- 5 Ekim 2010
- 653
- 332
- 358
canım kendime göre inançlı bir insan olduğumu düşünüyorum ve şükretmesinide elbetteki biliyorum mesela şuanda nefes alabiliyorum bişeyler yazabiliyorum bilgisayar ekranını görebiliyorum...yani bunların hepsi birer şükür vesilesidir ben bu konuyu açtım tepkiler aldım anlayanlar katılanlar oldu herkes elbetteki düşüncesinde serbesttir sagı duyuyorum ama asla doyumsuz şükretmesini bilmeyen biri deilim hepimiz insanız ve bir nefsimiz var keşke ona hep hükmedebilsek ama bazen olmuyor işte nefis istiyor bu kimi zaman bir eşya kimi zaman bir ev kimi zaman küçücük bir biblo olabiliyor işte bende böyle bir zamanımda açtım konuyu yardım için fikir almak için ama şuda var aman ben böyle iyiyim daha güzel bir evim olursa Allah ya bana dert veririse demem öyle düşünmem asla çünkü herşeyin hayırlısını bilen O'dur.bu arada yakınınızada acil şifalar umarım en kısa sürede sağlığına kavuşur
burdaki arkadaşlar bana' evin hiç yeni gelin evi gibi deil' diyen arkadaşım için takma aldırma böyle patavatsız insanlara demişti onları dinliyorum ve işe bu arkadaşın mesajını takmamakla başlıyorum
ben de hem eşyaya hiç önem vermem hem de herşeyin en sadesini severim. evde kalabalıktan da hoşlanmam. evlenirken. sadece gerekli olan şeyleri aldım, evime gereksiz fazladan ne bi eşya ne mobilya soktum. hatta halıların bile bi kısmı eşimin eski bekar evindeki halıları onlar da kilim gibi (evimiz çok sıcak olduğu için halı almaya gerek görmedim) sonra benim patavatsız kuzenim gelip senin niye hiç eşyan yok, halı niye almadın gibi laflar etti. ama hiç umursamadım tabi ki. ben böyle seviyorum, sen kendi evine alırsın dedim.
