O kadar arafta takılı kaldım ki hangi yön doğru bilmiyorum evlenip aile kurmak istiyorum nişanlımdan emin olamıyorum emin olamamamın sebebi benim bilinçaltım mı yoksa ona doğru insan değil onu bile ayırt edemiyorum Rabbim kimseyi çıktığı yolda utandırmasın gerçekten çok zor bir kararsızlıkİlk olarak herkes bilinçaltında kendisiyle evlenir o kişi sensin veya senin eksik yönlerin,
Karşılaşmanız gerekiyordu ve karşılaştınız hepsi bu.
Evlilik yolunda ilerlerken vesvese ve soğumalar gayet normal, fakat neden ilaç kullanıyorsunuz biraz maneviyata yönelseniz?
Bir bilinçaltı terapisi almanızı tavsiye ederim annenizle ilgil batırılmış duygularınızı çözmeniz için bu insanla tanışmış olabilirsiniz.
Demem o ki hayatta hiçbir şey boşuna değil. Herşey olması gerektiği gibi ve şekliyle ilerliyor telaşa kapılmayın. Akışta kalın.
İlahi plan yolunu her zaman bulur
Siz sırf evlenmek için evleniyorsunuz ve bu yaptığınız iki tarafı da mutsuz bir evliliğe götürür. Nişanlınızın da hakkına girersiniz yapmayın yazıkb
Sizin deneyiminiz nasıl lütfen benimle paylaşın çok araftayımBen bu hikayenin sonunu biliyorum yaşadım ağzımın payını aldım . Bence şimdiden ayrılın hiç hırpalanmayın. İçinize sinmeyen bişeyler varsa (belli ki var) bu işin sonu yok. Sesini bile duymaya tahammül edemediğiniz adamla bir ömür geçirmek için evet diyeceksiniz o iş olmaz ,olduramazsınız uğraşmayın.
Ne yapmalıyım aile kurmak istiyorum ama nişanlım çok mantıksal düşünüyor o istiyor ki hemen ev alalım yatırımmızı yapalım hayatta dik duralım istiyor ama duygusal tatmin konusunda bana hiç yardımcı olmuyor bu bugüne kadar istediğim bir özellikte akıllı olsun ayakların üzerinde dursun ama şimdi de bu kısmı beni çok rahatsız ediyorSadece kafa olarak evliliğe hazır değilsiniz buda sizi somut delil aramakla bitirmek istediğiniz gibi geldi bahane gibi daha doğrusu çünkü korkularınız var rahatsız hissediyorsunuz kendinizi
Bilinçaltındaki o beş yaşındaki çocuk evlilige karşı düşüncesi olumsuzsa seni geriye cekebiliyor bende yaşadım bunları aklıma olumsuz düşünce düşürüyor. Evlenme üzülme diye ama ben onu telkin ediyorum iyi olacak korkma diyeO kadar arafta takılı kaldım ki hangi yön doğru bilmiyorum evlenip aile kurmak istiyorum nişanlımdan emin olamıyorum emin olamamamın sebebi benim bilinçaltım mı yoksa ona doğru insan değil onu bile ayırt edemiyorum Rabbim kimseyi çıktığı yolda utandırmasın gerçekten çok zor bir kararsızlık
Sizin deneyiminiz nasıl lütfen benimle paylaşın çok araftayım
Çok teşekkür ederim beni anladığınız için psikoloğum emdr diye bir yönteme başlıycak umarım burada kendimi bulurum ve ilişkimi kurtarırımMerhaba içinizde bir yerde bitirmeniz gerektiğini biliyorsunuz çünkü hissediyorsunuz ama bir kanıtınız yok bu yüzden aklınızı ikna edemiyorsunuz, sanki bir kanıt bulsanız tamam işte diyip bitireceksiniz gibi geldi bana bu duyguyu çok uzun süre yaşadım ben içim çok rahatsızdı ve sanki her şeyden emindi ama aklım değil ve sonra aldatıldığımı öğrendim bu da benim kanıtım oldu oysa ki bitirmek için bir sürü sebebim vardı, sırf çok iyi biri diye biriyle evlenmeyin sevgi nasıl olursa olsun olmak zorunda üstelik sırf o da değil siz de sevmelisiniz ki mutlu olabilin şu an destek almaya devam edin bence ve iç sesinizi dinleyin nerde huzur buluyorsanız orda olmaya çalışın kendinizi sakinleştirin ve ne olursa olsun doğru kararı vereceğinizden emin olun, doğru olmasa bile tecrübe olur kendinizi rahat bırakın biraz, hayat akıp gidiyor biraz akışa bırakın ve daraldığınız zaman inşirah suresini okuyun ya da dinleyin, inşallah bütün sıkıntılarınız akıp gider, sevgiler
Siz ne yaşadınız canınızı acıtmıycaksa paylaşırmısınız yaşanmış tecrübeleri duymak bana iyi gelirBen bu hikayenin sonunu biliyorum yaşadım ağzımın payını aldım . Bence şimdiden ayrılın hiç hırpalanmayın. İçinize sinmeyen bişeyler varsa (belli ki var) bu işin sonu yok. Sesini bile duymaya tahammül edemediğiniz adamla bir ömür geçirmek için evet diyeceksiniz o iş olmaz ,olduramazsınız uğraşmayın.
Peki siz bekar mısınız telkinler size iyi geliyor mu bu sorunu ne zaman anladınız aslında birinin benimle aynı korkuları paylaşması beni rahatlatıyor çünkü etrafımdaki herkes nişanlılık dönemi çok mutlu geçer deyip duruyor insan kendine daha da yalnız hissediyorBende on
Bilinçaltındaki o beş yaşındaki çocuk evlilige karşı düşüncesi olumsuzsa seni geriye cekebiliyor bende yaşadım bunları aklıma olumsuz düşünce düşürüyor. Evlenme üzülme diye ama ben onu telkin ediyorum iyi olacak korkma diye
Ama onu çok sevmek ve ilişkimizi kurtarmak istiyorum bunu başaramazmıyım onu üzmekten çok korkuyorum ona iyi gelmek o da bana iyi gelsin birbirimizin yaralarını saralım istiyorum ama o iletişime kapalı benim anladığım frekanstan konuşmuyor negatif ve aşırı hassas biri ma güvenip kendime bırakamıyorumSiz sırf evlenmek için evleniyorsunuz ve bu yaptığınız iki tarafı da mutsuz bir evliliğe götürür. Nişanlınızın da hakkına girersiniz yapmayın yazık.
Sorun bende olsunda tek değil düzelteyim kendimi onu düzeltemem ama kendimi düzeltebilirimSadece kafa olarak evliliğe hazır değilsiniz buda sizi somut delil aramakla bitirmek istediğiniz gibi geldi bahane gibi daha doğrusu çünkü korkularınız var rahatsız hissediyorsunuz kendinizi
Sonrası nasıl bir psikoloji canınız acıtmayacaksa siz neden bitirdiniz ilişkinizi paylaşmanız bana ışık gösterirBende 31 yaşında Ankaraliyim.Nisan attım.Tereddutunuz varsa evlenmeyin.
Sosyal medyadan tanıştık bu da beni rahatsız ediyor çok köksüz hissediyorum ilişkiyiBana vesvese gibi geldi. Çok somut bir neden göremedim açıkçası ayrılık için. Nerden nasıl tanıstınız peki
Hislerin yanıştıcılığı olmaz mıİçinde bir yerde nasibin değilmiş gibi hissediyorsan bu çağrıya kulak ver. Son çağrı çünkü.
Onu uzmektense kendin üzül ve bitir iliskini.Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden
Peki siz bekar mısınız telkinler size iyi geliyor mu bu sorunu ne zaman anladınız aslında birinin benimle aynı korkuları paylaşması beni rahatlatıyor çünkü etrafımdaki herkes nişanlılık dönemi çok mutlu geçer deyip duruyor insan kendine daha da yalnız hissediyo
AslaHislerin yanıştıcılığı olmaz mı