- 3 Ağustos 2012
- 5.215
- 15.141
- 448
Kızlar aslında internet kullanmıyorum bugünlerde. Ama sizlerden akıl almak için girdim çünkü kafam çok karışık.
Kızlar bu sene üniversiteyi kazandım. Pazartesi günü okulum başlıyor. Son 2 günümü okulda geçiriyorum danışman onayında sıkıntı olduğu için.
Tesadüf eseri bir sitede benim okulumda ve benim bölümümde olan ama 3. sınıf olan biriyle tanıştım. Başlarda sadece okul için bilgi aldığım, merak ettiklerimi sorduğum biriydi. Hazırlık sınıfını geçtiğimde çok mutlu oldu ve buna çok şaşırdım. Sadece sorular sorduğum biriydi çünkü.
Sonra ben internet kullanmayı bırakmaya karar verdim. Bu kişiye mesaj attım. "Ben internet kullanmayacağım artık, her şey için sağol, görüşürüz" diye.
Bana mesaj atıp numarasını bıraktı. Lütfen sms at tarzında bir şey yazdı.
Sms attım. Konuşmaya başladık yine okuldaki hocalar hakkında, konuşmalar genel olarak şöyleydi:
Ben - Nail hocanın kapısında bekliyorum şu an. Çok sıra var.
O - Nail hoca süper biridir, ondan ders aldığım için çok mutluyum vs. vs...
Hep bu tarz. Sonra bir baktım gelmiş. Sanırım blogumdan ya da twitterımdan fotomu gördüğü için beni tanıdı. Danışman onayını halletmeye geldim dedi. Konuştuk ayaküstü ama sonra ben annemle bi yerlere gittim. Kaldı bu olay burada.
Bu çocuk şehir dışında normalde, ama Ankara'ya dün gelmişti sabah.
Ankara'ya geldi. Beni aradı. "Karnım aç ve yalnız yemek yemeyi sevmiyorum, gel sana bi yemek ısmarlıyım" falan dedi akşama doğru. Diyalogları yazıyorum:
O - Nasılsınız Yağmur hanım, beni sorarsanız karnım aç, ve tek başıma yemek yemeyi sevmiyorum.
Ben - Paket yaptırıp evinde ye o halde.
O - Oooo, olmaz ya. Sen gelsene. Ben ısmarlıyorum.
Ben - İnan ki çıkasım yok, sen bence paket yaptır.
Gel, kızılaya gel, olmadı bahçeliye gel vs vs diye bir şeylerden sonra kapattım ve gitmedim.
Sonra mesajlaşmaya başladık. Özel hayatımla ilgili soru sordu ben de ona sordum. Bu arada ilişkim yeni bitti işte birkaç gün oldu benim. Çocuk bana sürekli diyor ki
"Sarsıntılı ilişkim var, mutlu değilim, kafamdakileri görebilecek, muhabbeti güzel biriyle mutlu olmak isterdim"
"İlişkim çok kötü, bilmiyorum ne olacak, sanırım bitecek"
Sürekli böyle. Ona dedim ki "Kızgınlıkla sevdiğin kişi hakkında yanlış yorumlar yapma. Ve sevgilin varken benle görüşmek istemen normal değil. Ben olsam bu durumdan hiç hoşlanmazdım."
Sonra bana uzun bir mesaj attı. "Sosyal hayatımı sıfırlayamaz kimse, o böyle bir şeyden rahatsız olmaz, zaten şu an beni istemiyor ben de onu" vs vs...
Beni aradı. Telefonda konuştuk uzun bir süre. Bana sürekli dediği laflar şöyle. Hem telefondayken, hem de mesajlaşırken.
"Ya sen çok güzel gülüyorsun. Ama bazen sesin düşüyor, üzgün geliyor çok üzülüyorum. Sen hep gül."
"Bu gerçekten çok güzel bir tesadüf, aynı okuldayız yaa"
"Sen çok iyi bir insansın... Güzel insan."
"Hiç üzülmemeni sağlamak isterdim."
"Gerçekten hayatımda hiç senin gibi biriyle karşılaşmadım. Çok olgun birisin."
"Benden küçük olup da bu kadar muhabbetini seveceğim biri asla yok sanırdım. Gerçekten inanılmaz olgunsun sen."
Gibi şeyler. Ben biraz alkol almıştım bir gün. O gün demeye başladı bu "çok güzel gülüyorsun" muhabbetine falan. Yani alkollüydüm ama abuk subuk bir şey söylemedim tabi ki. "Sevgilini ara, üzme onu, bak ne güzel bir ilişkiniz var, seviyorsunuz birbirinizi" falan diyorum sürekli.
Bir de şöyle bir diyalog geçti aramızda.
- Farklı zamanlarda, farklı şartlarda karşılaşsaydık çok çok farklı olabilirdi işler.
Ben- Mesela
- Meselası senden hoşlanırdım
Ben- Bu çok garip geliyor şu an
- Düşüncelerinden, karakteristik özelliklerinden, her şeyinden çok etkilendim. Seni gerçekten etkilemedi mi hayata bakış açılarımızın benzerliği?
Ben- Sevgiline bunları söyleyebilir miydin, o böyle bir şey yapsa nasıl olurdu vs vs vs...
- Onun iki gün sonra sınavı var. O yüzden bazı şeyleri içime atmak zorundayım.
Ben- Ama beni ilgilendirmiyor
- Sen böyle mutsuzsun, çünkü o kişiler şöyleydi böyleydi (Beni üzdüğünü düşündüğü kişileri kötülüyor, sürekli bir şeyleri bana göstermeye çalışıyor)
Ben- Böyle konuşma, ben her şeyin farkındayım.
Bu tarz bir konuşma geçti aramızda. Sonra uyudum. Defalarca sormuştum başta, "sevgilin rahatsız olur mu" diye. Ama bir şey demedi. Şimdi reddedemem hem bu danışman onayı işinde hem de yaşadığım bir üzüntüde bana oldukça destek oldu bu arkadaş kısa bir dönemde. Ben atlattım hem okul işini hem de diğerlerini ama bu şekilde konuşacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi iğrenç biri gibi hissediyorum. Ne yapardınız yerimde olsanız? Okul açılacak pazartesi. Ve bu çocuğun sevgilisi İstanbul'da...
Kızlar bu sene üniversiteyi kazandım. Pazartesi günü okulum başlıyor. Son 2 günümü okulda geçiriyorum danışman onayında sıkıntı olduğu için.
Tesadüf eseri bir sitede benim okulumda ve benim bölümümde olan ama 3. sınıf olan biriyle tanıştım. Başlarda sadece okul için bilgi aldığım, merak ettiklerimi sorduğum biriydi. Hazırlık sınıfını geçtiğimde çok mutlu oldu ve buna çok şaşırdım. Sadece sorular sorduğum biriydi çünkü.
Sonra ben internet kullanmayı bırakmaya karar verdim. Bu kişiye mesaj attım. "Ben internet kullanmayacağım artık, her şey için sağol, görüşürüz" diye.
Bana mesaj atıp numarasını bıraktı. Lütfen sms at tarzında bir şey yazdı.
Sms attım. Konuşmaya başladık yine okuldaki hocalar hakkında, konuşmalar genel olarak şöyleydi:
Ben - Nail hocanın kapısında bekliyorum şu an. Çok sıra var.
O - Nail hoca süper biridir, ondan ders aldığım için çok mutluyum vs. vs...
Hep bu tarz. Sonra bir baktım gelmiş. Sanırım blogumdan ya da twitterımdan fotomu gördüğü için beni tanıdı. Danışman onayını halletmeye geldim dedi. Konuştuk ayaküstü ama sonra ben annemle bi yerlere gittim. Kaldı bu olay burada.
Bu çocuk şehir dışında normalde, ama Ankara'ya dün gelmişti sabah.
Ankara'ya geldi. Beni aradı. "Karnım aç ve yalnız yemek yemeyi sevmiyorum, gel sana bi yemek ısmarlıyım" falan dedi akşama doğru. Diyalogları yazıyorum:
O - Nasılsınız Yağmur hanım, beni sorarsanız karnım aç, ve tek başıma yemek yemeyi sevmiyorum.
Ben - Paket yaptırıp evinde ye o halde.
O - Oooo, olmaz ya. Sen gelsene. Ben ısmarlıyorum.
Ben - İnan ki çıkasım yok, sen bence paket yaptır.
Gel, kızılaya gel, olmadı bahçeliye gel vs vs diye bir şeylerden sonra kapattım ve gitmedim.
Sonra mesajlaşmaya başladık. Özel hayatımla ilgili soru sordu ben de ona sordum. Bu arada ilişkim yeni bitti işte birkaç gün oldu benim. Çocuk bana sürekli diyor ki
"Sarsıntılı ilişkim var, mutlu değilim, kafamdakileri görebilecek, muhabbeti güzel biriyle mutlu olmak isterdim"
"İlişkim çok kötü, bilmiyorum ne olacak, sanırım bitecek"
Sürekli böyle. Ona dedim ki "Kızgınlıkla sevdiğin kişi hakkında yanlış yorumlar yapma. Ve sevgilin varken benle görüşmek istemen normal değil. Ben olsam bu durumdan hiç hoşlanmazdım."
Sonra bana uzun bir mesaj attı. "Sosyal hayatımı sıfırlayamaz kimse, o böyle bir şeyden rahatsız olmaz, zaten şu an beni istemiyor ben de onu" vs vs...
Beni aradı. Telefonda konuştuk uzun bir süre. Bana sürekli dediği laflar şöyle. Hem telefondayken, hem de mesajlaşırken.
"Ya sen çok güzel gülüyorsun. Ama bazen sesin düşüyor, üzgün geliyor çok üzülüyorum. Sen hep gül."
"Bu gerçekten çok güzel bir tesadüf, aynı okuldayız yaa"
"Sen çok iyi bir insansın... Güzel insan."
"Hiç üzülmemeni sağlamak isterdim."
"Gerçekten hayatımda hiç senin gibi biriyle karşılaşmadım. Çok olgun birisin."
"Benden küçük olup da bu kadar muhabbetini seveceğim biri asla yok sanırdım. Gerçekten inanılmaz olgunsun sen."
Gibi şeyler. Ben biraz alkol almıştım bir gün. O gün demeye başladı bu "çok güzel gülüyorsun" muhabbetine falan. Yani alkollüydüm ama abuk subuk bir şey söylemedim tabi ki. "Sevgilini ara, üzme onu, bak ne güzel bir ilişkiniz var, seviyorsunuz birbirinizi" falan diyorum sürekli.
Bir de şöyle bir diyalog geçti aramızda.
- Farklı zamanlarda, farklı şartlarda karşılaşsaydık çok çok farklı olabilirdi işler.
Ben- Mesela
- Meselası senden hoşlanırdım
Ben- Bu çok garip geliyor şu an
- Düşüncelerinden, karakteristik özelliklerinden, her şeyinden çok etkilendim. Seni gerçekten etkilemedi mi hayata bakış açılarımızın benzerliği?
Ben- Sevgiline bunları söyleyebilir miydin, o böyle bir şey yapsa nasıl olurdu vs vs vs...
- Onun iki gün sonra sınavı var. O yüzden bazı şeyleri içime atmak zorundayım.
Ben- Ama beni ilgilendirmiyor
- Sen böyle mutsuzsun, çünkü o kişiler şöyleydi böyleydi (Beni üzdüğünü düşündüğü kişileri kötülüyor, sürekli bir şeyleri bana göstermeye çalışıyor)
Ben- Böyle konuşma, ben her şeyin farkındayım.
Bu tarz bir konuşma geçti aramızda. Sonra uyudum. Defalarca sormuştum başta, "sevgilin rahatsız olur mu" diye. Ama bir şey demedi. Şimdi reddedemem hem bu danışman onayı işinde hem de yaşadığım bir üzüntüde bana oldukça destek oldu bu arkadaş kısa bir dönemde. Ben atlattım hem okul işini hem de diğerlerini ama bu şekilde konuşacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi iğrenç biri gibi hissediyorum. Ne yapardınız yerimde olsanız? Okul açılacak pazartesi. Ve bu çocuğun sevgilisi İstanbul'da...
Son düzenleme:
