Nasıl Arkadaş Ediniyorsunuz?

Konu sahibi konuyu açıp uyumuş galiba.
Altta muhabbete dönmüş konu.
Neyse yorumuma geliym,
3-4 tane dostum
20-30 tane ahbabım
Bi dünya da arkadaşım var.
Kuzen akraba vs. olmadığı için onların boşluğunu dostlarım dolduruyo.
Dostlar üniversiteden.
Ahbablar işten ve liseden.
Diğerleri de ilkokul,komşu,kurs vs.den...
Dostlarım hazinem.
İyki varlar.


aslında konuyu açtıktan sonra özel bir durum geliştir internete giremedim :)

yorum yapan herkese de tek tek teşekkür etmiş olayım.
 
Evet derdim bu. Evleneli 1 yıl oldu. 5 yıldır aynı şehirde yaşıyorum ama maalesef arkadaş çevrem iş yerimle sınırlı. Oradaki insanlarla da taban tabana zıt hayat tarzlarımız var. Bazen görüyorum insanlar birbirleriyle plan yapıyor gezmeye gidiyor oturmaya gidiyorlar filan. Çok eski arkadaşlarım bile ben aramazsam asla merak etmezler. Haliyle yalnızız.

Aslında oldukça sosyal bir insanım. Girdiğim ortamda hemen ilişki kurarım. Spor salonuna çeşitli kurslara katıldım şimdiye kadar. Oralardan tanıdığım insanlar da oldu ama hep geçici kaldı ilişkilerimiz.

Sizler nasıl arkadaş ediniyorsunuz?
edinmiyorum oyle bir ihtiyac duymuyorum askine yuk olarak goruyorum
 
Belki de yalnızlık bize Allahın bir lütfudur da biz farkında değilizdir! Bizimde imtihanımız budur belki. (Artık nasıl bi g..tsek)..
 
Cok yakin bir arkadasim vardi severdim, her seyimi anlatirdim. Surekli herkesin onu kiskandigini nazar degdirdigini saniyordu. Ayni ünide okuduk gelip puanimi sorar soylerdim sen? diyince boşver canım diye geçiştiriyordu. bir cocukla konustugunu soyledi aa ne zamandir dedim 6 aydir diyor... yeni söyledi. O kişiyle sözlenmiş fotograflarini instagramdan görüyorum. Aile arasinda diyor... düğün hazirliklarina basladiklarini anlamistim ses etmedim son 3 gün kala haber verdi... bende sessizce uzaklastim gorusmeyi kestim umrumda degil
 
bende yalnızım ama benim şöyle bir durumum var kimle arkadaşlık ettiysem kime dostum dediysem hep vefasızlık gördüm yani şimdi düşününce hep onlar istediğinde görüşülür konuşulur planlar yapılırdı ben görüşmek ,konuşmak istediğimde yada bir mesaja bile cevap alamazdım hanfendiler tenezzül etmezdi bu konuda baya talihsizim şimdi yine kimse yok istemiyormuyum istiyorum bir kahve içicek konuşacak birilerini arıyorum ama olmuyor ne yapayım şimdi nelere katlandım sırf yalnız kalmamak için inanın içim acıyor hatırladıkça ama şöyle düşünüyorum artık bunca yıl bana arkadaşım dostum dediğim insanların tavırlarını gördüm en azından artık şunu biliyorum arkadaşlık dostluk ne değildir ve birdaha bana o şekilde kimsenin davranmasına müsade etmiycem hiç kimse olmazsa olmasın zaten yalnızım diye düşünüyorum
 
Ben de pek insan sevmem. Ama sebebi meslegim. Yani meslektaslarimi genel olarak sevmem. Hiçbirinin is disinda konusacak 2 kelam ilgisi, bilgisi yoktur. Ama cok yogun calistigimiz icin de birbirimizden baska kimseyi göremiyoruz nerdeyse. O yuzden yuzeyel iliskiler kurmak zorunda kaliyorum. Daha ziyade eski arkadaşlarımla zaman geçiriyorum. Esim zaten en yakin arkadasim, o yuzden bu durum genelde pek sorun olmuyor.
Aslinda insanlarin cogu yalniz. Hele okul bittikten sonra bunu iyice anlıyorsun ama sosyal medya sanki herkesin ucsuz bucaksiz bir cevresi varmis da bir sen yalnizmissin gibi hissettiriyor :bicak:
 
Ben de pek insan sevmem. Ama sebebi meslegim. Yani meslektaslarimi genel olarak sevmem. Hiçbirinin is disinda konusacak 2 kelam ilgisi, bilgisi yoktur. Ama cok yogun calistigimiz icin de birbirimizden baska kimseyi göremiyoruz nerdeyse. O yuzden yuzeyel iliskiler kurmak zorunda kaliyorum. Daha ziyade eski arkadaşlarımla zaman geçiriyorum. Esim zaten en yakin arkadasim, o yuzden bu durum genelde pek sorun olmuyor.
Aslinda insanlarin cogu yalniz. Hele okul bittikten sonra bunu iyice anlıyorsun ama sosyal medya sanki herkesin ucsuz bucaksiz bir cevresi varmis da bir sen yalnizmissin gibi hissettiriyor :bicak:


sanırım öyle evet. fotoğraflar vesaire gördükçe sanki herkes çok sosyal bir benim kimsem yok gibihissediyorum
 
Back
X