Seni çok iyi anlıyorum..daha çok ama çok gençsin.. Az önce annemle tartıştım...onunla konuşmaya çalışmak duvara toslamak gibi,,ama o benim annem ..
Yıllarca annemi kutsal bildim..annem hatasızdı..annem çilekeşti..babamın dayaklarına rağmen bizi bırakmamışbizim için yaşamıştı..
Bizim için savaşmıştı..ömrünü bize feda etmişti..o asla yalan söylemezdi..ne dediyse doğruydu...asla kandırmazdı..her zaman adil davranırdı..
Yıllarca bunu böyle bildim.,ne zamanki büyüdüm annemin de hataları olduğunu gördüm..hemde geri dönülmez hatalar,,hem de kalbimi parçalayan ama telafisi mümkün olmayan hatalar...işte o zaman aramızdaki uçurum büyüdü,,annem asla geri adım atmadı..az önce tartıştım ..gitti yattı , ben kelimeler boğazımda yine yalnız kaldım salonda....
Bitti mi dedim ?? Tamam ben suçluyum ben kötüyüm madem bu kadar nefret ediyorsun evimde işin ne dedi...düşük tehtidim var..evde sıkılmıştım kendisi gel bir ay kal dedi... İki günde bu hale geldik..kızkardeşimi tamamen dışladı..
Kabul etmese de onu uzaklara itti seenelerdir il dışında yaşıyor..
Yalnız ama annemden beklemez hiçbirşey..ben derseniz aynı yanına gelsem öyle bir laf ediyorki tüm samimiyeti gidiyor...hep kuşkucu güvenmez..ama ben ve kızkardeşime karşı..erkek kardeşime iyidir onu korur kollar..
Düşünebiliyor musunuz? Benim idolüm olan o kadın...annem..haksızlık yapmaz derdim...erkek kardeşimi yengemi kayırdığını resmen görüyorum...bu haksızlık beni deli ediyor..gençken hep derdi , kız evladı okumalı ben çektim siz çekmeyin..meğerse ayak bağı olmayalım diye dermiş....
Eşim geldi dün eve, buraya çok yorgundu, ev taşıyacağız, beyni yorgun bende yardım edemiyorum yatıyorum, eşim bizim eve geçti işe gitmek için.. Biz telde konuşurken annem geldi dün...bana demezmi çok fazla güvenme eşine ne yapmışta yorulmuş???
Resmen eşin seni aldatıyor demeye getirdi..insan annesini bilmez mii,,,şok oldum ne yapayım ne demek istiyorsun boşanayımmı.. Yorgun tabi yorulmuş ..iş yapmasa da sıcaktan yorulur insan..eşime karşı sohbet muhabbet ..gidince en ufak bi tartışmamızda eşim dünyanın en kötüsü..ki eşim bana yalan söylemez, diyelim ki yanlış birşey yaptı hissederim kesinlikle..belli eder saklayamaz o...beceremez..zaten annem dedektif gibi!!!!
Anneme kızdım ...neden bu kadar yıkıcısın yapıcı değilsim..ben sana sorunumu anlattığımda mutlaka kötü bir noktadan vurmya çalışman neden?? Ayrılmam seni mutlu mu eder...üstelik hamileyim...
Bana az önce ne dedi biliyor musun.... Sen menfaatçisin ve yaptıklarını herzaman konuşuyorsun dedi...şoka girdim...eşim annemin elini cebine attırmaz, yediri içirir...5-6 il gezdik beraber tüm masrafları eşim yaptı...annem elini cebine atıp tek kuruş ödemedi, ben parayı seviyormuşum ama parayı biriktiremiyor muşum öyle dedi...
Parayı sevsem param olurdu anne hakkımı yeme dedim..günahımı alma benim parayla işim olmaz dedim..bu laflar yenilir yutulur cinsten değil....
Belki hata bende ..anneme hala şans verip onunla arkadaş olmaya çalıştım..bana dediki ben senin arkadaşın değilim annenim.. O zaman öyle davran dedim.,büyük gibi davran rakibim gibi değil...telefonu yüzüme kapatırdı..
Şimdi bu evde bir saniye durmak istemiyorum...Allah acısını göstermesin ama annemde olsa hatalıysa beni yoruyorsa, asla geri adım atmıyor ve düzelmiyorsa o halde yapacağım tek şey seviyemi koymak...mesafemi korumak..yapabilir miyim?? Bu kadar yalnızken...
Üstelik şuan çok ağlıyorum...neden böyleyiz neden..kaynanam bile daha sevgi dolu..yormaz beni..ama öz annem mahvediyor..babam yok...kızkardeşim uzaklarda..erkek kardeşim iyidir ama hanımköylü...tek derdim kızkardeşimin hali sadece..neden böyle annem neden bize sahip çıkmıyor...
Neden korumayı yalnızlaştırmaya çeviriyor...babamdan kalan parayla iki ev aldı..birinde kızkardeşim oturabilir,... Dava açsın ben hayattayken çözülsün bu iş diyor...bende kızkardeşim insanca yaşasın diye senin ölmenimi beklesin diyorum...gelip o evde oturabilir...eğer annem isteseydi kardeşimi kurtarabilirdi......
Ben çağırıyorum.,bana gel bende kal diyorum...düzenim var iyi kötü diyor...annnem kılını kıpırdatmıyor onun için..eğer ben kendş hayatımda atak yapmasaydım beni de silmişti.....ben kendimi kurtardım...
Çok uzattım ama çokk kötüyüm..olay yeni oldu içime atarsam bebeğim zarar görür diye korktum ...sizlere yazdım..özür dilerim....
Ama konu sahibiyle ortak yönümüz sanırım annelerimizi kutsal bilmemiz..herşeye rağmen yaptıklarına şaşırıp birşeylerin düzelmesini ümid ediyoruz..ben kendi adıma kararımı verdim...
Hiçbirşey düzelmeyecek...annem burnundan kıl aldırmayacak....ben kendimi üzdüğümle kalıcam...kızkardeşime yanıcam...
O halde anneme hata yaptığını anlatamamışım yıllarca..yolumu değiştirmek zorundayım....annemden uzaklaşmak ve hatta kopmak zorundayım....
Belki hatasını anlar belki tam tersi daha da haklı olduğunu düşünür.....ama her ne olursa olsun, para seven, çıkarcı bir evlat olarak gördüğü gerçeği değişmeyecek.,. Bana oyun oynayacak ama en ufak kavgada yeni suçlamalar, biriktirilmiş hakaretler , benim için yeni telafisi mümkün olmayan yaralar açılacak...
Kendimi annemden korumam gerektiği gerçeğini karnımda bebeğimle hissetmek ne kadar acııı.......
Tüm bunları neden yazdım....delirmemek için...şimdi balkonda ağlayacağım gidip yatacağım..yazmasaydım hastanelik olurdum ...
((
