- 7 Nisan 2021
- 1.479
- 713
- 28
-
- Konu Sahibi zorunlualann
- #21
Bak keşke böyle söyleyebilsem . Bi daha asla çaya dokunmak istemiyorum ya
Bak keşke böyle söyleyebilsem . Bi daha asla çaya dokunmak istemiyorum yaHazır cevap olmak sonradan edinilen bir özelllik değil bence ama saflığınızı düzeltebilirsiniz. Burdan gördüğüm kadarıyla yaşadığınız olaylar oldu onlardan ders çıkarmanız lazım. Ayrıca abla sana bi daha öyle bir şey söylerse istersen ben çay servisi yapayım sen müşterilerle konuş abla de bir daha yardım istemez. Ha bir de misafir çay elde bardakla götürülmez, tepsiyle gider.
Sen bu söylediğimi söyle bir daha sana çay götürelim falan derse. Başka bir şey söylerse yaz ona da cevap buluruzBak keşke böyle söyleyebilsem . Bi daha asla çaya dokunmak istemiyorum ya
Kendinizi bence her konuda konuşmak durumunda hissetmeyin söz Gümüşse sükut altın demişler . Çok konuşan insanın itibari zedelenir az ve öz konuşmak en iyisi herkesle muhabbet etmemek lazım yoksa gülünç duruma düşülebilir bazen sadece dinlemek gerekiyorYazacağım şeyler tamamen hayatın içinden şeyler.. Kendimi sürekli sorguluyorum örneğin şu şekilde nerede ne konuştum yine boş mu konuştum yine yorum mu yaptım? Sınır problemi mi olduğunu buraya defalarca yazmama rağmen hala aşamıyorum . ben iş yerinde yönetici asistanıyım. bir de çay getiren abla var bu çay getiren abla bana içeriden bardakları al diyor ve ben odadan bardakları alıyorum. Artık kullanıldığımı fark edince bende bugün yapmamaya başladım o kadar Alışmış ki bugün üç çay getirdi elindeki tepsi çok kötü olduğu için içeriye giremeyeceğini söyledi iki tane bardağı kendisi misafirlere vereceğini bir tanesini de benim yöneticime vermemi söyledi ben de o çay bardağını ikimiz içeriye girerek verdik. Bu çay getirmek benim işim değil ki , veya bugün yöneticim birini aramamı söyledi ben bir sürü yorum yapıyorum o kişi hakkında işte o biraz sıkıntılı gibi ben neden çenemi tutamıyorum neden her şeyi anlatıyorum neden her şeyi bir yorum yapıyorum neden çok heyecanlı davranıyorum bunların cevabını bulamıyorum bir sürü YouTube videosu izliyorum Tülay Kök izliyorum beyhan budağa bakıyorum ancak hiçbir çözüm bulamıyorum hazır cevap değilim sürekli iyimser düşünüyorum. Hiç olayların kötü tarafını görmüyorum biri bana bir şey söylediği zaman o hep bana iyiymiş gibi geliyor arkadaşlarımda bana sen çok safsın diyor her seferinde. Örneğin bugün birini ararken yanımdaki kişi heyecan yapma diyor o bile anlıyor benim heyecan yaptığımı sakin kalamadığımı… Kendimle ilgili çok büyük sıkıntılarım var benim gibi olupta bunları aşabilen varsa nasıl aştığınızı lütfen bana yazar mısınız? Tek merak ettiğim şey insanlar bana bir şey dediğinde hazır cevap olamıyorum. Nasıl olabilirim neler yapmam gerekir yöneticim bile bir keresinde sen de biraz değişiksin demişti kendimi hep böyle görüyorum zaten sizde beni az çok tanıyorsunuz artık gerçekten çok mu iyiyim çok mu safım …
Bu konuda birçok kişiye kendimden örnek verdim. Ama bana göre özgüven birilerini izleyerek olacak bir durum değil aksine yaşayarak öğreniyorsunuz. Bende lise son sınıfta banka staj yapmıştım. Staj = köle dedikleri buydu. Ama ona rağmen herkes '' Naz Hanım '' diye hitap ederdi. Çaycımız o kadar tatlı bir kadındı ki daha ben ondan bir kere bile çay istemedim o bana '' niye istemiyorsun, içmiyorsun? '' derdi. Bende büyüğüm olduğu için tamda ergenlik dönemindeyim çekinirdim. Çok ezildim, özel ihtiyaçlarına koştum ağladığım günler oldu şimdi ise iyi ki olmuş diyorum. Şuan kimse bana bunları yaptıramaz. Görevim neyse onu yaparım. Ha rica ederler anlık çaycı yoğundur götürürüm gocunmam ama bunu alışkanlık haline getiren biriyse de hiç taviz vermem. Yaşınız kaç bilmiyorum ama sizde muhtemelen benim gibi özgüveninizi yıkan bir ailede büyüdünüz. Merak etmeyin zaman her şeyin ilacıdır dedikleri tam olarak bu. Zamanla öğreniyorsunuz nasıl davranmanız gerektiğini, anlık verilecek cevapları. Benim lisede ki halimle şuan ki halim arasında dağlar kadar fark var.Yazacağım şeyler tamamen hayatın içinden şeyler.. Kendimi sürekli sorguluyorum örneğin şu şekilde nerede ne konuştum yine boş mu konuştum yine yorum mu yaptım? Sınır problemi mi olduğunu buraya defalarca yazmama rağmen hala aşamıyorum . ben iş yerinde yönetici asistanıyım. bir de çay getiren abla var bu çay getiren abla bana içeriden bardakları al diyor ve ben odadan bardakları alıyorum. Artık kullanıldığımı fark edince bende bugün yapmamaya başladım o kadar Alışmış ki bugün üç çay getirdi elindeki tepsi çok kötü olduğu için içeriye giremeyeceğini söyledi iki tane bardağı kendisi misafirlere vereceğini bir tanesini de benim yöneticime vermemi söyledi ben de o çay bardağını ikimiz içeriye girerek verdik. Bu çay getirmek benim işim değil ki , veya bugün yöneticim birini aramamı söyledi ben bir sürü yorum yapıyorum o kişi hakkında işte o biraz sıkıntılı gibi ben neden çenemi tutamıyorum neden her şeyi anlatıyorum neden her şeyi bir yorum yapıyorum neden çok heyecanlı davranıyorum bunların cevabını bulamıyorum bir sürü YouTube videosu izliyorum Tülay Kök izliyorum beyhan budağa bakıyorum ancak hiçbir çözüm bulamıyorum hazır cevap değilim sürekli iyimser düşünüyorum. Hiç olayların kötü tarafını görmüyorum biri bana bir şey söylediği zaman o hep bana iyiymiş gibi geliyor arkadaşlarımda bana sen çok safsın diyor her seferinde. Örneğin bugün birini ararken yanımdaki kişi heyecan yapma diyor o bile anlıyor benim heyecan yaptığımı sakin kalamadığımı… Kendimle ilgili çok büyük sıkıntılarım var benim gibi olupta bunları aşabilen varsa nasıl aştığınızı lütfen bana yazar mısınız? Tek merak ettiğim şey insanlar bana bir şey dediğinde hazır cevap olamıyorum. Nasıl olabilirim neler yapmam gerekir yöneticim bile bir keresinde sen de biraz değişiksin demişti kendimi hep böyle görüyorum zaten sizde beni az çok tanıyorsunuz artık gerçekten çok mu iyiyim çok mu safım …
bence öncelikle kendinizi eleştirmeyi bırakın.. herkes aynı özelliklerde olmak zorunda değil.. aksine herkesten bir farkınız var çok iyi niyetli biri olarak gördüm ben sizi bu yazdıklarınızdan..Yazacağım şeyler tamamen hayatın içinden şeyler.. Kendimi sürekli sorguluyorum örneğin şu şekilde nerede ne konuştum yine boş mu konuştum yine yorum mu yaptım? Sınır problemi mi olduğunu buraya defalarca yazmama rağmen hala aşamıyorum . ben iş yerinde yönetici asistanıyım. bir de çay getiren abla var bu çay getiren abla bana içeriden bardakları al diyor ve ben odadan bardakları alıyorum. Artık kullanıldığımı fark edince bende bugün yapmamaya başladım o kadar Alışmış ki bugün üç çay getirdi elindeki tepsi çok kötü olduğu için içeriye giremeyeceğini söyledi iki tane bardağı kendisi misafirlere vereceğini bir tanesini de benim yöneticime vermemi söyledi ben de o çay bardağını ikimiz içeriye girerek verdik. Bu çay getirmek benim işim değil ki , veya bugün yöneticim birini aramamı söyledi ben bir sürü yorum yapıyorum o kişi hakkında işte o biraz sıkıntılı gibi ben neden çenemi tutamıyorum neden her şeyi anlatıyorum neden her şeyi bir yorum yapıyorum neden çok heyecanlı davranıyorum bunların cevabını bulamıyorum bir sürü YouTube videosu izliyorum Tülay Kök izliyorum beyhan budağa bakıyorum ancak hiçbir çözüm bulamıyorum hazır cevap değilim sürekli iyimser düşünüyorum. Hiç olayların kötü tarafını görmüyorum biri bana bir şey söylediği zaman o hep bana iyiymiş gibi geliyor arkadaşlarımda bana sen çok safsın diyor her seferinde. Örneğin bugün birini ararken yanımdaki kişi heyecan yapma diyor o bile anlıyor benim heyecan yaptığımı sakin kalamadığımı… Kendimle ilgili çok büyük sıkıntılarım var benim gibi olupta bunları aşabilen varsa nasıl aştığınızı lütfen bana yazar mısınız? Tek merak ettiğim şey insanlar bana bir şey dediğinde hazır cevap olamıyorum. Nasıl olabilirim neler yapmam gerekir yöneticim bile bir keresinde sen de biraz değişiksin demişti kendimi hep böyle görüyorum zaten sizde beni az çok tanıyorsunuz artık gerçekten çok mu iyiyim çok mu safım …
Ne güzel yazmışsınız çok teşekkür ediyorum çok mutlu oldum , sessiz kalmayı deniyorum inşallah başarıyorum başaracağım dabence öncelikle kendinizi eleştirmeyi bırakın.. herkes aynı özelliklerde olmak zorunda değil.. aksine herkesten bir farkınız var çok iyi niyetli biri olarak gördüm ben sizi bu yazdıklarınızdan..
öncelikle hatalar yapmadan öğrenemiyoruz insanız.. bugün ofisteki çaycıdan yarın başka birinden bu gibi yaklaşımları hepimiz alabiliriz.. siz belki karşınızdaki kişiyi kıramadığınız için sesinizi çıkarmamışsınız .. ama malesef ben de acı tecrübelerle öğrendim ki iş hayatı ve özellikle özel sektör asla sandığınız gibi bir yer değil.. insanlar bu işlerin kurdu olmuşlar gerçekten..
ve herkes hazırcevap olmak zorunda değil.. ilk başlarda zorluk çelebilirsiniz cevap vermekte belki , ama duymazdan gelerek, çok önemli bir işiniz olduğunu söyleyerek o an için yardımcı olamayacağınızı kibar bi dille söyleyebilirsiniz.. size tavsiyem bu süreçte çok samimi iletişimde de bulunmayın , günaydın ve iyi akşamlar o kadar.. belki gün içinde işyeriyle ilgili yapılacaklarla ilgili konuşursunuz ama konuşmalarınızı minumuma indirmenizi öneririm..
böylelikle sizin geri durduğunuzu anlayacak eski samimiyetiyle söyleyemeyecektir en azından... sonra sonra da baktınız hala hazırcevap değilsiniz gerekiyorsa ters ters bakıp yine onun size söylediklerini yapmazsınız
ama öncelikle kendinizi kabul edin.. her insanın heyecanlanabileceğini, korkabileceğini, bazı yerlerde özgüvensiz davranabileceğinin farkında olun..
kişisel gelişim psikologları gerçekten çok yararlı fakat onların dediklerini özel hayatımıza indirgemek her zaman kolay olmuyor malesef
kendinize bir idol bulun mesela, belki bir film aktirisi olabilir veya bir şarkıcı , yazar.. onu kendinize örnek alarak başlayabilrsiniz nerede nasıl konuşmalar yapmış, araştırırsınız..
küçük adımlarla başlayın ve her şeyden önce insan olduğunuzu kabul edin lütfen .. hem de iyi niyetli bir insan.. bu zamanda kolay bulunmuyor gerçekten.. iyki varsınız ben kendi adıma hayatta sizin gibi birileri olduğunu öğrendiğim için çok mutlu oldum , hayarınızda başarılar..
Bir psikolog, sanırım Beyhan budak bı videosunda hazır cevap değilseniz o an soyleyemediyseniz akşam arayın söyleyin, mesaj atın, bir gün sonra yüzüme söyleyin bu da bı alternatif demişti. Bir de siyasetçilerde gördüğüm mesela İmamoğlu tam kapıdan çıkarken aklına geliyo cevap dönüp soyluyo anında soylemesinizde bir süre sonra da soyleyebilirsinizYazacağım şeyler tamamen hayatın içinden şeyler.. Kendimi sürekli sorguluyorum örneğin şu şekilde nerede ne konuştum yine boş mu konuştum yine yorum mu yaptım? Sınır problemi mi olduğunu buraya defalarca yazmama rağmen hala aşamıyorum . ben iş yerinde yönetici asistanıyım. bir de çay getiren abla var bu çay getiren abla bana içeriden bardakları al diyor ve ben odadan bardakları alıyorum. Artık kullanıldığımı fark edince bende bugün yapmamaya başladım o kadar Alışmış ki bugün üç çay getirdi elindeki tepsi çok kötü olduğu için içeriye giremeyeceğini söyledi iki tane bardağı kendisi misafirlere vereceğini bir tanesini de benim yöneticime vermemi söyledi ben de o çay bardağını ikimiz içeriye girerek verdik. Bu çay getirmek benim işim değil ki , veya bugün yöneticim birini aramamı söyledi ben bir sürü yorum yapıyorum o kişi hakkında işte o biraz sıkıntılı gibi ben neden çenemi tutamıyorum neden her şeyi anlatıyorum neden her şeyi bir yorum yapıyorum neden çok heyecanlı davranıyorum bunların cevabını bulamıyorum bir sürü YouTube videosu izliyorum Tülay Kök izliyorum beyhan budağa bakıyorum ancak hiçbir çözüm bulamıyorum hazır cevap değilim sürekli iyimser düşünüyorum. Hiç olayların kötü tarafını görmüyorum biri bana bir şey söylediği zaman o hep bana iyiymiş gibi geliyor arkadaşlarımda bana sen çok safsın diyor her seferinde. Örneğin bugün birini ararken yanımdaki kişi heyecan yapma diyor o bile anlıyor benim heyecan yaptığımı sakin kalamadığımı… Kendimle ilgili çok büyük sıkıntılarım var benim gibi olupta bunları aşabilen varsa nasıl aştığınızı lütfen bana yazar mısınız? Tek merak ettiğim şey insanlar bana bir şey dediğinde hazır cevap olamıyorum. Nasıl olabilirim neler yapmam gerekir yöneticim bile bir keresinde sen de biraz değişiksin demişti kendimi hep böyle görüyorum zaten sizde beni az çok tanıyorsunuz artık gerçekten çok mu iyiyim çok mu safım …