ben seni çok iyi anlıyorum.okuduklarımdan anladığım kadarı ile aynı şeyleri yaşamışız.tek bir farkla ben onu hergün görüyorum.aynı işyerinde çalışıyoruz çünkü.hergün ayrı kahır.bu dönem gidiş gelişler çok oluyor.birgün iyiki bitmiş diyorum.birgün deli gibi özlüyorum.suçu sürekli kendimde arıyorum.böyle zamnalarda arkadaşlarımı arayıp duygularımı onlara anlatıyorum.böylece bir nebze rahatlıyorum.burada senin yazdıklarını okudukça da kendi duygularımı okuyormuşum gibi oldun adeta.biz onlara hiç bir şey yapmadık, aldatmadık, anasına babasına saygıda kusur etmedik, arkadaşlarının yanında küçük düşürmedik, tam aksine her hatalarını bağışladık.çünkü yürekten sevdik.giden adam sevmiyodur güzelim gerçekten yada karekteri zayıftır.aslında şunu fark etmen lazım üzüldüğün şey o kişi değil, hayallerin ve emeklerin..ben kendime yeni hayaller kurarak kurtulmaya çalışıyorum.pek başarılı olduğum söylenemez ama.yalnız senin son kk ya yazdığın mesajda 3 ay olmuştu biteli ve kurtuldum diyordum.bunu okuyunca bende kendime süre vermiştim demekki 3 ay sonra geçecek diye şimdi ise geçmiyor demişsin.benimkide geçmeyecek demekki.
Sıyrılmaya çalıştığım bir hayatım var.Evet tam olarak sıyrılmak istediğim bir hayatım.İçinden çıkmak yeni bir hayata dahil olmak istiyorum.
İçimde hala seni, senle geçen günleri ve gelecek hayallerimizi taşımak ne kadar ağır bir bilsen.Bunların hepsini sırtıma yükleyip gittin sen.
Taşıyamıyorum artık ne olur yardım et.Bir el ver yüküme ortak ol.
İnsan kaldırmayacağı yükün altına girmemeli.Çünkü bazen o yükü indirmek çok daha zor olabiliyor.Ben yükümü indirmeye çalışıyorum.Ah ne kadar zor bir bilsen.
Bilemezsin.Çünkü sen indirmedin bu yükü sırtından sadece altından çekildin ben kaldım bir tek başıma.Yükün omuzlarımda…..Yürümeye çalışıyorum kendi yolumda.
Daha ne kadar sürecek bilmiyorum.
Çok ama çok hırslanıyorum.ahhhhhhhhhhhhhhhh.ahhhhhhhhhhhhhh.diye bağırıyor içimde sana ait olan parça.Duyuyor musun? Tek düşündüğüm bu kadar kolay mıydı?Bu kadar kolay mıydı güzel günleri silmek.Yüreğim yanıyor.Bir bilsen.Ahh bir bilsen.
Sakin göllerin kuğusuyduk
Salınarak suyun yanağında
Yarılan ekmeğin buğusuyduk.
Gözüm yaşarıyor,
Yüreğim yanıyor / kanıyor,
Olmasaydı sonumuz böyle.
Biri saksımızı çiğneyip gitti
Biri duvarları yıktı
Camları kırdı
Fırtına gelip aramıza serildi
Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri
Her şeyi kötüledi
Bizi yaraladı
Biri şarabımızı döktü
Soğanımızı çaldı
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu
Ciğerim yanıyor, yüreğim kanıyor
Olmasaydı... Olmasaydı sonumuz böyle
Gözüm yaşarıyor
Yüreğim yanıyor / kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Dağlarda çoban ateşiydik
Dolanarak mavzer yatağında
Ceylanın pınara inişiydik
Göğsüm daralıyor,
Yüreğim kanıyor,
Olmasaydı sonumuz böyle.
Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
Aynı çıtırtıyla uyanan birer serçe
Hep aynı yerde karşılaşırdık tesadüf bu
Birer tomurcuktuk hayatın kollarında
Birer çiğ damlasıydık
Bahar sabahında gül yaprağında
Dedim ya;
Hiç yoktan susturuldu şarkımız
Yüreğim kanıyor yüreğim kanıyor
Bitmeseydi... Bitmeseydi bizim öykümüz böyle
Göğsüm daralıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle.