Merhaba günlerdir derdim yüzünden sürekli ağlıyorum. Nişanlımla 7 senedir birlikteyiz geçen sene ben öğretmen oldum kendisi ise sürekli çeşitli işlere girip çıktı dikiş tutturamadı. Bu 7 sene zarfında annem sürekli ondan bişey olmayacağını söyleyip ayrılmamı istedi ben de sevdiğim icin annemin sözünü dinlemedim. En son ocakta bi ise girdi ve nisanda sirket kapandı dedi ben bu durumu aileme soyleyemedim ailemin gozunde biraz degerlensin diye de temmuzda nişan yapmadan önce araban olmalı kredi çeksem ailen de yardımcı olur mu en azından yarısını kapatır mı dedim olurlar dedi ve kendisine 20000tl kredi cekip verdim ertesi gun eh istelik 2. El araba aldı ailen ne dedi diye sordugumda kizdilar dugun oncesi masraf yapmaya gerek varmiydi diye dedi. Ailesi ogullarina araba aldigimi ogrenmelerine ragmen ve o arabayla her yere gitmelerine ragmen ne bana tesekkur ettiler ne de biraz rahatlatalım bu borcunuzu dediler. Annesi de babası da memur emeklisi. Fakir değiller. Neyse Nişanı evde yaptık ve nisanlima yedek ayakkabı getirin terlik istemiyosanız dememe ragmen annesi, babası, teyzesi sokakta gezdikleri ayakkabılarla bembeyaz halılarımızı bi guzel cignediler. Gümüş gondolla gelinir normalde kadın dandik bi cam tabak almıs 40 50 liralık ona cikolata koydurmuş. Set aldık set diyip durdukları sey 1000 lira nisanlim soyledi. alyansları 'ben' aldım. Nisanlım bizde adet bana tam altın takcksnz dedi annem bizde boyle bi adet yok ama napalim dayınlardan utanırım ama takarim deyip takti. Yazık annem ve abim 3er bin liralik bilezik taktilar dayilarim teyzelerim ceyreklerini taktilar. Onlardan da set dısında sadece ablası ceyrek taktı. Ben 2 aya yakın zamandır o gunu ve bana bictikleri degeri gorup agliyorum nisanlima soyledigimde beni haksiz goruyor. Bu insanlari 7 senedir tanıyorum gercekten hak ettim mi nişanımda bunları. Haketmediysem kendime nasıl değer verdirebilirim?