-
- Konu Sahibi benibekleyin
- #61
Bende ne yazık ki acı haberin gelceğinden emindim. Ama insan yakıştıramıyor yaKurtulacağını düşünmüyordum. O yoğun bakıma girip solunum cihazına bağlanan hasta maalesef bir daha çıkamıyor. Neslicanı birkaç fotoğrafı olduğu zamandan beri takip ediyorum. Hiç yazmadım, hiç yorum yapamadım. Sessizce takip ettim sadece. Evet çok üzüldüm ama kanser iki sevdiğim insanı benden aldığında ve her aşamalarına şahit olduğumda ölüme bakışım değişti. Öyle ki birinde "artık kurtul acılarından" diye dua ettiğimi bilirim.
İnşallah şu an olduğu yer burada çektiği acıları unutmasını sağlıyordur.
Hayat zaten adaletli bir yer değil. Kim yaşamayı tüm zerreleri ile istiyor ve seviyorsa o erken gidiyor. Kim bu hayata bağlı ise bununla imtihan oluyor. Yaşamaktan aciz şükürsüzler de gayet sağlıkla yaşama devam ediyor. Belki bunun da vardır bir sebebi bilmiyorum. İstisna görmedim ben.
Benim dostum da çok severdi yaşamı. O da çok gençti. Hep gülerdi, hep umutluydu. Gitti erkenden. Bu yüzden ben artık neden ve keşke kelimelerini pek kullanmıyorum.
Çok üzücü ama onun bu dünyadaki zamanı tam da bu kadarmış. İnananlar için kader, inanmayanlar için hayatın döngüsü. Adının ne olduğu çok mühim değil. Muhtemeldir ki birkaç ay içinde çoğu kişinin aklına bile gelmeyecek o tazecik gülümseme. Sadece en yakınları acı ile yaşamaya çalışacak. Allah rahmet eylesin.
97 doğumlu olduğunu duyunca ben de çok üzüldüm dünyaya doyamadan gitti gencecik kız... Etrafta bu kadar yaslı sapık amca varken bu kızcağızın vefat etmesi tam bir adaletsizlik değil de nedir?hayat neden bu kadar acımasız
içim yandı gerçekten.
Daha ingilizce öğrenmedim, daha yurt dışına çıkmadım...
Bu sözleri beni çok yaraladı...
Gencecik yirmi yaşında.
Allah rahmet eylesin