Burdan daha önce evliliğim ile ilgili sorunlarımı açtığım bir postum vardı.Aldatma şiddet vs.sebepli bir ayrılık konusu.Bir yıldır ayrıyız önümüzdeki hafta boşanıyoruz nihayet.Bilenler bilir, bilmeyenler önceki açtığım konuları okuyabilir yılan hikayesine dönmüş bir evlilikti.
Şimdiki konum farklı.Annem ve eşim.
Eşimin bundan 10 yıl önce işleri bozuldu iflas etti.Zaten evlilikteki tüm sıkıntılar o dönemdeki itibar ve maddi kaybının sebep olduğu ruhsal boşluklarını aldatma hastalığıyla doldurmaya çalışmasıyla ve bundan yıllarca kurtulamaması yüzünden oldu.Sonra maddi durumu düzelsede kendini düzeltemedi işte.Şimdiki sonumuzun nedeni de bu.Neyse..Orasi uzun uzun önceki konularımda.
İşte bu dönemde iflas edince kendi annem yüklü miktarda altın verdi buna.O istemeden verdi hatta, o da "Anne ha deyince ödeyemem" demiş
Annem de tmm demiş durumun düzelince ödersin.Ama benim için bilmesin demişler kendi aralarında, çok sonra haberim oldu benim.Dul kadın yememiş içmemiş biriktirmiş.Kıyıda köşede neyi varsa yılların birikimini 115 yarımlik altın, 20 bin cıvarı dolar vermiş eşime.
O zaman 60 - 70 bin olan rakam bir anda altın fırlayınca 4-5 kati oldu bir iki yıl içinde, bugün 300 bin civarı borç.Tefeci faizi gibi.Eşim de hep,ben bir deprem yaşadım iş anlamında battım toparlanmaya çalışıyorum bir anda yükseldi altın ödeyemem bu parayı dedi durdu.Ödemem demedi ama hiç durumum iyice duzelirse öderim bekleyecek dedi.Hatta iş bozulunca fabrikayı erkek kardeşimin üzerine verdi resmiyette.Kardesim annemle birlik duruyor alt üst.Garantileri var ellerinde benim de fabrikam var ellerinde dedi beklesinler.
Tabi bu arada denk de durmadı eşim,bana eziyetleri hataları aldatmaları falan da devam etti ,durumunu da toparladı biraz,annem tabi parasını da ödemiyor üzerine sana da bunları yapıyor diye cephe almaya başladı araları açıldı.Ama şu var ;hep ben kaldım arada tek bir laf yok yüzlerine karşı ikisininde annem paramı aldı çaldı çarptı üzerine sana da bunları yaptı.Eşim ben zorla mı aldım ödeyemem o kadar parayı bekleyecek dedi durdu.Hatta birgün patladım ayrı ayrı ikisine paranızdan da borcunuzdan da sizden de bıktım diye.Beni arada koymayın diye. Bir tatile gitsem laf çarpardı bir kıyafet alsam evime eşya alsam annem,hep laf sokardı,çok şeyi gizlerdim.Eşim takmazdi bana araba alırdı tatile giderdik ben çok eksiklenirdim.Bitmez o borç işine bak kasamam sizden topluca ödenecek Zamani gelince der dururdu.Ama hep arada perişan olan ben olurdum.
Ben o dönemde bir de kendime işyeri açtım annem küstü başka şeyleri bahane edip,borcunu ödemiyor 50 milyarlık işyeri açıyor sana diye, anne dedim garantim yok benim bu adamla,sonum yok kendi işim olsun en azından amacım bu,sana ödemiyor bari ben kendime yatırım yapayım dedim ama yine de tavır aldı annem o dönem.
O da şöyle derdi eşim, çoluğumdan çocuğumdan kasıp azar azar ödesem hiçbir hükmü olmayacak tam ödemeyince, çok para derdi.Zamani gelecek ödeyeceğim.O zaman, 10 yıl gelmedi hiç nedense.Sadece 1500 dolar ve 13 bin liralık çek verdi.Dedigi gibi o da deve de kulak kaldı.Hükmü bile olmadı.
Şimdi konu şu;
Canımı sıkan annem bu parayı başkasına vermedi tamam benim için benim çocuklarım için verdi Alllah razı olsun.Bu eşime değil bana yaptığı bir destekti aslında amenna.Ama hibe etmedi yardım değil karşılıksız değil,param param diyor yıllardır.Almasam bu dünyada öbür dünyada alacağım diyor bu da tamam hakkıdır.
Ben yıllarca annemden tek kuruş para almadım bunun haricinde bir destek birşey görmedim,şu hariç kendi içinden gelerek yapardı çoluğa çocuğa eli boldur inkar edemem ama kendim bir 50 lira dememişimdir.Ama benden küçük iki erkek kardeşime biraz da damada paraları kaptırdık psikolojisi ile fazla fazla maddi yardım ediyor.Birinin 40 bin liraya evini tadilat ettirdi, diğerini üzerine kata kata 150 bin liralik araba sahibi etti hatta arabayı satip üzerine yine annem katacak daire alacaklar bu sıra sanırım.Ben de bu ayrılık döneminde annemin boş eşyalı bir evi vardı oraya geçtim faturalarım otomatik ödemede annemin maaşından ödeniyor kalan maaşından da 500 lira veriyor annem.Çalısacagım en kısa zamanda işe de basliyacagim.Guc bela yetiriyorum ev kira değil faturada olmayınca çocukların masrafını da baba karşılayınca 500 lira ile idare olmaya çalışıyorum.
Ama 200 lira doğalgaza 70 lira elektrige bile çok gelmiş deyip bir kardeşime 500 liralık perde diktirince evine üzülüyorum.Fazla veremem gücüm bu kadar 500 lira ile idare et deyip kardeşimin arabasına 15 bin para katinca üzülüyorum.İki de bir paramı yedi bak ben onun çoluğuna çocuğuna bakıyorum deyince üzülüyorum.İletisim zor kuruluyor despot ve ketum biri Alllah razı olsun yine başımdan eksik etmesin.Konusulmuyor asla kestirip atıyor kırıcı oluyor.
Bir yıldır ödediği faturaları verdiği paraları yazıyorum not alıyorum çünkü hiç ona hatta kimseye muhtaç olmadım.Bir diyorum kardeşlerime yapıyor bana da yapsın ödesin herşeyi diyorum bir de diyorum zaten senin hatrin için eşine yaptı nankör olma diyorum.Ama eşime verdigini istiyor kuruşu kuruşuna bugün dünya olmazsa yarın ahiret diyor.Şimdi ev alacaklar kardeşime sıfır eşyalar ya diyorum param param diye eziyet edip ağlıyor bana gücüm bu kadar diyor 500 lirayi yetiremedigimi görüyor.Tmm hep bana yap demiyorum ama ben şu an bu duruma düştüysem 20 yıl sonra önceliği ben olmamalı mıyım sizce.Yok deyip bana,kocan paramı yedi diye eziyet edip kardeşlerime yapmasini anlamakta güçlük çekiyorum.Bana hiçbirsey yapmamış olmuyor mu şu bir yildir olan desteği hariç.
Eşim fabrikayı satacak ama borçlarını ödeyecek sattığı paradan, inanır mısınız ödemesin iştemiyorum onlara verecek diye.
Sizce haklı haksız mağdur kim burda.? Nankörlük mü ediyorum haksızlıga mi uğruyorum.Sürekli ayağıma bir ayakkabı alamıyorum diye ağlıyor ben kötü hissediyorum kendimi ama erkek kardeşlerime fazla fazla aktarıyor
Şimdiki konum farklı.Annem ve eşim.
Eşimin bundan 10 yıl önce işleri bozuldu iflas etti.Zaten evlilikteki tüm sıkıntılar o dönemdeki itibar ve maddi kaybının sebep olduğu ruhsal boşluklarını aldatma hastalığıyla doldurmaya çalışmasıyla ve bundan yıllarca kurtulamaması yüzünden oldu.Sonra maddi durumu düzelsede kendini düzeltemedi işte.Şimdiki sonumuzun nedeni de bu.Neyse..Orasi uzun uzun önceki konularımda.
İşte bu dönemde iflas edince kendi annem yüklü miktarda altın verdi buna.O istemeden verdi hatta, o da "Anne ha deyince ödeyemem" demiş
Annem de tmm demiş durumun düzelince ödersin.Ama benim için bilmesin demişler kendi aralarında, çok sonra haberim oldu benim.Dul kadın yememiş içmemiş biriktirmiş.Kıyıda köşede neyi varsa yılların birikimini 115 yarımlik altın, 20 bin cıvarı dolar vermiş eşime.
O zaman 60 - 70 bin olan rakam bir anda altın fırlayınca 4-5 kati oldu bir iki yıl içinde, bugün 300 bin civarı borç.Tefeci faizi gibi.Eşim de hep,ben bir deprem yaşadım iş anlamında battım toparlanmaya çalışıyorum bir anda yükseldi altın ödeyemem bu parayı dedi durdu.Ödemem demedi ama hiç durumum iyice duzelirse öderim bekleyecek dedi.Hatta iş bozulunca fabrikayı erkek kardeşimin üzerine verdi resmiyette.Kardesim annemle birlik duruyor alt üst.Garantileri var ellerinde benim de fabrikam var ellerinde dedi beklesinler.
Tabi bu arada denk de durmadı eşim,bana eziyetleri hataları aldatmaları falan da devam etti ,durumunu da toparladı biraz,annem tabi parasını da ödemiyor üzerine sana da bunları yapıyor diye cephe almaya başladı araları açıldı.Ama şu var ;hep ben kaldım arada tek bir laf yok yüzlerine karşı ikisininde annem paramı aldı çaldı çarptı üzerine sana da bunları yaptı.Eşim ben zorla mı aldım ödeyemem o kadar parayı bekleyecek dedi durdu.Hatta birgün patladım ayrı ayrı ikisine paranızdan da borcunuzdan da sizden de bıktım diye.Beni arada koymayın diye. Bir tatile gitsem laf çarpardı bir kıyafet alsam evime eşya alsam annem,hep laf sokardı,çok şeyi gizlerdim.Eşim takmazdi bana araba alırdı tatile giderdik ben çok eksiklenirdim.Bitmez o borç işine bak kasamam sizden topluca ödenecek Zamani gelince der dururdu.Ama hep arada perişan olan ben olurdum.
Ben o dönemde bir de kendime işyeri açtım annem küstü başka şeyleri bahane edip,borcunu ödemiyor 50 milyarlık işyeri açıyor sana diye, anne dedim garantim yok benim bu adamla,sonum yok kendi işim olsun en azından amacım bu,sana ödemiyor bari ben kendime yatırım yapayım dedim ama yine de tavır aldı annem o dönem.
O da şöyle derdi eşim, çoluğumdan çocuğumdan kasıp azar azar ödesem hiçbir hükmü olmayacak tam ödemeyince, çok para derdi.Zamani gelecek ödeyeceğim.O zaman, 10 yıl gelmedi hiç nedense.Sadece 1500 dolar ve 13 bin liralık çek verdi.Dedigi gibi o da deve de kulak kaldı.Hükmü bile olmadı.
Şimdi konu şu;
Canımı sıkan annem bu parayı başkasına vermedi tamam benim için benim çocuklarım için verdi Alllah razı olsun.Bu eşime değil bana yaptığı bir destekti aslında amenna.Ama hibe etmedi yardım değil karşılıksız değil,param param diyor yıllardır.Almasam bu dünyada öbür dünyada alacağım diyor bu da tamam hakkıdır.
Ben yıllarca annemden tek kuruş para almadım bunun haricinde bir destek birşey görmedim,şu hariç kendi içinden gelerek yapardı çoluğa çocuğa eli boldur inkar edemem ama kendim bir 50 lira dememişimdir.Ama benden küçük iki erkek kardeşime biraz da damada paraları kaptırdık psikolojisi ile fazla fazla maddi yardım ediyor.Birinin 40 bin liraya evini tadilat ettirdi, diğerini üzerine kata kata 150 bin liralik araba sahibi etti hatta arabayı satip üzerine yine annem katacak daire alacaklar bu sıra sanırım.Ben de bu ayrılık döneminde annemin boş eşyalı bir evi vardı oraya geçtim faturalarım otomatik ödemede annemin maaşından ödeniyor kalan maaşından da 500 lira veriyor annem.Çalısacagım en kısa zamanda işe de basliyacagim.Guc bela yetiriyorum ev kira değil faturada olmayınca çocukların masrafını da baba karşılayınca 500 lira ile idare olmaya çalışıyorum.
Ama 200 lira doğalgaza 70 lira elektrige bile çok gelmiş deyip bir kardeşime 500 liralık perde diktirince evine üzülüyorum.Fazla veremem gücüm bu kadar 500 lira ile idare et deyip kardeşimin arabasına 15 bin para katinca üzülüyorum.İki de bir paramı yedi bak ben onun çoluğuna çocuğuna bakıyorum deyince üzülüyorum.İletisim zor kuruluyor despot ve ketum biri Alllah razı olsun yine başımdan eksik etmesin.Konusulmuyor asla kestirip atıyor kırıcı oluyor.
Bir yıldır ödediği faturaları verdiği paraları yazıyorum not alıyorum çünkü hiç ona hatta kimseye muhtaç olmadım.Bir diyorum kardeşlerime yapıyor bana da yapsın ödesin herşeyi diyorum bir de diyorum zaten senin hatrin için eşine yaptı nankör olma diyorum.Ama eşime verdigini istiyor kuruşu kuruşuna bugün dünya olmazsa yarın ahiret diyor.Şimdi ev alacaklar kardeşime sıfır eşyalar ya diyorum param param diye eziyet edip ağlıyor bana gücüm bu kadar diyor 500 lirayi yetiremedigimi görüyor.Tmm hep bana yap demiyorum ama ben şu an bu duruma düştüysem 20 yıl sonra önceliği ben olmamalı mıyım sizce.Yok deyip bana,kocan paramı yedi diye eziyet edip kardeşlerime yapmasini anlamakta güçlük çekiyorum.Bana hiçbirsey yapmamış olmuyor mu şu bir yildir olan desteği hariç.
Eşim fabrikayı satacak ama borçlarını ödeyecek sattığı paradan, inanır mısınız ödemesin iştemiyorum onlara verecek diye.
Sizce haklı haksız mağdur kim burda.? Nankörlük mü ediyorum haksızlıga mi uğruyorum.Sürekli ayağıma bir ayakkabı alamıyorum diye ağlıyor ben kötü hissediyorum kendimi ama erkek kardeşlerime fazla fazla aktarıyor