Onlar onun ailesi sen hemen iktidarı eline almaya çalışıyorsun.daha şurda 5 aylık nişanlısın ve nişanlıyken çıkıyorsa bu sorunlar daha ilerletmeden hemen nişanı at. ev eşya alındıktan sonra daha çok masraf yapacaksın ve boşanman Dahada zorlaşacak bu masrafları düşünür ve çoluk çocuk olduktan sonra ailende seni kabul etmeyecek geriye ne kalacak çocuklarım büyüsün ben bu adama katlanayım annesinin sözündende çıkmıyor ama olacak yolun nereye gittiği belli geri dön….Merhaba, uzun bir konu. Önerilerinizi almak istiyorum. 3 yıllık bir ilişkimiz var. 5 aydır nişanlıyız. Ben evde tek kaldığım için, nişanlım izin gününde bizdeyken, sabah 6'da nişanlımın ailesi arayıp onu çağırdı, kavga ettik. Ben her dediklerini yaptığını, hiçbir şeye hayır demediğini, söyleyip bağırdım. Koskoca insanlar neden sürekli sana ihtiyaç duyuyor vs. dedim. O da ne yapayım ikiye mi bölüneyim dedi. O gitmeden ben sinir haliyle ve gitmesin diye çıkarıp yüzüğü fırlattım. Gittikten sonra, ben onu engelledim. O da aramadı beni. 5 gün hiç konuşmadık, görüşmedik. En son belirsizlikten kurtulma umuduyla, ben onun işyerine gittim konuşmak için, kendi payıma düşen hatamı kabul edip özür diledim. O da benimle mutlu olmadığını, evlenince her şeyin daha kötü olacağını falan söyledi. Ben de mutlu ve huzurlu olmadığımı, sürekli bir aile sorunu çıktığını söyledim. Bunları daha önce de söylüyordum ve o benim ayrılmama izin vermiyordu.
Aklının yeni mi başına geldiğini, o kadar emek ve zaman harcadığımızı, ben ilişkimiz için psikiyatri ve psikolog yardımı almaya başlamışken, neden beni yarı yolda bırakmak istediğini ağlayarak sordum. Sonrasında çift terapisine gitmeyi önerdim, bitecekse böyle bitsin dedim, kabul etmedi.
İnstagramına bakmak istediğimi söyledim zorla baktım, kadınlara yazmıştı. Daha öncede yapmıştı, aldatmaya yeltenmişti. Barışmak için ikna etmişti beni.
Ben instagramı görünce ağlayarak bitti, gelip yüzüklerini de al, deyip gittim. Yüzükler sen de kalsın, masraflar için dedi. Ben de senin olsun, satarsın dedim.
Sonrasında bana mesaj attı eve gittin mi, üzgün gittiğin için üzüldüm vs. diye. Tabi ben de cevap verdim.
Yine gün içinde ara ara da olsa konuşuyoruz. Ben sakin kalmaya çalışıyorum. Biliyorum beni arada derede bırakıp, kendisinin başka şeyler yaptığını ama kendimi ondan uzak tutamıyorum. Göndermeli durumlar vs. paylaşıyorum. Belki işe yarar, pişman olur diye. Ama saçma olduğunu da biliyorum.
Bir yandan da annem ayrılmamı istemiyor. Mutsuz olduğumu gördüğü hâlde dönüşü yokmuş gibi davranıyor. Anneme söyleyemedim bunların hiçbirini o da üzmesin diye. Biz paramız olmadığı hâlde bu nişan için çok borç yaptık annemle birlikte. Tam bir hayal kırıklığı silsilesi bu durum.
Çok güzel biriside değilim. Ve ben çok yalnız bir insanım. 3 yıl boyunca o ve ailemden başka kimse yoktu, hâlâ yok. Boşluğa düşmekten çok korkuyorum. Ne yapacağım bilmiyorum.
Bu ilişkinin geri dönüşü var mı sizce? O kadar emek ve zaman boşa giderse nasıl bir ruh haline girerim bilemiyorum... Kendimi bu durumdan kurtarmak için ne yapabilirim?
Yok cocuk yapip bosanmamak icin bahane olarak kullanip belirli araliklarla burda konu acip kendini acindircak bir tip bence.İlla evlenip çocuk yapıp boşancam diyorsun.
Hemen kaç derim ben ben ailesi bağımlılığı yüzünden uğraşıyorum nişanda boyleyse evlenince ne olurMerhaba, uzun bir konu. Önerilerinizi almak istiyorum. 3 yıllık bir ilişkimiz var. 5 aydır nişanlıyız. Ben evde tek kaldığım için, nişanlım izin gününde bizdeyken, sabah 6'da nişanlımın ailesi arayıp onu çağırdı, kavga ettik. Ben her dediklerini yaptığını, hiçbir şeye hayır demediğini, söyleyip bağırdım. Koskoca insanlar neden sürekli sana ihtiyaç duyuyor vs. dedim. O da ne yapayım ikiye mi bölüneyim dedi. O gitmeden ben sinir haliyle ve gitmesin diye çıkarıp yüzüğü fırlattım. Gittikten sonra, ben onu engelledim. O da aramadı beni. 5 gün hiç konuşmadık, görüşmedik. En son belirsizlikten kurtulma umuduyla, ben onun işyerine gittim konuşmak için, kendi payıma düşen hatamı kabul edip özür diledim. O da benimle mutlu olmadığını, evlenince her şeyin daha kötü olacağını falan söyledi. Ben de mutlu ve huzurlu olmadığımı, sürekli bir aile sorunu çıktığını söyledim. Bunları daha önce de söylüyordum ve o benim ayrılmama izin vermiyordu.
Aklının yeni mi başına geldiğini, o kadar emek ve zaman harcadığımızı, ben ilişkimiz için psikiyatri ve psikolog yardımı almaya başlamışken, neden beni yarı yolda bırakmak istediğini ağlayarak sordum. Sonrasında çift terapisine gitmeyi önerdim, bitecekse böyle bitsin dedim, kabul etmedi.
İnstagramına bakmak istediğimi söyledim zorla baktım, kadınlara yazmıştı. Daha öncede yapmıştı, aldatmaya yeltenmişti. Barışmak için ikna etmişti beni.
Ben instagramı görünce ağlayarak bitti, gelip yüzüklerini de al, deyip gittim. Yüzükler sen de kalsın, masraflar için dedi. Ben de senin olsun, satarsın dedim.
Sonrasında bana mesaj attı eve gittin mi, üzgün gittiğin için üzüldüm vs. diye. Tabi ben de cevap verdim.
Yine gün içinde ara ara da olsa konuşuyoruz. Ben sakin kalmaya çalışıyorum. Biliyorum beni arada derede bırakıp, kendisinin başka şeyler yaptığını ama kendimi ondan uzak tutamıyorum. Göndermeli durumlar vs. paylaşıyorum. Belki işe yarar, pişman olur diye. Ama saçma olduğunu da biliyorum.
Bir yandan da annem ayrılmamı istemiyor. Mutsuz olduğumu gördüğü hâlde dönüşü yokmuş gibi davranıyor. Anneme söyleyemedim bunların hiçbirini o da üzmesin diye. Biz paramız olmadığı hâlde bu nişan için çok borç yaptık annemle birlikte. Tam bir hayal kırıklığı silsilesi bu durum.
Çok güzel biriside değilim. Ve ben çok yalnız bir insanım. 3 yıl boyunca o ve ailemden başka kimse yoktu, hâlâ yok. Boşluğa düşmekten çok korkuyorum. Ne yapacağım bilmiyorum.
Bu ilişkinin geri dönüşü var mı sizce? O kadar emek ve zaman boşa giderse nasıl bir ruh haline girerim bilemiyorum... Kendimi bu durumdan kurtarmak için ne yapabilirim?
Ayrılmış zaten nişanlısı kovalamıyor konu sahibini bence karşılıklı kacsinlar birbirlerindenHemen kaç derim ben ben ailesi bağımlılığı yüzünden uğraşıyorum nişanda boyleyse evlenince ne olur
Ailesini sizden daha çok önemsediği ortada. Yengesine varana kadar 7 kez aramaları hiç normal değil.Çünkü sabah sabah abisi 2, yengesi 7, annesi 2, ablası 4 kere aramıştı. Ben de açmayınca, anneme kadar aramışlar. Ortada ölüm ya da hayati bir mesele yokken böyle yapılması ve nişanlımında "siz ne yapıyorsunuz" dememesi öfkelendirmişti beni. Üstüne bana düzgün bir açıklama yapmadan gitmesi normal değildi. Ben de normal, sağlıklı tepki veremedim. Onun için hatamı kabul edip, özrümü de diledim. Fakat o hâlâ kabul etmedi, bunun normal olduğunu savunuyor. Ve onun ailesi artık ben olacaksam beni yok sayıp, gitmemesi gerekiyordu.
aldatilmayi okumamıştım daha evlenmeden aldatmalar terapiler niye bozuk birşeyi düzeltmek nerden tutsan dökülüyorYok cocuk yapip bosanmamak icin bahane olarak kullanip belirli araliklarla burda konu acip kendini acindircak bir tip bence.
Konu sahibi aldatilmissiniz yakalamissiniz affetmissiniz yine yakalamissiniz bide donsun diye bekliyosunuz dua edinde donmesin mutlu olmak icin bi sansiniz olur.
aramalar çok abartı ölüm kalım olağanüstü bişey olmalıÇünkü sabah sabah abisi 2, yengesi 7, annesi 2, ablası 4 kere aramıştı. Ben de açmayınca, anneme kadar aramışlar. Ortada ölüm ya da hayati bir mesele yokken böyle yapılması ve nişanlımında "siz ne yapıyorsunuz" dememesi öfkelendirmişti beni. Üstüne bana düzgün bir açıklama yapmadan gitmesi normal değildi. Ben de normal, sağlıklı tepki veremedim. Onun için hatamı kabul edip, özrümü de diledim. Fakat o hâlâ kabul etmedi, bunun normal olduğunu savunuyor. Ve onun ailesi artık ben olacaksam beni yok sayıp, gitmemesi gerekiyordu.
Birde başka kadınlar var bu denklemde ailesi konu sahibi nisansilisi birde başka kadın olurdu bence 4 kişilik ilişki.Konu sahibi acı yazdım umarım iyi olursun ben şöyle bı sarsiyim kendine gel istedim daha iyi şeyler olsun inşallah hayatında çıktım konundanAilesini sizden daha çok önemsediği ortada. Yengesine varana kadar 7 kez aramaları hiç normal değil.
Muhtemelen evlendiğinizde ailesiyle arasını bozacaginizi falan düşündü bu yüzden vazgeçti.
Evlenseydiniz de onların ailesi siz ve nişanliniz 3 kişilik bir ilişki yaşardiniz yani yine olmazdı .
İç disiplinini ve özgüvenini geliştirmelisin. Bu dünyaya yalnız geldik yalnız gideceğiz. Kimseye bağlı-bağımlı olmak zorunda değiliz. Toksik bir duruma girmiş ilişki, onun için çantada kekliksin. Evlendikten sonrada böyle gidecek bir durum bu. Sen evde yemek bulaşık, o alemlerde kızlar kızlar. Aldatmaya yeltenen her daim patlamaya hazır bombadır. Geleceğini de kendini de yakma derim.Merhaba, uzun bir konu. Önerilerinizi almak istiyorum. 3 yıllık bir ilişkimiz var. 5 aydır nişanlıyız. Ben evde tek kaldığım için, nişanlım izin gününde bizdeyken, sabah 6'da nişanlımın ailesi arayıp onu çağırdı, kavga ettik. Ben her dediklerini yaptığını, hiçbir şeye hayır demediğini, söyleyip bağırdım. Koskoca insanlar neden sürekli sana ihtiyaç duyuyor vs. dedim. O da ne yapayım ikiye mi bölüneyim dedi. O gitmeden ben sinir haliyle ve gitmesin diye çıkarıp yüzüğü fırlattım. Gittikten sonra, ben onu engelledim. O da aramadı beni. 5 gün hiç konuşmadık, görüşmedik. En son belirsizlikten kurtulma umuduyla, ben onun işyerine gittim konuşmak için, kendi payıma düşen hatamı kabul edip özür diledim. O da benimle mutlu olmadığını, evlenince her şeyin daha kötü olacağını falan söyledi. Ben de mutlu ve huzurlu olmadığımı, sürekli bir aile sorunu çıktığını söyledim. Bunları daha önce de söylüyordum ve o benim ayrılmama izin vermiyordu.
Aklının yeni mi başına geldiğini, o kadar emek ve zaman harcadığımızı, ben ilişkimiz için psikiyatri ve psikolog yardımı almaya başlamışken, neden beni yarı yolda bırakmak istediğini ağlayarak sordum. Sonrasında çift terapisine gitmeyi önerdim, bitecekse böyle bitsin dedim, kabul etmedi.
İnstagramına bakmak istediğimi söyledim zorla baktım, kadınlara yazmıştı. Daha öncede yapmıştı, aldatmaya yeltenmişti. Barışmak için ikna etmişti beni.
Ben instagramı görünce ağlayarak bitti, gelip yüzüklerini de al, deyip gittim. Yüzükler sen de kalsın, masraflar için dedi. Ben de senin olsun, satarsın dedim.
Sonrasında bana mesaj attı eve gittin mi, üzgün gittiğin için üzüldüm vs. diye. Tabi ben de cevap verdim.
Yine gün içinde ara ara da olsa konuşuyoruz. Ben sakin kalmaya çalışıyorum. Biliyorum beni arada derede bırakıp, kendisinin başka şeyler yaptığını ama kendimi ondan uzak tutamıyorum. Göndermeli durumlar vs. paylaşıyorum. Belki işe yarar, pişman olur diye. Ama saçma olduğunu da biliyorum.
Bir yandan da annem ayrılmamı istemiyor. Mutsuz olduğumu gördüğü hâlde dönüşü yokmuş gibi davranıyor. Anneme söyleyemedim bunların hiçbirini o da üzmesin diye. Biz paramız olmadığı hâlde bu nişan için çok borç yaptık annemle birlikte. Tam bir hayal kırıklığı silsilesi bu durum.
Çok güzel biriside değilim. Ve ben çok yalnız bir insanım. 3 yıl boyunca o ve ailemden başka kimse yoktu, hâlâ yok. Boşluğa düşmekten çok korkuyorum. Ne yapacağım bilmiyorum.
Bu ilişkinin geri dönüşü var mı sizce? O kadar emek ve zaman boşa giderse nasıl bir ruh haline girerim bilemiyorum... Kendimi bu durumdan kurtarmak için ne yapabilirim?
Ööfff baydı yaa bir umut bir umutt kocasızlıktan mı korkuyorsun bacım napıyorsun? Yazdıklarınız nişanlın midesizz..Merhaba, uzun bir konu. Önerilerinizi almak istiyorum. 3 yıllık bir ilişkimiz var. 5 aydır nişanlıyız. Ben evde tek kaldığım için, nişanlım izin gününde bizdeyken, sabah 6'da nişanlımın ailesi arayıp onu çağırdı, kavga ettik. Ben her dediklerini yaptığını, hiçbir şeye hayır demediğini, söyleyip bağırdım. Koskoca insanlar neden sürekli sana ihtiyaç duyuyor vs. dedim. O da ne yapayım ikiye mi bölüneyim dedi. O gitmeden ben sinir haliyle ve gitmesin diye çıkarıp yüzüğü fırlattım. Gittikten sonra, ben onu engelledim. O da aramadı beni. 5 gün hiç konuşmadık, görüşmedik. En son belirsizlikten kurtulma umuduyla, ben onun işyerine gittim konuşmak için, kendi payıma düşen hatamı kabul edip özür diledim. O da benimle mutlu olmadığını, evlenince her şeyin daha kötü olacağını falan söyledi. Ben de mutlu ve huzurlu olmadığımı, sürekli bir aile sorunu çıktığını söyledim. Bunları daha önce de söylüyordum ve o benim ayrılmama izin vermiyordu.
Aklının yeni mi başına geldiğini, o kadar emek ve zaman harcadığımızı, ben ilişkimiz için psikiyatri ve psikolog yardımı almaya başlamışken, neden beni yarı yolda bırakmak istediğini ağlayarak sordum. Sonrasında çift terapisine gitmeyi önerdim, bitecekse böyle bitsin dedim, kabul etmedi.
İnstagramına bakmak istediğimi söyledim zorla baktım, kadınlara yazmıştı. Daha öncede yapmıştı, aldatmaya yeltenmişti. Barışmak için ikna etmişti beni.
Ben instagramı görünce ağlayarak bitti, gelip yüzüklerini de al, deyip gittim. Yüzükler sen de kalsın, masraflar için dedi. Ben de senin olsun, satarsın dedim.
Sonrasında bana mesaj attı eve gittin mi, üzgün gittiğin için üzüldüm vs. diye. Tabi ben de cevap verdim.
Yine gün içinde ara ara da olsa konuşuyoruz. Ben sakin kalmaya çalışıyorum. Biliyorum beni arada derede bırakıp, kendisinin başka şeyler yaptığını ama kendimi ondan uzak tutamıyorum. Göndermeli durumlar vs. paylaşıyorum. Belki işe yarar, pişman olur diye. Ama saçma olduğunu da biliyorum.
Bir yandan da annem ayrılmamı istemiyor. Mutsuz olduğumu gördüğü hâlde dönüşü yokmuş gibi davranıyor. Anneme söyleyemedim bunların hiçbirini o da üzmesin diye. Biz paramız olmadığı hâlde bu nişan için çok borç yaptık annemle birlikte. Tam bir hayal kırıklığı silsilesi bu durum.
Çok güzel biriside değilim. Ve ben çok yalnız bir insanım. 3 yıl boyunca o ve ailemden başka kimse yoktu, hâlâ yok. Boşluğa düşmekten çok korkuyorum. Ne yapacağım bilmiyorum.
Bu ilişkinin geri dönüşü var mı sizce? O kadar emek ve zaman boşa giderse nasıl bir ruh haline girerim bilemiyorum... Kendimi bu durumdan kurtarmak için ne yapabilirim?
Yardım almaya başlanılan kişiden genelde ayrılırız, evlenmek istemeyiz çünkü bizi hasta etmiştir.ben ilişkimiz için psikiyatri ve psikolog yardımı almaya başlamışken,