Kızlar herkese merhaba iyi akşamlar. Sitede baya aktifim zaten belki görmüşsünüzdür herhangi bir konuda yorumumu. Bi konuda az çok evliliğimden de bahsetmiştim neyse.. Biraz uzun olacak lütfen okuyun ve sizlerden tek isteğim yargılamadan akıl vermeniz. Ben evliyim ve eşimin ikinci evliliğiyim. Eşimin ilk eşinden çocuğuda var. Bu arada şu an bende hamileyim. Allah’a çok şükür şu an evliliğimde hiçbir sorunum yok. En başında çok zorlu bir evliliğimiz oldu ben psikolojik olarak felâket derece yıpranmıştım çünkü çok bazı sıkıntılar yaşanmıştı. Bundan yanı sıra eski eş kişisi rahat vermiyordu çünkü eşimi hala seviyor, başkasıyla evli olmasını pek umursamıyordu. Bu olaylar böyle bine bine ben yapamıyorum deyip boşanmak istedim ve evi terk ettim. Yaklaşık 6 ay ayrı kaldık boşanma davası vs açıldı ama sonra tekrar barıştık ve şu an dediğim gibi Allah’a şükür çok mutluyuz fakat benim içinden çıkamadığım bir durum var. Barışmadan önce eşimede demiştim ki bak bu ayrılık zamanı yaptığın sakladığın bir şey varsa söyle, saklama. O da yok dedi. Sonra biz devam ettik. Ama benim içimde hep bir his bir süphe vardı. Bir gün ben telefonuna bakarken wp’de en altlarda bir gezi sayfasıyla konusması olduğunu gördüm ve bir girdim başımdan aşağı kaynar su döküldü sanki. Eski eş kişisi ve cocuğu tatile gitmişler kaç gün kaldılar beraber bi odada mı kaldılar… Allah biliyor. Kendimi sakinleştirdim ve çıkışmadım ve dedim ki bak baska bir şey varsa söyle tabii yine yok dedi. Ama işte kadınlar hissediyor ikna olmamıştım. Bir gün yine uyurken bi baktım fotoğraf arşivi diye bi yer var. Bir girdim ki esas cinnet o zaman geldi.. ben diyeyim 10 siz diyin 30 tane fotoğraf… anlatırken şu an aklıma geldi yine ağlamak üzereyim. Ayrılmak istediğimi söylememden bir bucuk ay sonra görüşmeye başlamışlar. Tatile gitmeler, kafeler, gezmeler ne diyeyim nasıl anlatayım yani bilmiyorum. Fotoğraflarda gülümsüyorlar çoğunda eski yılan elini koluna atmış, sarılır gibi falan. Bu arada hepsinde cocukta var baş başa görmedim. Bi gösterdim fotoğrafları uyandırıp bunlar ne ha diye. Ben salakmışım beni kandırdın vs asla üste çıkmaya çalışmadı. Sakin kaldı haklı olduğumu biliyordu. Bu arada eski eş cocuğu hep kullandı. Göstermedi cocuğu, uzak tuttu, kötüledi. Ve bana şöyle bir açıklama yaptı. “Sen bana çok açık ve net beni istemediğini söyleyip belli ettin. Kaç kere kapına geldim konuşmak barışmak istedim ama istemediğini söyledin. Ve benim çocugumdan baska bir seyim yoktu. Bende onu görmek için mecburen annesiylede görüşmek zorunda kaldım sorun çıkarmaması için. Çocuğun yanında hep elini koluma attı ve itemedim.” gibi söyledi sinirden bu kadarını hatırlıyorum. Ben yediremedim ilk arkadaşlar dedim ki nasıl? Madem beni seviyordun onunla nasıl görüştün? En çok koyan şu oldu ben ayrılık kararı aldığımızda 57 kilo civarındaydım ve 46 kiloya kadar düştüm. Psikolojik tedavi görüyordum. Sürekli kasılıyor kalıyordum. Uyku uyuyamıyor, yiyip içemiyor ve sürekli ağlıyordum. Yani ben rezil durumdayken o geziyordu, tozuyordu. Eski eşiyle belki de günü gün ediyordu bilmiyorum bilemiyorum Allah’ım. Şu ana gelirsek Beni sevdiğini biliyorum asla şüphem yok. Ama bu olayı ben unutamıyorum arkadaslar yok aklımdan çıkmıyor olmuyor. Bazen ağlıyorum aklıma geliyor resmen acı çekiyor gibiyim. Çocugu ayda bir bize gelir kalır ama gelmesini istemiyorum. Onun bize geldiği gün bu olay sanki gün yüzüne bi daha cıkıyor. Ağlıyorum kötü oluyorum. Belkide cocuğum yüzünden vs dediği için. Bilmiyorum. Bana bir şey diyin bu ne ben napıcam?