- Konu Sahibi Midnight Sun
- #781
Ah canım benim ısrarla uzun uzun yazıyorsun seni anlama çabası yokki karşında.Kimsesizler neden evlenemesin ki? Gayette evlenirsin..Bunun neyle alakası var biliyormusun, kimsesizliği,onu bunu geç sadece EĞİTİM...Eğer ki düzgün bir eğitim almışsan ve elinde mesleğin varsa o zaman kimse seni ezemez,kimse itip kakamaz..Baktın ki kocan sana eziyet ediyor verirsin mahkemeye,boşarsın sonra gider tek başına aslanlar gibi yaşarsın..Çünkü elinde mesleğin var ve özgürsün,kimseye de muhtaç değilsin..Ne kocayı çekersin,ne kaynanayı çekersin...Burda gençlere bu yüzden afedersin,k.çımızı yırtıyoruz okuyun,elinize mesleğinizi alın diye...Para demiyorum bak MESLEK...Çünkü para bugün var,yarın yok..Ama meslek varsa para her zaman var...
Benim Annem bebekken babası ölmüş. Sonra annesi ölünce üvey baba evlendirmiş köyde. Daha 12 yaşında falan mış. Tabi devlet nikahı falan yok. Sonra annem 19 yaşlarında falan bunların zulmünden kurtulup üvey kardeşi ile istanbula kaçmışlar. Annemin okuma yazması yok yaş 19 20 . Girmiş bir fabrikaya çalışmış. Sonra o para ile dayımı evlendirmiş. Yurt dışına gidebilmek için okuma yazma kursuna gitmiş. O kursu bitirmiş işçi alımları bitmiş. Bir devlet kurumuna işe girmiş. Oradan emekli oldu. Ozaman lar alınan paralarla arsalar sayesinde şimdi daireleri var çatır çatır yiyor parasını. Üstelik 30 yıldır oturduğu mahallede hiç bir erkeğe edilmeyen hürmet edilir anneme. Akrabalar içinde yine aynı. O bizim tüm ailemiz in yüz akı hatta tüm sülale nin. Ben yinede utanırım bir annem kadar olamadım diye. Ama zaman kötü ve bir çocuğum var onu birine bırakıp çalışmak istemiyorum. Ama deli gibi çalışmak üretmek istiyorum. Çok ama çok keyifli bir mesleğim var ama çalışma saatleri çok absürd bir anne için