- Konu Sahibi gulbahar33
- #1
merhaba arkadaşlar, bana bir akıl verebilirseniz çok sevinirim, çünkü ne yapacağımı bilemiyorum. Çıldırmak üzereyim. Eşim ile 6 yıllık evliyiz, onu çok seviyordum ve her zaman onun da beni sevdiğine inandım. Üşenmez okursanız sevinirim
Eşimin ailesi ile başlarda ufak tefek şeyler dışında bir problem yoktu, bana laf sokmalar oluyordu ama hep alttan aldım.. hep onlara karşı sustum.
Bir gün eşim ile telefonda tartıştık , o sırada ailesinin yanındaydı. Ardından ben onu tekrar cebinden aradım, açmayınca ailesinin ev telefonundan aradım. Babası çıktı, merhaba dedim, eşimi istedim. Babası bana bağırmaya başladı, boşanacaksınız, bu iş bitti diye bağırdı, ben telefonda ağlamaya başladım, daha da çok bağırdı, bu iş bitti bir daha arama dedi, kapattı. 1 haftalık abuk sabuk bir küskünlük ardından, babamın da araya girmesi ile eşim ile barıştık.
Sonra aradan 3 ay geçti, eşim ile tartıştık, ben de gerçekten kötü konuştum, görümcemin nerden o kadar para bulduğunu, bu paranın nerden geldiğini sordum . Eşim kızdı, bu iş bitti dedi, ailesinin yanına gitti. Bu sefer mailler attım, özür diledim, eşim bir daha yapma dedi, geri geldi . Ancak görümcelerim benimle barıştığı için çok kızmışlar, bir mail atmışlar ki, "bir daha o eşini buralara getirme, bizden uzak durun vs.. vs.. " neyse bunu da atlattık, görümce ile görüşmedim, eşim de görüşme demişti...
Aradan 1 yıl geçti, görümcem bekar , ama meğer evli bir sevgilisi varmış ve ondan bir çocuk dünyaya getirdi. Böylece görümcelerin gizli para kaynağı da ortaya çıktı. Ben çocuğu görmeye gitmedim, eşim gitti. Babasına bu olay başta ağır gelse de sonra kabullendi.
Eşimin o zamanlar biraz morali bozuktu ve işsiz kalmıştı. Bir kavga da yine ben çenemi tutamadım, eşim yine gitti 15-20 gün yoktu.. Mail attım, bana cevap olarak boşanma davası açıldı yazmış. Ancak bir hafta sonra aradı, barıştık, beni aldı görümcelerime götürdü, onlarla barıştırdı. Görümcemin sevgilisi bana abuk sabuk sorular sordu, neden böyle dedin, niye böyle yaptın diye... Gayet sakin ve güzel cevap verdim. Neyse barıştık. .. herşey güzel , 2 yıl böyle devam etti
3 ay önce Eşimin annesi- babası bize geldi, onları gezdirdik filan, neyse evimizi ve yaşadığımız yeri hiç beğenmediler (yeni taşınmıştık) ... son gün de artık benim suratım beş karış olunca babası , biz istenmiyoruz diye bağıra çağıra kalkıp gitti. Eşim gitmedi ama 15 gün kendine gelemedi.... Sonra arada ufak tefek kavgalar oldu, geçenlerde ufak bir kavga yüzünden , eşim evlilik bitti deyip gitti. 1 aydır yok.. haftalar önce skype'da gördüm " sinirlerim kaldırmıyor, artık birbirimizi daha fazla yıpratmayalım " yazdı... Ben özür diledim, defalarca mailler attım.
Telefonu kapalı, burada tek başıma kaldım. Ben çalışıyorum, evin bütün yükü benim üstümde , eşim ise bir süredir çalışmıyor (6 ay filan oldu) , hem borçlar, taksitler hem de ailesinin lafları, eşimin beni sürekli terk etmesi beni çok yordu... Ne yapacağımı bilmiyorum. Anne ve babam yaşlı , onlarda ne yapacaklarını bilemiyorlar. Boşanma davası açmadı eşim, ben de açamadım.. denedim ama elim gitmiyor, çok üzülüyorum, o güzel anılarımıza kıyamıyorum.. Bir kere annesini aradım, bana demediğini bırakmadı, "oğlumu uşak etmişin " dedi, oysa ben işte çalışıyorum, eşim evde olduğundan bazen ev işlerine yardım ederdi.. "çek pençelerini oğlumdan, çık hayatımızdan" diye bana bağırdı..ben alltan aldım, konuşup kadını sakinleştirmeyi başardım.. ama eşim yine de aramadı... Ne olur bana bir akıl verin, ben ne yapacağım.. eşim gelir mi geri acaba... onu çok özlüyorum
Eşimin ailesi ile başlarda ufak tefek şeyler dışında bir problem yoktu, bana laf sokmalar oluyordu ama hep alttan aldım.. hep onlara karşı sustum.
Bir gün eşim ile telefonda tartıştık , o sırada ailesinin yanındaydı. Ardından ben onu tekrar cebinden aradım, açmayınca ailesinin ev telefonundan aradım. Babası çıktı, merhaba dedim, eşimi istedim. Babası bana bağırmaya başladı, boşanacaksınız, bu iş bitti diye bağırdı, ben telefonda ağlamaya başladım, daha da çok bağırdı, bu iş bitti bir daha arama dedi, kapattı. 1 haftalık abuk sabuk bir küskünlük ardından, babamın da araya girmesi ile eşim ile barıştık.
Sonra aradan 3 ay geçti, eşim ile tartıştık, ben de gerçekten kötü konuştum, görümcemin nerden o kadar para bulduğunu, bu paranın nerden geldiğini sordum . Eşim kızdı, bu iş bitti dedi, ailesinin yanına gitti. Bu sefer mailler attım, özür diledim, eşim bir daha yapma dedi, geri geldi . Ancak görümcelerim benimle barıştığı için çok kızmışlar, bir mail atmışlar ki, "bir daha o eşini buralara getirme, bizden uzak durun vs.. vs.. " neyse bunu da atlattık, görümce ile görüşmedim, eşim de görüşme demişti...
Aradan 1 yıl geçti, görümcem bekar , ama meğer evli bir sevgilisi varmış ve ondan bir çocuk dünyaya getirdi. Böylece görümcelerin gizli para kaynağı da ortaya çıktı. Ben çocuğu görmeye gitmedim, eşim gitti. Babasına bu olay başta ağır gelse de sonra kabullendi.
Eşimin o zamanlar biraz morali bozuktu ve işsiz kalmıştı. Bir kavga da yine ben çenemi tutamadım, eşim yine gitti 15-20 gün yoktu.. Mail attım, bana cevap olarak boşanma davası açıldı yazmış. Ancak bir hafta sonra aradı, barıştık, beni aldı görümcelerime götürdü, onlarla barıştırdı. Görümcemin sevgilisi bana abuk sabuk sorular sordu, neden böyle dedin, niye böyle yaptın diye... Gayet sakin ve güzel cevap verdim. Neyse barıştık. .. herşey güzel , 2 yıl böyle devam etti
3 ay önce Eşimin annesi- babası bize geldi, onları gezdirdik filan, neyse evimizi ve yaşadığımız yeri hiç beğenmediler (yeni taşınmıştık) ... son gün de artık benim suratım beş karış olunca babası , biz istenmiyoruz diye bağıra çağıra kalkıp gitti. Eşim gitmedi ama 15 gün kendine gelemedi.... Sonra arada ufak tefek kavgalar oldu, geçenlerde ufak bir kavga yüzünden , eşim evlilik bitti deyip gitti. 1 aydır yok.. haftalar önce skype'da gördüm " sinirlerim kaldırmıyor, artık birbirimizi daha fazla yıpratmayalım " yazdı... Ben özür diledim, defalarca mailler attım.
Telefonu kapalı, burada tek başıma kaldım. Ben çalışıyorum, evin bütün yükü benim üstümde , eşim ise bir süredir çalışmıyor (6 ay filan oldu) , hem borçlar, taksitler hem de ailesinin lafları, eşimin beni sürekli terk etmesi beni çok yordu... Ne yapacağımı bilmiyorum. Anne ve babam yaşlı , onlarda ne yapacaklarını bilemiyorlar. Boşanma davası açmadı eşim, ben de açamadım.. denedim ama elim gitmiyor, çok üzülüyorum, o güzel anılarımıza kıyamıyorum.. Bir kere annesini aradım, bana demediğini bırakmadı, "oğlumu uşak etmişin " dedi, oysa ben işte çalışıyorum, eşim evde olduğundan bazen ev işlerine yardım ederdi.. "çek pençelerini oğlumdan, çık hayatımızdan" diye bana bağırdı..ben alltan aldım, konuşup kadını sakinleştirmeyi başardım.. ama eşim yine de aramadı... Ne olur bana bir akıl verin, ben ne yapacağım.. eşim gelir mi geri acaba... onu çok özlüyorum
Eşiniz ailesi ve sizin aranızda kalmış gibi geldi, siz yıpranmışsınız bi de eşinizi düşünün hep söylenip söylenip sona özür dile mail at sence nereye kadar gider böyle, iyi düşün ya bazı şeyleri kabullenip kırıcı konuşma ya da bu ilişkiyi daha fazla uzatmayın yollarınızı ayırın 
gercı bu ınsanın dogasına aykırı ama esın tahammulsuz kaprıslı cocuk gıbı bırısı ALLAH yardımcın olsun...
