evet arkadaşlar...benimle bu yolları geçen herkes anlıyordur beni..en küçük mesele bile kocaman bir mesele haline gelebiliyor..
çok zor günler atlattım..
annem gibi sevdiğim ananemi ani bi şekilde kaybettik 2 gün sonrada nişanlımın halasını kaybettik...
zor toparlandık ailece...
nişanlım ve ailesi bu süreçte bizi hiç yalnız bırakmadılar...özellikle nişanlım hep yanımda oldu her zaman...
böyle bir sarsıntı yasadık 1 hafta içinde 2 cenaze töreni..ağlamalar..
psıkolojik olarak dengem bozuldu haliyle..
yeni yeni hayata tutunuyorum tekrar..
nişanlım 4 yıldır çalıştıgı firmadan ayrıldı başka bi firmada işe başlayacak önümzdeki hafta haliyle stresli..kolay değil yıllardır benimsediği iş yeri..arkadaşları koptu herkesten şimdi sıfırdan başlayacak bu firmada..onun giderek iyyiye gideceğini biliyorum..
bir yandanda evimizin ihtyaçlarını gidermeye çalışıyor...sürekli hesaplar yapıyor..evin bi kısım eşyalarını aldık..düğünü erteledik cenazeler olunca aylar sonrasına ama en azından evımz boş eşyalarımızı yerleştirelim o stres çıksın diyoruz...
şu sıralar kafamı bulandırdığım 2 derdim var sizlerle paylaşmak istedğim..
birincisi tüm bunları anlattım...ve nişanlım inanılmaz sinirli bikaç gündür...erkenden uyumak istiyor telefonlarda ise ses tonu hep bozuk konusmak istemıyor gibi halleri tavırlar var...bende onun yasadıgı srese yoruyorum sizce bundanmıdır?
ikincisi ise dün nişanlım ve ailesi bizdeydi...annesi işten atılmış 1 hafta oluyor..annesi geldi söyledi bana çok üzüldüğünü ifade etti..dertleşti benimle...bende çok şaşarıdım nişanlım bahsetmedi dedim..oda ben ısrar ettim söyleme diye...dedi nedeninide sormadım...
nişanlımda gecenin sonunda bana dediki annem çok hassastı zaten size neden atıldıgını söyledi anlamadım dedi..çok üzülüyor çok kafasına takıyor dedi..bende teselli verdim ama içime attığım bi durum oldu..
nişanlım annesi öyle dese bile bunu bana neden anlatmadı...biz eş olmayacakmıyız..sırdaş olmayacakmıyız........
evlenincede böyl olursa..benden gizli sırları olursa diye endişe yasamaya başladım...
2 gündğür inanılmaz takıyorum bu konuyu kafama...
zaten yeternce gerginlikler yasadık bu konuyu açıp tartışmakta istemıyorum..ama bu konuyu kafama takıyorum diye nişanlımla konuşmakta istemıyorum..sizce bu konudaki tutumum nasıl olmalı?
nişanlıma ne söylersem kendimi en iyi şekilde ifade etmiş olurum..yada gereksiz yeremi büytüyorum....
yardımcı olursanız çok sevinirim....
bikaç cümle yazmanız inanın bana çoook iyi gelicek..
çok zor günler atlattım..
annem gibi sevdiğim ananemi ani bi şekilde kaybettik 2 gün sonrada nişanlımın halasını kaybettik...
zor toparlandık ailece...
nişanlım ve ailesi bu süreçte bizi hiç yalnız bırakmadılar...özellikle nişanlım hep yanımda oldu her zaman...
böyle bir sarsıntı yasadık 1 hafta içinde 2 cenaze töreni..ağlamalar..
psıkolojik olarak dengem bozuldu haliyle..
yeni yeni hayata tutunuyorum tekrar..
nişanlım 4 yıldır çalıştıgı firmadan ayrıldı başka bi firmada işe başlayacak önümzdeki hafta haliyle stresli..kolay değil yıllardır benimsediği iş yeri..arkadaşları koptu herkesten şimdi sıfırdan başlayacak bu firmada..onun giderek iyyiye gideceğini biliyorum..
bir yandanda evimizin ihtyaçlarını gidermeye çalışıyor...sürekli hesaplar yapıyor..evin bi kısım eşyalarını aldık..düğünü erteledik cenazeler olunca aylar sonrasına ama en azından evımz boş eşyalarımızı yerleştirelim o stres çıksın diyoruz...
şu sıralar kafamı bulandırdığım 2 derdim var sizlerle paylaşmak istedğim..
birincisi tüm bunları anlattım...ve nişanlım inanılmaz sinirli bikaç gündür...erkenden uyumak istiyor telefonlarda ise ses tonu hep bozuk konusmak istemıyor gibi halleri tavırlar var...bende onun yasadıgı srese yoruyorum sizce bundanmıdır?
ikincisi ise dün nişanlım ve ailesi bizdeydi...annesi işten atılmış 1 hafta oluyor..annesi geldi söyledi bana çok üzüldüğünü ifade etti..dertleşti benimle...bende çok şaşarıdım nişanlım bahsetmedi dedim..oda ben ısrar ettim söyleme diye...dedi nedeninide sormadım...
nişanlımda gecenin sonunda bana dediki annem çok hassastı zaten size neden atıldıgını söyledi anlamadım dedi..çok üzülüyor çok kafasına takıyor dedi..bende teselli verdim ama içime attığım bi durum oldu..
nişanlım annesi öyle dese bile bunu bana neden anlatmadı...biz eş olmayacakmıyız..sırdaş olmayacakmıyız........
evlenincede böyl olursa..benden gizli sırları olursa diye endişe yasamaya başladım...
2 gündğür inanılmaz takıyorum bu konuyu kafama...
zaten yeternce gerginlikler yasadık bu konuyu açıp tartışmakta istemıyorum..ama bu konuyu kafama takıyorum diye nişanlımla konuşmakta istemıyorum..sizce bu konudaki tutumum nasıl olmalı?
nişanlıma ne söylersem kendimi en iyi şekilde ifade etmiş olurum..yada gereksiz yeremi büytüyorum....
yardımcı olursanız çok sevinirim....
bikaç cümle yazmanız inanın bana çoook iyi gelicek..