Derin yalnızlık... Bitik durumdayim

Herkes böyle söylüyor. Ama maalesef ki çoğunluk yalnız değil. Benim etrafımda o kadar çok mutlu ilişki yaşayan insan var ki, insan düşünüyo Allah'ım bana neden vermedin böyle bir şansı diye.
Merak etmeyin, o mutlu sandıklarınızın yarısı 5 yıl içinde boşanacak, kalanların büyük kısmı da boşanamadığı için evliliği sürdürecek.
 
Hayır sakın, öyle düşünme sakın. Ben o hatayı yaptım. İki kişilik yalnızlık daha kötü…
Ben Siirt Tillo’dayım. Çevremden bahsettiğim zaman o zaman çevreni değiştir diyorlar. Kolaydı sanki küçücük ilçede çevre değiştirmek.
Arkadaş bir yere kadar, her şey bir yere kadar. Ben pek çok şeyi tüketmiş gibi hissediyorum. Alışverişse yaptım, tatilse gittim, okuyorum izliyorum, öğreniyorum… ama işte kapıyı kapatınca gelen o yalnızlık hissi yaptığım, elde ettiğim her şeyi çizip atıyo.
Saat 9da uykunun gelmesi, gecenin ortasında uyanmak, sabah kalkmak istememek…
Hiçbir şeye mutlu olmadığım gibi, üzülmüyorum da. Tepkisizleştim ya çok korkunç
Ay bilmiyorum ya ben de şu sıralar çok bunaldım.
Beni hayatta motive eden tek şey spor, başka da bir şey yok.
İki kişilik yalnızlık.. bende bunu hissediyorum. Hatta durup durup düşünüyorum sadece yalnızlıkta değil olduramadigim sorunlarında var herşey üstüme geliyor ve ben artık pes etmiş kabullenmiş gibiyim. Bu hayattan gitmek geliyor bazen içimden istemiyorum diyorum istemiyorum işte hergun can cekisir gibi yaşamak istemiyorum. Sonra günah diyor iç sesim nasıl hesap vereceksin. Sonra gene bir yanim kızıyor bana bu iman istemediğim hayatı zorla yaşatacak mi yani şimdi? Dua ediyorum birşeyler düzelsin mutlu olayım diye çabalıyorum da anlık mutlu hissediyorum bazen ama ufacık olayda hemen çöküp gitmek istiyorum diye bağırıyor içimdeki ses. Gitmek istiyorum veya kalıp mutlu olmak istiyorum...