- 3 Nisan 2014
- 36.029
- 146.682
tamam sizin iyi anlayabilmeniz için kullandı o tabiri peki teşhis neymiş? şu anda kendisi sağlık çalışanı sizde 10 senedir tanışıyorsunuz o zamanlarda kendisine koyulan teşhisi sormadınız mı?
Birinci olarak eşim bana evham hastalığı dediği zaman 8 sene önceydi ve sağlık çalışanı değildi heniz üniversite öğrencisi idi. şu var ki benim onu daha iyi anlayabilmem için kullandığı bir tabirdi.
Genel olarak hızlıca okudum gayet destekçi bir yapınız var o da tedavi olmak isterse panik atak ya da depresyon ne sıkıntısı varsa aşarsınız. Ama saatlerce oyun oynamak bu tür psikolojik sıkıntılara olumsuz etki eder. Çok çok stresli erkekler oyun oynarken. Oyun bağımlılığı azaltılmalıMerhaba arkadaşlar, ne anlatacağımı nasıl başlayacağımı bilemiyorum.
Eşimle 2 senedir evliyiz. 8 senedir tanıyoruz birbirimizi yani. İlk tanıştığımız gün bana benimle ilgili ciddi düşünceleri olduğunu o yüzden problem olarak görebileceğim bir şeyden bahsetmişti. Ben merakla dinliyordum tabi ki ne anlatacak diye. Benim geçen yıl göğüs ağrılarım olmuştu doktor doktor gezdik herhangi bir sorun çıkmadı. Psikiyatriye yönlendirdiler 4/5 ay ilaç kullandım geçti ama bilmeni istiyorum dedi. O süreçte üniversite sınavına hazırlanıyormuş. Daha sonra ilişkimiz başladıktan bir sene sonra ben ayrılmak istediğimde çok kötü oldum bir daha bana bunu yapma ben nasıl güveneyim şimdi demişti. Sana anlatmıştım kalp sıkıntısı yaşadığımı neden bunu yaptın, doktor bana halk tabirinde evham hastalığı var sende dedi, demişti. Strese bağlanmış sanırım. Senelerdir tanırım eşimi bu muhabbetten sonra hiç konusu açılmadı çünkü sevmezdi bu konuyu konuşmayı. Geçen hafta bir gün ablama yemeğe gittik işten gelip beni aldı ama o kdr durgundu ki herkes farketti. Ben işte bir sıkıntı var zannettim. Sonra eve gelince ısrar ettim yok diye geçiştirdi. Sonra işle ilgili olduğunu anlattı ama ben bu can sıkıntısı bu kdr basit bir şeyden olamaz diye düşündüm ama üstüne gitmedim. Sonra plan yapmıştık film izleyecektik. Bilgisayar oyunu oynamayı çok sever. Yanıma geç gelince biraz tavır yaptım. Yine iç sıkıntıları başladı bak yapma böyle canım sıkılıyor zaten gibi şeyler deyince ben de başka bir şey var demi dedim. Bazen insanın eşine bile anltamayacağı şeyler olabilir deyince yüzüm düştü. Ben hala iş kayınbabam, iş vs gibi nedenlere bağladım anlatmasını bekliyordum ki ofladı pofladı. Ben de bunaltmadan tatlı dille ben seninle her şeyimi paylaşıyorum dedim. Derken benim seneler önceki iç sıkıntılarım başladı dedi ve gözleri yaşarmaya başladı. Huyunu biliyorum abarttığımı sanmasın diye sadece dinledim. Çok az telkin etmeye çalıştım. 2 hafta gibi bir sürede hiç surat asmadım hep güldüm çok iyi davrandım. Normalde de güleryüzlüyüm ama derslerim vs bazen ben de stresli olabiliyorken hiç bir şey yok gibi davrandım. Saatlerce oyun oynamasına ses çıkarmadım. Normalde bizim için uzun saatler gelmemesi açıkcası tartışma sebebi. Odaya girer aralıksız çağırmasam 3 /4 saat oyun oynar. Neyse çok iyi davrandım. Ona hep destek olduğumu çok iç sıkıntısının olmadığını ama bitmediğini de söyledi. Gayet normal bir günde h, sonu birden ailemizleyken sıkıntı geldiğini farkettim yine. Eve gittik oyun oynadı. Sonra film izledik. Film bitince bak sabah erken kalacağım ya yine içime sıkıntı geldi film izlerken hiç bir şey yoktu dedi. Ben çok üzülüyorum anlatamam. Yardım etmek istiyorum eşime. Ona ne kdr değer verdiğimi ifade edemem onun bi an bile can sıkıntısı yaşamasını istemiyorum. Sonra dedi ki acaba doktora mı gitsem. Şok oldum. Çünkü o kdr karşı ki herhangi bir sebepten ilaç kullanmaya vs doktora gitmeye. Mesleğini belirtmek istemiyorm ama sağlık çalışanı. İşin içindeyim. Faydası olmayacak ama dedi. Ben de hemen atladım tabi ( sakin bir şekilde) bence de bir git bakalım iyi hissedersin belki dedim. Seni rahatlatır konuşursun. Neticede haklı olduğu bir konu var ki insan bazen eşine bile anlatamadığı şeyler oluyor. Doktorla görüşürse belki rahatlar. Ama ben yine de neden böyle olduğunu anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum. Bir şeyin tetiklemiş olması lazım değil mi? Son tartışmamız gerçekten büyük bir tartışma idi.iki ay önce. Ailesi ile ilgili. Benim haklı olduğumu biliyordu. Ama bir gün patlak verdi ve ben artık tahammül edemeyeceğimi söyledim. O da çok çaresiz kaldı farkındayım ama ben de iyi değildim. Derken çok büyük kavga ettik. Ayrıntısına girmek istemiyorum ama ilk kez onu böyle gördüm. Sinirden elleri titriyordu. Acaba o gün ben mi bir şeylerin tetiklenmesine neden oldum. Vicdanen çok kötü hissediyorum. Ama konuyu bilmeseniz bile benim zerre kadar suçum yoktu eşim de biliyordu. Yani aklıma bir tek o tartışmamız geliyor. Bir de bebek düşünüyoruz benim daha çok istemimle açıkcası. Eşim istemiyor değil ama biraz korkuyor sanırım. Bir yerde bu düşünce de insanı depresyona sürükleyebilir diye bir yazı okumuştum. Yani bilmiyorum 10 sene önce olan iç sıkıntısı benimle evlenince tekrar gün yüzüne çıkmasına mı üzülsem ben mi sebep oldum diye düşünüp ona mı üzülsem? Kiii buraya yazmamdaki en önemli şey bana fikir verin lütfen eşime destek olayım, neler yapabilirim. Genel itibariyle gece çok geç uyuyor sabah uyanmak istemiyor öğlen 1 gibi benim zorumla kalkıp işe gidiyor. Saat sıkıntısı yok işi ile ilgili. Bazen erken gitmesi gerektiğinde geceden strese giriyor. Şu da çok çok öenmli ki işle ilgili bazı yoğun dönemleri oluyor çok riskli o döneme yaklaşmıştı. O iş stresi zaten ayda bir kez denk geln bir hafta süren bir süreç yaşanıyor. Acaba o da etkiliyor mudur Aşırı oyuna düşkün. Sakin yapılı birisi kolay kolay sinirlenmez. Beni üzmez. Özel günlerimi genelde unutur veya ayrıntılı kutlamaz bunu söylememin sebebi belki bu da rahatsızlığıyla ilgili bir şeyse bize yardımcı olabilir. Gezmeyi sevmez. Hep evde otursun bir ay hiç sıkılmaz. Ben aksine. Annesigile bile ben hatırlatınca gideriz. İlla gel gidelim demez. Çok çok iyi kalpli birisi. Ama bilmiyorum ben mi bir hata yaptım ne oldu. Rica ediyorum aranızda uzman ya da tavsiye sahibi bir arkadaşımız varsa yardımcı olabilir misiniz?
Ama ben tanıdım tanıyalı oyuna düşkün nasıl azaltabilirim acaba, açıkcası onu değiştirmemek sıkmamak adına abartmadığı zamanlar müdahale etmek istemedimGenel olarak hızlıca okudum gayet destekçi bir yapınız var o da tedavi olmak isterse panik atak ya da depresyon ne sıkıntısı varsa aşarsınız. Ama saatlerce oyun oynamak bu tür psikolojik sıkıntılara olumsuz etki eder. Çok çok stresli erkekler oyun oynarken. Oyun bağımlılığı azaltılmalı
Evet haklısınız o yüzden iki gün falan ondan dönüt almayı bekleyeceğim olmazsa güzel bir ifadeyle hatırlatmaya çalışacağımDoğru cümlelerle yönlendirip hatırlatmanız ve teşvik etmeniz "senin için endişeleniyorum lütfen bu konuyu güzelce araştırıp bir an önce iyi bir doktorumuz ve psikoloğumuz olsun, danışabilelim, yardım alabilelim" demek zorlamak ya da kendisini kötü hissetmesine yol açmak değildir ki.
Kalp krizi geçiren eşe, kanser olan eşe nasıl "Dr konusunda zorluyor konumuna düşmek istemiyorum" deyip zamana bırakmıyorsak psikiyatrik sorunlarda da bir an önce yardım almaya yönlendirmek gerekir ki hastalık farklı boyutlara geçmesin, beklemediğiniz durumlara dönüşmesin. Bir iki günü belki anlayabilirim ama zaten uzun bir geçmişi de olan bir psikiyatrik sorunu daha fazla da geciktirmemenizi öneririm
O da ayrı bir tedavi konusu malesef. Uzman değilim yanlış bir yorum yapmayayım ama eşleri oyuna düşkün üyeler vardıAma ben tanıdım tanıyalı oyuna düşkün nasıl azaltabilirim acaba, açıkcası onu değiştirmemek sıkmamak adına abartmadığı zamanlar müdahale etmek istemedim
Evet işte psikolojik hastalıklarda her zaman durumu kabul etmek en zor olanıdır diye duymuşumdur. O aşamayı dün gece atlattık ama ben de üzüldüm ve bjraya yazmak istedim daha fazla destek amaçlıKonuyu okurken benim bile icim sıkıldı.
Ayni evde devamli icim sıkılıyor icim sıkılıyor diyip durup ustune anlatmayan biriyle kalsam kafayi yerim sanirim.
Doktora gitsin direkt ama oyle "işin icindeyim işe yaramaz" kafasiyla giderse gercekten işe yaramaz. Bu işler biraz da istemek ve inanmakla olur cunku.
Kısacası teşhisini bile bilmiyorsunuz eşinizin... e devletine e nabınıza girin bakın birbirinizin şifresini biliyorsunuzdur heralde dimi ?Evet işte psikolojik hastalıklarda her zaman durumu kabul etmek en zor olanıdır diye duymuşumdur. O aşamayı dün gece atlattık ama ben de üzüldüm ve bjraya yazmak istedim daha fazla destek amaçlı
Sormadım hanımefendi. Çünkü yeni tanışıyorduk ve açıkcası ben ilerisi olur mu diye düşünmedim çok erkendi. Sadece tanımak istedim ve önemsemedim o zaman açıkcası. O zamanlar ben de yaş olarak daha küçüktüm. İlk ilişkimdi ne sormak gerek ne yapmak gerek bilinçli değildim belki drie. Sadece tanımak zaman bırakmak istedim. Sonrasında da 8 seneyi aşkındır bir kez hariç hiç konusu geçmedi. Bir kez geçtiğinde ise o zaman evli değildik durumu o zaman nüksettiyse bile farkında değildim ama şimdi aynı evi paylaşıyoruz 7 senedir de hiç bu anlamda bir psikolojik sıkıntı sorun yaşamadık. Bana sıkıntısı açmış olması beni endişelendirdi. Normalde ufak tefek şeyleri dert edip anlatmaz. Ve en kötüsü de onu gözleri dolu dolu konuşurken görmem. Çaresiz gibiydi. Buraya yazmamdaki maksat aklıma gelmeyen ama yapabileceğim şeyler var ise diyedirtamam sizin iyi anlayabilmeniz için kullandı o tabiri peki teşhis neymiş? şu anda kendisi sağlık çalışanı sizde 10 senedir tanışıyorsunuz o zamanlarda kendisine koyulan teşhisi sormadınız mı?
Evet ona da baktım ama son 5/6 seneye kdr olan kısımlar var ve normal ilaç alımları. Eşim 10 sene önce yaşamış bu durumu ilaç da kullanmış ama sistemde belli bir kısmı görünüyor e devlette. Kendi e devletime de baktım benim de öyle belli bir tarihe kdr görebiliyorumKısacası teşhisini bile bilmiyorsunuz eşinizin... e devletine e nabınıza girin bakın birbirinizin şifresini biliyorsunuzdur heralde dimi ?
İnsan tekrar yaşıyor olabilir benzer rahatsızlıkları ama bisey tetiklemis olmalı. Papatya çayı & kaju vb doğal antidepresanlarla ona hissettirmeden onu rahatlatabilirsin doktor istemiyorsaEvet ona da baktım ama son 5/6 seneye kdr olan kısımlar var ve normal ilaç alımları. Eşim 10 sene önce yaşamış bu durumu ilaç da kullanmış ama sistemde belli bir kısmı görünüyor e devlette. Kendi e devletime de baktım benim de öyle belli bir tarihe kdr görebiliyorum
Dün gece doktora mı gitsem dedi, sanırım istiyor ama bu dediklerinizi de deneyimİnsan tekrar yaşıyor olabilir benzer rahatsızlıkları ama bisey tetiklemis olmalı. Papatya çayı & kaju vb doğal antidepresanlarla ona hissettirmeden onu rahatlatabilirsin doktor istemiyorsa
Aslında siz daha iyi anlatmışsınız durumu. Eşimle konuştuğumda eşim de rahatsızlığını kısaca buna benzer ifade etmişti. Evham, sürekli düşünceler istemsiz bir şekilde demişti. Ama çok konuşmak istemiyorum gerçekten kötğ hissediyorum demiştiÖncelikle geçmis olsun. Yakın arkadaşımda var. Gözlemlediğim kadarıyla beyin bir olay karşısında olumsuz pek çok sonuç ve teori düşünüyor ve kısır bir döngüye sürükleniyor, o ihtimaller ile strese girip mutsuz oluyor akabinde panik atak krizleri ve depresyon geliyor. Vesvesenin ilerlemiş durumu gibi aslında ama kafasının içinde sürekli Amerikan tarzı kıyamet senaryoları ile yarışan olaylar geçiyor ve başa çıkmakta gerçekten zorlanıyor. Arkadaşım psikolojik destek alıyor ve maneviyatını kuvvetlendirmeye çalışıyor tefekkür noktasında . Evhamının temelini bulmaya çalışıyor ve o esnada olayı doğal süreçte düşünmeye çabalıyor. Mesela diyelim trafikte bir sorun yaşadı hemen zihnine gelen belki yüzlerce olumsuz düşünceyi silip süreci nasıl çözüleceğine yönelik düşünmeye başlıyor mesela birazdan trafikte onu sıkıştıran aracın ilerleyip gideceğini ya da en yakın trafik polisinin yanına arabayı çekebileceğini veya işte Sesli komutla polisi arayabileceği gibi şeyleri düşünerek süreci yönlendirmeye çalışıyor.
Eşinizin oyuna olan düşkünlüğü muhtemelen düşünmemek için. Yalnız iyileşme konusunda adım atmadan bu insanlar için çocuk sahibi olmak akıl sağlığını çok zorluyor.
Sormadım hanımefendi. Çünkü yeni tanışıyorduk ve açıkcası ben ilerisi olur mu diye düşünmedim çok erkendi. Sadece tanımak istedim ve önemsemedim o zaman açıkcası. O zamanlar ben de yaş olarak daha küçüktüm. İlk ilişkimdi ne sormak gerek ne yapmak gerek bilinçli değildim belki drie. Sadece tanımak zaman bırakmak istedim. Sonrasında da 8 seneyi aşkındır bir kez hariç hiç konusu geçmedi. Bir kez geçtiğinde ise o zaman evli değildik durumu o zaman nüksettiyse bile farkında değildim ama şimdi aynı evi paylaşıyoruz 7 senedir de hiç bu anlamda bir psikolojik sıkıntı sorun yaşamadık. Bana sıkıntısı açmış olması beni endişelendirdi. Normalde ufak tefek şeyleri dert edip anlatmaz. Ve en kötüsü de onu gözleri dolu dolu konuşurken görmem. Çaresiz gibiydi. Buraya yazmamdaki maksat aklıma gelmeyen ama yapabileceğim şeyler var ise diyedir
ne kdr aşırı empatisiz bir insansınız siz. Davulun sesi ne hoş geliyor. Söyleyebilse zaten söylerdi. Ben onun konuyu açmasına şükrettim. Konuşmasına göre cevaplar verdim sadece bana açılmışşken geri çekilmesiin diyeyahu şimdi diyorum. tekrar nüksetmiş ya hastalığı o zaman sana ne teşhis koymuşlardı diye niye .