Arkadaşlar merhaba,
Uzun uzun yazıp kimseyi sıkmak istemiyorum.Zaman zaman buraya kendimce yorumlar yazıp naçizane fikirlerimi paylaştım.Fakat şu an gerçekten zor durumdayım.Ben öncelikle kimseden maddi yardım istemediğimi belirtmek isterim.Sadece bir yol bir çözüm arıyorum.
1.5 yıllık evliyim herşey evlenmeden 20 gün önce başladı.Eşim düğünden 20 gün önce ailesinin (bir kısmı emanet olan) ve bir kısmı bizim düğün paramız olan yaklaşık 90 bin tutarında parayı bankaya çekmeye gitti.Bu parayla eşyalarımızın paralarını ödeyip emaneti geri verecektik.Emanet para sahibi yatırım amaçlı bizim paramızın üzerine koymak için vermişti.Bu arada eşim de bende bankacıydık.Neyse çıkışta elindeki çantayı bir olaylar oluyor çaldırıyor.Uzun uzadıya konuyu anlatamayıacğım.kamera kayıtları olmasına rağmen polisler bulamıyor.
Düğüne 20 gün kalması demek ne demek blirsiniz. Davetlilere kadar herşey hazır demek..İptal etsek maddi olarak daha çok zarara girecektik.Bir miktar Kredi çekerek bu nakit eksiğimizi kısmen de olsa karşıladık.Düğün oldu.Eşim daha iyi bir iş teklifi aldı.Maaş olarak nerdeyse 2 katıydı.Daha rahat yaşayabilmek için kabul etti.Anlaşma yapıldı.İştem ayrıldı.Evraklar hazırladı.Fakat işe başlayacakken karşı şirketin işten çıkarılan aynı pozisyondaki personeli işe iade davası açmış ve kazanmış olduğu için eşimi işe almaktan vazgeçtiler.O kadar maddi sıkıntı içindeyken eşim 6 ay işsiz kaldı.Bu arada ben 1200 tl maaş alıyordum.Maaşım ancak kiraya ve faturalara yetiyordu.Aileler bu aşamalarda pek yardım etmedi.Aslında edemedi.Bu 6 ayda zorunlu kredi kartı harcamalarımız da borcumuza ek oldu.Lüks ve keyfi tek kuruş harcamadık.Herşey o kada güEl başlamıştı ki bana sonradan külkedisi masalını andırmıştı adeta. Eşim bir iş buldu ve işe başladı.Ben o dönem çok yoğun ve dalgındım.Evliliğe adapte olamadığım gibi evimle işim arasındaki mesafe artmıştı.Geç çıkıyor evimde geç oluyordum.O dönem dedem hastalandı.Günlerce hastanede yoğun bakımda kaldı.Annem dışında bakacak kimsesi yoktu.Annem 9 yaşındaki küçük kardeşimle ilgilendiği için bu görev de bana düşüyordu.Bu yoğunlukta kendimi iyi hissetmedim.İş yerinden yıllık izin istedim.Kabul etmediler.Bir süre böyle geçerken bir işlem hatası yaptıö yaklaşık 20 bin tutarında.Soruşturma geçirdim.Kasti yaptığımı düşündüler ve işten çıkardılar.Oysa gerçekten kasti bir davranışım yoktu.Zaten tazminatlı çıkardılar ve parayı tazminatımdan kestiler.bankaya dava açtım.haketttiğim paramın kalanını da alamadım.Bu keZ ben işsiz kamıştım.Tam buna üzlürken dedem vefat etti.Sıkıntılar üstüste gelmesine almışmıştjm ama bu kadarı fazlaydı..Bu dönemde bizim Daha ucuz bir ev kiralamamız gerektiğini düşünerek başka semte yerleştik.Ailemden çok uzak bir yere taşındık.1 ay sonra ev sahib çıkın dedi.Eşindwn ayrılıyormuş ve evde eşi oturacakmış.
Eşimin ailesi bu arada bu borçlar için arabasını sattı ve parayı yatırdı.Kimsenin kendine ait malı mülkü kalmadı.Benim ailem daha çok bizim evimizin geçinmesi için yardım ediyordu.Borçlarımız nispeten hafiflemişti.Eskisinden daha iyi gibiydik.Amaa o çalışnan paramı kısmi saibi de eşimi sıkıştırmaya başlamıştı.Ağustos ayında yani dedemin ölününüm 6 ay sonrasında anneannem vefat etti.Hiçbirşeyi yokken üZüntüden.Anneanne elinde büyüyen biri olarak bu beni çok sarsmıştı.Neyse fazla uzatmıyorum.Cuma günü eşim iş yerinden cenazem var diye izin almış.O gün onun doğum günü olduğu için ben sürprizler hazırlamışştım.İzin aldığını bilmiyordum.Bütün gün telefonu kapalıydı.İş yerindekiler beni aradılar.Ben de haberim yok ne cenazesi dedim ve yalanı ortaya çıkmış oldu.Sabahtan geceye kadar ulaşamadık.Psikolojisi çok bozuktu.Bir dakika bile bede Yrı kalamaz habersiz hiçbirşey yapmazdı.Ben çok endişelendim.Önce başka biri mi var dedim.O kada hazırlık yapmışken çok gücüme gitmişti.Akşam mesaj geldi.Evimiİn yakınında bir otelde olduğu yazıyordu.Koşarak gittim.İntihara teşebbüs etmiş.Hem kaybettiği para ve evlendiğimizi günden beri bana versiği hiçbir sözü yerine getirememesi üzermizdeki borçlar ve beni mutsuz ettiği düşüncesi bunalıma sokmuş onu.Mutsuzluğunu bliyordum ama bu derece olduğunu göremedim.doktorun dediğine göre 5 dakika geciksem herşey için geç olabilirmiş.Haftasonu hep yattı.Hep ağladık.Yepyeni balangıç için söz verdik birbirimize.Dün ise o yalan yüünden eşimi işten çıkarmışlar.Yalvardı özür diledi kabul etmemişler.
Şimdi ikimiz de işsiziz.Ben 600 tl işsizlik maaşı alıyorum ama 1 yıl bile olmadığı eşim alamıyor.Kira fatura geçim bu borçlarla nasıl olacak bilmiyorum.Ailelerin de elinde avucunda yok.Oldğu kadar yardımcı oluyorlar.İkimz de üniverste mezunuyuz.Bir sürü iş başvurusund bulunduk ama hiçbir yerden cevap yok.Ne uyuyoruz ne yemek yiyoruz.Kafam durdu.Hiç birşey gelmiyor Aklıma.Eşimi çok seviyorum.ama Sanırım bu yuva bu şekilde yürümeyecek.Evliliği beceremedik.Eşim bana sen mutlu olmayı hakediyorsun kendini kurtar git diyor.Çok üzülüyorum.DEvlete başvurdum eve gelip eşyalara bakıyorlarmış ona göre yardım çıkıyormuş.1.5 yıllık eşyalarım var.Bakarlarsa yardım falan çıkmaz ki bana.Ne yapacağımı bilmiyorum çok çaresizim.Bana bir akıl verin lütfen.100 liraya bile muhtaç durumdayız.İki üniversite mezunu insanın bir anda böyle kalması çok acı verici.Nereye kime gideyim,ne yapayım.Çok mutsuzum.Nolur bana akıl verin.Akıl veremeyenler de moral verirse dua ederse çok sevinirim.Çok ihtiyacım var.