bos verin iyiki evlenmemissiniz aynı evde yaşadıktan sonra bırakması çok daha zor oluyor. dilerim bugünden sonra karşınıza çıkan kişi sarıp sarmalar yaralarinizi. mükafat olur bundan sonra yaşayacaklarınizÜzülme sevgilim de vardı kumar sorunu zamanında . Düzeleceğim dedi her defasında kurtardım . İşi görülsün diye altımdaki arabamı verdim kendim toplu taşıma kullandım . Verdiğim paralar o kadar büyük ki . En son ben suçlu oldum . 2023 de arkadaşlarıma verdiğim borçlar üstüne kredi çektim . Ödemedi . Aylık ödemesi sadece 1 kredinin 27 bindi ... Bitti gitti hepsi ödedim kendim . Şimdi düzeldim hiç biri yok hayatımda tekrar hayata döneceğim . Hiç evlenemedim o ayrı . Şans yaver gitmedi . Bir şeyler oldu hep . O yüzden geriye bakınca gülüyorum sadece. Bu hataları yapmasam ölene kadar çalışmasam bile yaşardım şimdi sabah bazen uyandığımda zoruma gidiyor onuda 3 5 sene sabret her şey yoluna girer ondan sonra tekrar keyfe keder çalışırsın diyorum . Az bir borcum kaldı ödeniyor ama artık başlarda çok zorlanmıştım . Kumarbazlar hep böyle en iyisi bile en karektersiz oluyor para konusunda . Tecrübe etmiş say kendini kendi hayatına bak ve düzel .
Öncelikle şunu söylemek isterim lütfen yanlış anlamayın, eşiniz kumara sizde eşinize karşı bağımlısınız. Bu yüzden yeni bir hayat size çok zor geliyor çünkü asosyal insanların alıştıkları düzenden çıkmaları çok zor. Siz bütün hayatınızı tek bir çember içine almışsınız şimdi ordan çıkamıyorsunuz. Bunu başarabilecek gücü bulmaniz elbette zaman alacaktır. Bence önce kendiniz için bir terapi desteği alın. Malesef sevgi her şeye yetmiyor ve sizde bunu anlayacaksınız. Şimdi düşünmeniz gereken tek şey kendiniz olmalı. Bir destek alın, insanlarla konuşun korkmayın güçlü olun kendi değerinizin farkına varın bu yaşadıklarınızı haketmiyorsunuz. Borcu yapan eşiniz icra memuruyla uğraşan sizsiniz. Üstelik karşınızda pişkin pişkin cevap veren bir adam var. O bile bütün bunlara rağmen gününü gün ederken siz neden bu haldesiniz? Onunla doğmadınız ki onunla ölesiniz? Korkmayın, yeniden başlamaktan adım atmaktan korkmayin. Şimdi adım atarsanız bir kaç ay zorlanırsınız ama o evde o eşle kalırsanız hayat boyu zorlanacaksınız. Kendinizi düşünün sizin sizden başka kimseye ihtiyacınız yok. İnşallah her şey güzel olur sizin için. Allah yardımcınız olsunmerhaba yıllardır buraya üyeyim ilk kez konu açıyorum nasıl anlatayım bilmiyorum.
evlendigimizden beri eşimle para konularında sıkıntılarımız vardı. anlaşamadığımız tek konu evin geçimi ve temizligiydi. diğer her şeyde çok iyi anlaşıyorduk. ikimizinde ailesi maddi destek saglamadi herseyi beraber yaptık. ben zaten ailesiyle cok iyi olan biri degilim aramızda problem yok ama yapım gereği biraz asosyalim o yüzden arkadaşımda pek yoktur. herkesle iyi anlaşırım ama öyle buluşup gezme tozma konularını sevemiyorum gezeceksem esimle gezeyim ya da evimde olmayı evde kendimle vakit geçirmeyi seviyorum. gelelim konunun özüne... yıllarca eşimle para konusunda kavga ettik her şeyi hep yarı yarıya yaptık. evin işine gelince ona bir sey yap deyince hep tartisiyorduk ama zorlada olsa yapiyordu. iyi kötü böyle idare ediyordum. işleri düzeldi evin maddi sorumluluğunu biraz daha fazla aldi ama hala ben şunu yapiyorum sen şunu yapacaksın demeye devam ediyordu. benden cok daha iyi kazaniyor neredeyse iki katim ama eve harcadıkları cok az. maasin kalani nerde diye sorduğumda hic cevap alamiyordum yillardir param kalmadi masrafim var diyordu. ben de ustelemedim ben kendi kalanimi biriktiriyorum o da öyle yapıyor saniyordum ama en ufak birşede tabiki para konusunda kavga cikiyordu. aylar önce bir gün eve icra kagidi geldi bir sürü krediler cekmis ve ödememiş banka icraya vermis. o gün ogrendim iddia bahis vs oynuyormus ve yuzbinlerce lira borclanmis. her ay kendi maaşından 15 20 bin oynamasi yetmemis kaybettigini kurtarmak için kredi cekip onlarida batırmış. evde kiyametler koptu kavgalar ettik ailesine söyledim bir karismayiz deyip kenara çekildiler. hep yaptiklari gibi. biz zaten hep ikimiz yalnizdik issizliginde bile ailesi yine yoklardi. neyse bir daha oynamayacagina yemin etti 2 ay cebinde 5 kurus yokken dolasiyordu evin bütün masrafı bendeydi. ama her gun kavga ediyorduk hazmedemiyordum bunu. suratım asık ve depresyona girdim. sürekli tartisiyorduk ben laf sokuyorum diye ama hemen barisiyorduk o kin tutmaz uzatmaz normaldede hep gelir. ama dün öyle şiddetli bir kavga ettikki bütün apartman ayaga kalkti hatta polis geldi ve o evden gitti. bir kac gün sonrada ben gitmek zorunda kalacağım ama gidecek yerim yok ailemin evi müsait değil orda asla rahat edemem. bosanmak zorunda hissediyorum ama içimde cok acı bir bırakamama isteği var. yalnız kalmak istemiyorum. arayanim soranim bile yok ne yapacagimi bilmiyorum. maddi olarakta maasim var ama tek maasla istanbulda nasil kira fatura vs odeyip ayakta kalacagimi bilmiyorum. ben severek evlendim lanet olsunki hala seviyorum ama artık affedemem belki bu kadar rezil olmasaydık konu komsu polis benim ailem vs devam ederdim ama su an çok utanıyorum. hala böyle hissettiğim içinde çok utanıyorum. birileriyle konuşmaya ihtiyacım var o yuzden yazdim.