- 4 Mart 2017
- 442
- 1.855
- Konu Sahibi z e y n o m
- #21
Kızınızı çok seviyorsunuz, babasıda çok seviyor, birbirinizi de çok seviyorsunuz. Eee artık çenenizi tutacaksınız Bi zahmet. (ayrılmayı gerektirecek başka bir olay yazmadığınıziçin bu öneri)
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Asla. Boşanmak dediğim gibi şimdiye kadar hiç dusunmedgm birseydi ama ne olduysa ben hamile kaldıgm andan itibaren başladı. Büyü vardı ve sanki ben hamile kalınca o büyü bozuldu. Birdaha da geri toparlanamadi.Neden su dilimi tutayım şeklinde bir çözüm yerine en iyisi bosanayim şeklindeki çözüme atladiniz ?
ben bu durumu aşabılecegınıze ınanıyorumİnanın ki asla böyle bir istegmz yok onunda yok eminim. Bir anda oluyor kendmizi kaybediyoruz sanki sanırım ben daha fazla.. yıprandım galiba hamilelik lohusalık çocuğa tek bakmak vs .. bilemiyorum sinirlerime hakim olamadigimn bende farkındayım. Sakinligim birtek kızıma karşı onun haricinde herkese gözlerimden alev çıkıyor sanki. Durduramiyorum bir dur tuşum olsun istyrum. Ama yapamıyorum.
aa boşan hemen demedin mi?hee ben de demiyorummmmmBoşanmadan önce aranızı düzeltmeyi deneseniz? Alın karşınıza konuşun ben mutsuzum, sen de mutsuzsun böyle gidersek boşanıcaz. Her gün kavga dövüş şeklinde hayat geçmez adam gibi bir danışmana gidelim diyin gidin. Biraz uzaklaşmışsınız gibi geldi bana, çabayla düzelme olabilir denemeden boşanmayınderim.
Ya buna güldüm şu durumda bile hakikaten ayarlar bozuldu sanki biri büyü yapmış gbi. Bazen bana kendine gel dio, 10 dk sonra kendi bağırıyor mesela gerçekten ikimizinde ayarı iyice kaçtı..sadece konu sahıbıne dılını tut dıyorsunuzda
kadın kendı kendıne tek basına kavga etmıyor arkadaslar
karsılıklı
hata ortak
tek kısıye yuklenmeyın bence
bırlıkte ayarı bozmuslar
Bence bu düzeltilemez bir durum değil. Terapi falan görün. Tamam güçlü kadınlarız, erkeklere boğun egmiyoruz vs ama şu boşanma olayı abartılmaya başlandı. En ufak bir tartışmada bile hemen boşan deniliyor. Sizin durum biraz daha farklı ama boşanmayi düşünecek kadar fevri olmayın. Gaza gelmeyin lütfen. Eşinizin de bir birey olduğunu, hem de sizin için en değerli insanlardan biri olduğunu hatırlatın kendinize. Ve en sevdiklerinizden biri olarak saygıyı en çok hakettiğini. Aynı şeyleri ona da hatırlatın.İnanın ki asla böyle bir istegmz yok onunda yok eminim. Bir anda oluyor kendmizi kaybediyoruz sanki sanırım ben daha fazla.. yıprandım galiba hamilelik lohusalık çocuğa tek bakmak vs .. bilemiyorum sinirlerime hakim olamadigimn bende farkındayım. Sakinligim birtek kızıma karşı onun haricinde herkese gözlerimden alev çıkıyor sanki. Durduramiyorum bir dur tuşum olsun istyrum. Ama yapamıyorum.
Çift terapisi mi alsaniz acaba?Hayırlı geceler herkese
Şimdiden akıl, tavsiye verecek herkese teşekkür ediyorum
Eşimle 5 sene önce evlendik, ondan öncesinde de 8 senelik bir flört dönemimiz oldu. Yani kısacası aşk evliliği idi. Herkesin parmak ile gösterdiği bir cifttik. Herşey dilediğim gibi oldu düğün, ev, eşya vs.. hiçbir şeyde gözüm kalmadı keşke şu da olsaydı demedim, dedirtmedi Allah razı olsun. Ve bu evlilikten 4 aylık bir kızımız oldu. İyi ki oldu Rabbim onu bize iyi ki verdi.
Fakat, eşimle birbirmize karşı saygımız yok oldu bitti gitti. Yani şöyle şiddet yok kesinlikle lakin birbirimize karşı psikolojik şiddet var. Çok kırıyoruz, kiriliyoruz. Olur olmaz şeylerden kavga ediyoruz. Haftanın 2 günü iyiysek 5 günü kotuyuz.. bazen küfür dahi ediyoruz. Bende, o da.. evet eşimi seviyorum, sevildigimi de biliyorum. Aksi olsa kimse kimseye tahammül edemez bir şekilde gönül almayı biliyoruz. Ama ben böyle bir ortamda sürekli kavganın olduğu sebepsiz kavgaların çıktığı ortamda bir çocuk büyütmek istemiyorum.kizimin huzurla, sağlıkla, mutlulukla büyümesini istiyorum. Şimdiye kadar boşanmayı hiç düşünmedim aklımın ucundan geçmedi gözümü onunla açtım onunla kapatmayı diledim hep şuan 31 yaşındayım eşimi tanidigimda 18 yaşında idim
Kısacası bosansam ne yaparım, yapabilir miyim, kızıma haksızlık etmiş olur muyum? Onu babasız büyümeye mahkum etmek elle tutulur bir sebep yokken ileride bana neden anne diye sorarsa ne cevap veririm..
Akıl verin ne yapsam duzeliriz ya da duzelebilir miyiz, denemeye değer mi ? Yoksa hiç uzatmamak mi en iyisi.
Hamileligimden itibaren böyleyiz evet. 38 haftaya kadar çalıştım. Daha sonrasında doğumdan sonra cocuguma tek baktım kimse yoktu yanımda akşamları sdce eşim.. ne kv ne anne kimsem yoktu. Hamilelikte lohusalikta uykuyu duzeni herşeyi unuttum. Hamilelgmden beri kavga ediyoruz kısacası son 12-13 aydır bu şekilde maalesef..bebekten öncede böyle miydiniz? bebek ve bebekli hayat evlilikleri ve ilişkileri çok etkiler. Annenin uykusuzluğu, yorgunluğu tahammülsüzlüğü beraberinde getirir. Eşiniz hiç birşey yapmasa bile size batar. Siz bebeğinizin 4 aylık olduğunu yazmışsınız, hayatınızın belki de en yorucu dönemindesiniz. Ben şuan alacağınız hiç bir kararı sağlıklı bulmazdım
bırbırınıze zaman ayırmanız gerekıyor bellıkı bır suredır opusmuyorsunuz sız :) dılınızın ucuna kufur geldıgı zaman kalkıp kahve yapın oturup ıcın konusmasanız burnunuzdan solusanızda yan yana oyle sessız otursanızdaYa buna güldüm şu durumda bile hakikaten ayarlar bozuldu sanki biri büyü yapmış gbi. Bazen bana kendine gel dio, 10 dk sonra kendi bağırıyor mesela gerçekten ikimizinde ayarı iyice kaçtı..
+10000000000Bence bu düzeltilemez bir durum değil. Terapi falan görün. Tamam güçlü kadınlarız, erkeklere boğun egmiyoruz vs ama şu boşanma olayı abartılmaya başlandı. En ufak bir tartışmada bile hemen boşan deniliyor. Sizin durum biraz daha farklı ama boşanmayi düşünecek kadar fevri olmayın. Gaza gelmeyin lütfen. Eşinizin de bir birey olduğunu, hem de sizin için en değerli insanlardan biri olduğunu hatırlatın kendinize. Ve en sevdiklerinizden biri olarak saygıyı en çok hakettiğini. Aynı şeyleri ona da hatırlatın.
Yani işte arada dusundugumden daha harika bir anne oldun tek başına herseyn ustesnden geldin deyip öpüyor sariliyor ne bilem işte böyle biseylerbırbırınıze zaman ayırmanız gerekıyor bellıkı bır suredır opusmuyorsunuz sız :) dılınızın ucuna kufur geldıgı zaman kalkıp kahve yapın oturup ıcın konusmasanız burnunuzdan solusanızda yan yana oyle sessız otursanızda
dusundumde kahve adrenalın yukseltır vazgectım ıhlamur falan ıcın sıcak cıkolata ya da :)
bırbırınızı ıhmal etmeyın cocuga baktıgını mama verıp gaz cıkarttıgını yazmıssınız bu zaten yapması gereken bırsey
sıze ne yapıyor sızı de sevıyor sarılıyor ruhunuzu oksuyor mu
sız cocuk yorgunlugundayken sıcak yemek mı beklıyor
onu daha cok ev ısıne dahıl edın ya da salın evı gıtsın gerekırse bır sure yardımcı bır hanım gelsın
daha cok bırlıkte vakıt gecırın bırbırınızden kacmayın
Bence duzeltebilecek şeyler,buraya yazdığınız gibi eşinizle de paylaşın düşüncelerinizi..Hayırlı geceler herkese
Şimdiden akıl, tavsiye verecek herkese teşekkür ediyorum
Eşimle 5 sene önce evlendik, ondan öncesinde de 8 senelik bir flört dönemimiz oldu. Yani kısacası aşk evliliği idi. Herkesin parmak ile gösterdiği bir cifttik. Herşey dilediğim gibi oldu düğün, ev, eşya vs.. hiçbir şeyde gözüm kalmadı keşke şu da olsaydı demedim, dedirtmedi Allah razı olsun. Ve bu evlilikten 4 aylık bir kızımız oldu. İyi ki oldu Rabbim onu bize iyi ki verdi.
Fakat, eşimle birbirmize karşı saygımız yok oldu bitti gitti. Yani şöyle şiddet yok kesinlikle lakin birbirimize karşı psikolojik şiddet var. Çok kırıyoruz, kiriliyoruz. Olur olmaz şeylerden kavga ediyoruz. Haftanın 2 günü iyiysek 5 günü kotuyuz.. bazen küfür dahi ediyoruz. Bende, o da.. evet eşimi seviyorum, sevildigimi de biliyorum. Aksi olsa kimse kimseye tahammül edemez bir şekilde gönül almayı biliyoruz. Ama ben böyle bir ortamda sürekli kavganın olduğu sebepsiz kavgaların çıktığı ortamda bir çocuk büyütmek istemiyorum.kizimin huzurla, sağlıkla, mutlulukla büyümesini istiyorum. Şimdiye kadar boşanmayı hiç düşünmedim aklımın ucundan geçmedi gözümü onunla açtım onunla kapatmayı diledim hep şuan 31 yaşındayım eşimi tanidigimda 18 yaşında idim
Kısacası bosansam ne yaparım, yapabilir miyim, kızıma haksızlık etmiş olur muyum? Onu babasız büyümeye mahkum etmek elle tutulur bir sebep yokken ileride bana neden anne diye sorarsa ne cevap veririm..
Akıl verin ne yapsam duzeliriz ya da duzelebilir miyiz, denemeye değer mi ? Yoksa hiç uzatmamak mi en iyisi.
ayyy aşkYani işte arada dusundugumden daha harika bir anne oldun tek başına herseyn ustesnden geldin deyip öpüyor sariliyor ne bilem işte böyle biseyler
Ama 2 saat sonra biz yine kavga ediyoruz terapist deneyecegm sanırım.
şuraya sıkıysa kocam da şunu dedi bugün yazsana.Anında boşan derlerrr.ayyy aşk
sız karı koca bu meselenın ustesınden gelırsınız
Ya kimse boşanmak için evlenmiyor bende hemen bosanayim demiyorum da işte fikir almak istedim düzelir mi duzelmez mi yoksa hiç uzatmamak.mi en iyisi vs diye çok karisigim çok yorgun çok kırgın. Kızgın.. en çokta kendime. Böyle bir insan degildim, değilim. Hayat doluyum çok pozitif biriyim. Ne ara böyle bir insan oldum , olduk. Bilemiyorum en çokta şaşkınlığım buna. Kızımın en az hasar ile bı işten siyrilmasini istiyorum.şuraya sıkıysa kocam da şunu dedi bugün yazsana.Anında boşan derlerrr.