Neden ikinci çocuğa cesaret edemiyorum yok mu benim gibi olan?

Ben varım
Oğlum 4 yaşında hala o cesaret gelmedi
İstiyor muyum istemiyor muyum onu da kestiremiyorum
Daha doğrusu oğlumun kardeşi olmasını çok istiyorum babamı ve kardeşimi kaybettiğimde diğer kardeşlerimle teselli bulduk
İleride birbirine destek olacak hayatta canından kanından biri olsun istiyorum
Yeniden aynı zorlukları yaşamayı göze alabilir miyim onu bilmiyorum oğlum çok zor bir bebekti hala daha zor bir çocuk
İkisine birden yetebilir miyim? Nasıl olur?
İki ucu şeyli değnek dedikleri bu galiba
 
Aslında ben istemiyorum ama ileride pişman olursam diye de içimden geçiriyorum simdi iyi hoş geziyoruz ama yaşlanınca ne olacak kapımız açılsın diye bakarız
Peki ama sizce bu düşünce yanlış değil mi. Yani yaşlanınca ne olacak düşüncesiyle çocuk yapmak. Eğer istemiyorsan ne eşinin nede başkalarının lafına kulak asma burda önemli olan sizin kararınız
 
Benim oğlum da 5.5 yaşında. Kardeş istemiyorum diyor hoş bende istemiyorum. Eşim istiyor, aldirabileceksen bana 2 sene ücretsiz izin yapalım diyorum. Annemde yapın 2 sene ben bakarım gelip diyor. Zaten lojmanda oturuyoruz ev küçücük bir de annem ve bir bebek gelirse tam kafayı yemelik. Uykusuz geceler sürekli ağlama sesi. Kendimde o gücü bulamıyorum. Ev yok çocuğu özel okula göndermek istiyorum kafamda sürekli hesap kitap yapıyorum. Bir çocuğun daha vebaline neden gireyim diye düşünüyorum. Ama maddi sorunum olmasaydı bir evim, düzgün bir arabam, ilk 2 sene ücretsiz izin alma imkanım, ayda en az 1 kere temizlik için kadın, ilk çocuğumu özel okula gönderme imkanım olsaydı bir düşünürdüm çok mu ince düşünüyorum diyorum ama hayatın gerçekleri var işte. Bir de benim oğlum 20 gunlukken çok büyük bir travma yaşadım hala onun depresyonundayim. Hem kendime hem cocuga haksızlık olur yapmak. Allah bakabilecek ilgilenebilecek kişilere nasip etsin
 
Kesinlikle son cümleye katılıyorum ne yapacağız biz böyle kaza kurşunu falan mı olsa ne diye düşünüyorum artık
 
Özel okul düşünmüyorum ben devlet okulunda okuması taraftarıyım çok ince düşünmeyin depresyon konusuna hak veriyorum ben de yaşadım sizi anlıyorum ondan dolayı benim de kararım zor
 
Ben 3-4 çocuk isterdim. Hatta embriyolarımı dondurmuştum bu nedenle ama öyle bir lohusalık yaşayıp öyle zor iki bebek büyütüyorum ki, vakit bulunca sağlam tüpümü de bağlatmak istiyorum.
Çocuk olmadan evvel 4 tane sıralıcam diye 4 çocuklu gorumceme hava sıkıyordum şimdi saygıyla eğiliyorum önünde ablam benim diye
 
Çocuk olmadan evvel 4 tane sıralıcam diye 4 çocuklu gorumceme hava sıkıyordum şimdi saygıyla eğiliyorum önünde ablam benim diye

Bence bir çocuğa bütün ilgini, maddi gücünü, sevgini vermek çok daha iyi. İki çocukla mesela biri hasta oluyor, e öbürü de senden ilgi, oyun istiyor. Ev işleri, eş bir yandan insan kaça bölüneceğini şaşırıyor. Yapma bence, büyütmüşsün rahata ermişsin, kendine bak, gez dolaş amaaaan bi daha aynı hengâmeye ne gerek var? Ki, lohusalık depresyonunu yaşayan biri olarak cesaret edememeni çok normal buluyorum, boşver devam et böyle
 
Niloyatospikk kardeşim 6 yıl ara ile yaptı çok pişman büyüğü okula başladı akıllandı maşallah.
Şimdi sıfırdan uyku düzeni, tuvalet eğitimi, yok ek gıda süreci, diş süreci vs çok yorucu bilseydim peşpeşe yapardım diyor . Daha 25 gün önce doğum yaptı nelere kafayı taktı
 
Ne güzel kardeşlik bağınız güzelmiş oğlunuz da mutluymuş kardeş de aramamış aslında ben de böyle olsa daha iyi mi olur diyorum kardeş istemiyor hiç ileride ister mi
Bence alın karşınıza konuşun. Benim oğlum kardeş kelimesini duymaya tahammül edemezdi,
bazen rüyasında görür kalkınca ağlardı.

Daha dün bile anne ya iyiki kardeşim yok dedi.
Benimkide bi değişik işte.
 
Gecenlerde maddi durumu gerçekten cok iyi almanayada yasayan bi aile dostumuz geldi eşi alman. Kocası Türk. Neyse adam 2. Cocugu istediğinden esinin yapmadıgından bahsetti. Üstelik cok iyi bir hayat yasamalarına ragmen. Kadın ne dedi biliyor musun? Benim cocugum ileri zekalı bir cocuk. Okulda bilgi yarıslarında cocuk sürekli derece alıyor. Ben her aksam çocuğumla en az 3-4 saat çalısıyorum projeler yapıyorum diyor. 2. Cocuk oldugu an bu düzen değisecek ve belki basarısı düsecek dedi… sizler yaşlandıgımızda bize bakan olmaz diye bencilce düsünmeye devam ederken, yurt dısında insanlar yada bilincli anneler cocuklarının akademik basarıları etkilenmesin diye 2. Yada 3. Çocuğa sıcak bakmıyorlar. Aradaki zihniyet ve perspektif farkını anlayabiliuor musunuz? Ne kadar acı dimi?
 
Sağlıkla büyüsün inşallah geçer o günler de inşallah dünyaya gelmiş arkası gelir büyük kardeş de az yardım eder
 
Ben bu tarz bakmıyorum bize bakan demiyorum kapımızı açıp nasılsın diye soracak insan yahu insan yaşlandığında evladından beklemeyecek de kimden bekleyecek maddi sorunumuz yok illa ki okullarda derece alsın diye bakmıyorum okursa destek oluruz ben hayata farkli bakiyorum kaliteli ahlaklı insanların yardımına koşan sokaktaki hayvanlara duyarlı hayırlı bir evlat olsun istiyorum yoksa mühendis olmuş dolgun maaşıyla sokak hayvanlarına bir kap mama koyamayan bir ton insan var alıntılamayın hayat görüşümüz farklı
 
her gece 3-4 saat zekası geri olmayan hangi çocuğu çalıştırsa ebeveyn gerçekten ilgilenerek o çocuk zaten çok başarılı olur ileri zekaya gerek yok bence. üstelik bizim ülkemizde daha manyak anneler var merak etmeyin. öğretmenim ordan biliyorum. çok da güzel bir şey değil emin olun. o çocukların çoğu obsesyon sahibi oluyor birkaç yıla
 
Beni gaza getirmeni bekliyorum bu tarz yazma nolur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…