Neden böyle oluyor. Sizde bunları yaşıyor musunuz?

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.

JewelryBonney · 17 Ocak 2016

Adeta beni tarif etmişsin.

_Winner_ · 17 Ocak 2016

Mümkündür. Bende de oluyor bazen

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

JewelryBonney .!.:
Adeta beni tarif etmişsin.

Sence neden böyle oluyor.

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

mutlulugumsun .!.:
Mümkündür. Bende de oluyor bazen

Böyle olmasının sebebi ne onu anlamıyorum.

Mikolata · 17 Ocak 2016

HoscakalBirtanem .!.:
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.

Bana da oluyor zaman zaman. O dönem yaşadıklarınızla ilgili belki de. Sakinlik ve huzur istemek.

Molia · 17 Ocak 2016

Fazla yalnizlik iyi degil, fazla kalabalik da. ancak ortasini kimse bulamiyor ki.

shine your way · 17 Ocak 2016

insan psikolojisi işte:)
kafamızda neler dönüyor kim bilir:)

atessila · 17 Ocak 2016

Çok fazla dert dinliyorsanız ondandır. Ben çevremde hiç arkadaş bırakmadım. 18 senelik dostum hariç. İş arkadaşlarımdan kimiyle aynı apartmanda, kimiyle sürekli dışarıda görüşünce bir de sürekli dertlerini dinleyince yoruldum artık. Benim psikolojim bozulmaya başlayınca hepsinden uzaklaştım. Yalnızlık büyük nimetmiş. Uyi bir dost, iyi bir eş ve ailem var. O yüzden kimseye ihtiyaç duymuyorum.

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

Mikolata .!.:
Bana da oluyor zaman zaman. O dönem yaşadıklarınızla ilgili belki de. Sakinlik ve huzur istemek.

Boyle donemlerde cikolata ve uyku disinda bir seyde yapamıyorum.

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

atessila .!.:
Çok fazla dert dinliyorsanız ondandır. Ben çevremde hiç arkadaş bırakmadım. 18 senelik dostum hariç. İş arkadaşlarımdan kimiyle aynı apartmanda, kimiyle sürekli dışarıda görüşünce bir de sürekli dertlerini dinleyince yoruldum artık. Benim psikolojim bozulmaya başlayınca hepsinden uzaklaştım. Yalnızlık büyük nimetmiş. Uyi bir dost, iyi bir eş ve ailem var. O yüzden kimseye ihtiyaç duymuyorum.

Anladım.

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

shine your way .!.:
insan psikolojisi işte:)
kafamızda neler dönüyor kim bilir:)

Evet sanırım :)

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

Molia .!.:
Fazla yalnizlik iyi degil, fazla kalabalik da. ancak ortasini kimse bulamiyor ki.

Galiba mesele tamda bu

melisece123 · 17 Ocak 2016

HoscakalBirtanem .!.:
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.

Zaman zaman yaşanılan hayatın içinde var olan ve olması gereken duygular bence:)

HoscakalBirtanem · 17 Ocak 2016

melisece123 .!.:
Zaman zaman yaşanılan hayatın içinde var olan ve olması gereken duygular bence:)

Böyle zamanlarda sen napiyorsun

framboise10 · 17 Ocak 2016

Ruhsal gel - git'lerle alakalı olabilir.

Mikolata · 17 Ocak 2016

HoscakalBirtanem .!.:
Boyle donemlerde cikolata ve uyku disinda bir seyde yapamıyorum.

Aynı ben. Bütün hırsımı uykudan alıyorum. Belki psikolojide bi sendromdur bu ama benim açımdan içinden çıkılmaz bir durum değil. Günümüzün hayat şartlarında insanın dönem dönem biraz sakinlik ve huzur istemesi çok doğal bence.

melisece123 · 17 Ocak 2016

HoscakalBirtanem .!.:
Böyle zamanlarda sen napiyorsun

bunun bir çaresi felan olduğunu düşünmüyorum açıkcası ruhsal gel gitler için napabiliriz ki çok sinirli oluyorum o hallerime ama..

yelizklc · 17 Ocak 2016

Yalnız kalma ihtiyacı duyduğunda kalabiliyorsan,, birilerine ihtiyaç duyduğun an yanında sevdiklerini buluyorsan sorun yok her insan yaşar bu psikolojiyi

Aden25 · 17 Ocak 2016

Kural belli az insan çok huzur.

Neden böyle oluyor. Sizde bunları yaşıyor musunuz?

Yeni Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

"Fe inne meâl usri yusra . İnne meâl usri yusra"

Guru

çünkü ben köprülere şehir kurmam...

Kuşkunun olduğu yerde, özgürlük vardır.

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Üye

Yeni Üye

Popüler Üye

"Fe inne meâl usri yusra . İnne meâl usri yusra"

Üye

F❤️Y

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency