- 30 Temmuz 2011
- 20.095
- 1.899
12 kasım pazartesi günü çatı muayenesi için hastaneye gittim. Muayene sırasında doktorun kolunu sıktığım için doktorum tarafından normal doğum yapamayacağıma dair bayağı bir korkutuldum. 13 kasım salı sabahı kanamam oldu. Tuvalette kanı gördüğüm zaman ilk aklıma gelen bebeğin beşiğinin henüz olmadığı ve kaşlarımı almadığım oldu. Doğumdan sonra resim çekinecektim ve kaşlarım beni çirkin gösterecekti.
Annem ve kocamı telaşla uyandırdım hemen hastaneye gittik. Doktorum çatı muayenesinden sonra kanamanın normal olduğunu söyledi ve eve döndük. O gün kkya girip sohbet ettim, annemle evi sildik süpürdük kaşlarımı aldım, ayıklanmış narım vardı onu yedim ve kanepeye uzandım annem yanımda çay içiyordu kocamda yan odada pcde idi. Bu arada akşama kadar kanama devam etti fakat aldırış etmedim.
Annemle aramızda şöyle bir diyalog geçti;
Ben:kaşlarımıda aldım bebek şimdi gelebilir
Annem:evet ya evide toparladık temzledik böyle zmanda gelse keşke
Ben:ama daha beşiğini almadık azıcık daha beklesin
Ben kanepeye uzandım dinlenmek için yatıyordum ki birden (suyum geldi klasik bir cümle) amniyos sıvısı patladı
Anneee çabuk hastaneye!!!!!!!! diye ağlamaya başladım.Evde bi kıyamet koptu, kocam yan odadan koştu geldi onu görünce biraz daha yaygarayı çoğalttım.
bu arada benm sancım falan yok sadece korkudan bağırıyorum. Kocam annesine bağırdı kayınvalidem hazırlanıp geldi araba aşağıda bekliyor, kocamınElini tuttum merdivenlerden iniyoruz, kocam beni teselli etnmeye çalışıyor "korkma aşkım bişi yok gidip Ege yi geitiricez"
Hastaneye giderken arabada şartımı söylüyorum bizimkilere "korkarsam sezeryan olurum haberiniz olsun" diye
Hastaneye geldik beni doğumhaneye aldılar kapı kapanırken eşime el salladım ağlamaklı gözlerle
oda bana acıyan gözlerle bakıyodu.
Bi ebe vardı ki sormayın haldır haldır. Ebe açılmama baktı, açılmam 6cm olmuşEbe beni nstye bağladı suni sancı verildi Allaaaaahhhhh o nasıl bir sancııııı
5dk da 1 sonra 3 dk da 1e düştü ben ebeye yalvarıyorum "ebe abla nolur sezeryan olsun ben normal yapmayacağım çok canım acıyo" diye doğumhaneyi inletiyorum. Dışarda seslerimi duyanlar "tımarhanemi burası" diye yorumlarda bulunmşlar
Ebe hemşireler temzlik görevlileri ve yanımda beşinci normal doğumu için sancı çeken kadın hepsi normal doğurmam için bana ısrar ediyorlar.
Beşinci normal doğumu için sancı çeken kadın bana şöyle diyor "ayağa kalk gez açılman hızlanır"
"Ablacım ben normal istemiyorum anlamıyo musun açlılmasın zateen!!" diye bağırıyorum.
Sonra doğumhaneye kayınvalidenmi sokmuşlar bana teselli versin diye kadın gelmiş "yüzüklerini çıkarak gel parmakların şişecek" diye elime sarılıyo
ben "istemiyorum beni anlamıyosunuzzz istemiyorum" diye bağırıyorum:84::84::84:
Sonra KAYINVALİDEMgitti annemi almışlar içeri beni normal doğuma ikna etsin diyeAnnemi görünce "annee nolurr sezeryan olsun beni anlamıyorlaaar" diye ağlamaya başladım. annem o halimi görünce tamam yavrum tamam söyleyelim
sezaryen olsun nolur ağlama Allah tan yardım iste diye ağlıyo kadın Daha fazla dayanamayıp doğumhaneyi terk etti fenalaşmış tansiyonu fırlamış dil altı vermişler
sonra içeri kocamı almşlar beni ikna etsin diye kocamı görünce yine duygulu anlar yaşadım kocamın elini tuttum
"aşkım çok canım a cıyo nolur sezeryan olsun yalvarıyorum " diye ağlıyorum. kocamda dayanamadı " tamam sezeryan olsun söyleyelim" dedi.
bu halimizi gören ebe dayanamadı "senin gibi herkesle bu kadar uğraşırsam işim var tamam yatışını yapıyorum" diye sinirlendi.
eşimede "beyefendi git sende girişi yaptır" dedi. benm üzerimi giydirmeye başladılarben rahat bir nefes aldım sezeryana giriyorum diye
bu arada sancıdan yerlerde sürünmeye başladım artıkEbe acımaszıca kolumdan tuttuğu gibi çatala aldı beni.
ne olduğunu anlayamadan kendimi normal doğum masasında buldum Herkes toplandı ebe doktor hemşireler ayaklarımı bantla bağladılar kollarımdan da hemşireler tuttu doktor muayene etti vee doğum başlamıştııı
Doğumun en kolay tarafı ıkınmalar başladıı
başımdaki bütün hatunlar çok yardımcı oldu "1-2-3 sayıyoruzz sancı geliyorr" ben ıkınıyorumm
herkes moral veriyor" aferin sana aferin çok güzeeeeellllll devam ett bak bebeğin başı gözüküyorrraaaa saçıda varmş bunuunnnnn"
tabii bu cümleleri duydukça ben güçleniyorum daha güçlü ıkınıyorum gözlerim kapalı
3-4 ıkınmadan sonra" işteeeee geldiiiii" seslerini duyunca göslerimi açtım mor bi bebek
"bu benim mi" diye sordum doktor " burda senden başka doğuran olmadı" dedi
sonra bebeğimi bana yaklaştırdılar yakından baktım ona. bana dikiş atılırken onu seyrettim burnuna bişi sokuylardı. bu arada doktorada "kız gibi yap beni" dedim güldü. espiri yapmamıştım halbuki gerçek söylemiştim
sonra alıp götürdüler bebeği nereye götürdüler diye sordum hemşire: herkesin derdi başka bebekte süslenmeye gitti dedi
ben tekerlekli sandalye ile çıktım doğumhaneden dışardakilerin gözleri bana dikildi . ilk eşime baktım "gördünmü bebeği" dedim.
nasılsın diye soranlarada " hiç korkmaım çok kolay oldu.:101:" diye cvp verdim ebe de dahil hepsi kahkahayı bastı " hastaneyi ayağa kaldırdın "diye.
Ebe normal doğum yapacaksın ve bana tşk edeceksin demişti. Bebek doğar doğmaz ebenin yüzüne bakıp "çok teşekkür ederim" dediğimi hatırlıyorum
sonra odaya götürdüler beni herkes başımda güle eğlene sohbet ediliyodu
sonra giyinmiş süslenmiş Ege kapıdan girdi hepimiz ona odaklandık,
hayatıma yeni biri girmiş gibi değil de, oğlum hep varmş gibiydi benimle
hayatımın en zor ve en güzel gününü aynı anda yaşadım
normal doğumdan çok korkyuordum sancılar tarif edileemz zorlukta. ama bu normal doğum yapacakları korkutmasın ıkınnmalar doğumun en kolay tarafı
gerisi kendiliğinden oluyor sadece sancılar zorluyor. doğumdan sonra hemen ayağa kalkıp istediğini yapabiliyosunn
Rabbim hepinize nasib etsn kimseyi evlat hasreti ile yakmasın
Annem ve kocamı telaşla uyandırdım hemen hastaneye gittik. Doktorum çatı muayenesinden sonra kanamanın normal olduğunu söyledi ve eve döndük. O gün kkya girip sohbet ettim, annemle evi sildik süpürdük kaşlarımı aldım, ayıklanmış narım vardı onu yedim ve kanepeye uzandım annem yanımda çay içiyordu kocamda yan odada pcde idi. Bu arada akşama kadar kanama devam etti fakat aldırış etmedim.
Annemle aramızda şöyle bir diyalog geçti;
Ben:kaşlarımıda aldım bebek şimdi gelebilir
Annem:evet ya evide toparladık temzledik böyle zmanda gelse keşke
Ben:ama daha beşiğini almadık azıcık daha beklesin
Ben kanepeye uzandım dinlenmek için yatıyordum ki birden (suyum geldi klasik bir cümle) amniyos sıvısı patladı
Anneee çabuk hastaneye!!!!!!!! diye ağlamaya başladım.Evde bi kıyamet koptu, kocam yan odadan koştu geldi onu görünce biraz daha yaygarayı çoğalttım.
bu arada benm sancım falan yok sadece korkudan bağırıyorum. Kocam annesine bağırdı kayınvalidem hazırlanıp geldi araba aşağıda bekliyor, kocamınElini tuttum merdivenlerden iniyoruz, kocam beni teselli etnmeye çalışıyor "korkma aşkım bişi yok gidip Ege yi geitiricez"
Hastaneye giderken arabada şartımı söylüyorum bizimkilere "korkarsam sezeryan olurum haberiniz olsun" diye
Hastaneye geldik beni doğumhaneye aldılar kapı kapanırken eşime el salladım ağlamaklı gözlerle
oda bana acıyan gözlerle bakıyodu.Bi ebe vardı ki sormayın haldır haldır. Ebe açılmama baktı, açılmam 6cm olmuşEbe beni nstye bağladı suni sancı verildi Allaaaaahhhhh o nasıl bir sancııııı
5dk da 1 sonra 3 dk da 1e düştü ben ebeye yalvarıyorum "ebe abla nolur sezeryan olsun ben normal yapmayacağım çok canım acıyo" diye doğumhaneyi inletiyorum. Dışarda seslerimi duyanlar "tımarhanemi burası" diye yorumlarda bulunmşlar
Ebe hemşireler temzlik görevlileri ve yanımda beşinci normal doğumu için sancı çeken kadın hepsi normal doğurmam için bana ısrar ediyorlar.
Beşinci normal doğumu için sancı çeken kadın bana şöyle diyor "ayağa kalk gez açılman hızlanır"
"Ablacım ben normal istemiyorum anlamıyo musun açlılmasın zateen!!" diye bağırıyorum.
Sonra doğumhaneye kayınvalidenmi sokmuşlar bana teselli versin diye kadın gelmiş "yüzüklerini çıkarak gel parmakların şişecek" diye elime sarılıyo
ben "istemiyorum beni anlamıyosunuzzz istemiyorum" diye bağırıyorum:84::84::84:
Sonra KAYINVALİDEMgitti annemi almışlar içeri beni normal doğuma ikna etsin diyeAnnemi görünce "annee nolurr sezeryan olsun beni anlamıyorlaaar" diye ağlamaya başladım. annem o halimi görünce tamam yavrum tamam söyleyelim
sezaryen olsun nolur ağlama Allah tan yardım iste diye ağlıyo kadın Daha fazla dayanamayıp doğumhaneyi terk etti fenalaşmış tansiyonu fırlamış dil altı vermişler
sonra içeri kocamı almşlar beni ikna etsin diye kocamı görünce yine duygulu anlar yaşadım kocamın elini tuttum
"aşkım çok canım a cıyo nolur sezeryan olsun yalvarıyorum " diye ağlıyorum. kocamda dayanamadı " tamam sezeryan olsun söyleyelim" dedi.
bu halimizi gören ebe dayanamadı "senin gibi herkesle bu kadar uğraşırsam işim var tamam yatışını yapıyorum" diye sinirlendi.
eşimede "beyefendi git sende girişi yaptır" dedi. benm üzerimi giydirmeye başladılarben rahat bir nefes aldım sezeryana giriyorum diye
bu arada sancıdan yerlerde sürünmeye başladım artıkEbe acımaszıca kolumdan tuttuğu gibi çatala aldı beni.
ne olduğunu anlayamadan kendimi normal doğum masasında buldum Herkes toplandı ebe doktor hemşireler ayaklarımı bantla bağladılar kollarımdan da hemşireler tuttu doktor muayene etti vee doğum başlamıştııı
Doğumun en kolay tarafı ıkınmalar başladıı
başımdaki bütün hatunlar çok yardımcı oldu "1-2-3 sayıyoruzz sancı geliyorr" ben ıkınıyorumm
herkes moral veriyor" aferin sana aferin çok güzeeeeellllll devam ett bak bebeğin başı gözüküyorrraaaa saçıda varmş bunuunnnnn"
tabii bu cümleleri duydukça ben güçleniyorum daha güçlü ıkınıyorum gözlerim kapalı
3-4 ıkınmadan sonra" işteeeee geldiiiii" seslerini duyunca göslerimi açtım mor bi bebek
"bu benim mi" diye sordum doktor " burda senden başka doğuran olmadı" dedi
sonra bebeğimi bana yaklaştırdılar yakından baktım ona. bana dikiş atılırken onu seyrettim burnuna bişi sokuylardı. bu arada doktorada "kız gibi yap beni" dedim güldü. espiri yapmamıştım halbuki gerçek söylemiştim
sonra alıp götürdüler bebeği nereye götürdüler diye sordum hemşire: herkesin derdi başka bebekte süslenmeye gitti dedi
ben tekerlekli sandalye ile çıktım doğumhaneden dışardakilerin gözleri bana dikildi . ilk eşime baktım "gördünmü bebeği" dedim.
nasılsın diye soranlarada " hiç korkmaım çok kolay oldu.:101:" diye cvp verdim ebe de dahil hepsi kahkahayı bastı " hastaneyi ayağa kaldırdın "diye.
Ebe normal doğum yapacaksın ve bana tşk edeceksin demişti. Bebek doğar doğmaz ebenin yüzüne bakıp "çok teşekkür ederim" dediğimi hatırlıyorum
sonra odaya götürdüler beni herkes başımda güle eğlene sohbet ediliyodu
sonra giyinmiş süslenmiş Ege kapıdan girdi hepimiz ona odaklandık,
hayatıma yeni biri girmiş gibi değil de, oğlum hep varmş gibiydi benimle
hayatımın en zor ve en güzel gününü aynı anda yaşadım
normal doğumdan çok korkyuordum sancılar tarif edileemz zorlukta. ama bu normal doğum yapacakları korkutmasın ıkınnmalar doğumun en kolay tarafı
gerisi kendiliğinden oluyor sadece sancılar zorluyor. doğumdan sonra hemen ayağa kalkıp istediğini yapabiliyosunn
Rabbim hepinize nasib etsn kimseyi evlat hasreti ile yakmasın
Son düzenleme:
ve eşim geldi zaten herşey hazır dı doğum evine gittik acil yerinde muayene ettiler ve 6-7 cm açılma var dediler ve o anda kanama oldu az neyse girişler yapıldı ve beni hasta bakıcıyla üst katta bulunan nts odasına götürdüler.asansörde h.b bana aferim iyi sabretmişsin ilk doğum olmasına rağman dedi. 
