Çalışmak çalışmak çalışmak başka da yolu yok.
Güzel bir ev için, güzel bir yaşam için, istediğin şeyde
aklının kalmaması için... Kısacası herşey için...
Ben henüz doğmamışken yani bundan 23yıl kadar önce annemler
3 odalı, ama 1 odasına rutubetten pislikten girilmeyen, harabe bir evde
oturuyorlarmış. "1 tek koltuğumuz vardı bir de halanın eski yatak odası
takımı vardı. o kadar özeniyordum ki her şeye. balkonlu güzel bir ev
görsem ya da bahçeli hemen iç çekiyordum" der hep. Babamın kırtasiye dükkanı
vardı amcamla ortak, amcam da bekardı bizde oturuyordu. Bir de babannem vardı.
Ben doğduktan sonra devretmişler kırtasiyeyi, bir tanecik makine alıp poşet üretmeye
başladılar. Ama ne gündüzü vardı babamın ne gecesi. Annem de halk eğitim kursuna
katılıp usta öğretici olup çalışmaya başladı.Bizden kısmadılar hiç bir zaman ama
kendilerinden hep kıstılar. Babamın koca kışı tek pantolonla geçirdiğini bilirm.
Önce işleri büyüttü yavaş yavaş,tek bir makine oldu sana toptancı dükkanı.
Sonra 2 katlı bir ev aldı. Üzerine 2 kat da sonradan yapıldı. İşyeri, depolar, arabalar alındı.
Yatırım amaçlı evler alındı satıldı. Çocuklar okutuldu, biri üniversiteye gönderildi, biri liseye.
Annem, kardeşim ameliyat olduğu için çalışmayı bıraktı şimdi, ben çalışıyorum yazları.
Arada ameliyatlar, okul vs zorluklar oldu mu oldu tabi, ama şimdi durumumuz çok şükür iyi.
Artık eskisi kadar çok çalışmasına gerek yok, hiç çalışmaz istemezse...
İsteyince, istediğin şey için çalışınca yapılamayacak şey yok.
