Uyuşturucudan hiçbir farkı yok maalesef bağımlılık bağımlılıktır. O yüzden ayrılın iyi kötü bir düzen kurmaya çalışın. Bir de yıllarca onun borclarini ödemeyin size mi sormuş borç yaparkenmerhaba yıllardır buraya üyeyim ilk kez konu açıyorum nasıl anlatayım bilmiyorum.
evlendigimizden beri eşimle para konularında sıkıntılarımız vardı. anlaşamadığımız tek konu evin geçimi ve temizligiydi. diğer her şeyde çok iyi anlaşıyorduk. ikimizinde ailesi maddi destek saglamadi herseyi beraber yaptık. ben zaten ailesiyle cok iyi olan biri degilim aramızda problem yok ama yapım gereği biraz asosyalim o yüzden arkadaşımda pek yoktur. herkesle iyi anlaşırım ama öyle buluşup gezme tozma konularını sevemiyorum gezeceksem esimle gezeyim ya da evimde olmayı evde kendimle vakit geçirmeyi seviyorum. gelelim konunun özüne... yıllarca eşimle para konusunda kavga ettik her şeyi hep yarı yarıya yaptık. evin işine gelince ona bir sey yap deyince hep tartisiyorduk ama zorlada olsa yapiyordu. iyi kötü böyle idare ediyordum. işleri düzeldi evin maddi sorumluluğunu biraz daha fazla aldi ama hala ben şunu yapiyorum sen şunu yapacaksın demeye devam ediyordu. benden cok daha iyi kazaniyor neredeyse iki katim ama eve harcadıkları cok az. maasin kalani nerde diye sorduğumda hic cevap alamiyordum yillardir param kalmadi masrafim var diyordu. ben de ustelemedim ben kendi kalanimi biriktiriyorum o da öyle yapıyor saniyordum ama en ufak birşede tabiki para konusunda kavga cikiyordu. aylar önce bir gün eve icra kagidi geldi bir sürü krediler cekmis ve ödememiş banka icraya vermis. o gün ogrendim iddia bahis vs oynuyormus ve yuzbinlerce lira borclanmis. her ay kendi maaşından 15 20 bin oynamasi yetmemis kaybettigini kurtarmak için kredi cekip onlarida batırmış. evde kiyametler koptu kavgalar ettik ailesine söyledim bir karismayiz deyip kenara çekildiler. hep yaptiklari gibi. biz zaten hep ikimiz yalnizdik issizliginde bile ailesi yine yoklardi. neyse bir daha oynamayacagina yemin etti 2 ay cebinde 5 kurus yokken dolasiyordu evin bütün masrafı bendeydi. ama her gun kavga ediyorduk hazmedemiyordum bunu. suratım asık ve depresyona girdim. sürekli tartisiyorduk ben laf sokuyorum diye ama hemen barisiyorduk o kin tutmaz uzatmaz normaldede hep gelir. ama dün öyle şiddetli bir kavga ettikki bütün apartman ayaga kalkti hatta polis geldi ve o evden gitti. bir kac gün sonrada ben gitmek zorunda kalacağım ama gidecek yerim yok ailemin evi müsait değil orda asla rahat edemem. bosanmak zorunda hissediyorum ama içimde cok acı bir bırakamama isteği var. yalnız kalmak istemiyorum. arayanim soranim bile yok ne yapacagimi bilmiyorum. maddi olarakta maasim var ama tek maasla istanbulda nasil kira fatura vs odeyip ayakta kalacagimi bilmiyorum. ben severek evlendim lanet olsunki hala seviyorum ama artık affedemem belki bu kadar rezil olmasaydık konu komsu polis benim ailem vs devam ederdim ama su an çok utanıyorum. hala böyle hissettiğim içinde çok utanıyorum. birileriyle konuşmaya ihtiyacım var o yuzden yazdim.
Eve zarar veren sana da zarar verebilir o potansiyel var adamda , boşan derim , zamanla alışırsın...cocuk yok düşünmedik hic 8 yıllık evllik. zaten icimde sorumluluk olaylari yüzünden hep bir güvenememe vardi bu olaydan sonra iyice güvenemiyorum o yüzden bu kadar depresyona girdim evden bile cikmadim kac zamandir. onunla sürekli kavga ettim. ilk zamanlar alttan aliyordu hatta bu ay icradan kalan maasini bana yolladi ve benden harçlık aliyordu ama o kadar çok harciyorki sordum ne yapiyorsun diye ve para cekmedim diye vereceksin parami diye tutturdu zorla arkadasinin hesabina attirdi parayi dün delirdi ilk kez böyle gördüm o kadar korktumki polisi aradım bana vurmadi ama eve zarar verdi. arkadasi geldi komsular geldi rezaletti. hayatımda hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum. tabiki herkes bosan diyor bende doğrusunun bu olduğunu biliyorum ama niye böyle hissediyorum. günde 30 kere beni aramasina işten sonra hemen eve gelmesine o kadar alışmışım ki bu evde yalnız kalmak o kadar ağrıma gitti ki. bunları hissettiğim için kendimi dahada aciz ve aptal hissediyorum
Kumar oynuyor kocan ve devam edecek. O oara ile hayat kaliteni yükseltmek yerine keyfi için harcama yapmış icralık olmuş. Daha da gidecek. Seviyorum falan olayını geç bu şekilde bu düzen gitmez. Yarın da devam edecek biliyorsun daha da gerileceksin belki şiddet olacakmerhaba yıllardır buraya üyeyim ilk kez konu açıyorum nasıl anlatayım bilmiyorum.
evlendigimizden beri eşimle para konularında sıkıntılarımız vardı. anlaşamadığımız tek konu evin geçimi ve temizligiydi. diğer her şeyde çok iyi anlaşıyorduk. ikimizinde ailesi maddi destek saglamadi herseyi beraber yaptık. ben zaten ailesiyle cok iyi olan biri degilim aramızda problem yok ama yapım gereği biraz asosyalim o yüzden arkadaşımda pek yoktur. herkesle iyi anlaşırım ama öyle buluşup gezme tozma konularını sevemiyorum gezeceksem esimle gezeyim ya da evimde olmayı evde kendimle vakit geçirmeyi seviyorum. gelelim konunun özüne... yıllarca eşimle para konusunda kavga ettik her şeyi hep yarı yarıya yaptık. evin işine gelince ona bir sey yap deyince hep tartisiyorduk ama zorlada olsa yapiyordu. iyi kötü böyle idare ediyordum. işleri düzeldi evin maddi sorumluluğunu biraz daha fazla aldi ama hala ben şunu yapiyorum sen şunu yapacaksın demeye devam ediyordu. benden cok daha iyi kazaniyor neredeyse iki katim ama eve harcadıkları cok az. maasin kalani nerde diye sorduğumda hic cevap alamiyordum yillardir param kalmadi masrafim var diyordu. ben de ustelemedim ben kendi kalanimi biriktiriyorum o da öyle yapıyor saniyordum ama en ufak birşede tabiki para konusunda kavga cikiyordu. aylar önce bir gün eve icra kagidi geldi bir sürü krediler cekmis ve ödememiş banka icraya vermis. o gün ogrendim iddia bahis vs oynuyormus ve yuzbinlerce lira borclanmis. her ay kendi maaşından 15 20 bin oynamasi yetmemis kaybettigini kurtarmak için kredi cekip onlarida batırmış. evde kiyametler koptu kavgalar ettik ailesine söyledim bir karismayiz deyip kenara çekildiler. hep yaptiklari gibi. biz zaten hep ikimiz yalnizdik issizliginde bile ailesi yine yoklardi. neyse bir daha oynamayacagina yemin etti 2 ay cebinde 5 kurus yokken dolasiyordu evin bütün masrafı bendeydi. ama her gun kavga ediyorduk hazmedemiyordum bunu. suratım asık ve depresyona girdim. sürekli tartisiyorduk ben laf sokuyorum diye ama hemen barisiyorduk o kin tutmaz uzatmaz normaldede hep gelir. ama dün öyle şiddetli bir kavga ettikki bütün apartman ayaga kalkti hatta polis geldi ve o evden gitti. bir kac gün sonrada ben gitmek zorunda kalacağım ama gidecek yerim yok ailemin evi müsait değil orda asla rahat edemem. bosanmak zorunda hissediyorum ama içimde cok acı bir bırakamama isteği var. yalnız kalmak istemiyorum. arayanim soranim bile yok ne yapacagimi bilmiyorum. maddi olarakta maasim var ama tek maasla istanbulda nasil kira fatura vs odeyip ayakta kalacagimi bilmiyorum. ben severek evlendim lanet olsunki hala seviyorum ama artık affedemem belki bu kadar rezil olmasaydık konu komsu polis benim ailem vs devam ederdim ama su an çok utanıyorum. hala böyle hissettiğim içinde çok utanıyorum. birileriyle konuşmaya ihtiyacım var o yuzden yazdim.
normalde de çocuk olayından hep korktum o sorumluluğa girmek hep zor geliyordu o yüzden istedim diyemem isin gerçeği eksikliğini hiç hissetmedim ama belki evliliğim düzgün olsaydı korkmadan o sorumluluğa girerdim bilmiyorumBen de seviyordum çok seviyordum bu sebeple çok kez affettim. Allaha bin şükür sevgim bitti de gözümdeki perde kalktı.
Bilmiyorum konu sahibi umarım düzelir eşiniz, peki sen normalde anne olmak istiyor musun eş konusu böyle olmasaydı?
İddaya kadar okudum sonra okumadım olmaz gülüm bağımlılık yapmış, erkeklerin giderlerini sana söyleyeyimmerhaba yıllardır buraya üyeyim ilk kez konu açıyorum nasıl anlatayım bilmiyorum.
evlendigimizden beri eşimle para konularında sıkıntılarımız vardı. anlaşamadığımız tek konu evin geçimi ve temizligiydi. diğer her şeyde çok iyi anlaşıyorduk. ikimizinde ailesi maddi destek saglamadi herseyi beraber yaptık. ben zaten ailesiyle cok iyi olan biri degilim aramızda problem yok ama yapım gereği biraz asosyalim o yüzden arkadaşımda pek yoktur. herkesle iyi anlaşırım ama öyle buluşup gezme tozma konularını sevemiyorum gezeceksem esimle gezeyim ya da evimde olmayı evde kendimle vakit geçirmeyi seviyorum. gelelim konunun özüne... yıllarca eşimle para konusunda kavga ettik her şeyi hep yarı yarıya yaptık. evin işine gelince ona bir sey yap deyince hep tartisiyorduk ama zorlada olsa yapiyordu. iyi kötü böyle idare ediyordum. işleri düzeldi evin maddi sorumluluğunu biraz daha fazla aldi ama hala ben şunu yapiyorum sen şunu yapacaksın demeye devam ediyordu. benden cok daha iyi kazaniyor neredeyse iki katim ama eve harcadıkları cok az. maasin kalani nerde diye sorduğumda hic cevap alamiyordum yillardir param kalmadi masrafim var diyordu. ben de ustelemedim ben kendi kalanimi biriktiriyorum o da öyle yapıyor saniyordum ama en ufak birşede tabiki para konusunda kavga cikiyordu. aylar önce bir gün eve icra kagidi geldi bir sürü krediler cekmis ve ödememiş banka icraya vermis. o gün ogrendim iddia bahis vs oynuyormus ve yuzbinlerce lira borclanmis. her ay kendi maaşından 15 20 bin oynamasi yetmemis kaybettigini kurtarmak için kredi cekip onlarida batırmış. evde kiyametler koptu kavgalar ettik ailesine söyledim bir karismayiz deyip kenara çekildiler. hep yaptiklari gibi. biz zaten hep ikimiz yalnizdik issizliginde bile ailesi yine yoklardi. neyse bir daha oynamayacagina yemin etti 2 ay cebinde 5 kurus yokken dolasiyordu evin bütün masrafı bendeydi. ama her gun kavga ediyorduk hazmedemiyordum bunu. suratım asık ve depresyona girdim. sürekli tartisiyorduk ben laf sokuyorum diye ama hemen barisiyorduk o kin tutmaz uzatmaz normaldede hep gelir. ama dün öyle şiddetli bir kavga ettikki bütün apartman ayaga kalkti hatta polis geldi ve o evden gitti. bir kac gün sonrada ben gitmek zorunda kalacağım ama gidecek yerim yok ailemin evi müsait değil orda asla rahat edemem. bosanmak zorunda hissediyorum ama içimde cok acı bir bırakamama isteği var. yalnız kalmak istemiyorum. arayanim soranim bile yok ne yapacagimi bilmiyorum. maddi olarakta maasim var ama tek maasla istanbulda nasil kira fatura vs odeyip ayakta kalacagimi bilmiyorum. ben severek evlendim lanet olsunki hala seviyorum ama artık affedemem belki bu kadar rezil olmasaydık konu komsu polis benim ailem vs devam ederdim ama su an çok utanıyorum. hala böyle hissettiğim içinde çok utanıyorum. birileriyle konuşmaya ihtiyacım var o yuzden yazdim.