• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ne yapacağım bilmiyorum?Nereye gideceğim?

mutluolmak

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Mart 2011
477
2
96
Konya
Merhaba herkese;
daha inceki sorularımdan biraz da olsa tanırsınz beni.Hepinizi öpüyorum.
22 yaşındayım.üniversite öğrencisiyim.Ankara'da okuyorum önceki konularımdan bilenler bilir ben.Haftaya fazla ders olmadığı için bu perşembe de hoca gelmediği için ben de bayram tatiline eve geleyim dedim hocanın çarşamba günü peşembe günü hocanın derse gelmeyeceğini duyunca eve gideyim dedim.Bayram için haftaya cumaya biletimi almıştım.Başka bir firmadan.Dün akşam 6 otobüsü olduğunu biliyorum.Bileti geri vermek istiyorum dedim telefonda tama gel değiştirirriz dedi o zaman o kada sevindim ki eve gidiyordum.Şu anda kaldığım yurda da yeni geçtim.Eski açtığım konuları okuyanlar benim şu anda geçtiğim yurda ne kadar uğraştığımı bilirler.Onun stresi geçebilecek miyim geçemeyecek miyim,yurda taşın 2 hafta bana 2 yıl gibi geldi yani sıkıntılar hep üst üste geldi böyle.Ben de azır hocalar fazla ders işlemiyor eve gideyim dedim.İşte geldim.Gece geldim annem uyuyordu.Sabah kalktığımda annem işe gitmişti.Annem öğle yemeği için eve geldi.Yemeğe gelecek diye anneme yemek yaptım kadıncağız geldiğinde öğlen yemek olmuyor kahvaltı ediyo diye) çorba yaptım yanına bişeyler daha sofrasını kurdum.İşte annem geldi.Gittim ben sarıldım.Hoşgeldin dedim.Ben demesem o bana hoşgeldin demeyecekti.İşte sofraya oturdu.Biraz sohbet ettik.Anneme sordum.Anne beni özlemedin mi beni dedim.Başka şeylerden bahsediyor.Cevap vermior.Anne ben kilolu muyum dedim yoo değilsin potak yaratılışlısın dedi.Kilolu değilsin ama tam sınırdasın dedi.Ben de öyle miyim gerçekten dedim.Eee sen bu etleri bu bünyeyi yapmak için emek emek çalıştın(tercümesi yani çok yedin hiç boğazını kısmadın demek istiyor çünkü daha önceden de bu lafı çok sarfettiği için biliyorum).Kilo vermek için abur cubur yemiyorum.Sadece yemek çorba salata.Abur cubur çikoloata falan yok.Bunu bile bile bana emek emek sen bu kiloları yaptın diyor.Kahroluyorum böyle deyince çünkü yanlış düşünüyor,ben öyle yapmadım emek emek yemedim yediklerime hep idkkat ettim.O da bunu biliyor böyle olmasına rağmen bu cümleyi kullanıyor.İşte ben de deDİM anne ne kadar uğraştığımı görüyorsun bizzat şahit oldun dedim.Yaptığım sporlar beslenmeme ne kadar dikkat ettiğim ve bu knouda bu kadar uğraştığım için ne kadar hassas olduğumu da ibliyor.Dayanamadım odama gittim ağlamaya başaldım tutamadım kendimi söylediği laflardan yaptığı haksızlıktan dolayı.Sonra yine işi eski meselelere döndürdü.İşte ben böyleymişim.Madem soruyu soruyorsun benim böyle diyeceğimi biliyrsun niye soruyorsun o zaman sorma dedi.ben soruyu soruyorum senin böyle diyeceğini de bilmiyordum dedim.Bal gibi de biliyorsun dedi.hem ben böyle bi soru sorsam bu kadar bir insanın uğraşısını azmini çabasını görse ve yediğime okadar dikkat ediyorum.Sırf annem böyle demesin diye.Emek emek yatın dmesin diye.Ağzıma aburu cubur lokma koymuyorum yaa.Bunları görüyorsun insan emek emek yedin de yaptın der mi el insaf gözünle görüyordun ben kendimi biliyorum.dayanamadım gittim odaya ağlamaya başladım.Elinde çatalla gelmiş.Yeter yaa yeter yaa sorma o zaman ne diyeceğimi biliyorsan.sen niye ağlıyorsun.babanla senin yüzünden rahatım huzurum kalmadı.S***** G** (Defol) S***** G** (Defol) istemiyorum seni.S***** G** (Defol) diye bağırdı.Defol.Özlemedemi seni.Merak da etmedim dedi.ben dayanamdım tutamıyorum kendimi daha çok ağlamaya başladım.Hiçbir şey diyemedim.Ağlıyorum durduramıyorum kendimi.Daha yeni gelmişim güç bela bileti değiştirip o kadar uğaştım valla kollarım hala ağrıyor dünün yorgunluğu hala geçmedi ben bu kadar didinip annemi baabma evim kardeşimgözümde tütüyordu.Nereye giderim.ve haklıymış gibi söylenmeye eevam ediyor.Brişey demiyorum biliyorum ki kendisini haklı çıkartacak sadece ağlıyorum.Analar evladının bi damal gözyaşına dayanamzmış.benim ağlam nedenim annemin bana karşı bu acımasız ve haksız sözleri ve bunu bile bile yapıyor.Bildiği halde defalarca yanlışını tekrarlıyor.Evden giderken de ağla ağla annen seni daha çok sever ağla ağla öyle ağalyınca annen seni daha çok sever diye kapıdan bağırıyordu.ben dayanamayı yine başlıyorum tabi ağlamaya.Kime nalatacağım derdimi blemedim.Napayım.Sevmiyorum seni.Sikti git S***** G** (Defol) diye bağırıyor.Dayanamıyorum.Madem kimse tarafından istemiyorum.Bari ortadan kaldırayım kendimi.Herkes benden kurtulsun.Annem de.Zaten beni doğurduğuna pişman.Ona bu acıların hepsini ben yaşatıyormuşum gibi konuşuyor artık bu haksız suçlamalara dayanamıyorum.ve her defasında kendini haklı çıkarıyor.Nasıl başarıyor anlamıyorum.Konuşamıyorum tıkanıp kalıyorum.Eve gelem o zaman diyeceksiniz ama ben onları onlar her nek adar beni özlemese de yurda gittiğimde bana yaptıklarını hepsini o anda unutup onları özlemeye başlıyorum.Elimde değil.Özlyorum.Bana bir yol gösterin napayım.
 
Son düzenleme:
Merhaba herkese;
daha inceki sorularımdan biraz da olsa tanırsınz beni.Hepinizi öpüyorum.
22 yaşındayım.üniversite öğrencisiyim.Ankara'da okuyorum önceki konularımdan bilenler bilir ben.Haftaya fazla ders olmadığı için bu perşembe de hoca gelmediği için ben de bayram tatiline eve geleyim dedim hocanın çarşamba günü peşembe günü hocanın derse gelmeyeceğini duyunca eve gideyim dedim.Bayram için haftaya cumaya biletimi almıştım.Başka bir firmadan.Dün akşam 6 otobüsü olduğunu biliyorum.Bileti geri vermek istiyorum dedim telefonda tama gel değiştirirriz dedi o zaman o kada sevindim ki eve gidiyordum.Şu anda kaldığım yurda da yeni geçtim.Eski açtığım konuları okuyanlar benim şu anda geçtiğim yurda ne kadar uğraştığımı bilirler.Onun stresi geçebilecek miyim geçemeyecek miyim,yurda taşın 2 hafta bana 2 yıl gibi geldi yani sıkıntılar hep üst üste geldi böyle.Ben de azır hocalar fazla ders işlemiyor eve gideyim dedim.İşte geldim.Gece geldim annem uyuyordu.Sabah kalktığımda annem işe gitmişti.Annem öğle yemeği için eve geldi.Yemeğe gelecek diye anneme yemek yaptım kadıncağız geldiğinde öğlen yemek olmuyor kahvaltı ediyo diye) çorba yaptım yanına bişeyler daha sofrasını kurdum.İşte annem geldi.Gittim ben sarıldım.Hoşgeldin dedim.Ben demesem o bana hoşgeldin demeyecekti.İşte sofraya oturdu.Biraz sohbet ettik.Anneme sordum.Anne beni özlemedin mi beni dedim.Başka şeylerden bahsediyor.Cevap vermior.Anne ben kilolu muyum dedim yoo değilsin potak yaratılışlısın dedi.Kilolu değilsin ama tam sınırdasın dedi.Ben de öyle miyim gerçekten dedim.Eee sen bu etleri bu bünyeyi yapmak için emek emek çalıştın(tercümesi yani çok yedin hiç boğazını kısmadın demek istiyor çünkü daha önceden de bu lafı çok sarfettiği için biliyorum).Kilo vermek için abur cubur yemiyorum.Sadece yemek çorba salata.Abur cubur çikoloata falan yok.Bunu bile bile bana emek emek sen bu kiloları yaptın diyor.Kahroluyorum böyle deyince çünkü yanlış düşünüyor,ben öyle yapmadım emek emek yemedim yediklerime hep idkkat ettim.O da bunu biliyor böyle olmasına rağmen bu cümleyi kullanıyor.İşte ben de deDİM anne ne kadar uğraştığımı görüyorsun bizzat şahit oldun dedim.Yaptığım sporlar beslenmeme ne kadar dikkat ettiğim ve bu knouda bu kadar uğraştığım için ne kadar hassas olduğumu da ibliyor.Dayanamadım odama gittim ağlamaya başaldım tutamadım kendimi söylediği laflardan yaptığı haksızlıktan dolayı.Sonra yine işi eski meselelere döndürdü.İşte ben böyleymişim.Madem soruyu soruyorsun benim böyle diyeceğimi biliyrsun niye soruyorsun o zaman sorma dedi.ben soruyu soruyorum senin böyle diyeceğini de bilmiyordum dedim.Bal gibi de biliyorsun dedi.hem ben böyle bi soru sorsam bu kadar bir insanın uğraşısını azmini çabasını görse ve yediğime okadar dikkat ediyorum.Sırf annem böyle demesin diye.Emek emek yatın dmesin diye.Ağzıma aburu cubur lokma koymuyorum yaa.Bunları görüyorsun insan emek emek yedin de yaptın der mi el insaf gözünle görüyordun ben kendimi biliyorum.dayanamadım gittim odaya ağlamaya başladım.Elinde çatalla gelmiş.Yeter yaa yeter yaa sorma o zaman ne diyeceğimi biliyorsan.sen niye ağlıyorsun.babanla senin yüzünden rahatım huzurum kalmadı.S***** G** (Defol) S***** G** (Defol) istemiyorum seni.S***** G** (Defol) diye bağırdı.Defol.Özlemedemi seni.Merak da etmedim dedi.ben dayanamdım tutamıyorum kendimi daha çok ağlamaya başladım.Hiçbir şey diyemedim.Ağlıyorum durduramıyorum kendimi.Daha yeni gelmişim güç bela bileti değiştirip o kadar uğaştım valla kollarım hala ağrıyor dünün yorgunluğu hala geçmedi ben bu kadar didinip annemi baabma evim kardeşimgözümde tütüyordu.Nereye giderim.ve haklıymış gibi söylenmeye eevam ediyor.Brişey demiyorum biliyorum ki kendisini haklı çıkartacak sadece ağlıyorum.Analar evladının bi damal gözyaşına dayanamzmış.benim ağlam nedenim annemin bana karşı bu acımasız ve haksız sözleri ve bunu bile bile yapıyor.Bildiği halde defalarca yanlışını tekrarlıyor.Evden giderken de ağla ağla annen seni daha çok sever ağla ağla öyle ağalyınca annen seni daha çok sever diye kapıdan bağırıyordu.ben dayanamayı yine başlıyorum tabi ağlamaya.Kime nalatacağım derdimi blemedim.Napayım.Sevmiyorum seni.Sikti git S***** G** (Defol) diye bağırıyor.Dayanamıyorum.Madem kimse tarafından istemiyorum.Bari ortadan kaldırayım kendimi.Herkes benden kurtulsun.Annem de.Zaten beni doğurduğuna pişman.Ona bu acıların hepsini ben yaşatıyormuşum gibi konuşuyor artık bu haksız suçlamalara dayanamıyorum.ve her defasında kendini haklı çıkarıyor.Nasıl başarıyor anlamıyorum.Konuşamıyorum tıkanıp kalıyorum.Eve gelem o zaman diyeceksiniz ama ben onları onlar her nek adar beni özlemese de yurda gittiğimde bana yaptıklarını hepsini o anda unutup onları özlemeye başlıyorum.Elimde değil.Özlyorum.Bana bir yol gösterin napayım.

Sevgili Mutluolmak, erişkin olmanın çok önemli bir avantajı vardır. Nasıl bir hayat yaşayacağımıza, hayatımızda neleri öncelik sıralamamızda üst sıralara koyacağımıza kendimiz karar veririz. Elbette herkes anne ve babası tarafından sevilmek ister. Ama hayat her zaman bu anlamda hakça bir başlangıç vermiyor bize. Biz de bir erişkin olarak böyle hakça olmayan başlangıçlarda bir karar veriyoruz; Kendimizi kurban yerine mi koyacağız, yoksa hayatın verdiği bu zorluğu aşıp kendim için doğru bir hayat mı oluşturacağım.
Hayat hepimizin eline bir hamur verir, unu, suyu, tuzu farklı. Bazısı kolay yoğrulur, bazısı zor. Ama bu hamurdan nasıl bir şekil çıkartacağım bana bağlıdır.
Siz 22 yaşında, üniversitede okuyan, kendisine bir hayat kurma yolunda doğru adımlar atan bir gençsiniz. Elbette ki annenizin sizi severek karşılaması, sizi beğenmesi, sizi takdir etmesi, sizi özlemesi sizin için önemlidir. Ama ne yapalım, hayat bu konuda size hakça davranmamış. Ama eminim ki başka alanlarda da başkalarının sahip olmadıklarını size vermiştir. Önemli olan hayatta nelere sahip olmadığımız değil, nelere sahip olduğumuzdur.
Hayat hediyesi olarak sağlıklı yaşama sahip bir genç olarak ölmeyi düşünmek de ne demek.
Yol belli; okuyacaksınız, kendi hayatınızı doğru çizeceksiniz, sağlıklı arkadaşlıklar edineceksiniz.
Ve bu hayatı doğru, sağlıklı ve güzel bir şekilde yaşayacaksınız.
Unutmayın, siz bunu hakkediyorsunuz.
 
Back