Nişanı atmalı mıyım

nurse123456 · 22 Eylül 2024

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Ktrmtm · 22 Eylül 2024

İçinde bir yerde nasibin değilmiş gibi hissediyorsan bu çağrıya kulak ver. Son çağrı çünkü.

Aycemil · 22 Eylül 2024

nurse123456 .!.:
Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Çok sağlıklı bir ilişki gibi gelmiyor kulağa daha şimdiden sesi bile sizi rahatsız eden bir adamla nasıl evlenir yuva kurarsınız? Salın kendinizi.

yesilimtrak · 22 Eylül 2024

Rahatsız oluyorsanız sürdürmeyin. Bazen derin bir aşk bile sürdürmeye yetmezken istemediğiniz biriyle kesseniz olmaz.

nurse123456 · 22 Eylül 2024

Aycemil .!.:
Çok sağlıklı bir ilişki gibi gelmiyor kulağa daha şimdiden sesi bile sizi rahatsız eden bir adamla nasıl evlenir yuva kurarsınız? Salın kendinizi.

Bu devirde dürüst sözünün eri birini bulmak çok güç erkekler ya anne kuzusu ya da tam bir çakal olmuş o yüzden bırakamıyorum

gulumseyenmutsuz · 22 Eylül 2024

Bence travmalarınız tetiklenmiş. Birde "Evlenince nasıl olacak? Nasıl bir hayat beni bekliyor?" kaygısı var gibi geldi bana. Ben nişanlınızın kötü biri olduğunu düşünmüyorum anlattığınız kadarıyla. Tabii siz psikolojik olarak hazır değilseniz uzatmaları oynamanın mantığı yok. Psikolojik destek aldınız mı bu konuda?

hayallerulkesindeyim · 23 Eylül 2024

nurse123456 .!.:
Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

İlk olarak herkes bilinçaltında kendisiyle evlenir o kişi sensin veya senin eksik yönlerin,

Karşılaşmanız gerekiyordu ve karşılaştınız hepsi bu.

Evlilik yolunda ilerlerken vesvese ve soğumalar gayet normal, fakat neden ilaç kullanıyorsunuz biraz maneviyata yönelseniz?

Bir bilinçaltı terapisi almanızı tavsiye ederim annenizle ilgil batırılmış duygularınızı çözmeniz için bu insanla tanışmış olabilirsiniz.

Demem o ki hayatta hiçbir şey boşuna değil. Herşey olması gerektiği gibi ve şekliyle ilerliyor telaşa kapılmayın. Akışta kalın.

İlahi plan yolunu her zaman bulur

yulecim · 23 Eylül 2024

mutsuz bir evliliktense hic yapilmamasi taraftariyim. evlilik, baskalari yapiyor ben neden yapamayayim ki diyip yapilacak bir sey degil

colcicegi_1 · 23 Eylül 2024

Bana vesvese gibi geldi. Çok somut bir neden göremedim açıkçası ayrılık için. Nerden nasıl tanıstınız peki

cansin001 · 23 Eylül 2024

nurse123456 .!.:
Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Ben ciddi bir problem gormedim ayrılmak icin. Sadece şunlari soyleyebilirim zaman her seyin ilaci.. suan icinde bulundugun ruh hali belki sana boyle seyler söyletiyor bilemiyorum ama sirf evlilik olsun çoluk çocuğa karisayim diye dusunerek siginacagin bir yer değil.. hele de bu zamanda... sevgisizde hic yürümez.. sevip sevmediginden emin ol ben evet bu yola devam edebilirim aradigim insan bu diyebiliyosan ve her seyiyle kabul edebiliyosan yürür bu is yoksa yürümez. Tabi ayni sekilde nisanlinda seni tasiyabilmesi birbirinizi tamamliyor olmaniz onemli. Nisanlini en iyi sen taniyosun bu karar tek basina senin verebilecegin bir karar umarim gonlunce hayırlısıyla olur her seyin..

elifnurbeyza · 23 Eylül 2024

nurse123456 .!.:
Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Bende 31 yaşında Ankaraliyim.Nisan attım.Tereddutunuz varsa evlenmeyin.

freya_ · 23 Eylül 2024

nurse123456 .!.:
Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Sen adamı sevmiyorsun kendine bahane üretme, ayrıl evlenince daha bir de aynı yatağa gireceksin.

Nomad Daughter · 23 Eylül 2024

Sanırım evliliğe hazır değilsiniz. Tabi nişanlısınız beklentilerinizi de pek karşılamıyor mantık evliliğine dönüşmüş. Acele etmeyin o zaman biraz daha düşünün ya da içinize sinmiyorsa hiç başlamayın evlenmek basit ama boşanmak zor bir süreç.

nurse123456 · 24 Eylül 2024

gulumseyenmutsuz .!.:
Bence travmalarınız tetiklenmiş. Birde "Evlenince nasıl olacak? Nasıl bir hayat beni bekliyor?" kaygısı var gibi geldi bana. Ben nişanlınızın kötü biri olduğunu düşünmüyorum anlattığınız kadarıyla. Tabii siz psikolojik olarak hazır değilseniz uzatmaları oynamanın mantığı yok. Psikolojik destek aldınız mı bu konuda?

Evet bir şekilde annemi hatırlatıyor bana doğru biri olduğunu düşünerek evlenmek istiyorum ama hislerimden emin değilim destek te almaya başladım

TeraziBurcu · 24 Eylül 2024

Bence evlenmek için evlenme adımı atmışsınız. İçinize sinmiyor. Sesi bile rahatsız ediyorsa evlilik yürümez. Adam size batmaya başlamış ikinize de yazık etmeyin.

my mister · 24 Eylül 2024

Sadece kafa olarak evliliğe hazır değilsiniz buda sizi somut delil aramakla bitirmek istediğiniz gibi geldi bahane gibi daha doğrusu çünkü korkularınız var rahatsız hissediyorsunuz kendinizi

Maaryjaneee1 · 24 Eylül 2024

Merhaba içinizde bir yerde bitirmeniz gerektiğini biliyorsunuz çünkü hissediyorsunuz ama bir kanıtınız yok bu yüzden aklınızı ikna edemiyorsunuz, sanki bir kanıt bulsanız tamam işte diyip bitireceksiniz gibi geldi bana bu duyguyu çok uzun süre yaşadım ben içim çok rahatsızdı ve sanki her şeyden emindi ama aklım değil ve sonra aldatıldığımı öğrendim bu da benim kanıtım oldu oysa ki bitirmek için bir sürü sebebim vardı, sırf çok iyi biri diye biriyle evlenmeyin sevgi nasıl olursa olsun olmak zorunda üstelik sırf o da değil siz de sevmelisiniz ki mutlu olabilin şu an destek almaya devam edin bence ve iç sesinizi dinleyin nerde huzur buluyorsanız orda olmaya çalışın kendinizi sakinleştirin ve ne olursa olsun doğru kararı vereceğinizden emin olun, doğru olmasa bile tecrübe olur kendinizi rahat bırakın biraz, hayat akıp gidiyor biraz akışa bırakın ve daraldığınız zaman inşirah suresini okuyun ya da dinleyin, inşallah bütün sıkıntılarınız akıp gider, sevgiler

Mi-Ok Yun · 24 Eylül 2024

Ben bu hikayenin sonunu biliyorum yaşadım ağzımın payını aldım . Bence şimdiden ayrılın hiç hırpalanmayın. İçinize sinmeyen bişeyler varsa (belli ki var) bu işin sonu yok. Sesini bile duymaya tahammül edemediğiniz adamla bir ömür geçirmek için evet diyeceksiniz o iş olmaz ,olduramazsınız uğraşmayın.

eseross · 24 Eylül 2024

Siz sırf evlenmek için evleniyorsunuz ve bu yaptığınız iki tarafı da mutsuz bir evliliğe götürür. Nişanlınızın da hakkına girersiniz yapmayın yazık.

ozgurkiz077 · 25 Eylül 2024

nurse123456 .!.:
Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Bence onu sevmiyorsun. Sevmeden olmaz. Her şeyi ileride daha gıcık görünür gözüne. Sevmediğin için buluşmak görüşmek istemiyorsun. Bence zorlamanın anlamı yok sevmediğin bir adamla evlenme.

Nişanı atmalı mıyım

Yeni Üye

Değişik bir psikoloji, bir felsefe idiotloji.

Popüler Üye

Yamuk Prenses ve Kedi Cüceler

Yeni Üye

Aktif Üye

Üye

how deep is your love

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Popüler Üye

İnsanlar,insanların içinde insana hasret yaşarlar.

CAHİLLER YAZMASIN!

Yeni Üye

🪷 ‘Uçuyoruz evet. Çünkü güzeliz’ 🪷

Aktif Üye

SEV,YAŞAT,OKU.....>>>

Manyak Üye 🤫

Aktif Üye

Yeni Üye

Benzer Konular