bak başka seçenek sunmş onların karakteri değişikmişki kabul etmemişler en pahalısında diretmişler.. bahsettiğim bu zaten bütçeme ne uygunsa onu alabilirim onbin kere yazdım bütçeme uygun olanı alabilirim almalıyım.. evlendirdiğim cocuguma evlendikten 5 sene sonra koltuk almayacagım sonuçta bir kere alacagım. fakat ne yazıkki bir çok kişide hayır evleniyosa kendi yapsn yada evlenmesin kafasnda çok enteresan evlendirince evlat evlat olmuyor sanki herşey düğüne kadar gibi
sizin bakış açınızla bizimki uymaz
"evlendirdiğim çocuğuma 5 sene sonra koltuk almayacağım 1 kere alacağım" diye bir konu varsa asıl o zaman "evlat olmuyor sanki herşey düğüne kadar gibi" bakış açısı olur. yani düğünde ne yaptım yaptım, 1 kere yaptım bitti.
bana kalırsa
hayır "evlat olmuyor sanki herşey düğüne kadar "gibi diye bir şey yok 60 yaşına da gelse evlat evlattır, yardım da edilir.
Ama
evleniyorsa o artık yetişkindir.
nasıl evlenince evinin içine karışılmaması gerekiyorsa, evleniyorum diyorsa o zaman bir zahmet düğününü de yapacak kadar yetişkin olabilmelidir. (ha illa evlenince yetişkin olmuş olmuyor tabii ki okuttum büyüttüm ,meslek sahibi ettim 22-23 yaşına geldi yetişkin o artık, yetişkin gibi davranmasını beklerim, isterse hiç evlenmesin ben evli değilim mesela yetişkin değil miyim?)
eskisi gibi 14 yaşında köyün içinde münasip bir dayıkızı amcakızı "almıyoruz" ki çocuklara onlar kendileri yetişkin olarak evleniyor.
hatta ve hatta çok imkanım da olsa önüne sermem bi ölçerim bakarım çocuğum ne kadar beceriyor,
ki bunun için de zaten o çocuğun evlenmeden önce bi kendi kendine yaşam ve geçim deneyimi olmalı
anne-babalık asıl budur, o çocuğun öyle bir deneyimi yoksa (ki neden yok?) o zaman evladı kenara çekmeli "evladım bak sen 5 bin maaş alıyorsun 4ünü gezmeye yeme içemeye veriyorsun , evlilik öyle olmaz, emin misin" demeli..bence o icralar filan asıl bu hesabını kitabını bilmemezlikten oluyor. oksa aile yardım etmiyorsa ona göre evlenir. düğün yapmaz nikah yapar. (zaten korona zamanı ne düğünü). Atıyorum der ki "gelinlik" ve "balayı" önemli benim için gerisini sonra alırım. (herkesin kendi öncelik meselesi). Ama belli ki hepsi birden olmaz, olmayıversin.
siz kendiniz diyorsunuz 2800 maaş alan gençler 1500ünü yemesine içmesine harcar diye
sebep?
harcamasın o zaman efendim...(evlenecem diyorsa yani, yoksa bana ne?). ya da harcıyorsa 1 sene daha yesin içsin gezsin sonra evlensin.
dönelim koltuk meselesine
neden evlenirken illa o koltuğu alıyoruz?
gençlerin zaten bir ev ve geçim deneyimi varsa bir koltukları zaten vardır...otursun herkes koltuğunda.
neden illa evlenirken alınıyor o koltuk?
önce alınmış olabilir
değilse 5 sene sonra da alınabilir. anne baba 5 sene sonra alırsa evladına almış olmuyor mu? (bakın illa kendileri de alsın demiyorum hadi anne baba alsın ama 5 sene sonra alsın, ne olur ki?)
asıl "herşey evlenene kadar " diye düşünen sizsiniz bence. hayat evlilikten öncesiyle sonrasıyla uzun bir yol..neden herşey illa düğünde ve düğüne endeskli oluyor ki?
bu arada evli değilim ama kaç ülkede kaç kere ev kurdum...ben mesela herşeyi birden almayı sevmiyorum yaşadıkça ihtiyaca göre almak bana daha mantıklı geliyor. kaç kere de koltuk aldım yani ama alayım mağazadan hoop gelsin kurulsun ben sevmiyorum, ben bazı eşyaları kendim yapmayı boyamayı örmeyi vs. seviyorum, eşimle de öyle olsun isterim mesela...ama hiçbir güç bana kaynanamla mağaza gezdirip koltuk aldıramaz, param yoksa da olan koltuğumla otururum, şimdiye kadar nasıl oturdum? nedir bu illa evlenirken 0 eşya olacak, perde olacak, halı olacak kuralı?