Neden böyle oluyor. Sizde bunları yaşıyor musunuz?

HoscakalBirtanem .!.:

Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.

Genişletmek için tıkla...

kalinkaselin .!.:

Tam da ben ben buna ya hep ya hiç kuralı diyorum .... Bunu ilk farkettiğinde çok garip gelmişti aslında sadece bu söylediğin şeyde diil bendeki olan yemeye başlayınca hep yiyorum yetmeyince hiç yemiyorum gezmeye başlayınca eve girmiyorum evdeyken çıkmıyorum , bazen deli gibi günde dört film izliyorum bazen tv de ses duymaya tahammül edemiyorum
Işte ya hep ya hiç kuralı benim bünyemize beynim isteklerim böyle kendini gerceklestiriyo alıştım bu duruma:)
Sıkıntı yapma nadasa cekilmek gibi düşün:)

Genişletmek için tıkla...

HoscakalBirtanem .!.:

Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.

Genişletmek için tıkla...