• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Neden böyle oluyor. Sizde bunları yaşıyor musunuz?

ben de bugünlerde böyleyim. öyle ki kedime bile tahammül edemiyorum.. öğretmenim, çocuklardan, iş arkadaşlarımın stresinden, müdürümün egosundan, eski sevgilimin mutsuzluğundan ve bir sürü şeyden inanılmaz sıkıldım. en çok da kendi kafamın içinde dönüp duran seslerden sıkıldım. çok yorgunum. bir trene atlayıp beni hiç kimsenin tanımadığı yerlere gitmek istiyorum.
 
Tam da ben ben buna ya hep ya hiç kuralı diyorum .... Bunu ilk farkettiğinde çok garip gelmişti aslında sadece bu söylediğin şeyde diil bendeki olan yemeye başlayınca hep yiyorum yetmeyince hiç yemiyorum gezmeye başlayınca eve girmiyorum evdeyken çıkmıyorum , bazen deli gibi günde dört film izliyorum bazen tv de ses duymaya tahammül edemiyorum
Işte ya hep ya hiç kuralı benim bünyemize beynim isteklerim böyle kendini gerceklestiriyo alıştım bu duruma:)
Sıkıntı yapma nadasa cekilmek gibi düşün:)
 
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.
Bir sabahattin Ali sözüdür..bazen tüm insanlari boyunlarina sarilacak kadar cok seviyorum bazende hepsinden nefret ediyorum..her insanda var bu emin ol
 
Sen de
Tam da ben ben buna ya hep ya hiç kuralı diyorum .... Bunu ilk farkettiğinde çok garip gelmişti aslında sadece bu söylediğin şeyde diil bendeki olan yemeye başlayınca hep yiyorum yetmeyince hiç yemiyorum gezmeye başlayınca eve girmiyorum evdeyken çıkmıyorum , bazen deli gibi günde dört film izliyorum bazen tv de ses duymaya tahammül edemiyorum
Işte ya hep ya hiç kuralı benim bünyemize beynim isteklerim böyle kendini gerceklestiriyo alıştım bu duruma:)
Sıkıntı yapma nadasa cekilmek gibi düşün:)

Beni tarif etmişsin...
 
Suanda aynı anlattığın gibiyim sessiz yanlız tek başıma kalmak istiyorum. Bunalmis bi durumdayim
 
Benim esim böyle durumlarda bana hava durumu gibi kadinsin der. Bi anin günlük güneslik bi anin gök gürültülü saganak yagisli))
 
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.
O bende de oluyor bazen. Sebebi de sanırım tek çocuk olmam. Sevdiklerimle vakit geçirmeyi ne kadar sevsem de arada kendimle kalmak iyi geliyor
 
Bazı insanlar hiç yanlız kalamaz ya ben onlara çok şaşırıyorum insan kendine bile tahammül edemiyorsa bi başkası nasıl dayansın :) çok şaşırıyorum biz en azından yanlız kalmak sadece kendimiz olmak istiyoruz:)
 
Back