A
acizane!
Ziyaretçi
-
- Konu Sahibi acizane!
- #1
Bir sevgilim olmalı” düşüncesiyle başlar her şey,
hele bir de “ciddi bir ilişki istiyorum artık”
paranoyasıyla girdiniz miydiii yandınız anacım.
Çünkü daha ilişkinin ön pazarlığından belli hafif
kafayı kıracağınız. Eee hadi sağda solda,dağda
bayırda buldunuz diyelim hoşunuza giden bir hatun
kişi, ya da o atının beyazlığıyla dillere destan
olmuş prensi. Sonra en güzel zamanlar gelir, ele
ele dolaşıp birbirinize gaz verdiğiniz, onun hoşuna
giden her şeyi kayıtsız şartsız sevme oyunları,
“tamam canım” lar, “seni seviyorum hayatım” lar
derkeenn zaman geçer gider.Ne senin annen vardır
başrolde , ne onun annesi, ya da aile, bu oyundan
diskalifiye olmuştur baştan.. Dolayısıyla iki kişilik
dev bir gösteri başarıyla devam ediyordur. Ve taraflardan birinden çatlak sesler gelmeye
başlar. ( ya çok sıkılmıştır, ya da artık kaşar
oldum bulmuşken kaçırmayayım der ) . “ Artık ailem
sıkıştırıyor beni Ferit, istemeye gelenler oluyor
ben de daha ne kadar dayanacağım” ya daa
“ Ailenle tanıştırmanın vakti geldi artık
Nalann , seni kimseye yar etmem bunu bil, ya
toprağınsın ya benim lannnnn” şeklinde replikler
atar çiftler birbirine.
Sonunda iyi bir halt etmişçesine, ailelerle
tanıştırma seansları başlar. “Bak benim babam biraz
sinirli bir tiptir Ferit, alttan al tamam mıı ?
Sonra her lafa karışma , bi de lütfen yemekte
ağzını şapırdatma, hıı bi dee şöyle pahalısından
bir çiçekle felan gel yoksa çok ayıp olur.”
Ya da “ Nalan, sevgilim annem şimdi gelin
namzet’ini görünce biraz gerilir, bilirsin
kadınlar birbirini kıskanır, öyle bana
konuştuğun gibi dilin pabuç kadar olmasın,
sonra mutfakta yardım et biraz di mi canım,
şöyle hanım hanımcık giyin, k..nı başını
açıp gelme “
Bu aşamalar kafa göz yarılmadan atlatılırsa
ne mutlu büyükçe bir engeli aştınız demektir.
Ama durun hele bu daha engelli atlamaların
başı’dır ve sizi daha nice sinir krizleri ve
migrenler beklemektedir.
Sonra aileler bir yemekte, ya da bir yemek sonrası
kahve içiminde tanıştırılmak zorundadır, öyle yaa
her iki aile de gelin , damat adayını görmüşlerdir
ama ya anası babası, bakalım onlar kimlerdendir,
nasıl birileridir. İt midir kopuk mudur di mii.
Bunun teşhisi de hayli gerici ve verici bi şekilde
önünüze dikilir efemmm..
Her şey o iki fingirdek yavruların elindedir,
“herkes kendi ailesine sahip çıksın” tarzında
bir kalkan görevi görmelidirler ki , buluşma
“Çanakkale cephesi” kıvamında geçmesin di mi.?
Düşman askerleri ( yani karşı aile) eve geldikleri
anda , şöyle bolca süzülüp, bulunacak kusurlar
gözden geçirilir, ve işte o andan sonra ne söylerseniz
ne yaparsanız aleyhinize işleyecektir. Her iki aile de
yavrularını överler de överler, genelde erkek anası
“ o benim biricik oğlum, her gün başka gömlek giyer,
çok dağınıktır, ayy her yemeği de yemez, hazır
yoğurtta yemez, ellerimle yaparım yoğurdunu,
benim yemeklerimden başka yerde yedimiydi
üstünüze afiyet ishal oluverir wallaa ? şeklinde
gelin hanıma ufaktan tehdit yağdırır… yani “bak
kızım oğluma karı olabilirsin ama benim makamıma
oturmana izin vermem, hem sen kaç karış boyunla
benim güzelim oğluma nasıl bakacakmışsın ?
“ demek ister aslında.
Ya kız anası “ Ben onu neliklerle büyüttüm efemmm,
kız evlat zor yetişiyor, o yorulmasın diye yemek
yaptırmadım,Bulaşık yıkatmadım, tamam hepsini bilir
ama o güzel elleri bozulmasın diye kıyamadım. Sonra
çok alıngandır babası da ben de daha bi fiske vurmadık
mazallahh, nazlı büyüttük biraz ama pırlantadırrrr o
pırlanta …
Buradan da damat adayına giden gün yüzü görmemişşş
tehdit unsurları vardır, “ bak kızıma bi fiske vur
hatta elini kaldırdığını duyayım linç ederim seni
damat efendi, hele öyle bulaşıktı yemekti ne demek
efeemm sen de yardım edeceksin, hayat müşterek di mi yaa “
Tanışmadan çok düelloya dönen bu görüşmeler sonunda
zorla şerle erkek evi gelir kızı istemeye
(vallahi istemeye istemeye gelirler bunu da bilin yani )
Girdiniz bi hortumun içine artık sizi döndürüp döndürüp
kasırgasıyla fırlatır durur ordan oraya. Aaah nerde o
ayaklarınızın k…nıza vurduğu , başınızda kavak yellerinin
meltem yaptığı o günler di mii.
Eee kaşınanı kaşırlar kardeşim. Daha ne ki bu, asıl iş
isteme bombasından sonra söz ,nişan ve düğün olayında.
Her biri için bi çarşıya çıkılır, her iki ailenin ileri
ve geriden gelenleri tarafından çarşıda şöyle
kallavisinden bi cıngar çıkarılır, sonra hiçbir
halt alınamadan eve geri gelinir, birkaç kez tekrarlanan
bu kısırdöngüden sonra asla gelinin ya da damadın
istekleri olmamacasına kıyasıya bir mücadele ile aileler
her halta karar veriiirr , sonunda iki düşman, pardon iki
dünür aile çarşı merasimlerini bitirmiş olur. Ama
dedikodusu torunların kulağına kadar gidecek şekilde
uzattıkça uzatılır…
Nişanlandıktan sonra durum daha da içler acısı bi hal alır
doğrusu, haftada en az bir kere kaynananı k.pederini
ziyaret edeceksindir, sonraa her daim kibar, her daim
hamarat, her daim kendini aşan, bir sabır küpü
şeklinde olacaksındır, kısacası artık sen , sen
değilsindir kardeşim, yani sen gittin, bittin artık,
unutacaksın o neşeli, o haylaz çocuğu… yalaksın
artık, vatanı için canını feda etmeye hazır Mehmetçik
gibisin, senin feda ettiğin vatan o vatan değil ama ,
kanepe de yatan kaynanannn… şu anda nişanlı birisin
di mii yaa , böyle bi mertebede “hakkıdır kaynanaya
tapan nişanlılığındır istikbal “
Çok mu abarttık diye düşünmüyorum bile, siz de düşünmeseniz
iyi olur derim ben. Sonracıma düğün mü olacak nikah mı
ona karar verdiniz mi bakalım? Düğün yapmaya karar
verdiyseniz şayet işkence saatlerinizi ikiye üçe hatta
dörde katlamış olduğunuzu hatırlatırım.
Hııı ondan önce de bi eşya alma ve yerleştirme
çabaları vardı atladım özür dilerim, nasıl atlarım
böyle muazzam acılı zamanları yaaa… Bu arada bu
hikayeyi buraya kadar getirdik ama iyi tarafından
bakıp ta getirdiğimizi de unutma kardeşim. Yani her
babayiğit bu kadar debdebeden sonra hala birbirini
nasıl sevebilir ve nasıl hala evlenmek isteyebilir,
ya da hala nasıl yan yanasınız anlamıyor ve yazmaya
devam ediyorum.
Önce ailelerin bir iç savaşı eşliğinde zorlu mücadeleden
sonra verdikleri bir kararla ? uygun ve her ikisine de
ortalama bir semtte tutulan bir evle başlar kabusun ikinci
perdesiii.
Eşya alınma tantanası, vay efendim yatak odasını kız
tarafı alırdı da dandik takım aldılar, aman kızın o
çeyizindeki nuh nebiden kalma tarihi eserlere de
bakın”lar, yok efendim yemek masası orda iyi olmaz
salonun soluna alalım, ben erkek annesiyim benim
dediğim olmalı”lar.
Derken kafayı yemiş, çığrından çıkmış ve aklını
özgür bırakmış insanlar topluluğunun iki genç yavrunun
hayatını nasıl da çiğ çiğ yemelerini konu alır bu merasim.
Ama merasimler bitmezzz, takı merasimi ( ki bu en
kanlısından bi merasim olup, yüzyıllarca hatta toprağın
altına girdikten sonra bile konusu geçen eksik takılan
bilezikleri v.s. konu alır )
Nikahta gelin kız da, damat ta artık yalama olmuşlardır,
mümkünse sadece kafa sallar, ve salakça bi tebessümle
etrafa donuk resimler verirler. Eski hallerinden eser
yoktur, böylesine kalıcı hasar bırakan bi muameleden
sonra, sağlıklı bir evlilik ve sağlıklı çocuklar için
içler acısı bir “evet” der ve evliliğin ıstırabına atarlar
kendilerini. Tabi o evet’in bitişinden sonra kız ve erkek
anaları ayaklı kuyumcu görünümündeki gelini soymaya doğru
yola koyulmuşlardır bile. Damat süzme bir şekilde sağa
sola yalpalayarak ne olup bittiğini bile anlayamadan
gelin arabasının içinde bulur kendini, gelin yeterince
dımdızlak soyulmuştur, ve artık ikisi de kimsenin
umurunda değildir. ( kısa bi süre için ) İşin kötüsü,
aylardır, ailelerin tantanası ve üstün kararlarıyla
hareket etmeye daha doğrusu hareket edememeye alışmış
çift işte şimdi dumura uğramış ve şaşkın şaşkın
afallamışlardır.” Ne halt edecektik biz yaa “ şeklinde
bir saflıkla ve ağlaklıklar bakınırlar etrafa.
Ne diyim ben bu gariban yavrulara yaaa , güzel güzel
flört ederken nerden çıktı şimdi evlilik ??
Not : Olaylar sadeleştirilmiş ve özetlenmiştir.
Ayrıntısını da sizin engin hayal gücünüze ve seçtiğiniz
damat adayının ailevi çılgınlığına bırakıyorum… Mutluluklar
mıııı desem ???
Alıntıdır....
hele bir de “ciddi bir ilişki istiyorum artık”
paranoyasıyla girdiniz miydiii yandınız anacım.
Çünkü daha ilişkinin ön pazarlığından belli hafif
kafayı kıracağınız. Eee hadi sağda solda,dağda
bayırda buldunuz diyelim hoşunuza giden bir hatun
kişi, ya da o atının beyazlığıyla dillere destan
olmuş prensi. Sonra en güzel zamanlar gelir, ele
ele dolaşıp birbirinize gaz verdiğiniz, onun hoşuna
giden her şeyi kayıtsız şartsız sevme oyunları,
“tamam canım” lar, “seni seviyorum hayatım” lar
derkeenn zaman geçer gider.Ne senin annen vardır
başrolde , ne onun annesi, ya da aile, bu oyundan
diskalifiye olmuştur baştan.. Dolayısıyla iki kişilik
dev bir gösteri başarıyla devam ediyordur. Ve taraflardan birinden çatlak sesler gelmeye
başlar. ( ya çok sıkılmıştır, ya da artık kaşar
oldum bulmuşken kaçırmayayım der ) . “ Artık ailem
sıkıştırıyor beni Ferit, istemeye gelenler oluyor
ben de daha ne kadar dayanacağım” ya daa
“ Ailenle tanıştırmanın vakti geldi artık
Nalann , seni kimseye yar etmem bunu bil, ya
toprağınsın ya benim lannnnn” şeklinde replikler
atar çiftler birbirine.
Sonunda iyi bir halt etmişçesine, ailelerle
tanıştırma seansları başlar. “Bak benim babam biraz
sinirli bir tiptir Ferit, alttan al tamam mıı ?
Sonra her lafa karışma , bi de lütfen yemekte
ağzını şapırdatma, hıı bi dee şöyle pahalısından
bir çiçekle felan gel yoksa çok ayıp olur.”
Ya da “ Nalan, sevgilim annem şimdi gelin
namzet’ini görünce biraz gerilir, bilirsin
kadınlar birbirini kıskanır, öyle bana
konuştuğun gibi dilin pabuç kadar olmasın,
sonra mutfakta yardım et biraz di mi canım,
şöyle hanım hanımcık giyin, k..nı başını
açıp gelme “
Bu aşamalar kafa göz yarılmadan atlatılırsa
ne mutlu büyükçe bir engeli aştınız demektir.
Ama durun hele bu daha engelli atlamaların
başı’dır ve sizi daha nice sinir krizleri ve
migrenler beklemektedir.
Sonra aileler bir yemekte, ya da bir yemek sonrası
kahve içiminde tanıştırılmak zorundadır, öyle yaa
her iki aile de gelin , damat adayını görmüşlerdir
ama ya anası babası, bakalım onlar kimlerdendir,
nasıl birileridir. İt midir kopuk mudur di mii.
Bunun teşhisi de hayli gerici ve verici bi şekilde
önünüze dikilir efemmm..
Her şey o iki fingirdek yavruların elindedir,
“herkes kendi ailesine sahip çıksın” tarzında
bir kalkan görevi görmelidirler ki , buluşma
“Çanakkale cephesi” kıvamında geçmesin di mi.?
Düşman askerleri ( yani karşı aile) eve geldikleri
anda , şöyle bolca süzülüp, bulunacak kusurlar
gözden geçirilir, ve işte o andan sonra ne söylerseniz
ne yaparsanız aleyhinize işleyecektir. Her iki aile de
yavrularını överler de överler, genelde erkek anası
“ o benim biricik oğlum, her gün başka gömlek giyer,
çok dağınıktır, ayy her yemeği de yemez, hazır
yoğurtta yemez, ellerimle yaparım yoğurdunu,
benim yemeklerimden başka yerde yedimiydi
üstünüze afiyet ishal oluverir wallaa ? şeklinde
gelin hanıma ufaktan tehdit yağdırır… yani “bak
kızım oğluma karı olabilirsin ama benim makamıma
oturmana izin vermem, hem sen kaç karış boyunla
benim güzelim oğluma nasıl bakacakmışsın ?
“ demek ister aslında.
Ya kız anası “ Ben onu neliklerle büyüttüm efemmm,
kız evlat zor yetişiyor, o yorulmasın diye yemek
yaptırmadım,Bulaşık yıkatmadım, tamam hepsini bilir
ama o güzel elleri bozulmasın diye kıyamadım. Sonra
çok alıngandır babası da ben de daha bi fiske vurmadık
mazallahh, nazlı büyüttük biraz ama pırlantadırrrr o
pırlanta …
Buradan da damat adayına giden gün yüzü görmemişşş
tehdit unsurları vardır, “ bak kızıma bi fiske vur
hatta elini kaldırdığını duyayım linç ederim seni
damat efendi, hele öyle bulaşıktı yemekti ne demek
efeemm sen de yardım edeceksin, hayat müşterek di mi yaa “
Tanışmadan çok düelloya dönen bu görüşmeler sonunda
zorla şerle erkek evi gelir kızı istemeye
(vallahi istemeye istemeye gelirler bunu da bilin yani )
Girdiniz bi hortumun içine artık sizi döndürüp döndürüp
kasırgasıyla fırlatır durur ordan oraya. Aaah nerde o
ayaklarınızın k…nıza vurduğu , başınızda kavak yellerinin
meltem yaptığı o günler di mii.
Eee kaşınanı kaşırlar kardeşim. Daha ne ki bu, asıl iş
isteme bombasından sonra söz ,nişan ve düğün olayında.
Her biri için bi çarşıya çıkılır, her iki ailenin ileri
ve geriden gelenleri tarafından çarşıda şöyle
kallavisinden bi cıngar çıkarılır, sonra hiçbir
halt alınamadan eve geri gelinir, birkaç kez tekrarlanan
bu kısırdöngüden sonra asla gelinin ya da damadın
istekleri olmamacasına kıyasıya bir mücadele ile aileler
her halta karar veriiirr , sonunda iki düşman, pardon iki
dünür aile çarşı merasimlerini bitirmiş olur. Ama
dedikodusu torunların kulağına kadar gidecek şekilde
uzattıkça uzatılır…
Nişanlandıktan sonra durum daha da içler acısı bi hal alır
doğrusu, haftada en az bir kere kaynananı k.pederini
ziyaret edeceksindir, sonraa her daim kibar, her daim
hamarat, her daim kendini aşan, bir sabır küpü
şeklinde olacaksındır, kısacası artık sen , sen
değilsindir kardeşim, yani sen gittin, bittin artık,
unutacaksın o neşeli, o haylaz çocuğu… yalaksın
artık, vatanı için canını feda etmeye hazır Mehmetçik
gibisin, senin feda ettiğin vatan o vatan değil ama ,
kanepe de yatan kaynanannn… şu anda nişanlı birisin
di mii yaa , böyle bi mertebede “hakkıdır kaynanaya
tapan nişanlılığındır istikbal “
Çok mu abarttık diye düşünmüyorum bile, siz de düşünmeseniz
iyi olur derim ben. Sonracıma düğün mü olacak nikah mı
ona karar verdiniz mi bakalım? Düğün yapmaya karar
verdiyseniz şayet işkence saatlerinizi ikiye üçe hatta
dörde katlamış olduğunuzu hatırlatırım.
Hııı ondan önce de bi eşya alma ve yerleştirme
çabaları vardı atladım özür dilerim, nasıl atlarım
böyle muazzam acılı zamanları yaaa… Bu arada bu
hikayeyi buraya kadar getirdik ama iyi tarafından
bakıp ta getirdiğimizi de unutma kardeşim. Yani her
babayiğit bu kadar debdebeden sonra hala birbirini
nasıl sevebilir ve nasıl hala evlenmek isteyebilir,
ya da hala nasıl yan yanasınız anlamıyor ve yazmaya
devam ediyorum.
Önce ailelerin bir iç savaşı eşliğinde zorlu mücadeleden
sonra verdikleri bir kararla ? uygun ve her ikisine de
ortalama bir semtte tutulan bir evle başlar kabusun ikinci
perdesiii.
Eşya alınma tantanası, vay efendim yatak odasını kız
tarafı alırdı da dandik takım aldılar, aman kızın o
çeyizindeki nuh nebiden kalma tarihi eserlere de
bakın”lar, yok efendim yemek masası orda iyi olmaz
salonun soluna alalım, ben erkek annesiyim benim
dediğim olmalı”lar.
Derken kafayı yemiş, çığrından çıkmış ve aklını
özgür bırakmış insanlar topluluğunun iki genç yavrunun
hayatını nasıl da çiğ çiğ yemelerini konu alır bu merasim.
Ama merasimler bitmezzz, takı merasimi ( ki bu en
kanlısından bi merasim olup, yüzyıllarca hatta toprağın
altına girdikten sonra bile konusu geçen eksik takılan
bilezikleri v.s. konu alır )
Nikahta gelin kız da, damat ta artık yalama olmuşlardır,
mümkünse sadece kafa sallar, ve salakça bi tebessümle
etrafa donuk resimler verirler. Eski hallerinden eser
yoktur, böylesine kalıcı hasar bırakan bi muameleden
sonra, sağlıklı bir evlilik ve sağlıklı çocuklar için
içler acısı bir “evet” der ve evliliğin ıstırabına atarlar
kendilerini. Tabi o evet’in bitişinden sonra kız ve erkek
anaları ayaklı kuyumcu görünümündeki gelini soymaya doğru
yola koyulmuşlardır bile. Damat süzme bir şekilde sağa
sola yalpalayarak ne olup bittiğini bile anlayamadan
gelin arabasının içinde bulur kendini, gelin yeterince
dımdızlak soyulmuştur, ve artık ikisi de kimsenin
umurunda değildir. ( kısa bi süre için ) İşin kötüsü,
aylardır, ailelerin tantanası ve üstün kararlarıyla
hareket etmeye daha doğrusu hareket edememeye alışmış
çift işte şimdi dumura uğramış ve şaşkın şaşkın
afallamışlardır.” Ne halt edecektik biz yaa “ şeklinde
bir saflıkla ve ağlaklıklar bakınırlar etrafa.
Ne diyim ben bu gariban yavrulara yaaa , güzel güzel
flört ederken nerden çıktı şimdi evlilik ??
Not : Olaylar sadeleştirilmiş ve özetlenmiştir.
Ayrıntısını da sizin engin hayal gücünüze ve seçtiğiniz
damat adayının ailevi çılgınlığına bırakıyorum… Mutluluklar
mıııı desem ???
Alıntıdır....