- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
- 133
ailem geldi 35. sayfa
eşim geldi 25. sayfa..
valla nasıl başlayacağımı bilmiyorum..
gözüme uyku girmedi bütün gece sabah işe de gidemedim. evdeyim eşim işe gitti söylene söylene sanırım bende ailemin yanına gitcem bugün çünkü 1 dakika bile durmak istemiyorum bu evde..
dün kayınvalidemin annesi ve kardeşleri çaya geldiler.. normalde hafta içi misafir kabul etmiyorum ama hadi neyse gelmişler ne olacak 2 saat hizmet etsem diye düşündüm.geldiler oturduk sohbet vs ederken kayınvalidem sabah ütü yapmışsın herhalde salonun ışığı da açık kalmış kapattım dedi.
ben ilk başta algılayamadım eşim hemen nasıl kapattın anahtarı nerden buldun deyince ben içimden oha eve girmiş nasıl girdi diye geçirmeye başladım direkt kalbim sıkıştı yine mi aynı şeyler yaşanacak diye..
ne demek ışığı kapattım neyle girdin dedim anahtarım var benim dedi nerden buldun diyorum var işte hergün uyanınca girip bakıyorum sadece kontrol ediyorum evinize hiç bişey yapmıyorum yemin ederim dedi tabi kendi annesi kardeşi falan neden üstüne gidiyorsunuz ne var yani oğlunun evine girip kontrol ediyor kötü bişey mi yapıyor diye benim üstüme gelmeye başladılar.
bende burada mesele eve girip kontrol etmesi değil eğer en baştan beri yaptığı şey bu olsaydı ben zaten bu kadar paronayakça davranıp kilidi değiştirmezdim dedim. eşim nerdne buldun anahtarı bak bişey söyle pembesu benim verdiğimi sanacak ben tartışmaktan bıktım artık dedi kv de ne var sen vermişsen hayır yani ben ne yapıyorum size ışığınızı kapattım doğalgazınızı kıstım diye mi suç bende faturalarınız az geliyor diye mi bana anahtar vermiyorsunuz dedi.
sabırla tekrar aynı şeyleri söyledim eğer sen eşyalarımı değiştirmeye kalkmasaydın sana girme dedikte sen girip evimizin düzenini bozmasaydın bunlar olmayacaktı ben ahatarı da almazdım senden dedim.
ee tamam çocuğunuz olunca napacaksınız dedi bende o zaman bilcem evde olduğunu böyle hırsız gibi eve girip biz yokken kontrol etmek nedir ikisi arasında dağlar kadar fark var dedim.
sonra anneanne başladı ağlamaya vay benim kızım neler çekiyor kocası da yok zaten bi anahtarı çok görüyorlar bu kız size ne yaptı ömür boyu kv kp baktı şimdi tam hayatı yaşama zamanı , şimdide oğlu bile ona ters vay başıma gelenler.
o an gerçekten alıp çaydanlığı kafasında yamultmak istedim.. vura vura ve ben artık insanların nasıl delirip birilerini yada kendilerini parçalayabildiğini çok iyi anlıyorum dün gece sinirden kendime zarar verecektim artık.
teyzesi çok fazla olaya müdahale etmedi ama olayın onların yanında ortaya çıkması da hiç hoş olmadı zira kv kendine arka bulmuş oldu ağzından kaçırmasa belki ben yine saf saf girmiyor sanacaktım.
evden giderken eşim anahtarı ver anne dedi vermicem istiyorsanız yine değiştirin ben kötü bişey yapmıyorum sadece korkuyorum ev yanacak su basacak hırsız girecek diye kontorle giriyorum ne sizin eşyalarınızı karıştırıyorum ne de bişeyin yerini değiştiriyorum yerde yumurta görsem bile üstüne basar geçerim müdahale etmiyorum dedi. eşimde ben senin yüzünden karımla kavga mı edeyim ayrılayım mı onu mu istiyorsun gel o zaman pembe gitsin burada yaşa yoksa seni bırakayım taşınayım mı bu işi niye bu hale getiriyorsun ben nasıl arada kalıyorum görmuyor musun dedi. pembeden ayrılırsan sana hakkımı helal etmem salak salak konuşma ne ayrılması ben onu sevdiğimden yapıyorum dedi eşimde ayrılacağımdan demiyorum zaten ama kız istemiyor işte sen böyle yaptıkçada bizim aramız açılıyor kavga ediyoruz dedi kavga edecek bişey yok anne olunca anlar o da dedi. kapı eşiğinde konuşuyorlar özellikle müdahale etmedim ki eşim annesine ne diyecek merakımdan.
kadın çıktı gitti anahtarı da vermed bir daha da girmicem demedi.
eşimle tabiki kavga ettik Allah benim canımı alsında kurtulayım artık dayanamıyorum bıktım diye bağırdı en son bana bende defol git annenin koynunda yat diye attım odadan.
gece boyu ağladım sinirden bu iş bu kadar büyüdüyse sebebi annesinin laf anlamaması yaptıklarının başka biri tarafından hoş karşılanmayacak olmasını sindirememesi..
gerçekten ayrılmayı düşünüyorum çünkü eşim asla bu evden taşınmaz.. kaldı kı ben bile evi baştan aşağa yaptırdım daha yeni bitti borcum nasıl kıyıpta başka yere giderim bilmiyorum diye düşünürdüm şimdi bırak evi eşimi bırakma noktasına geldim.
sabah işe giderken lütfen biraz sakinleş ne yapabiliriz bi düşünelim dedi bende yine bir sürü laf saydım bağırdım çağırdım kapattım suratına kapıyı.
eşyalarımı toplayıp gitmeyi düşünüyorum.gerçekten çünkü bunun bi çözümü yok biliyorum.
ve ben bugüne kadar eğer evime gerçekten sadece bu şekilde girip çıkmış olsa asla bişey demezdim.
ne zaman ki eşyalarımı değiştirdi mutfagıma müdahale etti evime misafir çağırdı ben o zaman delirdim dayanamadım ve bugün hala o anahtarı nasıl aldığını bilmiyorum ne var bu evde nasıl bir takıntı yaptı bilmiyorum ama artık tahammül edemiyorum..
kardeşimle konuştum bırak ayrıl gel kendi paranı kazanıyorsun kimseye ihtiyacın yok nasılsa diyor.
annem bırak girsin yiyor mu eşyalarını kocan seni seviyor zaten çocuğa o bakacak ne bu sinir sen sözün dinlenmiyor diye bu kadar öfkelisin ben biliyorum diyor.
babam da iş kocan da bitiyor dicem ama oda elinden geleni yapıyor gibi karşında senden daha manyak biri var bırak düzenini bozma.. ama bırakcam ayrılcam baba dersen biz arkandayız ama eşinin seni ne kadar sevdiğini de biliyorum iyi düşün eğer buraya dönersen bir daha evine göndermem çocuk oyuncağı değil bu diyor..
ne yapacağımı bilmiyorum. Allah aşkına bana bişey söyleyin. daha 2 gece önce tatil rezervasyonu yaptık bebek için tahliller yaptırdık vs vs hayatımız gayet yolundaydı. ben şimdi ne yapcam bırakayım akışına diyorum bırakamıyorum sinirden bi yerleri yumruklayasım geliyor artık eşim bişeylşer yapıyor gibi gözüküyor ama içimden istese taşınır diyorum adam nasıl bırakcam annemi hadi bıraktım gittiğim yere gelmez mi sanıyorsun gelir kalır evinde çok iyi biliyorum kaçamazsın kovamazsın kovsan gitmez diyor. beni bırak diyorum ben seni niye bırakcam yıllarca biz bunun hayalini kurduk şimdi herşeye sahibiz niye senden vazgeçeyim diyor. delircem..
eşim geldi 25. sayfa..
valla nasıl başlayacağımı bilmiyorum..
gözüme uyku girmedi bütün gece sabah işe de gidemedim. evdeyim eşim işe gitti söylene söylene sanırım bende ailemin yanına gitcem bugün çünkü 1 dakika bile durmak istemiyorum bu evde..
dün kayınvalidemin annesi ve kardeşleri çaya geldiler.. normalde hafta içi misafir kabul etmiyorum ama hadi neyse gelmişler ne olacak 2 saat hizmet etsem diye düşündüm.geldiler oturduk sohbet vs ederken kayınvalidem sabah ütü yapmışsın herhalde salonun ışığı da açık kalmış kapattım dedi.
ben ilk başta algılayamadım eşim hemen nasıl kapattın anahtarı nerden buldun deyince ben içimden oha eve girmiş nasıl girdi diye geçirmeye başladım direkt kalbim sıkıştı yine mi aynı şeyler yaşanacak diye..
ne demek ışığı kapattım neyle girdin dedim anahtarım var benim dedi nerden buldun diyorum var işte hergün uyanınca girip bakıyorum sadece kontrol ediyorum evinize hiç bişey yapmıyorum yemin ederim dedi tabi kendi annesi kardeşi falan neden üstüne gidiyorsunuz ne var yani oğlunun evine girip kontrol ediyor kötü bişey mi yapıyor diye benim üstüme gelmeye başladılar.
bende burada mesele eve girip kontrol etmesi değil eğer en baştan beri yaptığı şey bu olsaydı ben zaten bu kadar paronayakça davranıp kilidi değiştirmezdim dedim. eşim nerdne buldun anahtarı bak bişey söyle pembesu benim verdiğimi sanacak ben tartışmaktan bıktım artık dedi kv de ne var sen vermişsen hayır yani ben ne yapıyorum size ışığınızı kapattım doğalgazınızı kıstım diye mi suç bende faturalarınız az geliyor diye mi bana anahtar vermiyorsunuz dedi.
sabırla tekrar aynı şeyleri söyledim eğer sen eşyalarımı değiştirmeye kalkmasaydın sana girme dedikte sen girip evimizin düzenini bozmasaydın bunlar olmayacaktı ben ahatarı da almazdım senden dedim.
ee tamam çocuğunuz olunca napacaksınız dedi bende o zaman bilcem evde olduğunu böyle hırsız gibi eve girip biz yokken kontrol etmek nedir ikisi arasında dağlar kadar fark var dedim.
sonra anneanne başladı ağlamaya vay benim kızım neler çekiyor kocası da yok zaten bi anahtarı çok görüyorlar bu kız size ne yaptı ömür boyu kv kp baktı şimdi tam hayatı yaşama zamanı , şimdide oğlu bile ona ters vay başıma gelenler.
o an gerçekten alıp çaydanlığı kafasında yamultmak istedim.. vura vura ve ben artık insanların nasıl delirip birilerini yada kendilerini parçalayabildiğini çok iyi anlıyorum dün gece sinirden kendime zarar verecektim artık.
teyzesi çok fazla olaya müdahale etmedi ama olayın onların yanında ortaya çıkması da hiç hoş olmadı zira kv kendine arka bulmuş oldu ağzından kaçırmasa belki ben yine saf saf girmiyor sanacaktım.
evden giderken eşim anahtarı ver anne dedi vermicem istiyorsanız yine değiştirin ben kötü bişey yapmıyorum sadece korkuyorum ev yanacak su basacak hırsız girecek diye kontorle giriyorum ne sizin eşyalarınızı karıştırıyorum ne de bişeyin yerini değiştiriyorum yerde yumurta görsem bile üstüne basar geçerim müdahale etmiyorum dedi. eşimde ben senin yüzünden karımla kavga mı edeyim ayrılayım mı onu mu istiyorsun gel o zaman pembe gitsin burada yaşa yoksa seni bırakayım taşınayım mı bu işi niye bu hale getiriyorsun ben nasıl arada kalıyorum görmuyor musun dedi. pembeden ayrılırsan sana hakkımı helal etmem salak salak konuşma ne ayrılması ben onu sevdiğimden yapıyorum dedi eşimde ayrılacağımdan demiyorum zaten ama kız istemiyor işte sen böyle yaptıkçada bizim aramız açılıyor kavga ediyoruz dedi kavga edecek bişey yok anne olunca anlar o da dedi. kapı eşiğinde konuşuyorlar özellikle müdahale etmedim ki eşim annesine ne diyecek merakımdan.
kadın çıktı gitti anahtarı da vermed bir daha da girmicem demedi.
eşimle tabiki kavga ettik Allah benim canımı alsında kurtulayım artık dayanamıyorum bıktım diye bağırdı en son bana bende defol git annenin koynunda yat diye attım odadan.
gece boyu ağladım sinirden bu iş bu kadar büyüdüyse sebebi annesinin laf anlamaması yaptıklarının başka biri tarafından hoş karşılanmayacak olmasını sindirememesi..
gerçekten ayrılmayı düşünüyorum çünkü eşim asla bu evden taşınmaz.. kaldı kı ben bile evi baştan aşağa yaptırdım daha yeni bitti borcum nasıl kıyıpta başka yere giderim bilmiyorum diye düşünürdüm şimdi bırak evi eşimi bırakma noktasına geldim.
sabah işe giderken lütfen biraz sakinleş ne yapabiliriz bi düşünelim dedi bende yine bir sürü laf saydım bağırdım çağırdım kapattım suratına kapıyı.
eşyalarımı toplayıp gitmeyi düşünüyorum.gerçekten çünkü bunun bi çözümü yok biliyorum.
ve ben bugüne kadar eğer evime gerçekten sadece bu şekilde girip çıkmış olsa asla bişey demezdim.
ne zaman ki eşyalarımı değiştirdi mutfagıma müdahale etti evime misafir çağırdı ben o zaman delirdim dayanamadım ve bugün hala o anahtarı nasıl aldığını bilmiyorum ne var bu evde nasıl bir takıntı yaptı bilmiyorum ama artık tahammül edemiyorum..
kardeşimle konuştum bırak ayrıl gel kendi paranı kazanıyorsun kimseye ihtiyacın yok nasılsa diyor.
annem bırak girsin yiyor mu eşyalarını kocan seni seviyor zaten çocuğa o bakacak ne bu sinir sen sözün dinlenmiyor diye bu kadar öfkelisin ben biliyorum diyor.
babam da iş kocan da bitiyor dicem ama oda elinden geleni yapıyor gibi karşında senden daha manyak biri var bırak düzenini bozma.. ama bırakcam ayrılcam baba dersen biz arkandayız ama eşinin seni ne kadar sevdiğini de biliyorum iyi düşün eğer buraya dönersen bir daha evine göndermem çocuk oyuncağı değil bu diyor..
ne yapacağımı bilmiyorum. Allah aşkına bana bişey söyleyin. daha 2 gece önce tatil rezervasyonu yaptık bebek için tahliller yaptırdık vs vs hayatımız gayet yolundaydı. ben şimdi ne yapcam bırakayım akışına diyorum bırakamıyorum sinirden bi yerleri yumruklayasım geliyor artık eşim bişeylşer yapıyor gibi gözüküyor ama içimden istese taşınır diyorum adam nasıl bırakcam annemi hadi bıraktım gittiğim yere gelmez mi sanıyorsun gelir kalır evinde çok iyi biliyorum kaçamazsın kovamazsın kovsan gitmez diyor. beni bırak diyorum ben seni niye bırakcam yıllarca biz bunun hayalini kurduk şimdi herşeye sahibiz niye senden vazgeçeyim diyor. delircem..
Son düzenleme:
