Üniversitenin ilk yılında babamla ilgili çirkin bir başka şey keşfetmiştim, ama benimle ilgili bir mesele değildi. Onu da söylemedim anneme. Bir şekilde bastırdım, unuttum, gitti. Eskiden babamı tanıdığımı düşünüyordum. Dışarıdan bakan birisi de kendisi için benimle aynı şeyleri söyler muhtemelen. "Ailesine düşkündür, karısını-kızını sever, çalışkandır, işinde saygı duyulan bir adamdır vs. vs." Ben de böyle düşünüyordum. Evet annemi de, beni de seviyordu fikrimce. Ailesine düşkündü. Evet, çalışkan bir adam. Ama siz böyle sorunca düşünüyorum da, ben babamı pek tanımıyorum sanırım. Hani onunla ilgili "Evet, babam bu durumda da bunu yapar" diyemiyorum. Kafam inanılmaz karışık. Ben ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Hayatımda ilk defa böyle bir şey başıma geliyor ve adım atmaktan çok korkuyorum.
