Merhabalar. Sizinde fikirlerinizi almak istiyorum bu konuda. Benim 5 yildir tanidigim biri var. Ben Turkiye'deyken tanimistim onu. Ilk askim hic unutamamistim. Suan yurtdisindayim. Face de konustuk falan ve 3.5 aylik iliskim vardi ama malesef 2 ay once ayrildik. O ayrilmak istedi. Cok iyi anlasiyorduk aslinda, guzeldi hersey. Tek sorun annemin istememesiydi. Annem ogrendigi andan itibaren birdaha gorusmemi istemedi. Sebebi yasimin kucuk olmasi. 16 yasindayim. Sevdigim kisi de 22 yasinda. Ama ben o kadar cok seviyordumki asla ayrilmak istemedim, anneme yalan soylemek zorunda kaldim, vazgecemedim. Destek olduk birbirimize. Onun sevgisi guc veriyordu bana. Seviyordum ve sevildigimden de emindim. Suphem yoktu. En buyuk sorun ayri ulkelerde olmamizdi. O hep gormek sesimi duymak istiyordu ama bu mumkun olmuyordu. Telefonla arasa sessizde oluyordu hep annem gormesin, duymasin diye acamiyordum. 50 kere aradiysa bugune kadar, sadece 2-3 tanesine cevap verebilmisimdir. Birde gizli numaradan ariyordu arada. O oldugunu biliyordum ben. Acacakmiyim diye merak ediyordu belki. Neyse, en iyisi msn di. Rahat olmasa da konusuyorduk. Tabi o her zaman cam acmami istiyordu. Gormek istiyordu ama ben acamiyordum korktugum icin. 10 saniye gormek icin yalvarirdi resmen. Yine sadece bir kac defa acmisimdir bu 3.5 ayda. Yine de butun bunlara ragmen o kadar cok kavga gurultu olmuyordu. Bana deger veriyordu. Agliyordum bazen yorulmus, yipranmis, bikmis, usanmis hissediyordum herseyden. Onu kaybetmeyi aklimdan bile gecirmedim ama onda beni kaybetme korkusu vardi bunu cok cok iyi anladim. Hatta son zamanlarda cokta rahat davraniyordum nasilsa beni kaybetmeyi goze alamaz diyordum. Ayrilmadan 1 hafta once kavga etmistik. Kiskanclik yuzunden. Suc bendeydi. Gonlunu aldim baristik ama siniri hala gecmemisti. Biraz soguktu bana karsi. Hersey duzeldi derken 10 gun sonra ayrildi benden. Dunyam basima yikildi. Yuregime cok kotu kazindi ayrilik acisi. Soz geciremedim ilk zamanlar. Kabullenemedim. Nedenini, sebebini bilmek istedim. Aslinda ona hak verip, vermeyecegim o kadar cok sebep vardiki. O zaman goremedim bunlari. Sucladim onu nefret ettim. Mesajlar attim icimden ne geciyorsa soyledim yuregimin acisiyla. Asla kotu soz soylemedim ama, soyleyememde zaten. Baktim olmadi tinlamadi bile. Cok merak ediyordum onun da neler yasadigini ama sonunda bende pes ettim. Irtibati kestim artik. Bunu fark edince gizli numaradan falan aramaya basladi beni. Acmadim, konusmak istemedim. Sonra msn den ileti atmis. "Kusura bakma, artik hicbiseye dayanacak gucum kalmadi. Seni cok seviyorum, baska birisimi var demissin, asla yok. Kalbimde senden baskasina yer yok, biliyorum seni cok uzdum ozur dilerim prensesim" yazmis. Sonra net kapanmisti zaten o bahaneylede kendime geldim biraz. Uzak kaldim. Dusunme firsatim oldu. Kendimle bas basa kaldigimda, dusuncelerim, hislerim beni sevdiginden yanaydi. Ama sevdiyse neden ayrildi demeden de duramiyordum. Kendi kendimle savas verip durdum ama dayanabildim...
Aradan 2 ay gecti simdi. 2 hafta once pazar gunu msn deydi. Ben girmedim. Haftaici o da girmedi. Haftasonu pazar gunu yine girdi. Beni bekliyordu biliyordum. Kimbilir net kapali oldugu surede de girmistir hep ama ben goremedim. Ben msn e girdim. "Slm nasilsin prenses" yazdi ben cevap yazmadim. "Konusmayacakmisin" yazdi yine cevap vermedim. Ordamisin falan dedi iste, benden cevap alamayinca. "Tamam konusma, hoscakal prenses, kalbimdesin bunu unutma" dedi ve cikti. 2 gun sonra yani dun de beni yine gizli numaradan aramis malesef sessizdeydi telefonum yine, 15 dakika sonra gordum. Kusura bakmayin biraz uzun oldu ama onda barisma sinyalleri goruyorum fakat nasil karsilik verecegimi bilmiyorum. Barissam bir turlu barismasam bir turlu. Barisirsam, herseyin duzeleceginden, daha mutlu olacagimizdan emin degilim. Zaten gizli gizli gorusmekten de biktim usandim. Birsey istese mesela kamera acmak istese acamiyorum hem onu uzuyorum hemde kendim uzuluyorum. Ayri ulkelerde olmak zaten zor. Guvenim sarsildi, yine yari yolda birakilmak istemiyorum, sonu yok gibi, umutsuzum yani bu sekilde nereye kadar devam edebilirki. Ileride daha fazla uzulmek istemiyorum. Ahhh ahhh cok seviyorum cok. 5 yilin ardindan. Kadere bakin. O kadar cok ozledimki. Yuregimin yarisi o benim. Bana yine kalbime gommek mi dustu yani. Bu yasimda nelere katlandim. Omuzumda zaten oyle agir yukler varki. Hayatim zaten zor. Onunki de oyle biliyorum. Yuzum gulmeyecek yine. Kalbime gomup yoluma devam mi etsem yoksa, kalbimin sozunu mu dinlesem bilmiyorum. Onun duygulari ne derecede bunu da bilmiyorum. Gercekten seviyormu diye sorar oldum kendime.Sonuc yine ayni 50-50. Guven olmazsa olmaz diyorum bir yandan, acaba yeniden baslasak birsey degisirmi diyorum bir yandan. Anlayacaginizz cok kararsizim, bu arada 2 ay oldu ama ben uzattim. ona kalsa simdiye barismistik ama ben geri cektim kendimi. uzaklik olunca bu kadar uzamasi normal zaten. hayati izdirap edecegim kendime. O olmayacak belki bundan sonra ama hep kalbimde olacak, hic unutmadim, unutmayacagim. Ne kadar uzuldugumu aci cektigimi bilmiyor. Hicbirsey olmamis gibi konusuyor ama yavas yavas kaybettigini hissettirmeye basladim ona. Simdi yeni yeni anlamaya basladi degerimi. Niye boyle, niye soyle diyorum bazen. Bazen karakteri, kisiligi oyle diyorum yengec burcu kendisi. Arastirdim ve bu kadar olur yani. Butun ozellikleri uyuyor. Dengesizlik var biraz. Oldugu gibi kabul mu etmeliyim, olurmu o kadar yoksa bu kadar kafaya takmakta haklimiyim sizce? yardiminiza ihtiyacim var gercekten cok kararsizim. Karamsarlastim. Dusuncelere dalip dalip gidiyorum, icime kapandim iyice. Ilgilenen herkese tesekkur ederim.
Aradan 2 ay gecti simdi. 2 hafta once pazar gunu msn deydi. Ben girmedim. Haftaici o da girmedi. Haftasonu pazar gunu yine girdi. Beni bekliyordu biliyordum. Kimbilir net kapali oldugu surede de girmistir hep ama ben goremedim. Ben msn e girdim. "Slm nasilsin prenses" yazdi ben cevap yazmadim. "Konusmayacakmisin" yazdi yine cevap vermedim. Ordamisin falan dedi iste, benden cevap alamayinca. "Tamam konusma, hoscakal prenses, kalbimdesin bunu unutma" dedi ve cikti. 2 gun sonra yani dun de beni yine gizli numaradan aramis malesef sessizdeydi telefonum yine, 15 dakika sonra gordum. Kusura bakmayin biraz uzun oldu ama onda barisma sinyalleri goruyorum fakat nasil karsilik verecegimi bilmiyorum. Barissam bir turlu barismasam bir turlu. Barisirsam, herseyin duzeleceginden, daha mutlu olacagimizdan emin degilim. Zaten gizli gizli gorusmekten de biktim usandim. Birsey istese mesela kamera acmak istese acamiyorum hem onu uzuyorum hemde kendim uzuluyorum. Ayri ulkelerde olmak zaten zor. Guvenim sarsildi, yine yari yolda birakilmak istemiyorum, sonu yok gibi, umutsuzum yani bu sekilde nereye kadar devam edebilirki. Ileride daha fazla uzulmek istemiyorum. Ahhh ahhh cok seviyorum cok. 5 yilin ardindan. Kadere bakin. O kadar cok ozledimki. Yuregimin yarisi o benim. Bana yine kalbime gommek mi dustu yani. Bu yasimda nelere katlandim. Omuzumda zaten oyle agir yukler varki. Hayatim zaten zor. Onunki de oyle biliyorum. Yuzum gulmeyecek yine. Kalbime gomup yoluma devam mi etsem yoksa, kalbimin sozunu mu dinlesem bilmiyorum. Onun duygulari ne derecede bunu da bilmiyorum. Gercekten seviyormu diye sorar oldum kendime.Sonuc yine ayni 50-50. Guven olmazsa olmaz diyorum bir yandan, acaba yeniden baslasak birsey degisirmi diyorum bir yandan. Anlayacaginizz cok kararsizim, bu arada 2 ay oldu ama ben uzattim. ona kalsa simdiye barismistik ama ben geri cektim kendimi. uzaklik olunca bu kadar uzamasi normal zaten. hayati izdirap edecegim kendime. O olmayacak belki bundan sonra ama hep kalbimde olacak, hic unutmadim, unutmayacagim. Ne kadar uzuldugumu aci cektigimi bilmiyor. Hicbirsey olmamis gibi konusuyor ama yavas yavas kaybettigini hissettirmeye basladim ona. Simdi yeni yeni anlamaya basladi degerimi. Niye boyle, niye soyle diyorum bazen. Bazen karakteri, kisiligi oyle diyorum yengec burcu kendisi. Arastirdim ve bu kadar olur yani. Butun ozellikleri uyuyor. Dengesizlik var biraz. Oldugu gibi kabul mu etmeliyim, olurmu o kadar yoksa bu kadar kafaya takmakta haklimiyim sizce? yardiminiza ihtiyacim var gercekten cok kararsizim. Karamsarlastim. Dusuncelere dalip dalip gidiyorum, icime kapandim iyice. Ilgilenen herkese tesekkur ederim.
