim(burda konu actim evsizlik sokakta kalma korkusu bile yasadim), bosandiktan sonra maddi manevi ama kimse el uzatmadi. Siz olsaniz böyle bir durum da soguk mesafeli mi davranirsiniz, nasil davranirsiniz? Her torununu ayni sevmek zorunda degil bunu biliyorum ama benim de icimden artik gelmiyor annem ve bizi ayirdiklari icin. Koronadan dolayi haftada iki üc gün telefonda görüsüyorduk, artik icimden gelmiyor. Siz benim yerimde olsaniz nasil davranirdiniz? Telefonlara mi cikmazdiniz ya da kirildiginiz seyi dile getirir miydiniz? dile getirsem kiskandi dicekler..

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

Herkes öyle söylüyor bir annem bakar diye, ananemin düskün oldugu dayimi burda anlatmak bile istemiyorum sok olursunuz umursamazligina ama yine de o seviliyor.

Genişletmek için tıkla...

melankolik_24 .!.:

Merhaba kizlar, derdimi rahatca anlatabilcegim tek siz varsiniz. Yakin arkadaslarima anlattigimi gün geliyor bir baskasindan duyuyorum malesef,o yüzden ailesel problemleri kimseye anlatmiyorum. Kisaca sorunuma geleyim sizi darlamayim fazla. Annemi kiz cocuk diye dislayan yeterince önem vermeyen bana da oglunun cocuguna davrandigi gibi davranmayan anane dedeye nasil davranmaliyim? Kücükken ve gencken bunun böyle oldugunu anlamayip saygimi ve sevgimi hic eksik etmedim. Evlenip bosandim koskoca bir sehirde tek basima kaldim dogru düzgün bir destekleri olmadi ama diger torunlarina yaptiklari kulagima geliyor durumlari cok iyi olan torunlarina(oglunun cocuklari) sürekli yardim ediyorlar(bir de kuzenim falan telefonda söylüyor bana sunu aldi falan diye). Ben cidden cok zor dönemlerden gectim(burda konu actim evsizlik sokakta kalma korkusu bile yasadim), bosandiktan sonra maddi manevi ama kimse el uzatmadi. Siz olsaniz böyle bir durum da soguk mesafeli mi davranirsiniz, nasil davranirsiniz? Her torununu ayni sevmek zorunda degil bunu biliyorum ama benim de icimden artik gelmiyor annem ve bizi ayirdiklari icin. Koronadan dolayi haftada iki üc gün telefonda görüsüyorduk, artik icimden gelmiyor. Siz benim yerimde olsaniz nasil davranirdiniz? Telefonlara mi cikmazdiniz ya da kirildiginiz seyi dile getirir miydiniz? dile getirsem kiskandi dicekler..

Genişletmek için tıkla...