Nikaha isterse 10 dakika kalmış olsun, zararın neresinden dönülse kârdır. Kesinlikle vazgeçmelisiniz.
Bir de hep bu uzun ilişkilerde genelde sırf alışkanlıktan evlenildiğini düşünüyorum. Benim de uzun bir ilişkim vardı birkaç sene önce ama evliliği asla düşünemiyordum o kişiyle. Çünkü o olgunluk asla yerleşmedi ona, yerleşmezdi de biliyorum. Korkardım bir gün evlenme teklifi eder de o an hayır deyip onu rencide ederim diye. Çünkü sizin nişanlınız için bahsettiğiniz olumlu özellikler onda da vardı, iyi biriydi, hep yanımdaydı vesaire. Ama koca bir alışkanlık olduğu için senelerce yanımdaymış, şimdi anlıyorum.
Şimdi eşimle öğreniyorum pek çok şeyi, bu doğrultuda size vazgeçin diyorum. Sevmek bencillik değil, evlenince karşındakinin hayatı senin hayatın oluyor bir kere zaten. Bir seçime zorlaması çok yanlış. Sevilmek her olumsuzlukta yarı yolda bırakma tehdidi ile karşılaşmak değil, geçinmeye gönlü olan her zaman yanında olmanın bir yolunu buluyor inanın.
Biraz uzun oldu ama çok içimden geldi. Lütfen kendinizi düşünün ve ayrılın. Bir gün gerçekten sevildiğinizde bu kararınızla gurur duyacaksınız, tıpkı benim şu an duyduğum gibi...
