- 13 Kasım 2020
- 1.912
- 3.046
- 83
- Konu Sahibi Justalittlebityourheart
- #1
Herkese İyi geceler
O kadar sinirliyim ki hemen konuya girmek istiyorum. Ben bir süredir yurt dışında bir proje yürütüyorum. Proje kapsamında da takım arkadaşlarımla zaman zaman seyahatler yapıyorum. Proje koordinatörümüz bizimle beraberken her şey mükemmel ama koordinatörümüz yanımızda değilken ve bir kaç kişi eksik seyahat edince sürekli bir problem çıkıyor. Hemen gruplaşma oluyor ve 3. Teker maalesef ben oluyorum.
Bu sefer yine başka bir şehire seyahat etmemiz gerekti ve takım arkadaşlarımdan bazıları yoktu. Sadece 3 kişiydik. Neyse gittiğimiz şehirde yürüteceğimiz projedeki ortaklar da samimi arkadaşlarımız ve onlar beraber bir şeyler yapmayı bize teklif edenlerdi aslında. Aslında hem onları görmek hem de böyle bir şey yapacak olmak beni çok mutlu etmişti. Neyse diğer şehirdeki arkadaşım kendi proje arkadaşıyla ço..ok iyi anlaşıyor anlatamam yani. Araları çok iyi ama bizim takım o kadar yakın değil birbirine hiç de olmadı…
Neyse, oraya gittik bu iki arkadaş sürekli kendi aralarında günlük ve özel hayatlarından konuşuyorlar aynı zamanda proje için yapmamız gerekenleri yapmaya çalışıyoruz, bir yandan yürüyoruz falan ama benim takım arkadaşlarım önden önden yürüyor kol kola sanki şehri biliyorlar gibi. Sürekli arkalarından sesleniyoruz, o taraftan değil bu taraftan değil diye yolu izah ediyoruz bizimkiler pek umursamıyor. Hatta mesafe o kadar açılıyor ki, arıyorum telefonla o yöne doğru gitmeyeceksiniz bekleyin diye. Neyse, ben aklımca hem arkadaşlarımızı görürüz hem de beraber bir projede bulunmuş oluruz hem de fırsat bu fırsat çok kısıtlı bir zamanda gelip kalmışken de sohbet ederiz aralarda diye düşünürken herkes resmen ikiye bölündü ve ben tek kaldım. Neyse dedim, işleri halletmeye çalışıyoruz. Bu, birbiriyle samimi olan arkadaşlarım yürüyorlardı yine durdular bir ara ve o arada biri diğerine duydun mu dedi, ben de bizimle ilgili bir şey var sandım dedim ki neyi duymamız gerekiyor. Ben sana demedim dedi, ben de anladım ama bir şey mi kaçırdım duymamız ve yapmamız gereken bir şey mi vardı dedim. Yineleyerek sana demedim onun adını söyledim diyerek diğer arkadaşı gösterdi. Ben de o an, projeyle ilgili bir şeyler oldu bana söylemiyorlar diye(çünkü çoğunlukla ikisi konuşuyor ve yapıyor) aşırı sinirlendim tamam anladık deyip yürüdüm. Neyse ertesi gün oldu, sabah evden çıktık yine projeyi gerçekleştireceğimiz yere gidiyoruz ama yolu bilmiyoruz bu iki takım arkadaşım yine önden önden yürüyor, bi anda başka yöne döndüler biz de zannettik ki yanlış yöne döndüler meğer kahve almak istemişler. Harcamalar proje tarafından karşılandığı için para arkadaştaydı ben onu unuttum o an ama arkalarından gittim, neyse kahveyi alınca bu birden parayı çıkarınca bana inanılmaz bir sinir geldi. Ya ne olursa olsun o para herkes için veriliyor insan arkasına dönüp kahve alacağız kahvaltılık bir şeyler alacağız sen de ister misin gel falan der. Dedim ki neden bir saniyeliğine dönüp de insanlara kahve alacağız demiyorsunuz, dünden beri önden önden yürüyorsunuz sürekli peşinizden bağırmaktan yorulduk. Bir şey yaparken bana da haber verin lütfen. Hem de para onlarda yani. Neyse bu bir anda bağırmaya ağlamaya başladı, çünkü bir önceki gün sinirlenince konuşmadım fazla onlarla. İşte ağlamaya başladı, bana günaydın demedin benimle konuşmadın, duvar gibiydin, ben de sabah günaydın dediğimi dün de gayet sohbet ettiğimi ama buraya ikisi beraber gelip takılmak istiyorlarsa beraber gelip takılabileceklerini, tatil yapabileceklerini neden böyle bir şey organize ettiğimizi sordum. Tabi bağırış çağırış ağlamalar… en sonunda dedim lütfen bana bağırma ve ne var ağlayacak ama aynı anda bana diyor ki sen bize saldırıyorsun, bizi suçluyorsun.. vs vs sanki bütün gün kol kola önden önden ben gezdim… ben de dedim ki kusura bakma buraya gelirken hep beraber güzel bir iletişim kurarız etkileşim olur diye hayal etmiştim demek ki beklentim fazlaymış, hemen diğer arkadaş lafa atılıp evet lütfen beklentini azalt dedi. Ben de bu saatten sonra sizden hiçbir şey beklemiyorum zaten dedim. Bastım yürüdüm proje esnasında hiçbir şey olmamış gibi yaptım ama bir saat net ağladı bu. Anlamsız. Eve gelirken de benimle asla konuşmadılar otobüsü bile başka yerde beklediler. Sonra ikisi kahkahalar attı vs.
Pazar gecesi de doğum günü var bu arkadaşlardan birinin ve hiç içimden bunun bir parçası olmak gelmiyor artık.
Ama çok mu ayıp olur bilmiyorum çünkü o benim doğum günümdeydi. Bana çok güzel hediye hazırladı… şeytan diyor 2 gün kol kolaydınız başbaşa kutlayın de çekil, diğer taraftan ayıp etmek de istemiyorum bilmiyorum.. napsam
O kadar sinirliyim ki hemen konuya girmek istiyorum. Ben bir süredir yurt dışında bir proje yürütüyorum. Proje kapsamında da takım arkadaşlarımla zaman zaman seyahatler yapıyorum. Proje koordinatörümüz bizimle beraberken her şey mükemmel ama koordinatörümüz yanımızda değilken ve bir kaç kişi eksik seyahat edince sürekli bir problem çıkıyor. Hemen gruplaşma oluyor ve 3. Teker maalesef ben oluyorum.
Bu sefer yine başka bir şehire seyahat etmemiz gerekti ve takım arkadaşlarımdan bazıları yoktu. Sadece 3 kişiydik. Neyse gittiğimiz şehirde yürüteceğimiz projedeki ortaklar da samimi arkadaşlarımız ve onlar beraber bir şeyler yapmayı bize teklif edenlerdi aslında. Aslında hem onları görmek hem de böyle bir şey yapacak olmak beni çok mutlu etmişti. Neyse diğer şehirdeki arkadaşım kendi proje arkadaşıyla ço..ok iyi anlaşıyor anlatamam yani. Araları çok iyi ama bizim takım o kadar yakın değil birbirine hiç de olmadı…
Neyse, oraya gittik bu iki arkadaş sürekli kendi aralarında günlük ve özel hayatlarından konuşuyorlar aynı zamanda proje için yapmamız gerekenleri yapmaya çalışıyoruz, bir yandan yürüyoruz falan ama benim takım arkadaşlarım önden önden yürüyor kol kola sanki şehri biliyorlar gibi. Sürekli arkalarından sesleniyoruz, o taraftan değil bu taraftan değil diye yolu izah ediyoruz bizimkiler pek umursamıyor. Hatta mesafe o kadar açılıyor ki, arıyorum telefonla o yöne doğru gitmeyeceksiniz bekleyin diye. Neyse, ben aklımca hem arkadaşlarımızı görürüz hem de beraber bir projede bulunmuş oluruz hem de fırsat bu fırsat çok kısıtlı bir zamanda gelip kalmışken de sohbet ederiz aralarda diye düşünürken herkes resmen ikiye bölündü ve ben tek kaldım. Neyse dedim, işleri halletmeye çalışıyoruz. Bu, birbiriyle samimi olan arkadaşlarım yürüyorlardı yine durdular bir ara ve o arada biri diğerine duydun mu dedi, ben de bizimle ilgili bir şey var sandım dedim ki neyi duymamız gerekiyor. Ben sana demedim dedi, ben de anladım ama bir şey mi kaçırdım duymamız ve yapmamız gereken bir şey mi vardı dedim. Yineleyerek sana demedim onun adını söyledim diyerek diğer arkadaşı gösterdi. Ben de o an, projeyle ilgili bir şeyler oldu bana söylemiyorlar diye(çünkü çoğunlukla ikisi konuşuyor ve yapıyor) aşırı sinirlendim tamam anladık deyip yürüdüm. Neyse ertesi gün oldu, sabah evden çıktık yine projeyi gerçekleştireceğimiz yere gidiyoruz ama yolu bilmiyoruz bu iki takım arkadaşım yine önden önden yürüyor, bi anda başka yöne döndüler biz de zannettik ki yanlış yöne döndüler meğer kahve almak istemişler. Harcamalar proje tarafından karşılandığı için para arkadaştaydı ben onu unuttum o an ama arkalarından gittim, neyse kahveyi alınca bu birden parayı çıkarınca bana inanılmaz bir sinir geldi. Ya ne olursa olsun o para herkes için veriliyor insan arkasına dönüp kahve alacağız kahvaltılık bir şeyler alacağız sen de ister misin gel falan der. Dedim ki neden bir saniyeliğine dönüp de insanlara kahve alacağız demiyorsunuz, dünden beri önden önden yürüyorsunuz sürekli peşinizden bağırmaktan yorulduk. Bir şey yaparken bana da haber verin lütfen. Hem de para onlarda yani. Neyse bu bir anda bağırmaya ağlamaya başladı, çünkü bir önceki gün sinirlenince konuşmadım fazla onlarla. İşte ağlamaya başladı, bana günaydın demedin benimle konuşmadın, duvar gibiydin, ben de sabah günaydın dediğimi dün de gayet sohbet ettiğimi ama buraya ikisi beraber gelip takılmak istiyorlarsa beraber gelip takılabileceklerini, tatil yapabileceklerini neden böyle bir şey organize ettiğimizi sordum. Tabi bağırış çağırış ağlamalar… en sonunda dedim lütfen bana bağırma ve ne var ağlayacak ama aynı anda bana diyor ki sen bize saldırıyorsun, bizi suçluyorsun.. vs vs sanki bütün gün kol kola önden önden ben gezdim… ben de dedim ki kusura bakma buraya gelirken hep beraber güzel bir iletişim kurarız etkileşim olur diye hayal etmiştim demek ki beklentim fazlaymış, hemen diğer arkadaş lafa atılıp evet lütfen beklentini azalt dedi. Ben de bu saatten sonra sizden hiçbir şey beklemiyorum zaten dedim. Bastım yürüdüm proje esnasında hiçbir şey olmamış gibi yaptım ama bir saat net ağladı bu. Anlamsız. Eve gelirken de benimle asla konuşmadılar otobüsü bile başka yerde beklediler. Sonra ikisi kahkahalar attı vs.
Pazar gecesi de doğum günü var bu arkadaşlardan birinin ve hiç içimden bunun bir parçası olmak gelmiyor artık.
Ama çok mu ayıp olur bilmiyorum çünkü o benim doğum günümdeydi. Bana çok güzel hediye hazırladı… şeytan diyor 2 gün kol kolaydınız başbaşa kutlayın de çekil, diğer taraftan ayıp etmek de istemiyorum bilmiyorum.. napsam
