Merhaba
1 yıldır nişanlıyız, kasımda düğünümüz var. düğün onun ailesinin olduğu şehirde. benim ailem başka yerde iki şehrin arası 8 saat. biz de bir üçüncü şehirde yaşıyoruz.
benim annem babam heveslenmiş, onların şehrindeki düğüne bizden kimse gelemeyecek diye kendi oldukları yerde düğün yapmak istiyorlar. salon bakmışlar. maddi olarak babam karşılayacak her şeyi. sadece gidip katılacağız düğüne.
ne dersin böyle bir şey var deyince nişanlım bana kızdı. maddi manevi ben ailemi oraya getiremem. annem yorulur dedi. nerde görülmüş iki tane düğün dedi. ben gelmem, kendiniz yaparsınız düğününüzü dedi. illa inat edersen suratımı asıp oturmaya gelirim anca dedi. çok istiyorlarsa seni oradan biriyle evlendirsinler bile dedi.
benim annem babamın o kadar emeği var üstümüzde. tadilat yaptırdılar eşya aldılar hep destek oldular. bir istekleri düğün yani. ona da ettiği laflar bu.
herkesin maddi durumu iyi. maddi olarak bir gidip gelmek onun ailesi için konu bile değil. yorgunluk olarak da, benim aklıma gelmemişti ama kendisi getirdi tartışırken, sen şimdi tatile gidiyorlar buna niye gelmiyorlar bile dersin dedi. tatile gidiyorlar, gezmeye gidiyorlar.
ben ona ve onun ailesine maddi manevi çok emek harcadım, hep yanlarında oldum, her ihtiyaçları olduğunda atladım gittim, koşturdum, ve öyle bir iki defa da değil. hem de iki tane işte çalışıyorum, hiç vaktim olmamasına rağmen. o o zamanlar çalışmıyordu. işe yeni girdi daha.
şimdi o bir gün izin alıp da bizim oraya kendi düğününe gelemezmiş. ki izin almasa da olur cumartesi olacak.
ben de iyi ben evlenmek istemiyorum zaten dedim. sonra düğün istemiyorum diye düzelttim dedim. konu şimdilik kapandı ama daha ailemle konuşmadım.
konu düğün de değil zaten. ben düğün seven isteyen bir insan değilim. sadece nikah olsun diyordum. onlar istedi diye düğün yapacağız. ben istemediğim şeylere tamam diyorum onlar mutlu olsun diye.
benim düşündüğüm böyle bir ömür nasıl geçecek. benim ona ihtiyacım olunca yanımda olmuyor. bir şey istesem genelde ilk cevabı hep ben şimdi nasıl yapayım oluyor. ben de gerçekten düğün gibi ona ihtiyaç olan bir şey olmadıkça bir şey istemiyorum artık.
bence bu ilişkide mutlu olmak için benim beklentimi sıfırlamam lazım. anca böyle olacak.
sizler ne dersiniz bana ne tavsiye verirsiniz. kavga etmekten de yoruldum artık... biz bir yıldır beraber yaşıyoruz, eve ben bakıyordum, o daha yeni işe girdi. evli gibi olduk birbirimizi çok yıprattık. evlenmek için heveslenmem lazım benim şimdi. ama benim hiç enerjim isteğim yok.
1 yıldır nişanlıyız, kasımda düğünümüz var. düğün onun ailesinin olduğu şehirde. benim ailem başka yerde iki şehrin arası 8 saat. biz de bir üçüncü şehirde yaşıyoruz.
benim annem babam heveslenmiş, onların şehrindeki düğüne bizden kimse gelemeyecek diye kendi oldukları yerde düğün yapmak istiyorlar. salon bakmışlar. maddi olarak babam karşılayacak her şeyi. sadece gidip katılacağız düğüne.
ne dersin böyle bir şey var deyince nişanlım bana kızdı. maddi manevi ben ailemi oraya getiremem. annem yorulur dedi. nerde görülmüş iki tane düğün dedi. ben gelmem, kendiniz yaparsınız düğününüzü dedi. illa inat edersen suratımı asıp oturmaya gelirim anca dedi. çok istiyorlarsa seni oradan biriyle evlendirsinler bile dedi.
benim annem babamın o kadar emeği var üstümüzde. tadilat yaptırdılar eşya aldılar hep destek oldular. bir istekleri düğün yani. ona da ettiği laflar bu.
herkesin maddi durumu iyi. maddi olarak bir gidip gelmek onun ailesi için konu bile değil. yorgunluk olarak da, benim aklıma gelmemişti ama kendisi getirdi tartışırken, sen şimdi tatile gidiyorlar buna niye gelmiyorlar bile dersin dedi. tatile gidiyorlar, gezmeye gidiyorlar.
ben ona ve onun ailesine maddi manevi çok emek harcadım, hep yanlarında oldum, her ihtiyaçları olduğunda atladım gittim, koşturdum, ve öyle bir iki defa da değil. hem de iki tane işte çalışıyorum, hiç vaktim olmamasına rağmen. o o zamanlar çalışmıyordu. işe yeni girdi daha.
şimdi o bir gün izin alıp da bizim oraya kendi düğününe gelemezmiş. ki izin almasa da olur cumartesi olacak.
ben de iyi ben evlenmek istemiyorum zaten dedim. sonra düğün istemiyorum diye düzelttim dedim. konu şimdilik kapandı ama daha ailemle konuşmadım.
konu düğün de değil zaten. ben düğün seven isteyen bir insan değilim. sadece nikah olsun diyordum. onlar istedi diye düğün yapacağız. ben istemediğim şeylere tamam diyorum onlar mutlu olsun diye.
benim düşündüğüm böyle bir ömür nasıl geçecek. benim ona ihtiyacım olunca yanımda olmuyor. bir şey istesem genelde ilk cevabı hep ben şimdi nasıl yapayım oluyor. ben de gerçekten düğün gibi ona ihtiyaç olan bir şey olmadıkça bir şey istemiyorum artık.
bence bu ilişkide mutlu olmak için benim beklentimi sıfırlamam lazım. anca böyle olacak.
sizler ne dersiniz bana ne tavsiye verirsiniz. kavga etmekten de yoruldum artık... biz bir yıldır beraber yaşıyoruz, eve ben bakıyordum, o daha yeni işe girdi. evli gibi olduk birbirimizi çok yıprattık. evlenmek için heveslenmem lazım benim şimdi. ama benim hiç enerjim isteğim yok.